اختلال تیک حرکتی مزمن وضعیتی است که شامل حرکات کوتاه، غیرقابل کنترل و اسپاسم مانند یا طغیان های صوتی (به نام تیک های آوایی) است. اما هر دواختلال تیک حرکتی و آوایی باهم وجود ندارد. اگر هر دو تیک فیزیکی و طغیان صوتی وجود داشته باشند، این وضعیت به عنوان سندرم تورت شناخته می شود .
اختلال تیک حرکتی مزمن بیشتر از سندرم تورت است. اما کمتر از اختلال تیک گذرا شایع است. این یک وضعیت موقت و خود محدود شده است که توسط تیک ها بیان می شود.
نوع دیگر تیک های دیستونیک است که به صورت انفجارهای ناگهانی حرکتی و به دنبال آن یک انقباض پایدار ظاهر می شود.
اختلال تیک حرکتی مزمن قبل از 18 سالگی شروع می شود. و به طور معمول طی 4 تا 6 سال برطرف می شود. درمان می تواند به کاهش تأثیر آن بر مدرسه یا زندگی کاری کمک کند.
چه چیزی باعث اختلال تیک حرکتی مزمن می شود؟
پزشکان کاملاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث اختلال تیک حرکتی مزمن می شود یا چرا برخی از کودکان زودتر از دیگران به آن مبتلا می شوند. برخی فکر می کنند اختلال تیک حرکتی مزمن ممکن است نتیجه “ناهنجاری های” فیزیکی یا شیمیایی در مغز باشد.
انتقال دهنده های عصبی مواد شیمیایی هستند که سیگنال ها را در سراسر مغز شما ارسال می کنند. آنها ممکن است اشتباه کنند یا به درستی ارتباط برقرار نکنند. این باعث می شود که همان “پیام” بارها و بارها ارسال شود. نتیجه یک تیک فیزیکی است.
چه کسانی در معرض خطر اختلال تیک حرکتی مزمن هستند؟
کودکانی که سابقه خانوادگی تیک یا انقباضات مزمن دارند، بیشتر در معرض ابتلا به اختلال تیک حرکتی مزمن هستند. پسرها نسبت به دختران احتمال بیشتری دارد به اختلال تیک حرکتی مزمن دوچار شوند.
اختلال تیک گذرا زمانی تشخیص داده می شود که تیک های صورت برای مدت کوتاهی ادامه داشته باشند. آنها ممکن است تقریبا هر روز برای بیش از یک ماه اما کمتر از یک سال رخ دهند. آنها به طور کلی بدون هیچ درمانی برطرف می شوند. این اختلال در کودکان شایع است و اعتقاد بر این است که شکل خفیف سندرم تورت است.
شناخت علائم اختلال تیک حرکتی مزمن
افراد مبتلا به اختلال تیک حرکتی مزمن ممکن است نمونه های تیک حرکتی زیر را نشان دهند:
- تغییر حالت صورت
- حرکات غیر ارادی صورت و چشم، مانند پلک زدن مکرر، انقباض بینی ، یا تکان دادن یا فشردن فک
- تکان های عضلانی پاها، بازوها یا بدن،وجود دارد اما به ندرت تنه فرد را درگیر میکند.
- صداهایی که می تواند شامل سرفه، غرغر، خرخر کردن و صاف کردن گلو باشد
برخی از افراد قبل از بروز تیک، احساسات بدنی عجیبی دارند. آنها معمولاً می توانند علائم خود را برای مدت کوتاهی مهار کنند. اما این کار مستلزم تلاش است. تسلیم شدن به تیک باعث آرامش می شود.
تیک ها ممکن است باشد توسط موارد زیر بدتر شوند:
- اضطراب، پریشانی یا خجالت
- کمبود خواب
- تب یا بیماری
- احساسات شدید
تشخیص اختلالات تیک حرکتی مزمن
تیک ها معمولاً در طی یک قرار ملاقات منظم با مطب پزشک تشخیص داده می شوند. دو مورد از شرایط زیر باید وجود داشته باشد تا تشخیص تیک حرکتی مزمن قطعی شود :
- زمانی که تیک شروع میشود، فرد کمتر از 18 سال سن داشته باشد
- یک یا چند تیک حرکتی داشته باشند
- تیک هایی دارند که اغلب در طول روز، هر روز، به مدت یک سال رخ می دهد
- تشخیص سندرم تورت دریافت نکرده اند
- تیک هایی دارند که ناشی از مصرف دارو یا سایر داروها نیست و ناشی از سایر مسائل پزشکی نیست
هیچ آزمایشی نمی تواند بیماری را تشخیص دهد.
درمان اختلال تیک حرکتی مزمن
نوع درمانی که برای اختلال تیک حرکتی مزمن دریافت می کنید به شدت بیماری و تأثیر آن بر زندگی شما بستگی دارد.
رفتار درمانی
درمان های رفتاری می تواند به کودک کمک کند تا یاد بگیرد که تیک را برای مدت کوتاهی مهار کند.
