هنگامی که در دوره بهبودی از یک آسیب، مانند کشیدگی عضلات بین دنده ای هستید، خواب جزء مهمی از روند بهبود است. هنگام خواب، بدن شما بافت ها و سلول ها را ترمیم می کند. توسعه استراتژی هایی برای به خواب رفتن و خواب ماندن با وجود درد ناشی از آسیب می تواند به بهبود شما کمک کند.
سلب مسئولیت پزشکی: محتوای این صفحه نباید به عنوان توصیه پزشکی مورد استفاده قرار گیرد یا به عنوان توصیه ای برای داروهای خاص مورد استفاده قرار گیرد. همیشه قبل از مصرف هرگونه داروی جدید یا تغییر دوز فعلی با پزشک خود مشورت کنید.
کشیدگی عضلات بین دنده ای چیست؟
پارگی عضلات در عضلات بین دنده ای همان کشیدگی عضلات بین دنده ای است. این نوع فشارها یک علت شایع درد قفسه سینه اسکلتی عضلانی هستند.
ماهیچه های بین دنده ای به شما در تنفس در حین فعالیت بدنی کمک می کنند. این ماهیچه های بین دنده ای خارجی منقبض می شوند تا هنگام دم، دنده های شما را بالا ببرند. انقباض ماهیچه های بین دنده ای داخلی هنگامی که به زور بازدم میکنید صورت میگیرد.
علل کشیدگی عضلات بین دنده ای
یک آسیب شایع بافت نرم در ورزش کشیدگی است. ماهیچه های بین دنده ای می توانند فشار ناشی از ورزش هایی را که نیاز به تلاش شدید بالای بدن دارند، تحمل کنند.
به عنوان مثال، هر دو ضربه زدن و زمین زدن در بیس بال و سافت بال، قسمت بالایی بدن را پیچ می دهد. 90 درصد از کشیدگی های عضلانی ثبت شده شامل عضلات بین دنده ای یا مورب داخلی/خارجی شکم است. ورزشهای رایج دیگری که باعث کشیدگی عضلات بین دنده ای می شوند شامل وزنه برداری و قایقرانی است.
ماهیچه‌های بین‌دنده‌ای از آسیبهای حاد یا حرکات مکرر مانند سرفه، رنگ‌آمیزی سقف یا دچار کشیدگی شوند.
علائم کشیدگی عضلات بین دنده ای
اگر ماهیچه های بین دنده ای خود را تحت فشار قرار داده اید ، ممکن است تعدادی از علائم را تجربه کنید:
- درد موضعی : ممکن است هنگام تنفس عمیق یا سرفه، دردماهیچه های بین دنده ای تشدید شود.
- حساسیت : ناحیه آسیب دیده معمولاً به لمس حساس است.
- تورم : تورم ممکن است در برخی از موارد کشیدگی عضلات رخ دهد. اما ممکن است چند ساعت طول بکشد تا ظاهر شود.
- اسپاسم عضلانی : برخی از صدمات می توانند باعث انقباض یا اسپاسم غیر ارادی ماهیچه ها شوند.
تشخیص کشیدگی عضلات بین دنده ای
هنگام درد در دنده ها مهم است که یک تشخیص صحیح را از یک متخصص مراقبت های بهداشتی دریافت کنید. کادر درمان با پرسیدن سوالاتی در مورد نحوه وقوع آسیب، کشش عضلات بین دنده ای را تشخیص می دهد.
آنها همچنین یک معاینه فیزیکی را انجام می دهند که شامل احساس ناحیه آسیب دیده برای واکنش به حساسیت است. اغلب پرسش و امتحان برای تشخیص کافی است. در برخی موارد پزشک ممکن است آزمایشات اشعه ایکس یا MRI را برای بررسی سایر آسیب ها مانند شکستگی یا تورم تجویز کند.
کشیدگی عضلانی را می توان در یکی از سه دسته طبقه بندی کرد:
- خفیف (درجه اول) : فیبرهای عضلانی کشیده شده و ممکن است تعداد کمی از آنها پاره شوند.
- متوسط (درجه دوم) : تعداد قابل توجهی از فیبرهای عضلانی پاره می شوند.
- شدید (درجه سوم) : تمام فیبرهای عضلانی پاره می شوند.
سویه های درجه دوم و سوم به زمان بیشتری برای بهبود نیاز دارند.
درمان کشیدگی عضلات بین دنده ای
پس از رفع آسیب های احتمالی جدی، پزشک شما ممکن است یک یا چند مورد از درمان های زیر را توصیه کند:
- استراحت: جلوگیری از حرکاتی که باعث بروز مجدد درد می شود، بسیار مهم است. برای ورزشکاران، این ممکن است به زمان دور از تمرین و رقابت یا حرکات محدود برای جلوگیری از آسیب مجدد نیاز داشته باشد. ارائه دهنده درمان شما می تواند با شما همکاری کند تا به تدریج ماهیچه های شما را تقویت کرده و روی بازیابی دامنه حرکتی کار کند.
