07136476172 - 09172030360 [email protected]

سندرم تورت: علائم، درمان و علل (قسمت دوم)

توسط | تیر 20, 1401 | سلامت مغز

در قسمت اول این مقاله رخصوص علائم ، انواع و علل سندرم تورت صحبت کردیم. در این قسمت درخصوص روش های درمانی و حمایتی صحبت خواهیم کرد.

اگر تیک های شما شدید نیست و شکل خفیف تری از سندرم تورت را تجربه می کنید، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید. درصورتیکه تیک های شما شدید است یا باعث ایجاد افکار آسیب رساندن به خود می شود، چندین روش درمانی در دسترس است. اگر تیک های شما در بزرگسالی بدتر شود، متخصص مراقبت های بهداشتی شما نیز ممکن است درمان هایی را توصیه کند.

درمان

متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است رفتار درمانی یا روان درمانی را توصیه کند. این شامل مشاوره یک به یک با یک متخصص بهداشت روان دارای مجوز است.

رفتار درمانی شامل:

  • آموزش هوشیاری
  • آموزش پاسخگویی رقابتی
  • مداخله شناختی رفتاری برای تیک ها

درمان های مشابه نیز می تواند برای موارد زیر مفید باشد:

  • بیش فعالی
  • OCD
  • اضطراب

درمانگر شما همچنین ممکن است از روش های زیر در جلسات روان درمانی استفاده کند:

  • تکنیک های آرام سازی
  • مدیتیشن هدایت شده
  • تمرینات تنفس عمیق
  • هیپنوتیزم

ممکن است گروه درمانی برای شما مفید باشد. شما با افراد دیگری در همان گروه سنی که به سندرم تورت نیز مبتلا هستند، مشاوره دریافت خواهید کرد.

داروها

هیچ دارویی وجود ندارد که بتواند سندرم تورت را درمان کند.

با این حال، متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است یک یا چند داروی زیر را برای کمک به مدیریت علائم خود تجویز کند:

  • هالوپریدول (Haldol)، آریپیپرازول (Abilify)، ریسپریدون (Risperdal)، یا سایر داروهای نورولپتیک. این داروها می توانند به مسدود کردن یا تضعیف گیرنده های دوپامین در مغز کمک کنند و به مدیریت تیک کمک کنند. عوارض جانبی رایج می تواند شامل افزایش وزن، مشکلات حرکتی و مه آلود شدن ذهن باشد.
  • سم اونابوتولینوم A (بوتاکس). تزریق بوتاکس ممکن است به مدیریت تیک های حرکتی و صوتی ساده کمک کند. این یک استفاده خارج از برچسب از سم آنابوتولینوم A است.
  • متیل فنیدات (ریتالین). داروهای محرک مانند ریتالین می توانند به کاهش علائم ADHD بدون افزایش تیک کمک کنند.
  • کلونیدین کلونیدین، یک داروی فشار خون، و سایر داروهای مشابه می تواند به کاهش تیک، مدیریت حملات خشم و حمایت از کنترل تکانه کمک کند. این یک استفاده خارج از برچسب کلونیدین است.
  • توپیرامات (توپاماکس). توپیرامات را می توان برای کاهش تیک تجویز کرد. خطرات مرتبط با این دارو شامل مشکلات شناختی و زبانی، خواب آلودگی، کاهش وزن و سنگ کلیه است .
  • داروهای مبتنی بر شاهدانه شواهد محدودی وجود دارد مبنی بر اینکه کانابینوئید دلتا-9-تتراهیدروکانابینول (درونابینول) ممکن است تیک را در بزرگسالان متوقف کند. همچنین شواهد محدودی برای گونه‌های خاصی از حشیش پزشکی وجود دارد. داروهای مبتنی بر شاهدانه نباید به کودکان، نوجوانان یا افرادی که باردار یا شیرده هستند داده شود.

مصرف مواد مخدر خارج از برچسب

استفاده از داروی خارج از برچسب به این معنی است که دارویی که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای یک هدف تأیید شده است، برای هدف دیگری استفاده می شود که تأیید نشده است. با این حال، پزشک همچنان می تواند از دارو برای این منظور استفاده کند.

این به این دلیل است که FDA آزمایش و تأیید داروها را تنظیم می کند، اما نه نحوه استفاده پزشکان از داروها برای درمان بیماران خود. بنابراین، پزشک شما می تواند دارویی را هر طور که فکر می کند برای مراقبت شما بهترین است، تجویز کند.

درمان های عصبی

تحریک عمیق مغز  شکل دیگری از درمان است که برای افراد مبتلا به تیک شدید در دسترس است. برای افراد مبتلا به سندرم تورت، اثربخشی این نوع درمان هنوز در دست بررسی است.

