در روز جهانی بهداشت روان شناختی، 10 اکتبر، سازمان بهداشت جهانی به آمار بالای مرگ در اثر خودکشی در سراسر جهان توجه می کند و خواستار اقدامات پیشگیرانه در همه کشورها است. WHO هشدار می دهد که میزان خودکشی در سراسر جهان رو به افزایش است و از همه کشورها می خواهد تا راهکارهای پیشگیری را اجرا کنند.
10 سپتامبر، روز جهانی پیشگیری از خودکشی بود که جهت گسترش آگاهی از بحران جهانی خودکشی، سازمان بهداشت جهانی (WHO) یک کمپین – تحت عنوان “40 ثانیه عمل” را راه اندازی کرده است. این کمپین در 10 اکتبر – روز جهانی سلامت روان شناختی به اوج گستردگی خواهد رسید.
در سال 2019، WHO تصمیم گرفت که تمرکز آنها بر پیشگیری از خودکشی باشد. این سازمان خاطرنشان کرد که خودکشی به دومین علت مرگ زودرس در بین نوجوانان و جوانان – به ویژه از سنین 15 تا 29 سال – تبدیل شده است.
دکتر Tedros Adhanom Gbrebreyesus، مدیرکل WHO، اذعان می کند: “علارغم پیشرفت ها، هنوز هم هر 40 ثانیه، یک نفر در اثر خودکشی جان میسپارد.“
براساس گزارش WHO از سال 2018، فقط 38 کشور جهان استراتژی پیشگیری از خودکشی را ارائه داده اند که این کافی نیست.
دکتر قبیسوس ادامه می دهد: “هر مرگ برای خانواده، دوستان و همکاران یک فاجعه است. خبر خوب این است که خودکشی قابل پیشگیری است. ما از همه کشورها درخواست میکنیم تا راهکارهای پیشگیری از خودکشی را به صورت پایدار در برنامه های بهداشت و آموزش ملی بگنجانند.”
“خطر خودکشی اغلب کوتاه مدت است”
گزارش دیگر WHO، که در سال 2018 منتشر شد، نشان می دهد در حالی که 79 درصد مرگ ناشی از موارد خودکشی در کشورهای کم درآمد و متوسط در بین سال های 2000 تا 2016 رخ داده است، کشورهای پردرآمد بالاترین نرخ خودکشی را تجربه کرده اند: 11.5 مرگ در 100000 نفر.
سازمان بهداشت جهانی همچنین برخی از متداول ترین روشهایی که مرگ با خودکشی را تسهیل می کند، ثبت کرده است که سه مورد اصلی آن عبارتند از: حلق آویز شدن، مسمومیت با سموم دفع آفات و سلاح گرم.
اکنون، WHO کشورهای جهان را ترغیب می کند تا استراتژی های پیشگیری از خودکشی خود را ارئه دهند، و توجه داشته باشند که چند رویکرد اثربخش وجود دارد.
این شامل:
- گزارش مسئولانه از موارد خودکشی در رسانه ها
- برنامه های سراسری کشورها برای کمک به جوانان جهت توسعه مهارت های زندگی مرتبط
- شناسایی کسانی که بیشتر در معرض خطر خودکشی قرار دارند و راهکارهای مقابله ای لازم را به آنها ارائه می دهند
- محدود کردن دسترسی مردم به امکانات خودکشی
از آنجا که بسیاری از موارد مرگ ناشی از خودکشی، به دلیل سموم دفع آفات و دسترسی آسان به آن بوده، امسال سازمان بهداشت جهانی سندی را منتشر کرده است که در زمینه پیشگیری از خودکشی، توصیه هایی را برای ثبت کنندگان آفت کش ها و تنظیم کننده های سموم دفع آفات ارائه می دهد.
بر اساس این سند “به طور کلی، مسمومیت با سموم دفع آفات یک در هر 5 مورد خودکشی جهان است.” با این حال، این همچنان ادامه دارد، “یک عمل مناسب توسط ثبت کنندگان سموم دفع آفات و تنظیم کننده ها، این پتانسیل را دارد که سالانه هزاران نفر را نجات دهد.”
WHO نمونه سریلانکا را ارائه می دهد، جایی که اعمال قوانین شدید سموم دفع آفات، منجر به 70٪ کاهش موارد خودکشی شده است – تخمین زده می شود جان 93000 در بین سالهای 1995 تا 2015 نجات یافت.
به همین ترتیب، جمهوری کره پس از ممنوعیت پاراکوات – یک علف کش قوی در سال 2011–2012 ، 50 درصد کمتر از خودکشی های ناشی از مسمومیت با سموم دفع آفات دیده می شد.
WHO همچنین زمزمه های مداوم در مورد اینکه شخصی که دارای افکار خودکشی است در داشتن این افکار ادامه خواهد داد، و این نشان می دهد که هیچ راهی برای جلوگیری از خودکشی موثر وجود ندارد را مورد شماتت قرار می دهد و WHO توضیح می دهد:
“افزایش خطر خودکشی غالباً کوتاه مدت است و وضعیت خاصی دارد. اگرچه، ممکن است افکار خودکشی بازگردد، آنها دائمی نیستند، و شخصی که دارای افکار و اقدامات خودکشی است، می تواند به زندگی طولانی ادامه دهد.”
با این حال، به منظور برنامه ریزی برای استراتژی های بهتر پیشگیری از خودکشی، WHO بر لزوم داشتن داده های بهتر در مورد میزان خودکشی تأکید می کند.
تنها 80 از 183 کشور عضو WHO در سال 2016 قادر به ارائه اطلاعات با کیفیت بودند، که WHO توانست گزارشی از خودکشی جهانی منتشر کند.
در سراسر جهان، مقامات WHO اکنون خواستار آن هستند که اگر بخواهند بحران خودکشی جهانی را برطرف کنند، باید اطلاعات و داده های مربوط به خودکشی را بهبود بخشند.
برای اطلاعات بیشتر راجع به اختلالات عصبی میتوانید به موسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).