همه‌گیری کرونا بر خواب مردم در سراسر جهان تأثیر گذاشته است. ما می دانیم که سطح بی خوابی گزارش شده توسط افراد افزایش یافته است و مردم کیفیت خواب ضعیفی را گزارش می دهند.
این بیماری همه گیر برای بسیاری از ما منبع استرس و اضطراب بوده و هست و خواب ما اغلب اولین چیزی است که تحت این شرایط دچار اختلال می‌شود. چه شما شخصاً به کووید-19 مبتلا شده باشید یا نه، به احتمال زیاد خواب شما به نوعی تحت تأثیر این بیماری همه گیر قرار گرفته است.
از همان اوایل شیوع، شاهد انفجاری از مطالعات علمی بودیم که اثرات نامطلوبی را که این ویروس بر کیفیت خواب در عموم مردم، در افراد مبتلا به کووید-19، در افراد در قرنطینه، کار از خانه داشته است، برجسته می‌کند.
چیزی که اکنون می بینیم جنبه جدیدتری از COVID-19 است که در آن، در برخی افراد، بیماری می تواند بر سلامتی آنها پیامدهای بلندمدت داشته باشد. این مساله به کرونای طولانی مدت نامگذاری شده است.
تا ژوئن 2021 گزارش شده بود، 1.5 درصد از جمعیت بریتانیا با اثرات درازمدت COVID-19 زندگی میکنند. در یک نظرسنجی از نزدیک به یک میلیون نفر مبتلا به کووید طولانی گزارش شده خود، شایع‌ترین علامت، در 56 درصد از پاسخ دهندگان، خستگی بودند.
کووید طولانی چیست؟
در حالی که در حال حاضر هیچ تعریف بالینی مورد توافقی وجود ندارد، کسانی که علائم طولانی COVID را نشان می دهند به شرح زیر توصیف شده اند:
افراد مبتلا به عفونت‌های شدیدتر [که] ممکن است آسیب طولانی‌مدت را نه تنها در ریه‌های خود، بلکه در قلب، سیستم ایمنی، مغز و جاهای دیگر تجربه کنند.
برخی از اصطلاح “کووید طولانی” زمانی که علائم بیش از سه هفته باقی می‌مانند استفاده کرده‌اند.
در سال 2020، دفتر آمار ملی انگلستان (ONS) داده‌هایی را منتشر کرد که نشان می‌داد پس از مثبت شدن آزمایش کووید-19:
20٪ افراد هنوز پنج هفته بعد یا بیشتر علائم را تجربه می کردند
10% از افراد 12 هفته یا بیشتر بعد از آن هنوز علائم را تجربه می کردند
THE ONS اخیراً ارقامی را از ژوئن 2021 منتشر کرده است که نشان می دهد 40٪ از پاسخ دهندگان به نظرسنجی ابتلا به کووید-19 طولانی مدت هنوز یک سال پس از عفونت علائمی را تجربه می کنند.
در حالی که هنوز برای دانستندر مورد کووید طولانی‌مدت زود است، ما از سایر بیماری‌های همه‌گیر (مانند سارس) و سایر عفونت‌های ویروسی (مانند آنفولانزا) می‌دانیم که تداوم علائم طولانی مدت برای افراد غیرعادی نیست.
مطالعات خواب در افراد مبتلا به کرونا
مطالعات خواب در افراد مبتلا به کووید طولانی در حال حاضر منتشر شده است که نشان دهنده کاهش شدید کمیت و کیفیت خواب است.
علاوه بر این، علائم کووید طولانی مدت می تواند باعث کاهش چشمگیر کیفیت زندگی شود.
بین کووید طولانی مدت و بی خوابی پیوندهای واضحی وجود دارد
اولین مطالعه ای که به طور انحصاری روی افراد مبتلا به کووید طولانی مدت انجام شد، نشان داد که میزان بی خوابی آن ها به طور قابل توجهی بیشتر از افرادی بود که هرگز COVID-19 نداشتند. این نظرسنجی همچنین نشان داد که سطوح بالاتری از درد و ناراحتی، اضطراب یا افسردگی در افراد مبتلا به کووید طولانی مدت نسبت به افرادی که هرگز آلوده نشده بودند مشاهده شده. بین 21.7 تا 53 درصد از افراد مبتلا به کووید طولانی مدت از اختلالات خواب یا بی‌خوابی شکایت دارند.
یک مطالعه گسترده نشان داد که افراد پس از ابتلا به کرونا، 41 درصد بیشتر احتمال دارد که دچار اختلالات خواب شوند.
یک مطالعه بر روی گروه بزرگی از سربازان آمریکایی نشان داد که اختلالات خواب در بین افرادی که مبتلا به کووید-19 بوده اند بسیار شایع تر است.
این مطالعه که پنجشنبه در مجله پزشکی بریتانیا منتشر شد، تشخیص‌های جدید مشکلات سلامت روان را در بیش از 153000 نفری که از اول مارس 2020 تا 15 ژانویه 2021 از COVID-19 جان سالم به در بردند، بررسی کرد.
مطالعه ذکر شده نشان داد که طی یک سال پس از عفونت، 2.3 درصد از آنها تشخیص جدیدی برای اختلال خواب دریافت کردند.
این افزایش 41 درصدی در مقایسه با افرادی بود که به کووید-19 مبتلا نشده بودند.
این مطالعه نشان داد که بازماندگان کووید-19 نیز 39 درصد بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی و 35 درصد بیشتر در معرض ابتلا به اضطراب بودند.
اثرات سلامت روان COVID-19 می تواند طولانی مدت باشد.
