خاطرات اغلب بسیار شخصی و خصوصی تلقی می شوند. با این حال ، در چند سال گذشته ، مردم به اعلان های رسانه های اجتماعی یا گالری های تلفن که به آنها می گویند “حافظه” دارند ، عادت کرده اند.
این نسخه های بسته بندی شده گذشته نه تنها بر آنچه به یاد می آوریم بلکه بر پیوندهایی که با آن خاطرات داریم نیز تأثیر می گذارد. در یک مطالعه جدید ، متوجه شدیم که شبکه های اجتماعی توانایی تغییر احساس افراد در مورد خاطرات خود را دارند.
معیارهای اندازه گیری شبکه های اجتماعی مانند “پسندیدن” (لایک) های فیس بوک می توانند بر احساس افراد در مورد برخی از خاطرات تأثیر منفی بگذارند ، خصوصاً اگر این خاطرات بدون کسب لایک زیاد به اشتراک گذاشته شوند. فراتر از این ، پیش بینی قضاوت های شبکه های اجتماعی در مورد گذشته همچنین می تواند بر آنچه خاطرات مردم به اشتراک می گذارند و چگونه تأثیر بگذارد.
با هدف درک حضور روزمره این خاطرات خودکار ، از مصاحبه های دقیق و گروه های متمرکز با حدود 60 کاربر شبکه های اجتماعی استفاده کردیم. به طور خاص ، ما چگونگی استفاده افراد از ویژگی هایی مانند Timehop ، خاطرات Facebook و خاطرات Apple را بررسی کردیم.
ما از شرکت کنندگان در مورد تجربیات خود در یادآوری خاطرات توسط این ویژگی های مختلف پرسیدیم. در حالی که برخی ویژگی ها را خزنده و تهاجمی می دانستند ، برخی دیگر آنها را یادآوری مفیدی از تجربه های قبلی فراموش کرده اند.
همچنین از آنها سوال کردیم که آیا تعداد پسندیدن هایی که یک حافظه مشترک دریافت کرده است تاثیری در آنها داشته است.
در برخی موارد ، شرکت کنندگان با توجه به تعداد پسندیدن( لایک) ، احساسات متفاوتی نسبت به خاطرات خود
داشتند.
اعتبار سنجی
برای برخی ، خاطرات تا حدی از طریق لایک از شبکه های اجتماعی تأیید شده اند که احساس می شود قضاوتی در مورد ارزش یک حافظه است. به عنوان مثال ، یکی از شرکت کنندگان خاطرنشان کرد که اگرچه یک خاطره برای فرد خاص است ، “شما دائماً به دیگران و آنچه آنها درباره خاطرات شما فکر می کنند وابسته هستید.”
از طرف دیگر ، عدم دریافت لایک کافی گاهی اوقات ارزش شخصی وابسته به خاطرات را از بین می برد. یکی دیگر از شرکت کنندگان گفت اگر خاطره ای به اشتراک بگذارد و فقط سه پسندیدن(لایک) داشته باشد ، تعداد کم لایک بخشی از حافظه می شود.
شرکت کنندگان از این اتفاق آگاه بودند ، اما گفتند که جدا کردن از آنچه “اقتصاد مشابه” توصیف شده دشوار است. حتی اگر شرکت کنندگان اذعان داشتند خاطراتشان شخصی است و نباید تحت تأثیر شبکه های اجتماعی قرار بگیرند ، برخی هنوز فهمیدند که در مورد یک رویداد به دلیل واکنش آن در شبکه های اجتماعی متفاوت فکر می کنند. همانطور که یکی از شرکت کنندگان گفت ، “تقریباً به رغم خودتان ، در مورد شماره لایک ها اهمیت می دهید.”
البته ، همه خاطرات تحت تأثیر معیارهای اندازه گیری شبکه های اجتماعی نبودند. بعضی از آنها خیلی کوچک به نظر می رسیدند تا بتوانند بیشتر مورد توجه قرار گیرند. همانطور که یکی از شرکت کنندگان گفت ، “اگر این فقط تصویری از شما و دوستتان باشد که یک کار احمقانه انجام می دهید و هیچ پسندی ندارد ، شما مانند” هر چیزی “هستید.” با این حال ، به نظر می رسد برای سایر انواع خاطرات مشترک ، تعداد پسندیدن ها (لایک) یک قضاوت اجتناب ناپذیر است.
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!