- اختلال طیف اوتیسم (ASD)
- تشخیص اوتیسم در کودکان
- طیف وسیعی از علائم وجود دارد
- به نظر می رسد شیوع اوتیسم در حال رشد است
- پسران بیشتر در معرض تشخیص اوتیسم هستند
- اوتیسم ممکن است قبل از تولد شروع شود
- افراد مبتلا به اوتیسم بیشتر احتمال دارد که سایر مشکلات را هم داشته باشند
- واکسن ها باعث اوتیسم نمی شوند
- مداخله اولیه کلیدی است
- ارزیابی ها و مداخلات در دسترس هستند
- درباره نویسنده
اختلال طیف اوتیسم (ASD)
یک وضعیت رشدی مغز است که بر نحوه درک و معاشرت فرد با افراد دیگر همچنین بر ارتباطات و تعامل او تأثیر می گذارد. به عنوان یک “طیف”، این اختلال از نظر شدت و انواع علائم متفاوت است. شرایطی را شامل می شود که زمانی تصور می شد از یکدیگر جدا هستند. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) حدود 1 درصد از جمعیت جهان یا 75 میلیون نفر به اوتیسم مبتلا هستند.
با وجود شیوع، تصورات نادرست در مورد ASD فراوان است. در اینجا 9 حقیقت وجود دارد که ممکن است درباره ASD ندانید. از جمله علائم، نحوه تشخیص کودکان و درمان های موجود.
تشخیص اوتیسم در کودکان
ممکن است کودکان 18 ماهه به ASD مبتلا شوند. اما بیشتر تشخیص‌ها در 24 ماهگی یا بالاتر رخ می‌دهند که در این مرحله تشخیص قابل اعتماد در نظر گرفته می‌شود.
“قبل از آن، کودکان مبتلا به اوتیسم در ارتباطات اجتماعی کمبودهایی نشان می دهند، اما با سن آنها متناسب است.” هیچ آزمایش پزشکی یا خونی برای ASD وجود ندارد. بنابراین ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی معمولاً رفتار کودک را از طریق غربالگری رشد و ارزیابی تشخیصی جامع بررسی می کنند. این ها می تواند شامل آزمایش های شنوایی، بینایی و عصبی باشد. همچنین ممکن است او یک ویزیت بعدی به یک متخصص، مانند یک متخصص اطفال رشدی را توصیه کند.
طیف وسیعی از علائم وجود دارد
علائم اوتیسم بسته به فرد ممکن است بسیار متفاوت باشد. برای برخی افراد، علائم این اختلال خفیف است. برای دیگران، آنها ممکن است بارزتر باشند.
به طور کلی، علائم ASD شامل مهارت‌های ارتباطی و رفتارهای اجتماعی، مانند مشکل در تشخیص اهداف و احساسات دیگران یا عدم برقراری تماس چشمی است.
کودکان مبتلا به اوتیسم همچنین ممکن است رفتارهای خاصی (مانند تکان دادن دستان خود) را بارها و بارها تکرار کنند. یا ممکن است نسبت به یک اسباب بازی خاص وسواس پیدا کنند. فقدان مهارت های کلامی یکی دیگر از علائم غیرمعمول است. تقریباً 40٪ از افراد مبتلا به اوتیسم غیرکلامی هستند – اما این در هر موردی اتفاق نمی افتد.
سایر علائم در کودکان شامل حساسیت بیش از حد به سر و صدا، عصبانیت شدید، پاسخ ندادن به هنگام صحبت کردن، اشاره نکردن به اشیاء جالب یا بازی نکردن “تظاهر کننده” تا 18 ماهگی است.
به نظر می رسد شیوع اوتیسم در حال رشد است
شیوع اوتیسم از 1 در هر 150 کودک مبتلا به ASD از سال 2000 به 1 در 44 افزایش یافته است. اختلاف نظر بین متخصصان در مورد اینکه آیا این افزایش نشان دهنده این است که افراد بیشتری واقعا ASD دارند یا تشخیص های بیشتری با افزایش آگاهی و غربالگری وجود دارد.
«من فکر می‌کنم این می‌تواند ترکیبی از شیوع و تشخیص باشد. معیارهای تشخیص در حال تغییر است و این منجر به تشخیص بیشتر کودکان می شود. با این حال، برای تعیین اینکه دقیقاً چه چیزی پشت این ارقام وجود دارد، به تحقیقات بیشتری نیاز است.
پسران بیشتر در معرض تشخیص اوتیسم هستند
اختلالات طیف اوتیسم در پسران حدود چهار برابر بیشتر از دختران است. بر اساس گزارشات، از هر 27 پسر، یک نفر مبتلا به ASD است، در مقایسه با 1 نفر از 116 دختر. و اگرچه پسران زودتر و بیشتر از دختران تشخیص داده می شوند، شواهد نشان می دهد که تعداد موارد ASD در دختران کمتر تشخیص داده شده است.
یک مطالعه در ماه مه 2018 که در مجله اوتیسم و اختلالات رشدی منتشر شد. تفاوت های جنسی را در مورد ASD در دختران بررسی کرد. محققان در مورد تفاوت شکاف تشخیصی بین دختران و پسران بحث کردند، اما همچنین خاطرنشان کردند که چگونه دختران علائم پنهانی ندارند. علائم ASD در ارزیابی‌ها نادیده گرفته می‌شود – که منجر به عدم تشخیص آنها می‌شود.