زیاد العلی، یکی از نویسندگان این مطالعه، در مصاحبه با بلومبرگ گفت: «بیماری‌هایی که در درازمدت در نتیجه کووید-19 در مورد آنها صحبت می‌کنیم، بیماری‌های مزمنی هستند که واقعاً برای یک عمر زخمی بر جان انسان‌ها می‌گذارند.» .
العلی رئیس خدمات تحقیقاتی و آموزشی در سیستم مراقبت های بهداشتی امور سربازان سنت لوئیس است.
او گفت: «در حالی که همه ما در این بیماری همه‌گیر از ناراحتی روانی رنج می‌بردیم، افراد مبتلا به کووید-19 بسیار بدتر بودند و تا یک سال پس از تشخیص اولیه، مشکلات سلامت روانی را تجربه میکنند.»
آیا ارقام مقاله ذکر شده قابل تعمیم است؟
افرادی که کرونا را تجربه کرده بودند، 63 درصد بیشتر از کسانی که کرونا نداشتند پس از ابتلا به ویروس کرونا از قرص های خواب استفاده می کردند. و 34 درصد بیشتر نیز مصرف مواد افیونی داشتند.
این ارقام ممکن است مستقیماً برای کل جمعیت جهان قابل استفاده نباشد. گروه سربازان مورد استفاده در این مطالعه عمدتاً از مردان تشکیل شده است که اکثر آنها سفیدپوست و مسن بودند و میانگین سنی آنها 63 سال است.
به نوشته نیویورک تایمز، از آنجایی که این مطالعه شامل افرادی بود که بیش از یک سال پیش آلوده شده بودند، تعداد بسیار کمی قبل از عفونت واکسینه شده بودند.
دانشمندان برای درک اینکه آیا ویروس کرونا می تواند مستقیماً بر مغز تأثیر بگذارد یا خیر تلاش میکنند. به عنوان مثال، برخی گمان می کنند که عفونت می تواند باعث التهاب شود و به علائم روان پریشی کمک کند.
مائورا بولدرینی، پروفسور روانپزشکی در دانشکده پزشکی نیویورک-پرزبیتریان کلمبیا، می‌گوید: «مارکرهای التهابی می‌توانند توانایی مغز برای عملکرد مناسب را از طرق مختلف مختل کنند، از جمله توانایی مغز در ساخت سروتونین، که برای خلق و خو و خواب ضروری است.
بولدرینی گفت که افزایش خطر ابتلا به بیماری های روانی در میان افرادی که کووید-19 داشتند احتمالاً به دلیل ترکیبی از عوامل بیولوژیکی و استرس های روانی است.
تاثیر اثرات کرونا بر جنبه های مختلف سلامت روان
مطالعه ای که در اسپرینگر منتشر شده است، به بررسی مشکلات خواب در افراد پس از ابتلا به کووید-19 و در دوره بهبودی و تأثیر آنها بر زیر دامنه های مختلف کیفیت زندگی پرداخت. طبق دانش ما، این مطالعه یکی از مطالعات پیشرو است که به بررسی مشکلات خواب در دوره بهبودی پس از عفونت COVID-19 و تأثیر آنها بر کیفیت زندگی می‌پردازد.
این مطالعه حاضر نشان داد بیماران کرونایی پس از بهبودی همچنان سطوح افزایشی از تظاهرات افسردگی، سطح اضطراب، شرایط استرس‌زا، کاهش کیفیت خواب و اختلال کیفیت زندگی را خواهند داشت.
در یک سری موارد، از هر چهار بیمار، سه بیمار در کیفیت خواب خود دچار مشکل شدند و مشکلات خواب، از جمله تغییرات در کیفیت خواب ، تأخیر به خواب رفتن و تاثیر بر عملکرد روزانه، در (85٪) بیمارانی که از کووید-19 بهبود یافته بودند، مشاهده شد. این افراد 8 هفته پس از ترخیص مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند.
این مطالعه به این نتیجه رسید که بیماران پس از COVID-19 در دامنه‌های مختلف کیفیت زندگی از جمله جنبه‌های جسمی و روانی اختلالاتی را نشان دادند.
مطالعات یک ارتباط مثبت و معنی‌دار آماری را بین بیماران ساکن در مناطق شهری و میانگین شاخص شدت بی‌خوابی نشان دادند. که بر اساس این تحقیق مشکلات خواب موارد مبتلا، پس از کووید-19 در مناطق شهری و شهرها بیشتر از مناطق روستایی است.
درمان
اگر شما هم از اختلالات خواب رنج میبرید، درمان های متعدد و جدیدی وجود دارد. از این بین درمان شناختی رفتاری یا CBT جزو موثرترین درمان ها شناخته شده است. هم چنین تکنیک های جدید مانند PEMF میتواند در این امر کمک کننده باشد. درمان را از خود دریغ نکنید و سلامتی را به خود برگردانید. انستیتو سلامت مغز دانا برای کمک به درمان اختلالات خواب به روزترین را ارائه میدهد. برای اطلاعات بیشتر سایت ما را ببینید یا تماس بگیرید.
منابع
https://www.businessinsider.com/people-more-likely-sleep-disorder-after-covid-19-study-2022-2
https://www.sleepstation.org.uk/articles/health/long-covid/
درباره نویسنده
موژان پارسا پژوهشگر ارشد توان‌بخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی و همکار قطب عصب روان‌شناسی شناختی کشور است. جریان اصلی تحقیقات وی اختلالات عصب تحولی و به طور خاص متمرکز بر اوتیسم می باشد.