در قسمت اول این مقاله درخصوص علائم اختلالات طیف اوتیسم ASD و انواع آن صحبت کردیم. در این قسمت درخصوص رفتارهای حمایتی و درمانی و نیز تاثییرات تغذیه ای و ورزش و نیز اوتیسم بزرگسالان صحبت خواهیم کرد.
- چه حمایتی برای افراد اوتیستیک وجود دارد؟
- آیا رژیم غذایی می تواند تاثیری بر اوتیسم داشته باشد؟
- اوتیسم چگونه بر کودکان تأثیر می گذارد؟
- اوتیسم و ورزش
- اوتیسم چگونه بر دختران تأثیر می گذارد؟
- اوتیسم چگونه بر بزرگسالان تأثیر می گذارد؟
- چرا آگاهی از اوتیسم مهم است؟
- تفاوت بین اوتیسم و ADHD چیست؟
- چشم انداز افراد اوتیستیک چیست؟
چه حمایتی برای افراد اوتیستیک وجود دارد؟
هیچ “درمانی” برای ASD وجود ندارد. در عوض، برای برخی از افراد اوتیستیک، درمان‌های حمایتی و ملاحظات دیگر می‌تواند به آنها کمک کند احساس بهتری داشته باشند یا علائم خاصی را کاهش دهند.
بسیاری از رویکردها شامل درمان هایی مانند:
- رفتار درمانی
- بازی درمانی
- کار درمانی
- فیزیوتراپی
- گفتار درمانی
ماساژ ، لباس‌ها و پتوهای سنگین ، و تکنیک‌های مدیتیشن نیز ممکن است به برخی از افراد اوتیستیک کمک کند تا علائم را مدیریت کنند. با این حال، نتایج متفاوت خواهد بود. برخی از افراد ممکن است به برخی از رویکردها به خوبی پاسخ دهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است اینگونه نباشند.
درمان های جایگزین
تحقیقات در مورد درمان های جایگزین متفاوت است و برخی از درمان ها می توانند خطرناک باشند. این درمان های جایگزین شامل موارد زیر است:
- ویتامین های با دوز بالا
- کیلاسیون درمانی ، که شامل تخلیه فلزات از بدن است
- اکسیژن درمانی هایپرباریک
- ملاتونین برای رفع مشکلات خواب
قبل از سرمایه گذاری در هر درمان جایگزین، والدین و مراقبان باید هزینه های تحقیقاتی و مالی را در مقابل هر گونه منافع احتمالی بسنجید.
وقتی شک دارید، همیشه بهتر است با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.
آیا رژیم غذایی می تواند تاثیری بر اوتیسم داشته باشد؟
هیچ رژیم غذایی خاصی برای افراد اوتیستیک طراحی نشده است. با این وجود، برخی از حامیان اوتیسم در حال بررسی تغییرات رژیم غذایی به عنوان راهی برای کمک به به حداقل رساندن مسائل رفتاری و افزایش کیفیت کلی زندگی هستند.
اساس رژیم اوتیسم اجتناب از افزودنی های مصنوعی است. این شامل:
- مواد نگهدارنده
- رنگ ها
- شیرین کننده ها
رژیم اوتیسم ممکن است به جای آن بر غذاهای کامل تمرکز کند، مانند:
- میوه ها و سبزیجات تازه
- مرغ بدون چربی
- ماهی
- چربی اشباع نشده
- مقدار زیادی آب
برخی از طرفداران اوتیسم نیز رژیم غذایی بدون گلوتن را تایید می کنند. پروتئین گلوتن در موارد زیر یافت می شود:
- گندم
- جو
- غلات دیگر
این طرفداران معتقدند که گلوتن باعث ایجاد التهاب و واکنش های نامطلوب بدن در برخی از افراد اوتیستیک می شود. با این حال، تحقیقات علمی در مورد رابطه بین اوتیسم، گلوتن و پروتئین دیگری به نام کازئین قطعی نیست.
برخی مطالعات و شواهد حکایتی نشان داده‌اند که رژیم غذایی می‌تواند به بهبود علائم اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD) کمک کند ، وضعیتی که ممکن است شبیه به اوتیسم باشد.
اوتیسم چگونه بر کودکان تأثیر می گذارد؟
کودکان اوتیستیک ممکن است به نقاط عطف رشدی مشابه همسالان خود نرسند. یا ممکن است مهارت های اجتماعی یا زبانی قبلی خود را از دست داده باشند.
به عنوان مثال، یک کودک 2 ساله بدون اوتیسم ممکن است به بازی های ساده ساختگی علاقه نشان دهد. یک کودک 4 ساله بدون اوتیسم ممکن است از شرکت در فعالیت هایی با کودکان دیگر لذت ببرد. یک کودک اوتیستیک ممکن است در تعامل با دیگران مشکل داشته باشد یا کلا از آن متنفر باشد.
کودکان اوتیستیک همچنین ممکن است رفتارهای تکراری داشته باشند. در خوابیدن مشکل داشته باشند. یا به اجبار مواد غیرخوراکی بخورند. آنها ممکن است بدون داشتن یک محیط ساختاریافته یا روال ثابت رشد کنند.
اگر فرزند شما اوتیستیک است، ممکن است مجبور شوید از نزدیک با معلمان او کار کنید. تا از موفقیت آنها در کلاس اطمینان حاصل کنید.