پریمن گفت:
غربالگری‌های ASD برای دختران جوان ممکن است تا حدی به دلیل انتظارات مردم از پسران جوان در مقابل دختران باشد. “بسیاری از اوقات، مردم فکر می کنند “دختران خجالتی هستند. اگر آنها در حال حاضر صحبت نمی کنند، اشکالی ندارد. او ترجیح می دهد فقط خودش بازی کند.” و پسرها، کلیشه این است که باید با دوستان خود بازی کنند. بدوند و خشن باشند. و وقتی می‌بینند که بچه‌ای نمی‌خواهد با همسالانش بازی کند، بیشتر قابل توجه است.»
اوتیسم ممکن است قبل از تولد شروع شود
دانشمندان دقیقاً نمی دانند چه چیزی باعث اوتیسم می شود. اکثر کارشناسان بر این باورند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی خطر ابتلا به ASD را در کودک افزایش می دهد.
علاوه بر این، شواهدی در دست است که نشان می‌دهد کودکان ممکن است قبل از تولد به ASD مبتلا شوند. «این یک نقطه زمانی واقعاً بحرانی است. “ما می دانیم که این قبل از تولد است، زیرا ما سلول های مغز افراد مبتلا به اوتیسم را شناسایی کرده ایم. سلول ها قبل از تولد نوزاد رشد می کنند.”
والدین مسن‌تر شانس بیشتری برای داشتن فرزند مبتلا به ASD دارند و اگر خواهر یا برادری مبتلا به این اختلال داشته باشند، احتمال ابتلا به ASD بیشتر است.
افراد مبتلا به اوتیسم بیشتر احتمال دارد که سایر مشکلات را هم داشته باشند
افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سایر بیماری ها نیز هستند. بر اساس مطالعه‌ای که در سال 2021 در مجله مروری اوتیسم و اختلالات رشدی منتشر شد، محققان دریافتند بسیاری از بزرگسالان مبتلا به ASD ممکن است شرایط دیگری مانند یبوست، چاقی، بی‌خوابی و صرع داشته باشند.
همچنین، ASD ممکن است با شرایط ژنتیکی خاصی مانند سندرم آنجلمن، که یک یک اختلال رشدی است مرتبط باشد. سندرم رت، یک اختلال عصبی نادر؛ و سندرم X شکننده، که به گفته CDC باعث چالش های فکری می شود. افراد مبتلا به ASD ممکن است بیشتر مستعد مسائلی مانند اضطراب، اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD)، افسردگی، مشکلات خواب، آلرژی و مشکلات معده باشند.
واکسن ها باعث اوتیسم نمی شوند
یک نامه رفتاری کودکان و نوجوانان دانشگاه براون در سال 2021 گزارش داد که واکسن ها باعث اوتیسم نمی شوند.
اگرچه برخی از افراد ممکن است به مخالفت خود ادامه دهند، اما مطالعه علمی تأیید می کند که هیچ پیوندی وجود ندارد. این تئوری اولین بار پس از یک مطالعه کوچک در سال 1998 شروع شد که ادعا می کرد بین اوتیسم و واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) ارتباط پیدا می کند. اما این مطالعه ناقص تلقی شد و توسط مجله ای که در ابتدا آن را منتشر کرد، پس گرفته شد.
مداخله اولیه کلیدی است
هیچ درمانی برای ASD وجود ندارد. اما مداخله زودهنگام ممکن است به افراد کمک کند علیرغم داشتن این بیماری، رشد کنند.
تجزیه و تحلیل رفتاری کاربردی (ABA) و درمان های شغلی، گفتاری و فیزیکی اغلب استفاده می شود. ABA ثابت کرده است که یک رویکرد موثر است. پریمن می‌گوید: «این با شناسایی دلایلی که بچه‌ها درگیر رفتار می‌شوند، کار می‌کند. برای مثال، عصبانیت و تکان دادن دست‌ها اغلب به دلیل ناامیدی ناشی از ناتوانی در بیان اینکه گرسنه‌اید، ایجاد می‌شود.
همچنین، درمان شامل روش های آموزش تعامل اجتماعی، مانند برقراری تماس چشمی بهتر است. «هرچه کودک زودتر درمان شود، دستاوردهای بیشتری با مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی مشاهده می‌شود.
گاهی اوقات داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد تشنج یا محرک‌ها برای درمان شرایطی مانند اضطراب، ADHD، صرع یا افسردگی تجویز می‌شوند که ممکن است در کنار ASD رخ دهد.
ارزیابی ها و مداخلات در دسترس هستند
اگر فکر می کنید کودک شما ممکن است اوتیسم داشته باشد، غربالگری و آزمایش می تواند به تشخیص اینکه آیا او علائم این اختلال را دارد یا خیر کمک کند.
«همه بدون در نظر گرفتن سن، حق دریافت خدمات را دارند. CDC اطلاعاتی در مورد فرآیند غربالگری، از جمله ابزارهایی که ممکن است مورد استفاده قرار گیرد (به عنوان مثال، پرسشنامه) ارائه کرده است.
مداخلات را می توان از طریق محیط های اجتماعی یا مراقبت های بهداشتی و مناطق مدرسه ارائه کرد. خدماتی برای غربالگری و تشخیص اوتیسم وجود دارد که می تواند به صورت رایگان ارائه شود. با این حال، برخی از والدین خدمات خصوصی را انتخاب می‌کنند که هزینه‌های آن را نیز به همراه دارند.
به طور کلی، دانستن علائم ASD برای تشخیص، درمان و پیش آگهی مهم است.
برای دریافت مشاوره رایگان چند تخصصی در خصوص به روزترین خدمات درمانی اوتیسم در کلینیک سلامت مغز دانا، با ما در تماس باشید.
منبع: https://www.health.com/condition/autism/autism-facts
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.