خلاصه مطالعه :
افرادی که استرس مزمن را تجربه می کنند، نسبت به افرادی که استرس های روزمره را تجربه می کنند، بخشنده تر هستند.
مقدمه
محققان روسی همبستگی بین اصالت شخصیت (توانایی خود بودن) و توانایی بخشش تحت سطوح مختلف استرس را مطالعه کرده اند. آنها دریافتند که افرادی که استرس مزمن را تجربه می کنند، تمایل بیشتری به بخشش دارند. در حالی که افرادی که تحت تأثیر استرس روزمره قرار می گیرند، تمایل کمتری به این کار دارند.
توانایی بخشش اصالت را تقویت می کند. نتایج این مطالعه که در مجله Clinical Psychology and Special Education منتشر شده است. می تواند در برنامه های مربیگری زندگی استفاده شود.
اصالت – توانایی “خود بودن” – به افراد کمک می کند تا با آزمایش های مختلف زندگی کنار بیایند. توانایی بخشش – غلبه بر احساس توهین از جانب شخصی که باعث آسیب یا شرایط دشوار زندگی شده است. به حفظ سلامت روانی کمک می کند.
علیرغم اهمیت این پدیده ها برای مطالعات روانشناسی شخصیت، همبستگی آنها عملاً مطالعه نشده باقی مانده است. توانایی بخشش تنها اکنون در روانشناسی شخصیت روسی مورد بررسی قرار گرفته است. در حالی که تقریباً هیچ مقاله ای در مورد ارتباط آن با سایر پدیده های شخصیتی مثبت منتشر نشده است.
هیچ اثر پژوهشی، اصالت، توانایی بخشش به عنوان یک کیفیت اخلاقی و سطوح استرس را بررسی نکرده است. پروفسور سوفیا نارتوا-بوچاور از دانشکده علوم اجتماعی HSE به همکارش ویولتا پارک پیوست. هدفش این بود که چگونگی تأثیر استرس بر اصالت و توانایی بخشش را مطالعه کند.
روش پژوهش
برای ایجاد ارتباط، محققان 140 مرد و زن جوان 16 تا 40 ساله را مورد بررسی قرار دادند. پاسخ دهندگان از نظر استرسی که تجربه می کردند به گروه های مختلفی تعلق داشتند. افراد نسبتاً خوب (دانشجویان ساکن در مسکو از یک دانشگاه تربیت معلم). گروهی که استرس روزمره را به دلیل مسئولیت‌های معمول تجربه می‌کنند (دانشجویان یکی از دانشگاه‌های کلاسیک بین‌المللی مسکو). گروه استرس مزمن ناشی از یک تروما شدید با عواقب برگشت ناپذیر (بیماران یک مرکز توانبخشی با آسیب های شدید ستون فقرات) بودند. در تحقیق از پرسشنامه استاندارد استفاده شد.
این مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به استرس مزمن بالاترین سطح اصالت را نشان می دهند. بیماران نسبتاً مرفه نتایج متوسطی را نشان می‌دهند. در حالی که گروه استرس روزانه، پایین‌ترین سطح را داشتند.
همین روندها برای توانایی بخشش مشاهده شد. محققان تمایل زیاد به بخشش را در میان نمایندگان گروه استرس مزمن با اثر رشد پس از سانحه توضیح می دهند. علیرغم این واقعیت که این افراد با شرایط زندگی بسیار شدید روبرو هستند. آنها از نظر جسمی به افراد دیگر وابسته هستند.
احساسات طبیعی بدن آنها تغییر کرده است. بسیاری از قابلیت ها از بین رفته است. آنها به احتمال زیاد هدف واقعی خود در زندگی و مهمترین ارزش ها را کشف می کنند. آنها می توانند از طریق بخشش، بدبختی ها و نقص های متعدد زندگی را نادیده بگیرند تا ادامه دهند.
سایر نتایج
نمایندگان گروه «نسبتاً ثروتمند» به راحتی با خود و جهان سازگار می شوند. اعتبار نسبتاً بالایی دارند. آمادگی دارند دیگران، خود و شرایطی را که زندگی برایشان پیش می آید ببخشند.
