وقتی فردی که می شناسید به نظر می رسد قصد خودکشی دارد. ممکن است ندانید چه کاری انجام دهید. علائم هشدار دهنده. سؤالات پرسیدن و نحوه دریافت کمک را بیاموزید.
وقتی کسی می گوید که به خودکشی فکر می کند. یا چیزهایی می گوید که به نظر می رسد فرد در حال فکر خودکشی است. می تواند بسیار ناراحت کننده باشد. ممکن است مطمئن نباشید که چه کاری برای کمک انجام دهید. آیا باید صحبت از خودکشی را جدی بگیرید یا اینکه مداخله شما ممکن است وضعیت را بدتر کند. انجام عمل همیشه بهترین انتخاب است. در اینجا چیزی است که باید انجام دهید.
با پرسیدن سوال شروع کنید
اولین قدم این است که بفهمید آیا فرد در خطر اقدام بر اساس احساسات خودکشی است یا خیر. حساس باشید. اما سوالات مستقیم بپرسید. مانند:
- چگونه با آنچه در زندگی شما اتفاق می افتد کنار می آیید؟
- تا به حال احساس می کنید که فقط می خواهید تسلیم شوید؟
- به مردن فکر می کنی؟
- به این فکر می کنی که به خودت صدمه بزنی؟
- آیا به خودکشی فکر می کنی؟
- قبلاً به خودکشی فکر کرده اید یا قبلاً سعی کرده اید به خود آسیب برسانید؟
- آیا به این فکر کرده اید که چگونه یا چه زمانی این کار را انجام می دهید؟
- به سلاح یا چیزهایی دسترسی دارید که می توان از آنها به عنوان سلاح برای آسیب رساندن به خود استفاده کرد؟
پرسیدن در مورد افکار یا احساسات خودکشی. کسی را مجبور به انجام کاری خود ویرانگر نمی کند. در واقع. ارائه فرصتی برای صحبت در مورد احساسات ممکن است خطر اقدام بر روی احساسات خودکشی را کاهش دهد.
به دنبال علائم هشدار دهنده باشید
شما همیشه نمی توانید تشخیص دهید که یک عزیز یا دوست چه زمانی به خودکشی فکر می کند. اما در اینجا برخی از علائم رایج وجود دارد:
- صحبت در مورد خودکشی – به عنوان مثال. بیان جملاتی مانند “خودم را می کشم”. “کاش مرده بودم” یا “کاش به دنیا نمی آمدم”
- به دست آوردن وسایلی برای گرفتن جان خود. مانند خرید اسلحه یا ذخیره کردن قرص
- کناره گیری از تماس اجتماعی و تمایل به تنها ماندن
- داشتن نوسانات خلقی. مانند اینکه یک روز از نظر عاطفی بالا و روز بعد عمیقاً دلسرد شده باشید
- مشغول شدن به مرگ. مردن یا خشونت
- احساس به دام افتادن یا ناامیدی نسبت به یک موقعیت
- افزایش مصرف الکل یا مواد مخدر
- تغییر روال عادی. از جمله الگوی غذا خوردن یا خوابیدن
- انجام کارهای مخاطره آمیز یا خود ویرانگر. مانند مصرف مواد مخدر یا رانندگی بی احتیاطی
- در حالی که هیچ توضیح منطقی دیگری برای انجام این کار وجود ندارد. دادن وسایل یا به نظم درآوردن امور
- خداحافظی با مردم طوری که انگار دیگر دیده نخواهند شد
- ایجاد تغییرات شخصیتی یا شدیداً مضطرب یا بیقرار بودن. به ویژه در هنگام تجربه برخی از علائم هشداردهنده ذکر شده در بالا
برای کمک فوری
اگر فردی اقدام به خودکشی کرده است:
- فرد را تنها نگذارید
- فوراً با شماره تلفن 123 در ایران تماش بگیرید. یا اگر فکر می‌کنید می‌توانید با خیال راحت این کار را انجام دهید. شخص را به نزدیک‌ترین اورژانس بیمارستان ببرید.