اوتیسم و ورزش
کودکان اوتیستیک ممکن است متوجه شوند که تمرینات خاصی می تواند به کاهش ناامیدی و ارتقای رفاه کلی کمک کند.
هر نوع ورزشی که کودک شما از آن لذت می برد می تواند مفید باشد. پیاده روی و تفریح ساده در زمین بازی هر دو ایده آل هستند.
شنا و سایر فعالیت های درون آب می تواند هم به عنوان ورزش و هم به عنوان یک فعالیت بازی حسی عمل کند. فعالیت‌های بازی حسی می‌تواند به افراد اوتیسمی که ممکن است در پردازش سیگنال‌های حواس خود مشکل داشته باشند، کمک کند.
گاهی اوقات ورزش های تماسی برای کودکان اوتیستیک دشوار است. در عوض می توانید سایر اشکال تمرینات چالش برانگیز و در عین حال تقویتی را تشویق کنید.
اوتیسم چگونه بر دختران تأثیر می گذارد؟
به دلیل میزان بیشتر آن در پسران، ASD اغلب به عنوان یک “بیماری پسرانه” تصور می شود.
طبق یک مطالعه در سال 2020 روی 11 منطقه در سراسر ایالات متحده، ASD در پسران 8 ساله نسبت به دختران 8 ساله 4.3 برابر شایع تر است . این تحقیق بر اساس داده های سال 2016 انجام شد.
یک بررسی ادبیات در سال 2017 به این نتیجه رسید که نسبت مرد به زن برای جوانان اوتیستیک در واقع نزدیک‌تر به 3 به 1 است.
در هر صورت، این بدان معنا نیست که ASD در دختران رخ نمی دهد. ASD ممکن است به سادگی در دختران و در زنان متفاوت باشد.
در مقایسه با دهه های اخیر، ASD اکنون زودتر و بیشتر مورد آزمایش قرار می گیرد. این منجر به نرخ های گزارش شده بالاتر در پسران و دختران می شود.
اوتیسم چگونه بر بزرگسالان تأثیر می گذارد؟
خانواده هایی که عزیزان اوتیسمی دارند ممکن است نگران این باشند که زندگی با ASD برای بزرگسالان چگونه به نظر می رسد.
برخی از بزرگسالان اوتیسم به طور مستقل به زندگی یا کار ادامه می دهند. برخی دیگر ممکن است در طول زندگی خود به کمک یا حمایت مستمر نیاز داشته باشند. هر فرد اوتیسمی متفاوت است.
گاهی اوقات افراد اوتیستیک تا اواخر عمر تشخیص داده نمی شوند. این تا حدی به دلیل عدم آگاهی قبلی در بین پزشکان است.
با این حال، هرگز برای دریافت تشخیص دیر نیست.
چرا آگاهی از اوتیسم مهم است؟
2 آوریل روز جهانی آگاهی از اوتیسم است. ماه آوریل در ایالات متحده به عنوان ماه آگاهی از اوتیسم نیز شناخته شده است. با این حال، بسیاری از حامیان جامعه به درستی خواستار نیاز به افزایش آگاهی در مورد ASD در تمام طول سال هستند، نه فقط در 30 روز انتخاب شده.
انجمن اوتیسم آمریکا و سایر طرفداران حتی پیشنهاد کرده اند که به جای آن ماه آوریل به عنوان ماه پذیرش اوتیسم تعیین شود.
پذیرش اوتیسم مستلزم همدلی و درک این موضوع است که ASD برای همه متفاوت است.
درمان‌ها و روش‌های خاصی می‌توانند برای برخی افراد مؤثر باشند. اما برای برخی دیگر نه. والدین و مراقبان نیز می توانند نظرات متفاوتی در مورد بهترین راه برای حمایت از کودک اوتیسم داشته باشند.
درک اوتیسم و افراد اوتیستیک با آگاهی شروع می شود، اما به همین جا ختم نمی شود.
تفاوت بین اوتیسم و ADHD چیست؟
اوتیسم و ADHD گاهی اوقات با یکدیگر اشتباه گرفته می شوند.
کودکان مبتلا به ADHD به طور مداوم مشکلاتی با بی قراری ، تمرکز ، و حفظ تماس چشمی با دیگران دارند. این علائم در برخی از افراد اوتیستیک نیز دیده می شود.
با وجود برخی شباهت ها، ADHD یک اختلال طیفی در نظر گرفته نمی شود. یک تفاوت عمده بین این دو این است که افراد مبتلا به ADHD تمایلی به کمبود مهارت های اجتماعی و ارتباطی ندارند.
اگر فکر می کنید کودک شما ممکن است بیش فعال باشد، با پزشک او در مورد آزمایش ADHD احتمالی صحبت کنید. گرفتن یک تشخیص واضح برای اطمینان از اینکه کودک شما حمایت مناسب را دریافت می کند ضروری است.
همچنین ممکن است فردی هم به اوتیسم و هم ADHD مبتلا باشد.
چشم انداز افراد اوتیستیک چیست؟
مؤثرترین درمان ها شامل حمایت رفتاری اولیه و فشرده است. هر چه کودک زودتر در این برنامه ها ثبت نام کند، دیدگاه بهتری برای او خواهد داشت.
به یاد داشته باشید، ASD پیچیده است. یک فرد اوتیستیک – چه کودک و چه بزرگسال – زمان می برد تا برنامه حمایتی را که برای او مناسب است پیدا کند.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.