بوپروپیون یک داروی تجویزی است. این قرص به شکل یک قرص انتشار فوری یا یک قرص با انتشار گسترده عرضه می شود. هر دو شکل از طریق دهان مصرف می شود. یک داروی با رهش طولانی مدت به آرامی در سیستم شما آزاد می شود. داروی با رهش فوری سریعتر عمل می کند.
بوپروپیون به عنوان داروهای نام تجاری Wellbutrin SR ، Wellbutrin XL ، Aplenzin و Forfivo XL موجود است..
چرا استفاده می شود
بوپروپیون برای درمان افسردگی و پیشگیری از اختلال عاطفی فصلی (SAD) استفاده می شود. با SAD، افراد دوره هایی از افسردگی را دارند که در پاییز و زمستان رخ می دهد.
بوپروپیون همچنین برای کمک به ترک سیگار استفاده می شود.
چگونه کار می کند
بوپروپیون متعلق به دسته ای از داروها به نام ضد افسردگی است. دسته ای از داروها گروهی از داروها هستند که به روشی مشابه عمل می کنند. این داروها اغلب برای درمان شرایط مشابه استفاده می شوند.
بوپروپیون با افزایش فعالیت مواد شیمیایی طبیعی در مغز شما عمل می کند. اعصاب شما از این مواد شیمیایی برای ارسال پیام به یکدیگر استفاده می کنند. این مواد شیمیایی عبارتند از دوپامین و نوراپی نفرین.
عوارض جانبی بوپروپیون
قرص خوراکی بوپروپیون باعث خواب آلودگی نمی شود، اما می تواند عوارض جانبی دیگری ایجاد کند.
عوارض جانبی رایج تر
عوارض جانبی رایج تر بوپروپیون می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تحریک
- دهان خشک
- یبوست
- سردرد
- حالت تهوع
- استفراغ
- سرگیجه
- تعریق
- لرزش
- مشکل خواب
- تاری دید
- ضربان قلب سریع
- گیجی
- کهیر
- افزایش خشم
- ریتم غیر طبیعی قلب
- تغییرات در شنوایی، مانند زنگ زدن در گوش یا شنیدن صداهایی که واقعی نیستند
اگر این اثرات خفیف باشند، ممکن است ظرف چند روز یا چند هفته از بین بروند. اگر آنها شدیدتر هستند یا از بین نمی روند، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
عوارض جانبی جدی
اگر عوارض جانبی جدی داشتید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. اگر علائم شما تهدید کننده زندگی است با 115 یا 125 تماس بگیرید. عوارض جانبی جدی و علائم آنها می تواند شامل موارد زیر باشد:
- اثرات سلامت روان علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- افکار در مورد خودکشی یا مرگ
- تلاش برای مرگ با خودکشی
- افسردگی جدید یا بدتر شده
- اضطراب جدید یا تشدید شده
- احساس اضطراب یا بی قراری بسیار
- موارد وحشت زدگی
- مشکل خواب
- تحریک پذیری جدید یا بدتر شده
- رفتار پرخاشگرانه، عصبانی یا خشن
- عمل بر روی انگیزه های خطرناک
- افزایش شدید در فعالیت و صحبت کردن
- سایر تغییرات غیرعادی در رفتار یا خلق و خو
- مشکلات چشمی علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- چشم درد
- تورم یا قرمزی در داخل یا اطراف چشم
- تغییرات بینایی، مانند تاری دید یا دوبینی
- تشنج. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- گیجی
- نگاههای خیره شدن
- حرکات تکان دهنده بازوها و پاها که نمی توانید کنترل کنید
- از دست دادن هوشیاری
سلب مسئولیت: هدف ما این است که مرتبط ترین و جدیدترین اطلاعات را در اختیار شما قرار دهیم. با این حال، از آنجایی که داروها روی هر فرد متفاوت تأثیر می‌گذارند، نمی‌توانیم تضمین کنیم که این اطلاعات شامل همه عوارض جانبی احتمالی باشد. این اطلاعات جایگزین توصیه های پزشکی نیست. همیشه در مورد عوارض جانبی احتمالی با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی که سابقه پزشکی شما را می داند صحبت کنید.
بوپروپیون (Bupropion) ممکن است با سایر داروها در تعامل باشد
قرص خوراکی بوپروپیون می تواند با سایر داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که ممکن است مصرف کنید تداخل داشته باشد. تداخل زمانی است که یک ماده نحوه عملکرد دارو را تغییر دهد. این می تواند مضر باشد یا از عملکرد خوب دارو جلوگیری کند.
برای کمک به جلوگیری از تداخل، پزشک باید تمام داروهای شما را با دقت مدیریت کند. حتماً در مورد تمام داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. برای اینکه بدانید این دارو چگونه ممکن است با داروی دیگری که مصرف می کنید تداخل داشته باشد، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
نمونه هایی از داروهایی که می توانند باعث تداخل با بوپروپیون شوند در زیر فهرست شده اند.