- سعی کنید دریابید که آیا او تحت تأثیر الکل یا مواد مخدر است یا ممکن است بیش از حد مصرف کرده باشد.
- فوراً به یکی از اعضای خانواده یا دوست خود بگویید که چه اتفاقی در حال رخ دادن است.
اگر دوست یا یکی از عزیزان به گونه‌ای صحبت می‌کند یا رفتار می‌کند که باعث می‌شود فکر کنید ممکن است اقدام به خودکشی کند. سعی نکنید به تنهایی این موقعیت را مدیریت کنید:
- در اسرع وقت از یک متخصص آموزش دیده کمک بگیرید. ممکن است لازم باشد فرد تا زمانی که بحران خودکشی سپری شود در بیمارستان بستری شود.
- فرد را تشویق کنید تا با شماره خط تلفن خودکشی تماس بگیرد.
نوجوانان: وقتی فردی که می شناسید قصد خودکشی دارد.
اگر نوجوانی هستید که نگران این است که دوست یا همکلاسی‌اش به فکر خودکشی باشد. اقدام کنید.
- از شخص مستقیماً در مورد احساساتش بپرسید. حتی اگر ممکن است ناخوشایند باشد. به حرف های شخص گوش دهید و آن را جدی بگیرید. صحبت کردن با کسی که واقعاً به او اهمیت می دهد می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.
- اگر با آن شخص صحبت کرده اید و هنوز نگران هستید. نگرانی های خود را با یک معلم. مشاور راهنمایی. فردی در کلیسا یا مسجد. فردی در مرکز جوانان محلی یا بزرگسال مسئول دیگری در میان بگذارید.
ممکن است تشخیص اینکه دوست یا همکلاسی خود قصد خودکشی دارد سخت باشد و ممکن است از اقدام و اشتباه کردن بترسید. اگر رفتار یا صحبت شخصی باعث شود فکر کنید که او ممکن است خودکشی کند. ممکن است با برخی از مسائل مهم دست و پنجه نرم کند. حتی اگر در حال حاضر به خودکشی فکر نکرده باشد. شما می توانید به فرد کمک کنید تا به منابع مناسب دست یابد.
ارائه پشتیبانی
اگر دوست یا عزیزی به خودکشی فکر می کند. نیاز به کمک حرفه ای دارد. حتی اگر خودکشی یک خطر فوری نباشد. در اینجا کاری است که می توانید انجام دهید.
- فرد را تشویق کنید تا با شماره خط تلفن خودکشی تماس بگیرد. در ایالات متحده. با خط حیاتی پیشگیری از خودکشی ملی به شماره 800-273-TALK (800-273-8255) تماس بگیرید تا با یک مشاور آموزش دیده تماس بگیرید. (در ایران شماره 123 اورژانس اجتماعی)
- فرد را تشویق کنید که به دنبال درمان باشد. یک فرد خودکشی یا به شدت افسرده ممکن است انرژی یا انگیزه ای برای یافتن کمک نداشته باشد. اگر فرد نمی‌خواهد با پزشک یا ارائه‌دهنده سلامت روان مشورت کند. پیشنهاد کنید از یک گروه پشتیبانی. مرکز بحران. جامعه مذهبی. معلم یا سایر افراد مورد اعتماد کمک بگیرید. شما می توانید حمایت و مشاوره ارائه دهید – اما به یاد داشته باشید که این وظیفه شما نیست که جایگزین یک ارائه دهنده سلامت روان شوید.
- پیشنهاد کمک به فرد برای برداشتن گام هایی برای دریافت کمک و حمایت. به عنوان مثال. می‌توانید درباره گزینه‌های درمانی تحقیق کنید. تماس‌های تلفنی برقرار کنید و اطلاعات مزایای بیمه را بررسی کنید. یا حتی پیشنهاد دهید که با فرد به یک قرار ملاقات بروید.
