هر شخصیتی منحصر به فرد است. در برخی موارد، طرز تفکر و رفتار یک فرد می تواند مخرب باشد – هم برای دیگران و هم برای خودشان. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) دارای یک وضعیت سلامت روانی هستند که باعث ایجاد الگوهای دستکاری و تجاوز به دیگران در اطراف آنها می شود. این وضعیت شخصیت آنها را تحت تأثیر قرار می دهد. این اختلال شخصیت جزء خوشه B از اختلالات شخصیت می باشد.
ASPD معمولا در دوران کودکی یا اوایل نوجوانی شروع می شود و تا بزرگسالی ادامه می یابد. افراد مبتلا به ASPD یک الگوی طولانی مدت از موارد زیر را نشان می دهند:
- بی توجهی به قانون
- نقض حقوق دیگران
- دستکاری و استثمار دیگران
افراد مبتلا به این اختلال معمولاً اهمیتی نمی دهند که قانون را زیر پا بگذارند. آنها ممکن است دروغ بگویند و بدون احساس پشیمانی دیگران را در معرض خطر قرار دهند.
یک مطالعه بیان می کند که حدود 3 درصد از مردان و 1 درصد از زنان به ASPD مبتلا هستند. این بیماری در مردان بسیار شایع تر از زنان است.
چه چیزی باعث اختلال شخصیت ضد اجتماعی(ASPD) می شود؟
علت دقیق ASPD ناشناخته است. عوامل ژنتیکی و محیطی ممکن است نقش داشته باشند. عوامل زیر ممکن است از علل احتمالی آن باشد:
- در کودکی مورد آزار و اذیت قرار گرفتن
- داشتن والدین مبتلا به ASPD
- با والدین الکلی بزرگ شدن
علائم اختلال شخصیت ضداجتماعی (ASPD) چیست؟
کودکان مبتلا به ASPD نسبت به حیوانات ظلم می کنند و به طور غیرقانونی جایی آتش می زنند. برخی از علائم در بزرگسالان عبارتند از:
از مهمترین نشانههای اختلال شخصیت سایکوپات میتوان به موارد زیر اشاره داشت:
- بیتوجهی به درست و غلط بودن کارها
- دروغگویی مداوم یا فریب دیگران برای بهرهکشی
- سنگدلی، بدبینی و بیاحترامی نسبت به دیگران
- بازیچه قرار دادن دیگران با استفاده از جذابیت یا شوخطبعی برای نفع یا لذت شخصی
- تکبر، احساس برتری و استبداد شدید
- مشکلات مکرر با قانون، از جمله رفتارهای مجرمانه
- نقض مکرر حقوق دیگران از طریق ارعاب و بیصداقتی
- تکانشگری یا ناتوانی در برنامهریزی قبلی
- خصومت، تحریکپذیری قابل توجه، اضطراب، پرخاشگری یا خشونت
- فقدان همدردی نسبت به دیگران و عدم پشیمانی از آزار رساندن به سایرین
- خطرپذیری غیرضروری یا رفتارهای خطرناک بدون توجه به امنیت خود یا دیگران
- روابط ضعیف یا سوءِاستفاده گرانه
- ناتوانی در درک عواقب منفی رفتار یا عبرت گرفتن از آنها
- مسئولیتناپذیری مکرر یا ناتوانی از انجام کار و بی تعهدی مالی
افراد مبتلا به ز در معرض خطر بیشتری برای سوء مصرف مواد هستند. پژوهش ها مصرف الکل را با افزایش پرخاشگری در افراد مبتلا به ASPD مرتبط کرده است.
خصایص بالینی شخصیت ضد اجتماعی (ASPD)
جالب است بدانید که شخصیتهای ضد اجتماعی ظاهری بسیار جذاب و گرم و صمیمی دارند. و در اغلب موارد بسیار نزد خانمها فریبنده به نظر میرسند. این افراد جنس مخالف خود را تحت تأثیر جنبههای اغواگرانه و هیجان انگیز شخصیت خود قرار میدهند. اما زمانی که سابقهی زندگی آنها را بررسی میکنید اختلالات و مشکلات فراوانی را در انواع زمینههای زندگی از جمله کار و تحصیل و روابط مشاهده میکنید. ممکن است افکار مربوط با خودکشی داشته باشند. اما هرگز خود را افسرده و مضطرب نشان نمیدهند.
زمانی که در مورد رفتارهای ضد اجتماعیشان از آنها توضیح خواسته میشود، همه را به بی فکری، حواس پرتی و بی توجهیشان در آن موقعیت نسبت میدهند. در صورتی که هیچ نشانهای از توهم، هذیان یا تفکر غیر منطقی در آنها دیده نمیشود. در بسیاری موارد حتی دیده میشود که شخصیتهای ضد اجتماعی از هوش و توانایی واقعیت سنجی بالایی برخوردار هستند. افراد کلاهبردار حرفهای را میتوان نمونههایی از شخصیتهای ضد اجتماعی دانست. آنها بسیار فریبکار هستند و با چرب زبانیهای خود دیگران را به دام میاندازند. آنها به هیچ یک از ملاکهای اخلاقی پایبند نیستند و نمیتوانند به دیگران عشق بورزند.
اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص ASPD در افراد کمتر از 18 سال قابل تشخیص نیست. علائم مشابه ASPD در این افراد ممکن است به عنوان یک اختلال سلوک تشخیص داده شود. افراد مسن تر از 18 سال تنها در صورت وجود سابقه اختلال سلوک قبل از سن 15 سالگی می توانند به ASPD تشخیص داده شوند.
یک ارائه دهنده سلامت روان می تواند از افراد بالای 18 سال در مورد رفتارهای گذشته و فعلی سؤال کند. این به تشخیص علائم و نشانه هایی که می تواند از تشخیص ASPD پشتیبانی کند کمک می کند.
برای تشخیص این بیماری باید معیارهای خاصی را رعایت کنید. این شامل:
- تشخیص اختلال سلوک قبل از 15 سالگی
- مستندسازی یا مشاهده حداقل سه علامت ASPD از سن 15 سالگی
- مستندسازی یا مشاهده علائم ASPD که فقط در طول دوره های اسکیزوفرنی یا شیدایی رخ نمی دهد (اگر مبتلا به اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی باشد )
اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) چگونه درمان می شود؟
درمان ASPD بسیار دشوار است. به طور معمول، پزشک ترکیبی از روان درمانی و دارو را امتحان می کند. ارزیابی اینکه درمان های موجود در مقابله با علائم ASPD چقدر موثر هستند، دشوار است.
روان درمانی
روانشناس شما ممکن است انواع مختلفی از روان درمانی را بر اساس شرایط شما توصیه کند.
درمان شناختی رفتاری می تواند به آشکارسازی افکار و رفتارهای منفی کمک کند. همچنین می تواند راه هایی برای جایگزینی آنها با روش های مثبت را آموزش دهد.
روان درمانی روان پویشی می تواند آگاهی از افکار و رفتارهای منفی و ناخودآگاه را افزایش دهد. این می تواند به فرد کمک کند آنها را تغییر دهد.
داروها
هیچ دارویی به طور خاص برای درمان ASPD تایید نشده است. پزشک ممکن است تجویز کند:
- داروهای ضد افسردگی
- تثبیت کننده های خلق و خو
- داروهای ضد اضطراب
- داروهای ضد روان پریشی
پزشک شما همچنین ممکن است اقامت در یک بیمارستان سلامت روان را توصیه کند که در آنجا بتوانید تحت درمان شدید قرار بگیرید.
درخواست کمک از شخص مبتلا به ASPD
تماشای رفتارهای مخرب شخصی که به او اهمیت می دهید سخت است. به خصوص زمانی که آن رفتارها ممکن است مستقیماً روی شما تأثیر بگذارد سخت است. درخواست کمک از شخص حتی دشوارتر است. این به این دلیل است که اکثر افراد مبتلا به ASPD نمیپذیرند که مشکلی دارند.
شما نمی توانید فرد مبتلا به ASPD را مجبور به درمان کنید. مراقبت از خود بهترین کاری است که می توانید انجام دهید. یک مشاور ممکن است به شما کمک کند یاد بگیرید که با درد ناشی از داشتن یکی از عزیزان مبتلا به ASPD کنار بیایید.
چشم انداز بلند مدت
افراد مبتلا به ASPD در معرض خطر بیشتری برای رفتن به زندان، سوءمصرف مواد مخدر و خودکشی هستند. آنها اغلب برای ASPD کمک نمی گیرند مگر اینکه با مشکلات قانونی مواجه شوند و دادگاه آنها را مجبور به درمان کند.
علائم این بیماری در اواخر سال های نوجوانی تا اوایل دهه بیست بدتر می شود. درمان ممکن است به بهبود علائم کمک کند. علائم می تواند با افزایش سن برای برخی افراد بهبود یابد و به آنها اجازه می دهد تا زمانی که به چهل سالگی می رسند، احساس بهتری داشته باشند و بهتر عمل کنند.
پیشگیری از خودکشی
اگر فکر می کنید فردی در معرض خطر فوری آسیب رساندن به خود یا آسیب رساندن به شخص دیگری است:
- تا رسیدن کمک در کنار فرد بمانید.
- هر گونه اسلحه، چاقو، دارو یا سایر مواردی که ممکن است باعث آسیب شود را بردارید.
- گوش کنید، اما قضاوت نکنید، بحث نکنید، تهدید نکنید و فریاد نزنید.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.