چه می شود اگر، داروها می توانستند شخصیت ما را تغییر دهند؟
داروهایی که باعث تغییر خلق و خو می شوند از قبل در دسترس هستند. روزانه میلیون ها نفر از داروهای ضد افسردگی و آرام بخش استفاده می کنند: افراد مبتلا به اسکیزوفرنی با داروهای ضد روان پریشی درمان می شوند. کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD) با محرک ها درمان می شوند. در آینده ، داروها ممکن است یک ویژگی شخصیتی خاص را تغییر دهند. به عنوان مثال ، شاید بتوان برای مبارزه با کم رویی دارویی تهیه کرد.
- اگر دارویی می تواند پرخاشگری را کاهش دهد ، آیا باید به افرادی که به جرایم خشن محکوم شده اند ، دارو داده شود؟
- آیا می توان و باید قرصی برای از بین بردن هراس های خاص مانند ترس از پرواز تولید کرد؟
چه می شود اگر، داروها ، ماشین آلات یا مهندسی ژنتیک می توانند حافظه و هوش شما را افزایش دهند؟
اکنون داروهایی داریم که باعث کاهش مشکلات حافظه مرتبط با بیماری آلزایمر می شوند. بسیاری از شرکت های دارویی از جمله Memory Pharmaceuticals ، شرکتی که توسط دکتر اریک کندل برنده جایزه نوبل تاسیس شد ، در حال تولید مواد شیمیایی جدید برای بهبود حافظه هستند.
- آیا برای افزایش توانایی های فکری افراد بدون هیچ بیماری و اختلالی باید دارو تولید شود؟
- آیا بهتر است یک قرص بخورید تا حافظه و توجه شما بهتر شود یا عوارض جانبی قابل توجهی داشته باشد؟
- اگر چنین “قرص هوشمند” وجود داشته باشد ، چه کسی باید آن را تهیه کند؟
- آیا در حال حاضر داروهایی مانند کافئین و نیکوتین برای بهبود عملکرد داریم؟ در این صورت ، آیا این موارد با یک قرص هوشمند جدید متفاوت است؟
- آیا قرص های هوشمند باعث شادی و افسردگی بیشتر مردم می شوند؟
در سال 1999 ، محققان مهندسی ژنتیکی موش را انجام دادند که در انجام وظایف یادگیری و حافظه ، از موش های معمولی بهتر عمل می کند. آیا باید از این فناوری در انسان ها برای تولید افرادی با توانایی های ذهنی برتر استفاده شود؟
پیشرفت های فنی در حال حاضر به افراد دارای مشکلات شنوایی و بینایی کمک می کند. به عنوان مثال ، از کاشت حلزون گوش برای بهبود شنوایی استفاده می شود و توسعه شبکیه مصنوعی در حال پیشرفت است.
- آیا می توانیم و آیا باید برای تقویت هوش ایمپلنت مغز و ماشین درست کنیم؟
- اگر این روش ها وجود داشته باشد ، چه کسی آنها را بدست می آورد؟ برخی از مردم بر این باورند که این روش فقط توسط افراد ثروتمند برای خرید آنها استفاده می شود.
- اگر همه یک قرص هوشمند بخورند ، آیا هوش “طبیعی” باید دوباره تعریف شود؟ آیا این تغییر باعث می شود افراد برای مصرف قرص فشار بیاورند؟
- آیا مصرف قرص برای افزایش هوش نوعی تقلب است؟ آیا مصرف قرص با ثبت نام در یک کلاس مطالعه یا گرفتن تدریس خصوصی خصوصی هیچ تفاوتی ندارد؟
- آیا مهم است که چگونه هوش بهبود می یابد؟
چه می شود اگر، خاطرات پاک شود؟
داروهای بهبود حافظه ممکن است ایده خوبی به نظر برسند ، اما داروهای پاک کردن خاطرات نیز ممکن است مفید باشند. در حقیقت ، برخی از شرکت های دارویی در تلاشند مواد شیمیایی تولید کنند تا از ایجاد خاطرات جلوگیری کنند. این داروها ممکن است برای از بین بردن حافظه یک واقعه آسیب زا و کمک به بهبودی قربانی استفاده شوند. از طرف دیگر ، وقایع آسیب زا می توانند به عنوان ابزاری یادگیرنده که بر خطر رویداد تأکید می کند ، عمل کنند – پاک کردن خاطرات ممکن است از اجتناب از یک وضعیت آسیب زا در آینده جلوگیری کند.
چه می شود اگر مغز از راه دور قابل کنترل باشد؟
با قرار دادن یک محرک مغناطیسی transcranial (TMS) بر روی پوست سر ، مناطق مغز را می توان تحریک یا سرکوب کرد. TMS زمینه های مغناطیسی را به سمت مغز هدایت می کند و برای مطالعه حرکت ، احساس و حافظه مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین از تحریک مغناطیسی برای درمان افسردگی و صرع استفاده شده است.
- اگر میدان های مغناطیسی بتوانند از راه دور به شخصی هدایت شوند ، چه می شود؟
- چگونه میدانهای مغناطیسی بر رفتار و اندیشه تأثیر می گذارند؟
- آیا می توان از این فناوری بدون اطلاع فرد استفاده کرد؟
- آیا این یک حمله به حریم خصوصی است؟
- آیا می توان از این فناوری به عنوان سلاح استفاده کرد؟
آینده
اگرچه کشف های جدید احتمالاً منجر به ماشین آلات و داروهایی می شود که می توانند مغز را تقویت کنند ، اما این سوال مطرح می شود که با این داروهای جدید و فناوری جدید چه باید کرد؟ آیا افراد اگر یکی از این داروهای جدید را مصرف کنند احساس خود را از دست می دهند؟ آیا اگر با تراشه رایانه برای کمک به حافظه خود کاشته شوند ، انسان کمتری خواهند شد؟ اثرات بلند مدت تقویت هوش چیست؟
این سوال ها باید اکنون مورد بحث و بررسی قرار گیرند!
آنها گفتند!
“اخلاق عصبی عبارت است از بررسی درست و غلط ، خوب و بد در مورد درمان ، کمال و استقبال از حمله یا دستکاری نگران کننده مغز انسان.”
— ویلیام سفیر (به نقل از R. Fischback و G. Fischback در Hard Science ، Sandra J. Ackerman ، 2006.)
و هنوز هم سوالات بسیاری درباره به کاربردن تکنولوژی در آینده وجود دارد. فرصت ها و چالش ها! هیجان آمیخته با نگرانی!
همچنان که پروژه های بزرگ علمی به عنوان بخشی از پروژه ی خود ، neuroethics و اخلاق را به عنوان یک بخش مهم مد نظر قرار می دهند.
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!