فرد را تشویق کنید
- فرد را تشویق کنید تا با شما ارتباط برقرار کند. فردی که قصد خودکشی دارد ممکن است وسوسه شود که احساسات خود را از بین ببرد زیرا احساس شرم. گناه یا خجالت می کند. حامی و فهمیده باشید و نظرات خود را بدون سرزنش بیان کنید. با دقت گوش کنید و از قطع کردن صحبت خودداری کنید.
- احترام قائل باشید و احساسات فرد را تصدیق کنید. سعی نکنید آن شخص را از احساساتش بیرون بکشید یا ابراز شوکه شدن کنید. به یاد داشته باشید. حتی اگر فردی که قصد خودکشی دارد منطقی فکر نمی کند. احساسات واقعی هستند. عدم احترام به احساس فرد می تواند ارتباط را قطع کند.
- حامی یا قضاوت کننده نباشید. به عنوان مثال. به کسی نگویید: “شاید اوضاع بدتر شود اگر خودت را بکشی” یا “تو همه چیز برای زندگی کردن دارید.” به جای آن.
سؤالاتی از قبیل
“چه چیزی باعث می شود که احساس بدی داشته باشید؟”
“چه چیزی باعث می شود احساس بهتری داشته باشید؟”
یا “چگونه می توانم کمک کنم؟”
اطمینان دهید
هرگز قول ندهید که احساسات خودکشی دیگران را مخفی نگه دارید. فهمیده باشید. اما توضیح دهید که اگر فکر می کنید جان آن فرد در خطر است. ممکن است نتوانید به چنین قولی عمل کنید. در آن مرحله. شما باید کمک بگیرید.
اطمینان خاطر بدهید که همه چیز می تواند بهتر شود. وقتی فردی در حال خودکشی است. به نظر می رسد که هیچ چیز اوضاع را بهتر نمی کند. به فرد اطمینان دهید که با درمان مناسب. می‌تواند راه‌های دیگری برای مقابله پیدا کند و دوباره احساس بهتری نسبت به زندگی داشته باشد.
فرد را تشویق کنید که از مصرف الکل و مواد مخدر اجتناب کند. استفاده از مواد مخدر یا الکل ممکن است به نظر برسد که احساسات دردناک را کاهش می دهد. اما در نهایت باعث بدتر شدن اوضاع می شود – می تواند منجر به رفتار بی پروا یا احساس افسردگی بیشتر شود. اگر فرد نمی تواند به تنهایی سیگار را ترک کند. برای یافتن درمان به او کمک کنید.
در صورت امکان اقلام خطرناک بالقوه را از خانه فرد خارج کنید. اگر می توانید. مطمئن شوید که فرد وسایلی در اطراف خود ندارد که می تواند برای خودکشی استفاده شود – مانند چاقو. تیغ. اسلحه یا مواد مخدر. اگر فرد دارویی مصرف می‌کند که می‌تواند برای اوردوز استفاده شود. او را تشویق کنید تا از کسی محافظت کند و آن را طبق دستور تجویز کند.
تمام نشانه های رفتار خودکشی را جدی بگیرید
اگر کسی می گوید که به خودکشی فکر می کند یا طوری رفتار می کند که فکر می کنید ممکن است آن شخص قصد خودکشی داشته باشد. آن را نادیده نگیرید یا موقعیت را نادیده نگیرید. بسیاری از افرادی که خود را می کشند در مقطعی این نیت را ابراز کرده اند. ممکن است نگران این باشید که بیش از حد واکنش نشان می دهید. اما امنیت دوست یا عزیزتان از همه مهمتر است. وقتی زندگی کسی در خطر است نگران تیره شدن رابطه خود نباشید.
شما مسئول جلوگیری از مرگ شخصی نیستید – اما مداخله شما ممکن است به فرد کمک کند تا ببیند که گزینه های دیگری
برای ایمن ماندن و دریافت درمان وجود دارد.
https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/suicide/in-depth/suicide/art-20044707
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!