07136476172 - 09172030360 [email protected]

افسردگی در کودکان یک پدیده ی در حال رشد است. وجود خلق افسرده و اختلالات افسردگی در کودکان تا چند سال قبل در حاله ای از ابهام بود اما امروز در بین نسل ها، افسردگی کودکی در حال رشد است و به طور موازی، نرخ خودکشی در کودکان هم در حال افزایش است. به این دلایل، لازم است والدین علائم و نشانه هایی که ممکن است به وجود افسردگی مرتبط باشند را بدانند، تا در زمان مناسب تشخیص انجام شود و از دشواری های آینده جلوگیری به عمل آید.

 

 

علائم مرتبط با افسردگی در کودکان
سنین پایین

نوزادان و کودکان با سن پایین نمی توانند احساسات خود را با واژه ها بیان کنند.والدین باید در صورت مشاهده ی علائم زیر، احتمال افسردگی را در نظر بگیرند:

• از دست دادن علاقه به بازی ها یا فعالیت هایی که قبلا برای کودک لذت بخش بوده اند و بی تفاوت شدن نسبت به آن ها
• دوری کردن از والیدن یا پرستارانی که به کودک نزدیک بودند
• تاخیر در رشد یا از دست دادن وزن یا رشدی که کودک تا الان کسب کرده بود، برای مثال ممکن است کودکی که حرف زدن را آموخته است ناگهان صحبت کردن را قطع کند یا علاقه ای به خودمراقبتی از خود نشان ندهد.
• مشکل در رشد و افزایش وزن با وجود مراقبت های کافی و سلامت عمومی مناسب

 

 

سنین مدرسه و ابتدایی

کودکانی که به مدرسه می روند نیز ممکن است علائم افسردگی داشته باشند. آن ها نیز ممکن است به جای واژه ها و زبان، در رفتار خود این علائم را نشان دهند

• درد های جسمی مانند سردرد و درد شکمی
• اضطراب جدایی از والدین
• عدم تمایل شدید به رفتن به مدرسه بدون علت مشخص
• دمدمی مزاج شدن، پرخاشگری یا رفتار های زورگویانه
• گریه و زاری و بازه های عصبانیت

معلمان و والدین باید به عوامل زیر در خانه یا مدرسه برای پیدا کردن علت توجه کنند:

• انتقاد کوبنده
• آسیب در کودکی ( تروما)
• عملکرد ضعیف در مدرسه
• مشکلات خانوادگی

افسردگی

 

 

نوجوانی

تشخیص افسردگی در این بازه ی زمانی دشوار تر است. زیرا بعضی از علائم افسردگی با آنچه جامعه به عنوان رفتار نوجوان می شناسد، هم پوشانی دارد. نوجوان در گذار از کودکی و تلاش برای رشد تفکر مستقل، شخصیت و ارزش های خود، ممکن است از خانواده جدا شود. همچنین، تمایل آن ها برای عضوی از جامعه شدن، نوجوان را به سمت گروه های دوستی سوق می دهد.
یکی از خطرات این گروه سنی، تمایل به خودکشی، سوءمصرف مواد، خشونت و رفتار های پرخطر جنسی است. این دوران، همزمان با یک بدبینی و نا امیدی در این سن است که احتمال تمایل به خودکشی را بالا می برد.
علائم این گروه برای افسردگی، کمی شدید تر و شامل موارد زیر است:

• خلق پایین
• احساس ناراحتی و نا امیدی
• خشم و حساسیت بالا
• احساس گناه یا بی ارزش بودن
• اعتماد به نفس پایین
• افکار خودکشی یا مرگ

 

 

توصیه های عمومی

والدین باید متوجه تغییر در رفتار های فرزند خود باشند و برای مثال مواردی مانند دوری از خانواده، گذراندن زمان بیشتری به تنهایی، کاهش تمایل به حرف زدن و معاشرت کردن، را مشاهده کنند.چراغ های قرمز دیگر عبارتند از : عدم تمایل به شرکت در بازی ها یا فعالیت هایی که در گذشته برای کودک لذت بخش بودند، احساس اضطراب، یا بی قراری.
عملکرد درسی و توانایی کار تیمی در این دوره ممکن است افت پیدا کند.

نکته ی مهم در تشخیص این است که این ها علائمی گذرا نیستند بلکه هفته ها و روز ها باقی می مانند.

کمبود انرژی و انگیزه، مشکل در خواب و غذا خوردن باید همواره مورد توجه قرار بگیرد.
با توجه به این موارد، والدین می توانند در زمان مناسب، درمان را به کمک متخصص برای فرزندان خود فراهم کنند

منابع:

به این مقاله امتیاز دهید