با توجه به مطالعه ای در 2010 در مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر شد، یک رویکرد درمانی به نام مداخله رفتاری جامع برای تیک ها (CBIT) به طور قابل توجهی علائم را در کودکان بهبود بخشید.
در CBIT، کودکان مبتلا به تیک آموزش می بینند که میل تیک را تشخیص دهند. و به جای تیک از یک پاسخ جایگزین یا رقابتی استفاده کنند.
دارو
دارو می تواند به مدیریت یا کاهش تیک کمک کند. داروهایی که گاهی برای کنترل تیک ها تجویز می شوند عبارتند از:
- هالوپریدول (Haldol)
- پیموزاید
- ریسپریدون (ریسپردال)
- آریپیپرازول (Abilify)
- توپیرامات (Topamax)
- کلونیدین
- گوانفاسین
- داروهای مبتنی بر شاهدانه
شواهد محدودی وجود دارد که نشان می دهد کانابینوئید دلتا-9-تتراهیدروکانابینول (درونابینول) به توقف تیک در بزرگسالان کمک می کند. با این حال، محصولات مبتنی بر شاهدانه نباید به کودکان، نوجوانان، یا افراد باردار یا شیرده داده شود.
تحریک مغز برای درمان تورت
سندرم تورت شباهت ها و اشتراکاتی با سندرم تیک حرکتی مزمن دارد. سندرم تورت که به عنوان اختلال تورت نیز شناخته می شود، معمولا در دوران کودکی شروع می شود. به طور متوسط در سن 7 سالگی ظاهر می شود. کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است دچار اسپاسم در صورت، سر و بازوها شوند.
تیک ها می توانند تشدید شوند و با پیشرفت اختلال به سایر نواحی بدن سرایت کنند. با این حال، تیک ها معمولاً در بزرگسالی کمتر می شوند.
مطالعات اخیر نشان داده است که تحریک عمیق مغز ممکن است به درمان سندرم تورت کمک کند. تحریک عمیق مغز یک روش جراحی است که الکترودها را در مغز قرار می دهد. الکترودها تکانه های الکتریکی را از طریق مغز می فرستند تا مدارهای مغز را به الگوهای طبیعی تر بازگردانند.
این نوع درمان می تواند به تسکین علائم سندرم تورت کمک کند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تعیین بهترین ناحیه از مغز برای تحریک برای بهبود علائم سندرم تورت مورد نیاز است.
داروهای مبتنی بر شاهدانه نیز ممکن است در کمک به کاهش تیک موثر باشند. با این حال، شواهد برای حمایت از این محدود است. داروهای مبتنی بر شاهدانه نباید برای کودکان و نوجوانان یا زنان باردار یا شیرده تجویز شود.
در حالی که تیک های صورت معمولاً نتیجه یک بیماری جدی نیستند، اگر با زندگی روزمره شما تداخل داشته باشند، ممکن است به درمان نیاز داشته باشید. اگر نگران هستید که ممکن است اختلال تیک صورت داشته باشید، با پزشک خود در مورد گزینه های درمانی صحبت کنید.
سایر درمان های پزشکی
تزریق سم بوتولینوم (که معمولاً به عنوان تزریق بوتاکس شناخته می شود) می تواند برخی از تیک های دیستونیک را درمان کند.
در موارد نادر و شدید، ممکن است یک روش جراحی شامل کاشت یک وسیله الکتریکی در مغز در نظر گرفته شود. برخی افراد با کاشت الکترود در مغز تسکین پیدا می کنند.
در دراز مدت چه انتظاری می توان داشت؟
کودکانی که بین ۶ تا ۸ سالگی دچار اختلال تیک حرکتی مزمن می شوند، معمولا بهبود می یابند. علائم آنها معمولاً بدون درمان در 4 تا 6 سال متوقف می شود.
کودکانی که در سنین بالاتر به این عارضه مبتلا می شوند و در دهه 20 سالگی همچنان علائم را تجربه می کنند، ممکن است از اختلال تیک رها نشوند. در این موارد، ممکن است تیک حرکتی به یک وضعیت مادام العمر تبدیل شود.
منبع:
- Anavi-Goffer S، و همکاران. (دوم). تحقیقات پزشکی ماری جوانا
tourette.org/research-medical/medical-marijuana-search/ - برابسون LA، و همکاران. (2016). تغییرات الگو در رتبه‌بندی تمایل با سرکوب تیک در جوانان مبتلا به اختلالات تیک مزمن.
pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26255052/ - تشخیص اختلالات تیک (2021).
cdc.gov/ncbddd/tourette/diagnosis.html - میلز اس و همکاران (2014). راهنمای کلیشه های حرکتی دوران کودکی، اختلالات تیک و طیف تورت برای پزشک مراقبت های اولیه.
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3992090/ - پیاسنتینی جی و همکاران (2010). رفتار درمانی برای کودکان مبتلا به اختلال تورت: یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده.
jamanetwork.com/journals/jama/fullarticle/185896 - تیک ها (2019).
nhs.uk/conditions/tics/ - تیک و اختلالات تیک. (2019).
seattlechildrens.org/globalassets/documents/for-patients-and-families/pfe/pe2224.pdf
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.