داروهایی که نباید با بوپروپیون استفاده کنید
این داروها را با بوپروپیون مصرف نکنید. انجام این کار می تواند اثرات خطرناکی در بدن شما ایجاد کند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
- مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)، مانند فنلزین یا سلژیلین. استفاده از این داروها همراه با بوپروپیون می تواند منجر به فشار خون بالا شود. حداقل 14 روز باید بین استفاده شما از MAOI و استفاده از بوپروپیون بگذرد.
تداخلاتی که خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد
مصرف بوپروپیون با برخی داروها خطر عوارض جانبی این داروها را افزایش می دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
داروهای ضد افسردگی مانند ونلافاکسین، نورتریپتیلین، ایمی پرامین، دزیپرامین، پاروکستین، فلوکستین یا سرترالین.
- افزایش عوارض جانبی می تواند شامل تشنج باشد. در صورت نیاز به این داروها، پزشک ممکن است شما را با دوز کم شروع کرده و به آرامی آن را افزایش دهد.
داروهای ضد روان پریشی مانند هالوپریدول، ریسپریدون یا تیوریدازین.
- افزایش عوارض جانبی می تواند شامل تشنج باشد. در صورت نیاز به این داروها، پزشک ممکن است شما را با دوز کم شروع کرده و به آرامی آن را افزایش دهد.
بتا بلاکرها مانند متوپرولول.
- افزایش عوارض جانبی می تواند شامل فشار خون پایین باشد. اگر این داروها با بوپروپیون مصرف شوند، پزشک ممکن است دوز مصرفی شما را کاهش دهد.
داروهای ضد آریتمی مانند پروپافنون یا فلکائینید.
- افزایش عوارض جانبی می تواند شامل غش و تغییرات در ضربان قلب شما (خیلی سریع یا خیلی آهسته) باشد. اگر این داروها با بوپروپیون مصرف شوند، پزشک ممکن است دوز مصرفی شما را کاهش دهد.
تئوفیلین
- افزایش عوارض جانبی می تواند شامل تشنج باشد. در صورت نیاز به این دارو، پزشک ممکن است شما را با دوز کم شروع کرده و به تدریج آن را افزایش دهد.
کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون یا متیل پردنیزولون.
- استفاده از این داروها با بوپروپیون ممکن است منجر به تشنج شود. در صورت نیاز به این داروها، پزشک ممکن است شما را با دوز کم شروع کرده و به تدریج آن را افزایش دهد.
لوودوپا و آمانتادین.
- افزایش عوارض جانبی می تواند شامل بی قراری، بی قراری، لرزش، از دست دادن حرکات بدن، سرگیجه، از دست دادن تعادل یا مشکل در راه رفتن باشد.
داروهای رقیق کننده خون، مانند تیکلوپیدین یا کلوپیدوگرل.
- اگر یکی از این داروها را با بوپروپیون استفاده می کنید، پزشک ممکن است دوز بوپروپیون شما را تنظیم کند تا سطح بوپروپیون در بدن شما بیش از حد بالا نرود.
بنزودیازپین ها، مانند آلپرازولام یا کلونازپام.
- استفاده از این داروها همراه با بوپروپیون می تواند خطر تشنج را افزایش دهد. همچنین در صورت مصرف این داروها و قطع ناگهانی آن افزایش می یابد. با پزشک خود صحبت کنید تا ببینید آیا شانس بیشتری برای تشنج دارید یا خیر.
تداخلاتی که می تواند اثربخشی داروهای شما را کاهش دهد
هنگامی که بوپروپیون با داروهای خاصی استفاده می شود، ممکن است برای درمان بیماری شما به خوبی عمل نکند. این به این دلیل است که مقدار بوپروپیون در بدن شما ممکن است کاهش یابد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
- داروهای HIV، مانند ریتوناویر، لوپیناویر، یا افاویرنز. اگر یکی از این داروها را با بوپروپیون استفاده می کنید، پزشک ممکن است دوز بوپروپیون شما را افزایش دهد.
- داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین، فنوباربیتال یا فنی توئین. اگر یکی از این داروها را با بوپروپیون استفاده می کنید، پزشک ممکن است دوز بوپروپیون شما را افزایش دهد.
سلب مسئولیت: هدف ما این است که مرتبط ترین و جدیدترین اطلاعات را در اختیار شما قرار دهیم. با این حال، از آنجا که داروها در هر فرد به طور متفاوتی تداخل دارند، نمی‌توانیم تضمین کنیم که این اطلاعات شامل همه تداخلات ممکن است. این اطلاعات جایگزین توصیه های پزشکی نیست. همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد تداخلات احتمالی با همه داروهای تجویزی، ویتامین ها، گیاهان و مکمل ها و داروهای بدون نسخه ای که مصرف می کنید صحبت کنید.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.