داشتن زندگی پرشور
چطور می توانم زندگی پرشور داشته باشم و اشتیاقم کم نشود؟ اگر چیزی را تمرین نکنید، مسیرهای عصبی شما ضعیف تر شده و به مرور زمان کوچک می شوند. این درواقع توضیح می دهد که چرا بعد از مدت زمان زیادی ارتباط خود را در رانندگی، نوشتن یا هر چیز دیگری از دست می دهیم.
بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که استعداد چیزی نیست جز مسیرهای عصبی قوی که با تکرار و تمرین صحیح بهبود می‌یابد. هرچه بیشتر تمرین کنید، در آن بهتر خواهید شد. دانش مشترک برای همه. اما، انتقال دهنده عصبی از طریق این مسیرها حرکت می کند.
بدون این انتقال دهنده های عصبی، هیچ احساس یا انگیزه ای وجود ندارد.
بنابراین، ما می‌توانیم آن را به این صورت نیز بیان کنیم: هرچه مسیرهای عصبی شما برای یک فعالیت خاص قوی‌تر باشد، علاقه بیشتری به آن فعالیت خواهید داشت. برای رشد اشتیاق خود، باید مسیرهای عصبی خود را تقویت کنید. اما، مواقعی وجود دارد که ما تمایلی به تمرین نداریم.
حتی کسانی که اشتیاق قوی یا مسیرهای عصبی قوی دارند، تمایلی به تمرین همیشگی ندارند. از آنجا که تمرین کردن یک چیز، هر روز خسته کننده است، مهم نیست چقدر مشتاق باشید. (در ادامه به تفصیل به این موضوع خواهیم پرداخت.).
هیچ اطلاعات جدیدی برای مغز شما وجود ندارد
همانطور که در بالا توضیح داده شد، وقتی اطلاعات جدیدی وجود نداشته باشد، هیچ هیجانی وجود ندارد. گاهی حتی به خودمان شک می کنیم که شاید این چیزی نیست که ما در زندگی می خواهیم. شاید ما به دنبال علاقه اشتباهی هستیم.
بنابراین، اگر در وهله اول تمرین را دوست ندارید، چگونه می توانید اشتیاق خود را افزایش دهید؟ چگونه می توانیم مطمئن شویم که وقت خود را برای چیزی که برای ما ارزشمند نیست تلف نمی کنیم؟ با در نظر گرفتن تمام اطلاعات بالا، بیایید بیاموزیم که چگونه اشتیاق خود را افزایش دهید و یک زندگی پرشور داشته باشید.
علاقه عنصر کلیدی برای رشد اشتیاق و داشتن زندگی پرشور برای شما وجود دارد.
بر کسی پوشیده نیست که محیط ما بر منافع ما تأثیر می گذارد. در دوران شکسپیر خواب خلبان شدن یا فضانورد شدن را نخواهید دید. اگر در میدان تایمز زندگی می کنید، احتمالاً رویای تبدیل شدن به بهترین شکارچی ببر را نخواهید دید. علاقه شما می تواند جرقه بزند و سپس از مکان های مختلف توسعه یابد.
شاید دیده باشید که عمویتان در کودکی به عنوان یک تاجر در مکان‌های خرید ماشین‌ها، خانه‌ها و چیزهای گران‌قیمت است. نورون های آینه ای شما فعال شدند و تصمیم گرفتید وقتی بزرگ شدید تاجر شوید. شما علاقه مند می شوید.
یا شاید، شما یک کتاب بخوانید و تصمیم بگیرید که نویسنده شوید. علاقه شما می تواند از هر مکان و هر زمان جرقه بزند. تنها چیزی که نیاز دارید این است که در فرآیند آن اعمال احساس شادی کنید.
اما
در روند بزرگ شدن، قربانی لذت فوری می شویم. با پیشرفت تکنولوژی و جامعه، ما به لذت فوری عادت کردیم. اگر تنها و غمگین هستید، می توانید به شبکه های اجتماعی بروید و احساس کنید که می خواهید با دنیا ارتباط برقرار کنید.