- یخ: در روزهای بلافاصله پس از آسیب، تورم را با استفاده از یک کیسه یخ پیچیده در یک حوله به مدت 15 تا 20 دقیقه در فواصل روز کاهش دهید.
- گرما درمانی: پس از گذشت چند روز اول، می توانید از استفاده از کیسه یخ به استفاده از پد حرارتی برای درمان فشار استفاده کنید. گرم کردن ماهیچه های آسیب دیده ممکن است به تسکین درد و تسریع روند بهبود کمک کند.
- مسکن ها : برخی داروها می توانند میزان درد ناشی از فشار را کاهش دهند. با پزشک خود در مورد مصرف مناسب داروها مشورت کنید، زیرا برخی از آنها ممکن است خونریزی را افزایش دهند.
- جراحی: اگر ماهیچه ها کاملاً پاره شده باشند، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.
به طور متوسط کشیدگی عضلات بین دنده ای حدود چهار تا پنج هفته طول می کشد تا بهبود یابد. اما بسته به شدت کشیدگی، روند بهبود ممکن است کوتاه تر یا طولانی تر باشد.
نحوه خوابیدن هنگام عضلات بین دنده ای
به خواب رفتن یا خوابیدن در هنگام درد می تواند یک چالش باشد. یک نظرسنجی نشان داد افرادی که درد شدیدی را تجربه می کنند شب ها کمتر می خوابند.خواب با کیفیت پایین تری را تجربه می کنند و کنترل خواب خود را کمتر احساس می کنند.
مدیریت درد یک گام کلیدی برای خواب بهتر و بهبودی از فشار عضلات بین دنده ای است. تعدادی استراتژی وجود دارد که می توانید برای تسکین علائم و استراحت کامل شبانه مورد نیاز خود استفاده کنید.
با پزشک خود صحبت کنید
شما باید میزان درد و مشکلات خواب خود را به پزشک خود اطلاع دهید تا آنها بتوانند برنامه درمانی مناسب شما را تعیین کنند. حتماً به پزشک خود اطلاع دهید که چه روشهایی را امتحان کرده اید یا در حال حاضر از آن استفاده می کنید. مانند گرما درمانی و مسکن های بدون نسخه.
در موارد جدی تر، پزشک شما ممکن است کورتون یا لیدوکائین را به این ناحیه تزریق کند. این تزریق ها می توانند درد را تسکین دهند.
تمرینات تنفسی آرام و کششی
تمرینات کششی و تنفسی را برای کمک به بهبودی و اطمینان از این که درد ناشی از جراحت شما ظرفیت تنفس شما را محدود نمی کند ، توصیه میشود.
تحقیقات همچنین نشان می دهد که تنفس عمیق ممکن است به کاهش درد و استرس کمک کند. بنابراین این تمرینات همچنین ممکن است به عنوان بخشی از روال قبل از خواب مفید باشد. با احتیاط عمل کنید و در صورت تشدید درد با پزشک خود مشورت کنید.
تمرینات مدیتیشن برای کاهش درد
تحقیقات اولیه نشان می دهد که مدیتیشن ذهن آگاهی ممکن است به بهبود درد و افزایش آرامش فیزیکی کمک کند. در حالی که انواع مختلفی از مدیتیشن وجود دارد، آنها معمولاً اجزای زیر را شامل می شوند:
- نشستن در موقعیت راحت
- مدیتیشن در فضایی آرام
- تمرکز توجه بر تنفس، یک شیء یا کلمات انتخاب شده
- حفظ نگرش باز، یا طرز فکر اجازه دادن به حواس پرتی ها بدون قضاوت
تنه خود را خنثی نگه دارید و فشار خارجی را به حداقل برسانید
اگر به دلیل درد ناشی از کشیدگی عضلات بین دنده ای برای به خواب رفتن مشکل دارید، موقعیت خواب خود را تغییر دهید. موقعیت خواب ایده آل باید ستون فقرات را در یک راستا قرار دهد. در حالی که تنه در حالت خنثی قرار می گیرد که در برابر پیچش های ناخواسته یا اضافه وزن بر روی آسیب محافظت می کند. اگر به پهلو بخوابید، راحت تر می توانید به پهلویی بخوابید که آسیب ندیده است. شما باید یک تشک راحت و یک بالش پیدا کنید که به اندازه کافی سر، گردن و بالای بدن شما را پشتیبانی کند.
به خصوص در چند روز اول، ممکن است متوجه شوید که بالا تنه شما بالا نگه داشته می شود. سعی کنید با استفاده از بالش، یا در صورت داشتن پایه قابل تنظیم، خود را بالا ببرید.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.