برای انجام تحریک عمیق مغز، متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است دستگاهی را که با باتری کار می کند در مغز شما بکارند تا قسمت هایی را که حرکت را کنترل می کنند تحریک کند. از طرف دیگر، آنها ممکن است سیم های الکتریکی را در مغز شما بکارند تا محرک های الکتریکی را به آن مناطق ارسال کنند.

این روش برای افرادی که دارای تیک هایی هستند که درمان آن بسیار دشوار است مفید بوده است. شما باید با متخصص مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید تا در مورد خطرات و مزایای بالقوه برای شما و اینکه آیا این درمان برای نیازهای مراقبت های بهداشتی شما به خوبی کار می کند یا خیر صحبت کنید.

چرا حمایت مهم است؟

زندگی با سندرم تورت ممکن است باعث احساس تنهایی و انزوا شود. ناتوانی در مدیریت طغیان‌ها و تیک‌های خود ممکن است باعث شود که شما نسبت به شرکت در فعالیت‌هایی که دیگران از آن لذت می‌برند بی‌میل شوید.

مهم است بدانید که پشتیبانی در دسترس است تا به شما در مدیریت شرایط کمک کند.

استفاده از منابع موجود می تواند به شما در مقابله با سندرم تورت کمک کند. به عنوان مثال، صحبت با یک متخصص مراقبت های بهداشتی در مورد گروه های پشتیبانی محلی را در نظر بگیرید. همچنین ممکن است بخواهید گروه درمانی را در نظر بگیرید.

ملاقات و برقراری ارتباط با کسانی که شرایط مشابهی دارند می تواند به بهبود احساس تنهایی کمک کند. می‌توانید به داستان‌های شخصی آن‌ها، از جمله پیروزی‌ها و مبارزات آن‌ها گوش دهید و در عین حال توصیه‌هایی را دریافت کنید که می‌توانید آن‌ها را در زندگی خود بگنجانید.

اگر در یک گروه پشتیبانی شرکت می‌کنید اما احساس می‌کنید که این گروه مناسب نیست، ناامید نشوید. ممکن است مجبور شوید در گروه های مختلف شرکت کنید تا زمانی که گروه مناسب را پیدا کنید.

درصورت ابتلا نزدیکان

اگر عزیزی دارید که مبتلا به سندرم تورت است، می توانید به یک گروه حمایتی خانواده بپیوندید و در مورد این بیماری بیشتر بدانید. هرچه بیشتر در مورد تورت بدانید، بیشتر می توانید به فرد مورد علاقه خود کمک کنید تا با آن مقابله کند.

به عنوان والدین، مهم است که از فرزند خود حمایت کنید. این حمایت  می تواند شامل آگاه کردن معلمان از وضعیت او باشد.

برخی از کودکان مبتلا به سندرم تورت ممکن است توسط همسالان خود مورد آزار و اذیت قرار گیرند. مربیان می توانند نقش مهمی در کمک به دانش آموزان دیگر برای درک وضعیت فرزند شما داشته باشند. که ممکن است به توقف قلدری و اذیت کردن کمک کند.

تیک ها و اقدامات غیرارادی نیز ممکن است حواس فرزندتان را از تکالیف مدرسه منحرف کند. با مدرسه فرزندتان در مورد دادن زمان اضافی برای تکمیل تست ها و امتحانات صحبت کنید.

چشم انداز بلند مدت چیست؟

مانند بسیاری از افراد مبتلا به سندرم تورت، ممکن است متوجه شوید که تیک های شما در اواخر نوجوانی و اوایل دهه 20 بهبود می یابد. علائم شما حتی ممکن است به طور ناگهانی در بزرگسالی به طور کامل متوقف شود.

با این حال، حتی اگر علائم تورت شما با افزایش سن کاهش یابد، ممکن است به تجربه و نیاز به درمان برای شرایط مرتبط مانند افسردگی، حملات پانیک و اضطراب ادامه دهید.

مهم است که به یاد داشته باشید سندرم تورت یک وضعیت پزشکی است که بر هوش یا امید به زندگی شما تأثیر نمی گذارد.

با پیشرفت در درمان، تیم مراقبت های بهداشتی و دسترسی به پشتیبانی و منابع، می توانید علائم تورت را مدیریت کنید، که می تواند به شما کمک کند زندگی رضایت بخشی داشته باشید.

منابع:

واحد ارزیابی و تشخیص

سندرم تورت: علائم، درمان و علل (قسمت اول)

حقیقت پشت سندرم کودک دست و پا چلفتی: اختلال هماهنگی رشد

به این مقاله امتیاز دهید