محققان دانشگاه فلیندرز استرالیا اخیراً واکنش های فیزیکی مختلف در هنگام خواب از جمله قرار گرفتن در معرض سر و صدا را مطالعه کردند. آنها دریافتند که سطوح خاصی از قرار گرفتن در معرض سر و صدا در هنگام خواب، سطوح زیر سطح ایمن توصیه شده است. این سروصدای بالاتر از حد استاندارد ممکن است بر پاسخ قلبی عروقی فرد تأثیر بگذارد. به گفته محققان، هنگامی که این پاسخ ها در طول خواب به طور مزمن فعال می شوند، «به طور بالقوه می توانند اثرات مضری بر سیستم قلبی عروقی داشته باشند».
محققان 20 شرکت‌کننده بزرگسال را در هنگام خواب در معرض دسی‌بل‌های مختلف سر و صداهای متفاوت و صدای جاده قرار دادند، سپس واکنش‌های فیزیکی از جمله جریان خون و ضربان قلب و همچنین بیداری‌های خواب را زیر نظر گرفتند. طبق یافته‌های محققان، اگرچه در خواب بودند، اما شرکت‌کنندگان به این صداها واکنش نشان دادند.
به عنوان مثال، صدای 48 دسی بل (دسی بل) – که کمتر از صدای 50 دسی بل یخچال است – 3.4 برابر بیشتر احتمال دارد که باعث تغییر در دامنه موج پالس شرکت کنندگان شود، که اندازه گیری مربوط به جریان خون است. ضربان قلب شرکت کنندگان نیز به سر و صدا پاسخ داد. پس از قرار گرفتن در معرض صدای بیش از 40 دسی بل، افزایش و به دنبال آن کاهش ضربان قلب خود را تجربه کردند.
این مطالعه اشاره کرد که این سطوح صدا کمتر از حد توصیه شده 70 دسی بل توسط سازمان بهداشت جهانی است.
به گفته محققان، واکنش‌های فیزیولوژیکی که در این مطالعه بررسی شد، مانند ضربان قلب و جریان خون، ممکن است ریشه در پاسخ‌های مناسبی داشته باشند که ممکن است «به طور بالقوه برای دفاع در برابر تهدیدات در طول خواب مورد نیاز باشد».
بازیابی عملکرد بدن در خواب
خواب معمولا زمانی برای استراحت و ریکاوری بدن است. و فعال شدن این واکنش های قلبی عروقی ناشی از صدا در طول خواب ممکن است فرد را از داشتن مقدار مناسب خواب سالم که نیاز دارد، باز دارد.
محققان خاطرنشان کردند که قرار گرفتن مزمن در معرض آلودگی صوتی در طول خواب ممکن است خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی مانند فشار خون بالا، بیماری قلبی و سایر اثرات نامطلوب سلامتی را افزایش دهد. برای کمک به کاهش خطرات بالقوه افزایش سلامت ناشی از اختلالات مکرر خواب ناشی از سر و صدا، محققان پیشنهاد می‌کنند که یافته‌های آنها به ایجاد سیاست‌های عمومی در مورد سطوح سر و صدا در طول خواب کمک کند.
خواب بد ممکن است خطر ابتلا به بیماری قلبی را در میانسالی افزایش دهد
تحقیقات قبلی بین سلامت خواب و بیماری قلبی ارتباط برقرار کرده است. در ژورنال Scientific Reports آمده است که داشتن مشکلات متعدد خواب می تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را در افراد میانسال افزایش دهد.
محققان دانشگاه فلوریدا جنوبی داده‌های 6820 بزرگسال با میانگین سنی 53 سال را بررسی کردند. این شرکت کندگان سلامت قلب و منظم بودن، کیفیت، کارایی و طول مدت خواب خود را گزارش کرده بودند. از این شرکت کنندگان، 663 نفر نیز برای ردیابی زمان خواب خود از مانیتور خواب استفاده می کردند.
بر اساس این تحقیق، افرادی که مشکلات خواب متعددی را گزارش کرده بودند، 54 درصد بیشتر در معرض خطر بیماری قلبی بودند. در میان شرکت کنندگانی که از ردیاب خواب استفاده می کردند، این خطر به 141 درصد افزایش یافت. بر اساس تحقیقات جدید، داشتن مشکلات متعدد خواب ممکن است خطر بیماری قلبی را برای بزرگسالان میانسال افزایش دهد.
بیماری قلبی همچنان عامل اصلی مرگ و میر است. .در ایالات متحده، و محققان می گویند که درک مشکلات خواب همزمان می تواند افراد را تشویق کند تا از خود در برابر آن محافظت کنند.
مشکلات خواب گزارش شده شامل:
- داشتن بدهی خواب، یا فاصله قابل توجهی بین خواب روز هفته و خواب آخر هفته
- داشتن مشکل در به خواب رفتن
- بیدار شدن در طول شب و مشکل در به خواب رفتن
- صبح خیلی زود از خواب بیدار شوید و دوباره به خواب نروید
- بدون توجه به اینکه چند ساعت خوابیده اند، در طول روز احساس بی قراری می کنند
- احساس نیاز به سه یا بیشتر چرت زدن در هفته
- زمان کلی خواب خیلی کوتاه یا طولانی است
محققان دریافتند افرادی که مشکلات خواب متعددی را گزارش کرده اند. 54 درصد بیشتر در معرض خطر بیماری قلبی هستند. در میان شرکت کنندگانی که از ردیاب خواب استفاده می کردند، این خطر به 141 درصد افزایش یافت.
