در دوران انسان های نخستین وقتی جلوی غاری که در آن خوابیده بودند شیر بزرگی را می دیدند، دو راه بیشتر نداشتند، یا بمانند و مبارزه کنند یا فرار را بر قرار ترجیح دهند وگرنه طعمه ی لذیذی برای شیر می شدند. همه ی این اتفاقات به عهده ی سیستم ترس در مغز و بدن ما انجام می گرفت. شاید سوال شما هم این باشد :چگونه بر ترس و اضطراب غلبه کنیم
ترس چیست؟
ترس یکی از اساسی ترین احساسات انسان است. در سیستم عصبی برنامه ریزی شده و مانند غریزه کار می کند. از همان زمان شیرخوارگی ، ما به غرایز زنده ماندن مجهز شده ایم که در هنگام احساس خطر ،احساس ترس می کنیم.
ترس به محافظت از ما کمک می کند. این امر ما را از خطر هوشیار ساخته و برای مقابله با آن آماده می کند. احساس ترس در بعضی از شرایط بسیار طبیعی – و مفید است. ترس می تواند مانند یک هشدار باشد ، سیگنالی که ما را وادار به احتیاط می کند.
مانند همه احساسات ، ترس نیز بسته به شرایط و شخص می تواند ملایم ، متوسط یا شدید باشد. احساس ترس می تواند مختصر یا طولانی تر باشد.
ترس چگونه کار می کند؟
وقتی احساس خطر می کنیم ، مغز بلافاصله واکنش نشان می دهد و سیگنال هایی ارسال می کند که سیستم عصبی را فعال می کنند. این امر باعث واکنشهای جسمی مانند ضربان قلب سریعتر ، تنفس سریع و افزایش فشار خون می شود.
پمپاژ خون به گروه های عضلانی برای آماده سازی بدن برای اقدامات بدنی (مانند دویدن یا جنگیدن) انجام می شود. تعریق پوست باعث خنک شدن بدن می شود. برخی از افراد ممکن است احساساتی را در معده ، سر ، قفسه سینه ، پاها یا دستها مشاهده کنند. این احساسات جسمی ترس می تواند خفیف یا شدید باشد.
این پاسخ به “ستیز یا گریز” معروف است زیرا این دقیقاً همان چیزی است که بدن خود را برای انجام این کار آماده می کند: برای مقابله با خطر یا فرار از آن. بدن در حالت ستیز و گریز باقی می ماند تا زمانی که مغز پیام “کاملاً واضح” را دریافت کند و پاسخ را خاموش کند.
گاهی اوقات ترس توسط چیزی حیرت انگیز یا غیرمنتظره (مانند صدای بلند) ایجاد می شود ، حتی اگر در واقع خطرناک نباشد. این
به این دلیل است که واکنش ترس بلافاصله فعال می شود – چند ثانیه سریعتر از آنکه قسمت فکر کننده مغز بتواند آنچه اتفاق
می افتد را پردازش یا ارزیابی کند.
به محض اینکه مغز اطلاعات کافی را دریافت می کند تا متوجه شود هیچ خطری وجود ندارد (“آه ، این فقط یک بالون است که می ترکد – وای!”) ، واکنش ترس را خاموش می کند. همه اینها ممکن است در چند ثانیه اتفاق بیفتد.
ترس هایی که مردم دارند
ترس کلمه ای است که ما برای توصیف واکنش عاطفی خود در برابر چیزی که خطرناک به نظر می رسد استفاده می کنیم. اما کلمه “ترس” به روشی دیگر نیز به کار رفته است: نامگذاری چیزی است که شخص اغلب از آن دوری می کند.
مردم از چیزها یا موقعیت هایی می ترسند که باعث می شود احساس عدم امنیت و اطمینان کنند.
به عنوان مثال ، کسی که شناگر قوی ی نیست ممکن است از آب عمیق ترس داشته باشد. در این حالت ، ترس مفید است زیرا فرد را به ایمن ماندن هشدار می دهد. شخصی می تواند با یادگیری نحوه ایمن شنا بر این ترس غلبه کند.
ترس می تواند سالم باشد در صورتی که فرد را به ایمن ماندن در اطراف چیزی که می تواند خطرناک باشد ، هشدار می دهد. اما گاهی اوقات ترس غیرضروری است و باعث احتیاط بیشتر از آنچه شرایط لازم است می شود.
بسیاری از مردم از سخنرانی در جمع ترس دارند. سخنرانی در کلاس ، سخنرانی در یک جلسه یا بازی در نمایش مدرسه ،
صحبت در مقابل دیگران یکی از رایج ترین ترس مردم است.
مردم تمایل دارند از موقعیت ها یا چیزهایی که می ترسند دوری کنند. اما این به آنها کمک نمی کند تا بر ترس غلبه کنند – در حقیقت ، می تواند برعکس باشد. اجتناب از چیزی ترسناک ترس را تقویت می کند و آن را قوی نگه می دارد.
افراد می توانند با فرصت دادن به خودشان یاد بگیرند و به تدریج به چیز یا موقعیتی که می ترسند عادت کنند ، ترسهای غیر ضروری را برطرف کنند. به عنوان مثال ، افرادی که با وجود ترس از پرواز، پرواز می کنند می توانند به احساسات ناشناخته مانند برخاستن یا تلاطم عادت کنند.
آنها یاد می گیرند که چه انتظاری داشته باشند و فرصتی برای تماشای آنچه دیگران برای آرامش و لذت بردن از پرواز انجام می دهند را دارند. به تدریج (و با خیال راحت) مواجهه با ترس به کسی کمک می کند تا بر آن غلبه کند.
ترس در دوران کودکی
ترسهای خاصی در دوران کودکی طبیعی است. به این دلیل که ترس می تواند یک واکنش طبیعی در برابر احساس عدم اطمینان و آسیب پذیری باشد – و بسیاری از مواردی که کودکان تجربه می کنند جدید و ناشناخته است.
بچه های کوچکتر اغلب ترس از تاریکی ، تنها بودن ، غریبه و هیولا یا موجودات خیالی ترسناک دیگر را دارند. بچه های مدرسه ای ممکن است وقتی هوا طوفانی است یا هنگام خواب بترسند. همانطور که رشد می کنند و یاد می گیرند ، با حمایت بزرگسالان ، اکثر بچه ها آنها را پشت سر می گذارند.
بعضی از بچه ها نسبت به ترس حساسیت بیشتری دارند و ممکن است زمان سختی برای غلبه بر آنها داشته باشند. وقتی ترس بیش از سن انتظار وجود دارد ، ممکن است نشانه این باشد که فردی بیش از حد ترسیده ، نگران یا مضطرب است. افرادی که ترس آنها بیش از حد شدید است یا طولانی مدت ممکن است برای غلبه بر آنها نیاز به کمک و پشتیبانی یک متخصص داشته باشند.
منبع: http://kidshealth.org
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!