اگر گرسنه هستید، می توانید فورا غذا سفارش دهید. این روزها نیازی نیست برای چیزی جز خوشبختی منتظر بمانید. شادی و لذت متفاوت است. لذت از انگیزه های شما می آید، در حالی که شادی از ارزش های شما ناشی می شود. اگر برای کار و رابطه خود ارزش قائل هستید، کار روی آنها شما را خوشحال می کند.
اما، چه اشکالی با رضایت فوری دارد؟
به طور خلاصه، ارضای آنی، علاقه شما به زندگی را از بین می برد. (این جمله را در جایی از اتاق خواب خود بنویسید.) لذت آنی اعتیادآور است. چگونه؟
مواد شیمیایی لذت بخش که در بالا در مورد آنها صحبت کردیم را به خاطر دارید؟ هر زمان که ما فعالیتی را انجام می دهیم که فوراً ما را خوشحال می کند، مانند انجام یک بازی ویدیویی آنلاین رقابتی با دوستان، مغز آن فعالیت را برای بقا مهم ثبت می کند.
البته میزان لذت رابطه مستقیمی با اهمیت دارد. به عبارت ساده، هر چه عمل لذت بخش تر باشد، برای بقا اهمیت بیشتری دارد.
لذت = اهمیت برای بقا.
صحبت کردن با دوست خود برای اولین بار رویداد مهم تری نسبت به بازی های ویدیویی است. مجدداً، مغز ما سعی می کند این فعالیت را تکرار کند که برای بقا مهم است. بنابراین، دفعه بعد که بی حوصله یا غمگین هستید، مغزتان می گوید: «هی، ببین، می تونی بازی ویدیویی رو با دوستانت انجام بدی. دوباره شما را خوشحال خواهد کرد.». به امید دریافت همان شادی، دوباره فعالیت را انجام می دهیم.
در بالا بحث کردیم که ما از همان سطح اطلاعات لذت نمی بریم.
وقتی اطلاعات جدیدی وجود نداشته باشد، انگیزه شما برای لذت از بین می رود. به همین دلیل، ما بیشتر از قبل بازی می کنیم. به همین دلیل است که اگر از رفتار خود بی خبر باشیم، گشت و گذار ما در اینترنت روز به روز افزایش می یابد. زندگی پرشور تکراری می شود.
به همین دلیل است که یک معتاد به مواد مخدر وارد کارهای جدی تری مانند تزریق هروئین در بدن خود می شود.
تعقیب و گریز برای بالادستی بی پایان است.
وقتی یک فعالیت مشابه را بارها و بارها تکرار می کنیم، عادت کرده و در نهایت معتاد می شویم. یک فرد معتاد هرگز از چیزهای کوچک در زندگی لذت نمی برد. او همیشه به دنبال بالادستی است. یک فرد معتاد برده تکانه های خود است و به شدت بر سلامت روان او تأثیر می گذارد. چیزهایی که زمانی مورد علاقه او بود، مانند نقاشی، آواز خواندن یا هر چیز دیگری، حتی فکر کردن به آنها خسته کننده می شود.
هنگامی که تصمیم گرفتید اشتیاق خود را افزایش دهید، اولین چیزی که باید بپذیرید، منتظر ماندن و تلاش برای رسیدن به رضایت است. علاقه از دست رفته به زندگی دوباره شروع به شکوفایی می کند. و شاید جایی در میان این علایق وجود داشته باشد که اشتیاق شما نهفته باشد.
اینکه بخواهیم زندگی پرشوری داشته باشیم نباید به دنبال لذات آنی و فوری باشیم. زمانی که برای رسیدن به هدفمان تلاش کنیم و منتظر بمانیم رضایت مندی پس از رسیدن به هدف بیشتر خواهد بود.
برای اطلاعات بیشتر و در مورد انگیزه و اعتماد به نفس و دریافت مشاوره رایگان تخصصی با ما در انستیتو سلامت مغز دانا در تماس باشید.
منبع: How to Grow TEMPYou’re Passion | Live a Passionate Life – BasicIdeaz
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.