07136476172 - 09172030360 [email protected]

اختلال شخصیت اسکیزوئید نوعی اختلال شخصیت غیرعادی است. فرد مبتلا به این اختلال رفتار متفاوتی با اکثر افراد دیگر دارد. این ممکن است شامل پرهیز از تعاملات اجتماعی، یا به نظر بی‌اعتنایی یا فاقد شخصیت باشد. با این حال، افراد مبتلا به این اختلال می توانند عملکرد نسبتا خوبی در جامعه داشته باشند.

بیماری‌های روانشناختی انواع گوناگونی دارند که هر یک از آن‌ها خودشان را به شکلی نشان می‌دهند. زمانی که از واژه شخصیت استفاده می‌کنیم، یعنی رفتارهای ریشه‌دار و روش‌هایی که فرد برای برقراری ارتباط با دیگران و جهان اطراف خودش به کار می‌گیرد.

زمانی فرد در عملکرد مغزی خود دچار مشکل شده و چیزی به نام اختلال در رفتار و عملکرد او شکل می‌گیرد. در واقع یک الگوی پایدار و تجربه درونی و رفتاری در او ایجاد می‌شود که با انتظارات فرهنگ متفاوت است.

یکی از مهم‌ترین اختلالات شخصیتی که در میان بسیاری از افراد دید‌ه می‌شود، اختلال شخصیت اسکیزوئید است که یک نوع الگوی بی‌تفاوتی را نسبت به روابط اجتماعی ایجاد می‌کند. این اختلال جز اختلالات شخصیتی خوشه  A می باشد.

علائم و نشانه ها

این بیماری معمولا در اوایل بزرگسالی تشخیص داده می شود. علائم عبارتند از:

  • جدا شدن
  • تنها بودن را ترجیح می دهد
  • اجتناب از موقعیت های اجتماعی
  • عدم تمایل به روابط
  • کسل کننده یا بی تفاوت به نظر می رسد
  • ناتوانی در لذت بردن از فعالیت ها
  • مشکل در ارتباط با دیگران
  • فاقد انگیزه

عوامل و علل خطر

بسیاری از افراد به دنبال یافتن دلایل و ریشه ابتلا به این بیماری هستند. درباره علل ایجاد بیماری اسکیزوئید، هنوز نتایج قطعی به دست نیامده. و می‌توان گفت که همچنان دلایل ابتلای افراد به این بیماری روانشناختی تا حدودی ناشناخته است.

با این حال روان‌پزشکان و درمانگران حوزه روانشناسی معتقدند که دو عامل ژنتیک و محیط زندگی در بروز این بیماری نقش اساسی دارند. برخی از متخصصان بر این باورند کسانی که دوران کودکی بدون محبت، بدون احساسات و غمگینی را طی می‌کنند، احتمال ابتلا به اسکیزوئید در آن‌ها بالاست.

می‌توان گفت مجموعه‌ای از عوامل مانند وراثت و ژنتیک، سبک‌های فرزند پروری، محیط رشد و زندگی و تعاملات اجتماعی می‌توانند در بروز SPD تاثیر زیادی داشته باشند.

 

اکثر افراد مبتلا به این بیماری یکی از بستگانشان مبتلا به اسکیزوفرنی ، اختلال شخصیت اسکیزوئید یا اختلال شخصیت اسکیزوتایپی است. سایر عوامل خطر عبارتند از:

  • عوامل محیطی که به نظر می رسد بیشترین تأثیر را در دوران کودکی دارند
  • تجربه سوء استفاده یا بی توجهی در کودکی
  • داشتن والدینی که از نظر عاطفی جدا هستند

این اختلال در مردان بیشتر از زنان رخ می دهد.

اختلال شخصیت اسکیزوئید چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک شما با یک معاینه فیزیکی کامل شروع می کند. این به دنبال شرایط فیزیکی است که ممکن است باعث علائم شما شود. همچنین ممکن است پزشک شما را به یک متخصص سلامت روان ارجاع دهد.

یک متخصص سلامت روان یک ارزیابی روانپزشکی را تکمیل می کند. این ممکن است شامل پر کردن پرسشنامه در مورد علائم و افکار شما باشد. همچنین با متخصص سلامت روان مصاحبه ای خواهید داشت. آنها از شما سوالاتی در مورد دوران کودکی، روابط و سابقه شغلی شما خواهند پرسید. پاسخ های شما به متخصص سلامت روان کمک می کند تا تشخیص دهد. آنها همچنین ممکن است یک برنامه درمانی برای شما ایجاد کنند، اگر شما علاقه مند به دنبال کردن درمان هستید.

گزینه های درمان

مراجعه به درمانگر و پیگیری درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید به عنوان یکی از چالش‌برانگیزترین انواع درمان‌های اختلال شخصیت معرفی می‌شود. چراکه روند ارتباط‌گیری شخصیت اسکیزوئید با روان درمانگر به سختی اتفاق می‌افتد و نسبت به درمان مقاومت بسیار زیادی نشان می‌دهد.