نتایج نشان داد که بین الگوهای خواب مردان و زنان و مشکلات سلامت قلب تفاوت وجود دارد. زنان مشکلات خواب بیشتری را گزارش کردند، در حالی که مردان مشکلات قلبی بیشتری را گزارش کردند. رابطه جنسی بر ارتباط کلی بین کم خوابی و افزایش خطر بیماری قلبی تأثیری نداشت.
نژاد
یافته‌ها همچنین نشان داد که اگرچه تفاوت‌های نژادی در خواب و سلامت قلب وجود دارد. اما نژاد بر ارتباط بین مشکلات خواب متعدد و خطر بیماری قلبی تأثیری ندارد.
محققان همچنین خاطرنشان می کنند که خواب ضعیف در بزرگسالان میانسال ممکن است منجر به از دست دادن بهره وری، اختلال در عملکرد سیستم ایمنی، سایر بیماری ها در زندگی بعدی و مرگ زودرس شود.
بهداشت خواب
افراد می توانند با بهبود خواب خود با رعایت بهداشت خواب به کاهش خطر بیماری قلبی کمک کنند . عناصر بهداشت خواب شامل حفظ برنامه خواب ثابت، دریافت مقدار توصیه شده خواب و ایجاد یک اتاق خواب راحت است.
به گفته محققان، بزرگسالان میانسال با مشکلات خواب متعدد، مانند برنامه خواب نامنظم در حالی که اغلب کمتر از شش ساعت در شب می خوابند، می توانند سلامت خواب خود را بهبود بخشند تا از بیماری قلبی در آینده جلوگیری کنند.
زمان خواب و سکته قلبی
بر اساس مطالعه‌ای جدید، دانشمندان دریافته اند که بین زمان خواب و حمله قلبی و سکته مغزی، به ویژه در زنان، ارتباط وجود دارد. و همچنین در افرادی که دیر می‌خوابند، خطر بیشتری وجود دارد. دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که خوابیدن بین ساعت ۱۰ تا ۱۱ شب بهترین زمان برای حفظ سلامت قلب است.
محققان دریافته اند که رفتن به رختخواب بعداز نیمه شب ممکن است به قلب آسیب برساند. زیرا افراد کمتر نور صبح را می‌بینند، که ساعت طبیعی بدن را مختل می‌کند. این مطالعه داده‌های بیش از نفر۸۸ هزار بزرگسال انگلیسی بین ۴۳ تا ۷۴ سال را بررسی کرد. دانشمندان زمان خواب افراد را با استفاده از مچ بند‌های هوشمند اندازه گیری کردند.
کسانی که هر شب بین ساعت ۱۰ شب تا 11 شب می‌خوابیدند، کمترین میزان مشکلات قلبی را داشتند. و افرادی که خیلی زود می‌خوابیدند، قبل از ساعت ۱۰ شب، و کسانی که بعد از نیمه‌شب می‌خوابیدند، ۲۵ درصد در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی یا سکته بودند. در حالی که این میزان خطر برای کسانی که بین ساعت ۱۱ شب تا نیمه‌شب می‌خوابیدند تا ۱۲ درصد بود.
ساعت بدن
بدن دارای یک ساعت ۲۴ ساعته داخلی به نام ریتم شبانه روزی است. که به تنظیم عملکرد فیزیکی و ذهنی کمک می‌کند. یافته‌ها نشان می‌دهد که خواب زودهنگام یا دیر هنگام ممکن است باعث اختلال در ساعت بدن شود. و پیامد‌های منفی برای سلامت قلب و عروق داشته باشد.
مطالعه آنها نشان می‌دهد که بهترین زمان برای خواب در نقطه خاصی از چرخه ۲۴ ساعته بدن است. و انحراف از این زمان می‌تواند برای سلامتی مضر باشد. ما در چشمان خود گیرنده‌هایی داریم که برای تنظیم مجدد ساعت بدن به دنبال نور صبح هستند. و اگر آن را نبینند باعث اختلال در بدن می‌شوند.
این مطالعه نشان داد که رابطه بین زمان خواب و خطر بیماری قلبی در بین زنان قوی‌تر است. این تفاوت ممکن است به دلیل تفاوت‌های هورمونی باشد. ممکن است در نحوه واکنش سیستم غدد درون ریز به اختلال در ریتم شبانه‌روزی بین جنس‌ها تفاوت وجود داشته باشد. پزشکان می‌گویند بزرگسالان باید هر شب ۶ تا ۹ ساعت بخوابند. و سعی کنند هر روز سر ساعت معینی بخوابند و از خواب بیدار شوند. در حالت استراحت، بدن سلول‌های مغز، ماهیچه‌ها و اندام‌ها را ترمیم می‌کند. و سطح هورمون‌ها را که برای سالم ماندن ضروری هستند، بازیابی می‌کند.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.