مهمترین اطلاعاتی که باید در مورد داروها برای درمان پانیک بدانم چیست؟
اگر از داروهای حمله پانیک استفاده می کنید:
- بدون مشورت با پزشک خود به طور ناگهانی مصرف دارو را قطع نکنید یا دوز خود را کاهش ندهید.
- برخی از داروها می توانند علائم جدی یا خطرناک ترک را ایجاد کنند.
دارو یکی از محبوب ترین و موثرترین گزینه های درمانی برای اختلال پانیک، حملات پانیک و آگورافوبیا است. پزشک شما ممکن است داروهای حمله پانیک را برای کاهش شدت حملات پانیک، کاهش احساسات کلی اضطراب و به طور بالقوه درمان بیماری های همزمان مانند افسردگی تجویز کند.
داروهای اختلال هراس معمولاً در یکی از این دو دسته هستند: داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد اضطراب
این مقاله نحوه استفاده از داروها برای درمان اختلال هراس و داروهایی که اغلب تجویز می شوند را مورد بحث قرار می دهد. همچنین برخی از گزینه های درمانی دیگر را که ممکن است برای علائم پانیک موثر باشند، پوشش می دهد.
به دنبال روانپزشک هستید؟ خواندن این مطلب را از دست ندهید: بهترین روانپزشک شیراز – واقعیت چیست؟
درمان اختلال پانیک
درمان اختلال هراس ممکن است علاوه بر روان درمانی شامل دارو نیز باشد. در برخی موارد، ممکن است بیش از یک دارو برای کمک به مدیریت علائم هراس و اضطراب تجویز شود.
به عنوان مثال، ممکن است یک داروی ضد افسردگی برای کمک به کاهش دفعات علائم هراس تجویز شود، در حالی که بنزودیازپین ها ممکن است بر اساس نیاز برای کمک به کاهش شدت حملات پانیک استفاده شوند.
داروهای مخصوص حمله پانیک در مقابل داروهای دیگر
داروهایی که توسط FDA برای درمان اختلال هراس تایید شده‌اند عبارتند از فلوکستین، سرترالین، پاروکستین، ونلافاکسین، کلونازپام و آلپرازولام.
روان درمانی نیز می تواند در درمان اختلال پانیک موثر باشد.
انواع روان درمانی که ممکن است مفید باشد عبارتند از:
- درمان شناختی رفتاری (CBT)
- درمان از طریق مواجهه
- روان درمانی روان پویشی متمرکز بر هراس (PFPP)
اگر به دنبال درمان حملات پانیک بدون دارو هستید، این مطلب برای شماست: بهترین دکتر برای درمان پانیک در شیراز
داروهای ضد افسردگی برای اختلال پانیک
هنگامی که داروهای ضد افسردگی برای اولین بار در دهه 1950 معرفی شدند، عمدتاً برای درمان اختلالات خلقی استفاده می شدند. با این حال، بعداً مشخص شد که این داروها به طور مؤثری به کاهش اضطراب، کاهش علائم پانیک و کاهش شدت و دفعات حملات پانیک کمک می کنند.
داروهای ضد افسردگی در حال حاضر معمولاً برای درمان بسیاری از اختلالات اضطرابی از جمله اختلال هراس و آگورافوبیا استفاده می شوند.
داروهای ضد افسردگی بر پیام رسان های شیمیایی در مغز که به عنوان انتقال دهنده های عصبی شناخته می شوند، تأثیر می گذارند. تصور می شود که انواع مختلفی از این پیام رسان های شیمیایی وجود دارد که بین سلول های مغز ارتباط برقرار می کنند.
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) یک دسته محبوب از داروهای ضد افسردگی هستند که برای کاهش علائم اضطراب و افسردگی تجویز می شوند. سروتونین یک انتقال دهنده عصبی طبیعی در مغز است.
این داروها فقط با تأثیر گذاشتن بر سروتونین (به همین دلیل در عبارت نامشان کلمه‌ی “انتخابی” وجود دارد) و با جلوگیری از جذب سروتونین (در واقع “بازجذب”) توسط سلول های عصبی در مغز عمل می کنند. SSRI ها با ایجاد تعادل در عملکرد سروتونین، می توانند اضطراب را کاهش داده و خلق و خو را بهبود بخشند.
SSRI های رایج عبارتند از:
- سلکسا (سیتالوپرام)
- پاکسیل (پاروکستین)
- پروزاک (فلوکستین)
- زولافت (سرترالین)
مطالعات اثربخشی بلندمدت SSRI ها را نشان داده اند. همچنین مشخص شده است که این داروها عوارض جانبی محدودی ایجاد می کنند، و آنها را به داروهای تجویزی انتخابی برای اختلال هراس تبدیل می کنند.
مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs)
مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs) نیز بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین را مسدود می کنند. نوراپی نفرین یک انتقال دهنده عصبی است که در تمرکز و هوشیاری نقش دارد.
SNRI های رایج عبارتند از:
- سیمبالتا (دولوکستین)
- افکسور ایکس آر (ونلافاکسین)
تحقیقات نشان داده است که SNRI ها برای درمان اختلالات اضطرابی، به ویژه اختلال اضطراب اجتماعی موثر هستند. عوارض جانبی ممکن است در حین مصرف SNRI رخ دهد و ممکن است شامل خستگی، بی خوابی، تغییر در اشتها و تغییرات در عملکرد جنسی باشد.
Effexor XR برای درمان اختلال هراس مورد تایید FDA است. در حالی که Cymbalta برای این نشانه خاص مورد تایید FDA نیست، پزشکان همچنان ممکن است آن را بدون برچسب برای درمان این بیماری تجویز کنند.
