روانشناسان می گویند در مواجهه با فشارهای زیاد ، تصمیم اخیر سیمون بیلز برای کناره گیری از مسابقات المپیک برای تمرکز بر سلامت روانی خود باید یک پیام الهام بخش باشد. بسیاری از تصمیم این هفته سیمون بیلز ژیمناست آمریکایی برای کناره گیری کردن از رویداد برتر در المپیک توکیو برای تمرکز بر سلامت روان ، شوکه شدند ، واکنشی که می تواند ریشه در انتظارات غیرواقعی جامعه از ورزشکاران برای “فوق انسانی” بودن، داشته باشد. سیمون بیلز قهرمان ژیمناستیک جهان و دارنده 4 مدال طلای المپیک 2016، در افدامی از ادامه رقابت ها انصراف داد. (البته فدراسیون ژیمناستیک آمرکا در حال گمانه زنی با وی برای برگشت به رقابت ها هستند.)
کورتنی کاکس ، استادیار مطالعات بومی ، نژادی و قومی که به بررسی آثار فرهنگی ، سیاسی و اقتصادی ورزش جهانی می پردازد ، گفت که حرکت “شجاعانه” بیلز دریچه ای را برای گفتگوهای مهم در مورد رابطه بین ورزشکاران و مردم دوست داشتنی و حتی مزایا و معایب خود بازی ها باز کرد.
بیلز در مصاحبه ای احساسی پس از فینال تیم سه شنبه ، موضوع سلامت روان را در المپیک مطرح کرد.
به گزارش CNN ، بیلز به خبرنگاران گفت: “هر زمان که در موقعیتی با استرس شدید قرار می گیرید ، به نوعی عصبانی می شوید.” “من باید بر
سلامت روانی خود تمرکز کنم و سلامتی و رفاه خود را به خطر نیاندازم. فشار سنگینی بر انسان وارد می شود وقتی که مدام در ذهن خود در حال
کشمکش است.
دبرا بک ، معاون رئیس جمهور در امور خدمات دانشجویی و مدیریت ثبت نام و مدیر اجرایی خدمات بهداشتی دانشگاه گفت: بیلز مطمئناً هیچ تعهدی برای افشای دلیل انصراف از رویداد همه جانبه نداشت و تصمیم او برای حفظ سلامت باید مورد احترام قرار گیرد.
بک به عنوان یک ورزشکار المپیکی ، بیلز تحت فشار زیادی است ، و حرکت او در اولویت قرار دادن سلامتی خود بر رقابت می تواند الهام بخش باشد.
“فشار می تواند هر کسی را خراب کند. ما همه نقطه شکست خود را داریم. “بک گفت. امیدوارم (تصمیم بیلز) نشان دهد که خوب است اگر نیاز به استراحت دارید یا روش دیگری را انتخاب کنید. ”
کاکس گفت ، اگرچه ورزش به طور فزاینده ای به سلامت روانی ورزشکاران حساس است ، اما ممکن است برخی از طرفداران انتظار داشته باشند که بیلس ذهنیت “گلادیاتور” را در پیش گیرد و “با درد بازی کند”. وی افزود: این یک واکنش معمولی ، هرچند مشکوک ، از سوی کسانی است که سعی می کنند هیچ وقت یک روز بیمار را از کار نگیرند و انتظار دارند ورزشکاران مورد علاقه شان هر از چند گاهی مانند ابرقهرمانان عمل کنند.
این انتظار در جامعه وجود دارد که ورزشکاران “چیزی به ما بدهکارند.” من فکر نمی کنم ورزشکاران به ما بدهکار باشند. ” “آسیب پذیری که سیمون در این لحظه به ما داده است واقعاً عالی است
کاکس عضو کمیته هدایت ابتکار ورزش و تندرستی است ، تلاشی آکادمیک که بر موفقیت UO با ورزش کالج و آموزش و تحقیقات مرتبط با ورزش تأکید می کند تا دانشگاه را به عنوان مقصد ورزش و سلامتی در آموزش عالی معرفی کند.
در همین حال ، رسانه های اجتماعی روابطی را ایجاد کرده اند که در آن طرفداران احساس می کنند در ورزشکاران مورد علاقه خود “سرمایه گذاری نزدیک” کرده اند ، حتی در حالی که از انسانیت کامل ستاره ها فاصله دارند. کاکس می گوید وقتی یک ورزشکار انتظارات را برآورده نکند ، این می تواند شوک و حتی عصبانیت ایجاد کند
المپیک می تواند انتظارات طرفداران و فشار بر ورزشکاران را با ترویج روایت های احساسی که در آن شرکت کنندگان انفرادی رویاهای کل کشورها را بر دوش می گیرند ، تشدید کند و خود بازی ها به عنوان نمونه ای غیرقابل دفاع از جهان متحد شاد در رقابت ها ارائه می شود.
در واقع ، تصمیم بیلز یادآوری این است که کمیته بین المللی المپیک ، به گفته کاکس ، هنوز در حفاظت از رفاه ورزشکاران کار نیاز به کار دارد..
در واقع ، منتقدان المپیک تصمیم به برگزاری بازی های توکیو را علیرغم همه گیری جهانی به عنوان شواهدی از بی اعتنایی به سلامت ورزشکاران شرکت کننده ذکر کرده اند.
سلامت روان امری که شاید به اندازه ی سلامت جسم هنوز هم به آن آنجور که باید و شاید توجه نشود. شاید المپیک یکی از بزرگترین رویدادهای ورزشی دنیا صحنه ی خوبی برای نشان دادن اهمیت این مسئله بود. آن هم توسط یک ورزشکار با مدال ها و قهرمانی های فراوان.
و اهمیت مراجعه به یک رواندرمانگر یا یک متخصص سلامت روان از اهمیت بالایی برخوردار است.
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!