فراموش نکنید که در مسیر درمان این اختلال صبور باشید. و اگر فرد دیگری را در این راه همراهی می‌کنید، به تشویق او برای ادامه درمان بپردازید. مجبور کردن فرد برای مراجعه به درمانگر یکی از اشتباه‌ترین کارهایی است که می‌توانید آن را انجام دهید. چراکه اگر بیمار، اختلال خود را باور نداشته و تمایلی برای درمان نداشته باشد، هیچ بهبودی برای او اتفاق نمی‌افتد.

بسیاری از مردم ترجیح می دهند به دنبال درمان نباشند زیرا این شامل تعامل با دیگران می شود. با این حال، اگر تمایل به تغییر داشته باشید، درمان می تواند موفقیت آمیز باشد.

درمان شناختی رفتاری

  •  برای تغییر رفتار طراحی شده است. این می تواند یک درمان موفقیت آمیز برای این بیماری باشد زیرا به شما می آموزد که چگونه افکار و رفتار خود را در موقعیت های اجتماعی تغییر دهید. این ممکن است بی میلی به دنبال کردن روابط اجتماعی را تغییر دهد.

گروه درمانی

  •  گزینه دیگری است که می تواند به شما در تمرین مهارت های اجتماعی کمک کند. این به شما کمک می کند در موقعیت های اجتماعی راحت تر شوید.

 دارو

  • معمولاً از دارو استفاده نمی شود مگر اینکه سایر روش های درمانی مؤثر واقع نشوند. هیچ داروی مورد تایید FDA برای درمان اختلالات شخصیتی وجود ندارد. با این حال، ممکن است از داروها برای درمان سایر بیماری هایی که همراه با اختلالات شخصیتی رخ می دهند، مانند افسردگی یا اضطراب استفاده شود. بوپروپیون ممکن است برای افزایش احساس لذت استفاده شود. برای درمان احساس بی تفاوتی می توان از داروهای ضد روان پریشی استفاده کرد.

تفاوت اسکیزوئید با دیگر اختلالات شخصیت

اسکیزوئید و اسکیزوفرنی

درصد زیادی از افراد، اختلال شخصیت اسکیزوئید را با بیماری اسکیزوفرنی اشتباه می‌گیرند. و آن‌ها را به جای یکدیگر به کار می‌برند. در حالی که اسکیزوئید و اسکیزوفرنی به طور کامل از یکدیگر مجزا هستند. فرد مبتلا به اسکیزوفرنی معمولا توهمات شدید دارد. و ارتباط خودش را با واقعیت از دست می‌دهد.

در حالیکه در اختلال شخصیت اسکیزوئید اگرچه دوره‌های کوتاهی از توهم وجود دارد. اما شدت و زمان آن به اندازه اسکیزوفرنی نیست. در حقیقت بیمار مبتلا به اسکیزوئید به تفاوت میان واقعیت و توهمات خود آگاه است. در حالیکه بیماران اسکیزوفرنی در توهمات و خیال‌پردازی‌های درونی‌شان غرق می‌شوند.

اسکیزوئید و اختلال شخصیت اجتنابی

افرادی که به اختلال شخصیت اجتنابی دچارند، تمایل به برقراری ارتباط با افراد دیگر دارند، اما به دلیل ترس از پذیرفته نشدن و یا طرد شدن از سوی دیگران، از این کار اجتناب می‌کنند. اما بیمار اسکیزوئید، به طور کلی هیچ تمایلی برای برقراری ارتباط با اطرافیان خود ندارد.

اسکیزوئید و افسردگی

اختلال اسکیزوئید به دلیل اینکه در علائم خود مشابهت زیادی با افسردگی دارد، در بسیاری از موارد با بیماری افسردگی اشتباه گرفته می‌شود. اما باید در نظر بگیرید که شخصیت افسرده از موضع خودش عقب‌نشینی نمی‌کند. اتفاقات می‌توانند او را عصبانی و خشمگین کرده و یا حس گناه و پشیمانی را به او القا کنند. در صورتی که شخصیت اسکیزوئید مثل یک ربات بی‌روح و سرد عمل می‌کند!

بیماران مبتلا به اسکیزوئید در معرض چه بیماری‌هایی قرار دارند؟

بیشترین بیماری‌هایی که افرادی با اختلال شخصیت اسکیزوئید به آن مبتلا می‌شوند و در معرض آن قرار دارند، بیماری‌های زیر هستند:

  1. 1. افسردگی
  2. 2. اضطراب
  3. 3. اعتیاد به الکل یا مواد مخدر
  4. 4. اقدام به خودکشی
  5. 5. ابتلا به دیگر اختلالات شخصیت

 

چشم انداز بلند مدت

این یک بیماری مزمن است که هیچ درمانی ندارد. برخی از افراد مبتلا به این بیماری ممکن است نتوانند شغلی داشته باشند یا با افراد دیگر در ارتباط باشند. با این حال، بسیاری از مردم می توانند شغل داشته باشند و زندگی نسبتاً عادی داشته باشند. اگر با اختلال شخصیت اسکیزوئید زندگی می کنید، با پزشک خود در مورد ایجاد یک برنامه درمانی برای شما صحبت کنید.

 

واحد علوم اعصاب رفتاری (اضطراب، افسردگی و سایر اختلالات خلقی-رفتاری)

اختلال شخصیت پارانوئید (PPD) از خوشه A اختلالات شخصیتی

ویژگی های اختلالات شخصیتی خوشه A

به این مقاله امتیاز دهید