یک مطالعه جدید گزارش داده است که قطع آموزش در ریاضیات پس از 16 سالگی می تواند برای رشد شناختی مضر باشد. کسانی که مطالعه ریاضی را در 16 سالگی متوقف کردند ، دارای مقادیر کمتری از ماده شیمیایی مرتبط با انعطاف پذیری مغز در مناطق مغز مرتبط با عملکرد شناختی بودند.
بر اساس مطالعه جدید منتشر شده در مجموعه مقالات آکادمی علوم ملی ، نوجوانانی که مطالعه ریاضیات را متوقف کردند ، در مقایسه با همسالانی که به مطالعه ریاضیات ادامه می دهند ، از نظر رشد مغزی و شناختی ، آسیب بیشتری نشان می دهند.
133 دانش آموز بین 14 تا 18 سال در آزمایشی که توسط محققان گروه روانشناسی تجربی دانشگاه آکسفورد انجام شد ، شرکت کردند. برخلاف اکثر کشورهای جهان ، در انگلستان دانش آموزان 16 ساله می توانند تصمیم بگیرند که آموزش ریاضی خود را متوقف کنند. این وضعیت به تیم اجازه داد تا بررسی کند که آیا این کمبود خاص آموزش ریاضی در دانش آموزانی که از یک محیط مشابه می آیند می تواند بر رشد و شناخت مغز تأثیر بگذارد یا خیر؟
بر اساس مطالعه جدید منتشر شده در مجموعه مقالات آکادمی علوم ملی ، نوجوانانی که مطالعه ریاضیات را متوقف کردند ، در
مقایسه با همسالانی که به مطالعه ریاضیات ادامه می دهند ، از نظر رشد مغزی و شناختی ، آسیب بیشتری نشان می دهند.
این مطالعه نشان داد که دانش آموزانی که ریاضیات را مطالعه نکرده اند مقدار کمی ماده شیمیایی مهم برای انعطاف پذیری مغز (اسید گاما-آمینوبوتیریک) در یک منطقه اصلی مغز درگیر در بسیاری از عملکردهای مهم شناختی شامل استدلال ، حل مسئله ، ریاضیات ، حافظه و یادگیری، خواهند داشت
بر اساس مقدار ماده شیمیایی مغزی موجود در هر دانش آموز ، محققان توانستند بین نوجوانانی که ریاضیات را مطالعه یا مطالعه نکردند ، تفاوت قائل شوند ، فارغ از توانایی های شناختی آنها.
علاوه بر این ، مقدار این ماده شیمیایی مغز با موفقیت تغییرات نمره موفقیت ریاضی را حدود 19 ماه بعد پیش بینی کرد. قابل ذکر است ، محققان قبل از اینکه نوجوانان مطالعه ریاضیات را متوقف کنند ، اختلافاتی در ماده شیمیایی مغز پیدا نکردند.
روی کوهن کادوش ، استاد علوم اعصاب شناختی در دانشگاه آکسفورد ، این مطالعه را رهبری کرد.
وی گفت: “مهارت های ریاضیات با طیف وسیعی از مزایا از جمله اشتغال ، وضعیت اقتصادی و بهداشت روانی و جسمی همراه است. نوجوانی دوره مهمی در زندگی است که با تغییرات مهم مغزی و شناختی همراه است. متأسفانه به نظر می رسد فرصت توقف مطالعه ریاضیات در این سن منجر به ایجاد شکاف بین نوجوانانی می شود که تحصیلات خود را در ریاضیات متوقف می کنند در مقایسه با افرادی که آن را ادامه می دهند. مطالعه ما سطح جدیدی از درک بیولوژیکی از تأثیر آموزش در مغز در حال رشد و تأثیر متقابل بین زیست شناسی و آموزش را فراهم می کند.
“هنوز مشخص نیست که چگونه می توان از این اختلاف ، یا پیامدهای طولانی مدت آن جلوگیری کرد. هر نوجوان از ریاضیات لذت
نمی برد ، بنابراین ما باید گزینه های احتمالی مانند آموزش منطق و استدلال را که همان مغز ریاضیات را درگیر می کند ، بررسی
کنیم. “
پروفسور کوهن کادوش افزود ، “در حالی که ما این تحقیق را قبل از COVID-19 آغاز کردیم ، من همچنین تعجب می کنم که چگونه دسترسی کم به آموزش و پرورش به طور کلی ، و به ویژه ریاضیات (یا عدم وجود آن به دلیل همه گیری) بر مغز و رشد شناختی تأثیر می گذارد کودکان و نوجوانان در حالی که ما هنوز از تأثیر طولانی مدت این وقفه آگاهی نداریم ، مطالعه ما درک مهمی از چگونگی تأثیر یک مولفه واحد در آموزش ، ریاضیات ، می تواند بر مغز و رفتار تأثیر بگذارد. ”
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!