کمترین توانایی برای بخشش و کمترین سطح اصالت در گروه استرس روزمره مشاهده شد. احتمالاً به دلیل «ناپیدا بودن» و «بی‌اهمییت» مشکلات روزمره، این افراد از استرس روزمره خود بی‌اطلاع هستند تا زمانی که واکنش‌شان به آن به اوج خود برسد. به همین دلیل است که افرادی که معتقدند به خوبی با فشارهای معمول مقابله می‌کنند، در واقع خسته شده‌اند. نسبت به خود و دیگران بیش از حد نیازمند می‌شوند.
محققان همچنین بررسی کردند که چگونه اصالت با توانایی بخشش بسته به سطح استرس مرتبط است. این پدیده ها به طور کلی دارای همبستگی مثبت هستند. افرادی که تمایل به ابراز رحم و بخشش دیگران یا شرایط نامطلوب زندگی دارند، بیشتر احتمال دارد که صحت شخصیت خود را احساس کنند. با این حال، قدرت این همبستگی بسته به استرس متفاوت است.
در گروه استرس مزمن، اصالت تقریباً هیچ ارتباطی با توانایی بخشش ندارد. بلکه به نظر می رسد که آنها به طور موازی توسعه می یابند.
برای افراد نسبتاً ثروتمند و کسانی که تحت استرس روزمره هستند:
بخشش خود به مهم ترین شرط برای تجربه اصالت تبدیل شده است. اما تنها در گروه استرس روزمره، محققان اهمیت بالایی برای بخشش شرایط و رویدادهای زندگی را تشخیص داده اند. هر چه توانایی بخشش خود و شرایط زندگی، همراه با آمادگی بیشتر برای فراموش کردن انتقام یا بازگرداندن عدالت، توسعه یافته باشد، مردم زندگی واقعی تر و واقعی تری دارند.
محققان به این نتیجه رسیدند که توانایی بخشش واقعاً به احساس اصالت کمک می کند. اما در سطوح مختلف استرس و تحت انواع مختلف استرس عواملی که باعث آن می شوند ممکن است تغییر کنند. Nartova-Bochaver می‌گوید: «در شرایط به‌سرعت در حال تغییر و بسیار مبهم، داشتن طیف گسترده‌ای از مهارت‌های زندگی و ویژگی‌های شخصیتی بسیار مهم است. در میان آنها توانایی بخشش بدون شک ضروری است».
بخشندگی چیست؟
بخشش، در مفهوم روان‌شناختی، فرآیندی ارادی و عمدی است. طی آن فردی که ممکن است در ابتدا احساس قربانی شدن کند، در احساسات و نگرش نسبت به یک جرم معین تغییر می‌کند و بر احساسات منفی مانند رنجش و انتقام غلبه می‌کند.
روانشناسان عموماً بخشش را تصمیمی آگاهانه و عمدی برای رهایی از احساس رنجش یا انتقام نسبت به فرد یا گروهی که به شما آسیب رسانده است، بدون توجه به اینکه آیا واقعاً مستحق بخشش شما هستند، تعریف می‌کنند.
3 گام برای بخشش
احساس تلخی یا خیانت خود را بپذیرید. اینها احساسات واقعی هستند که تنها در صورتی می توان بر آنها غلبه کرد که آشکارا شناخته شوند. سعی کنید بفهمید چرا آن شخص کاری را که انجام داده است. داشتن همدلی بخشش را آسان تر می کند. و در نهایت اینکه کینه خود را رها کنید.
استرس مزمن چیست؟
احساس مداوم تحت فشار و غرق شدن در یک دوره زمانی طولانی. • علائم عبارتند از درد، بی خوابی یا ضعف، اجتماعی شدن کمتر، تفکر غیر متمرکز. •درمان ها شامل تغییر سبک زندگی، داروها، تعیین اهداف واقع بینانه است.
نمونه هایی از استرس مزمن چیست؟
انواع استرس مزمن
- استرس عاطفی (احساسات سخت مانند خشم، غم یا ناامیدی)
- استرس محیطی (محل زندگی و کار)
- استرس رابطه (نحوه ارتباط شما با دوستان، خانواده، همکاران، شرکا)
- استرس کاری (چالش ها و فشارهای مرتبط با شغل شما)
منبع: It’s Easier to Forgive When You Are Under Chronic Stress – Neuroscience News
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.