اگرچه ورزش برای تقویت عملکرد شناختی و بهبود سلامت روان، مفید شناخته شده است ، اما مکانیسم های عصبی این پیوند ناشناخته است. اکنون ، محققان از ژاپن شواهدی از ارتباط از دست رفته بین ورزش های هوازی و عملکرد شناختی پیدا کرده اند.
در مطالعه منتشر شده در مجله ی پزشکی و علوم در ورزش ، محققان از دانشگاه تسوکوبا نشان دادند که میزان یک مارکری به نام (sEBR) ، که نشان دهنده فعالیت سیستم دوپامین( ماده ای در مغز که در هنگام یک فعالیت لذت بخش ترشح ی شود) است ، می تواند برای درک ارتباط بین عملکرد شناختی و تناسب هوازی استفاده شود.
شناخته شده است که سیستم دوپامینی در فعالیت بدنی و ورزش دخیل است و محققان قبلی پیشنهاد
کرده اند که تغییرات ناشی از ورزش در عملکرد شناختی ممکن است با واسطه فعالیت در سیستم
دوپامینی ایجاد شود. با این حال ، برای آزمایش این فرضیه ، یک نشانگر فعالیت در این سیستم مورد نیاز
بود ، چیزی که محققان دانشگاه تسوکوبا قصد داشتند آن را برطرف کنند.
یکی از پژوهشگران پروژه می گوید: “سیستم دوپامینی هم با عملکرد اجرایی و هم با رفتار انگیزه ای همراه است ، از جمله فعالیت بدنی.” “ما از نشانگر sEBR به عنوان اندازه گیری عملکرد سیستم دوپامینی استفاده کردیم تا آزمایش کنیم که آیا می تواند حلقه گمشده بین ورزش هوازی و عملکرد شناختی باشد.”
برای انجام این کار ، محققان از شرکت کنندگان سالم خواستند که اندازه گیری sEBR (همان مارکری که فعالیت دوپامین را اندازه می گرفت)، آزمایش عملکرد شناختی و تست آمادگی هوازی را انجام دهند. آنها همچنین فعالیت مغز را در طول کار شناختی با استفاده از طیف سنجی نزدیک به مادون قرمز اندازه گیری کردند.
پروفسور هیداکی سویا ، نویسنده ارشد ، توضیح می دهد: “همانطور که انتظار می رفت ، ما رابطه قابل
توجهی بین تناسب هوازی ، عملکرد شناختی و sEBR پیدا کردیم.” “هنگامی که ما این روابط را بیشتر
بررسی کردیم ، متوجه شدیم که ارتباط بین ورزش هوازی بالاتر و عملکرد شناختی افزایش یافته تا حدی
با تنظیم دوپامینی واسطه بود.
اگرچه مطالعات قبلی نشان داده اند که تناسب هوازی و عملکرد شناختی با هم ارتباط دارند ، اما این اولین تحقیق است که برای تنظیم این ارتباط در انسان، یک پایه ی عصبی تنظیم می کند. داده های این گروه تحقیقاتی نشان می دهد که دوپامین نقشی اساسی در ارتباط آمادگی هوشی و شناخت دارد.
آنها همچنین فهمیدند که در منطقه ای از مغز در جلوی پیشانی نیز همان اندازه فعالیت را در هنگام فعالیت شناختی نشان می دهد که در یک ورزش هوازی نشان داده است.
با توجه به اینکه کارایی عصبی در همان منطقه ی جلویی مغز محلی برای سیستم دوپامینی است که در افراد با تناسب اندام و عملکرد اجرایی بالاتر مشاهده شده است ، ممکن است بازده عصبی در این منطقه تا حدی واسطه ارتباط بین تناسب هوازی و عملکرد اجرایی باشد.
علاوه بر این ، عدم تحرک جسمی ممکن است به اختلال عملکرد دوپامینی مربوط باشد.
نهایتا
این اطلاعات راهنمایی های جدیدی را برای تحقیق در مورد چگونگی تأثیر تناسب اندام بر مغز فراهم می کند ، که ممکن است منجر به بهبود رژیم های ورزشی شود. به عنوان مثال ، تمرینی که بطور خاص بر بهبود عملکرد دوپامینی متمرکز است ، ممکن است به ویژه انگیزه ، خلق و خو و عملکرد ذهنی را افزایش دهد.
منبع:http://neurosciencenews.com
می توانید مطالب مرتبط با این قسمت را بخوانید:
آیا ورزش کردن می تواند اسکیزوفرنیا و چالش های مغزی را بهبود بخشد؟
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!