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs)
از زمان معرفی SSRI ها، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs) در درمان اختلالات اضطرابی و خلقی محبوبیت کمتری پیدا کرده اند. با این حال، TCA ها هنوز هم می توانند یک گزینه درمانی موثر برای افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی باشند.
مانند SSRI ها، TCA ها برای جلوگیری از جذب مجدد سروتونین پیام رسان شیمیایی کار می کنند. علاوه بر این، بسیاری از TCA ها همچنین از بازجذب نوراپی نفرین، یک انتقال دهنده عصبی دیگر در مغز که اغلب با پاسخ استرس جنگ یا گریز مرتبط است، جلوگیری می کنند.
TCA های رایج عبارتند از:
- آداپین، سینکوان (دوکسپین)
- آسندین (آموکساپین)
- الاویل (آمی تریپتیلین)
- نورپرامین (دزیپرامین)
- پاملور (نورتریپتیلین)
- سورمونتیل (تریمی پرامین)
- توفرانیل (ایمی پرامین)
مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)
مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) یکی از اولین داروهای ضد افسردگی توسعه یافته است که برای درمان موثر اختلالات خلقی و اضطراب استفاده می شود. MAOI ها با مهار فعالیت آنزیم مونوآمین اکسیداز عمل می کنند.
این آنزیم در شکستن انتقال دهنده های عصبی مانند نوراپی نفرین، سروتونین و دوپامین نقش دارد. دوپامین به تنظیم بسیاری از عملکردها، از جمله حرکت، سطح انرژی فیزیکی و احساس انگیزه کمک می کند.
MAOIهای رایج عبارتند از:
- امسام (سلژیلین)
- ناردیل (فنلزین)
- مارپلان (ایزوکاربوکسازید)
- پارنات (ترانیل سیپرومین)
علیرغم اثربخشی، MAOIها به دلیل محدودیت های غذایی ضروری در هنگام مصرفشان و احتمال تداخل دارویی قابل توجهی که می تواند هنگام مصرف MAOI با سایر داروها رخ دهد، کمتر تجویز می شوند.
داروهای ضد اضطراب
داروهای ضد اضطراب برای تسکین سریع علائم هراس تجویز می شوند. این داروها برای آرام کردن سیستم عصبی مرکزی عمل می کنند که می تواند شدت حملات پانیک را کاهش دهد و باعث شود فرد احساس آرامش بیشتری کند.
به دلیل اثر آرام بخش و تسکین سریع، داروهای ضد اضطراب اغلب برای درمان حمله پانیک تجویز می شوند.
بنزودیازپین ها
بنزودیازپین ها رایج ترین گروه داروهای ضد اضطراب هستند که برای اختلال هراس تجویز می شوند. این داروها که به دلیل اثر آرام بخش خود شناخته می شوند، می توانند به سرعت علائم حمله پانیک را کاهش دهند و حالت آرامش بیشتری را القا کنند.
بنزودیازپین‌ها با هدف قرار دادن گیرنده‌های گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) در مغز، سرعت سیستم عصبی مرکزی را کاهش می‌دهند و حس آرامش را القا می‌کنند. علیرغم خطرات و عوارض جانبی بالقوه این داروها، بنزودیازپین‌ها به طور ایمن و مؤثر برای درمان اختلال پانیک مطرح شده‌اند.
بنزودیازپین های رایج عبارتند از:
- آتیوان (لورازپام)
- کلونوپین (کلونازپام)
- لیبریوم (کلردیازپوکساید)
- والیوم (دیازپام)
- زاناکس (آلپرازولام)
بنزودیازپین ها می توانند عادت ساز باشند، بنابراین معمولاً برای تسکین کوتاه مدت علائم اضطراب تجویز می شوند.
در حالی که بنزودیازپین ها موثر هستند، می توانند وابستگی فیزیکی ایجاد کنند. این بدان معناست که ممکن است با قطع مصرف آنها علائم ترک را تجربه کنید، حتی اگر آنها را دقیقاً طبق دستور مصرف کرده باشید.
شما نباید بدون مشورت با پزشک خود، مصرف بنزودیازپین ها را قطع کنید. قطع مصرف بنزودیازپین می تواند خطرناک باشد.
برای جلوگیری از عوارض احتمالی ترک، مهم است که به تدریج دوز خود را تحت نظر پزشک کاهش دهید.
حرف آخر
اختلال پنیک یک بیماری مهم است که افراد زیادی را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. مهم است که به یاد داشته باشید که این اختلال را نباید ساده تلقی کرد. و اغلب به درمان حرفه ای توسط بهترین روانپزشکان نیاز دارد. بهترین راه برای کمک به فرد مبتلا به اختلال پنیک ممکن است همیشه آن چیزی نباشد که شما فکر می کنید. پس در مورد سلامتی خود و عزیزتان شانسی عمل نکنید!
آیا بدنبال بهترین دکتر برای درمان پانیک در شیراز هستید؟ همه شما شایسته دریافت بهترین مراقبت هستید. همین امروز زمان مشاوره خود را تنظیم کنید! با ما در تماس باشید.
07136476172-09172030360
آدرس: شیراز بلوار بعثت (حدفاصل چهارراه خلدبرین و فلکه سنگی) مجتمع پزشکی مریم طبقه پنجم – انستیتو سلامت مغز
ایمیل: [email protected]
اینستاگرام: danabrain.ir@
درباره نویسنده
موژان پارسا پژوهشگر ارشد توان‌بخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی و همکار قطب عصب روان‌شناسی شناختی کشور است. جریان اصلی تحقیقات وی اختلالات عصب تحولی و به طور خاص متمرکز بر اوتیسم می باشد.