انواع میگرن دوران کودکی
تظاهرات میگرن در کودکان ممکن است شبیه تظاهرات آن در بزرگسالان باشد. ممکن است شامل سردرد، با یا بدون اورا، همراه با تهوع، استفراغ، فتوفوبیا و تسکین با خواب باشد. با این حال، انواع مختلفی از میگرن مختص کودکان است و به ندرت در بزرگسالان رخ می دهد. در خردسالان، میگرن ممکن است بدون سردرد (میگرن آسفالژیک) یا علائم عصبی بسیار برجسته‌تر از سردرد باشد. درمان میگرن یک چالش پیش روی پزشکان است.
این اختلالات قبلاً در طبقه‌بندی بین‌المللی سردرد «سندرم‌های دوره‌ای دوران کودکی که معمولاً پیش‌سازهای میگرن هستند» نامیده می‌شدند. در طبقه بندی جدید به «سندرم‌های اپیزودیک که ممکن است با میگرن مرتبط باشند» تغییر نام دادند. اگرچه از نظر تاریخی ذکر شده است که در دوران کودکی رخ می دهد، اما ممکن است در بزرگسالان نیز رخ دهد. سندرم های شناخته شده دوران کودکی که از نظر پاتوفیزیولوژیکی با میگرن مرتبط هستند در ادامه ذکر می شوند.
سندرم های مرتبط با میگرن در کودکان
اینها شامل سرگیجه حمله ای خوش خیم، میگرن شکمی (استفراغ چرخه ای) میگرن گیج کننده حاد، تورتیکولی حمله ای (قولنج نوزاد) هستند. میگرن بازیلار (به ویژه در دختران نوجوان) ممکن است با سرگیجه شدید و نزدیک به سنکوپ باشد.
این مورد ممکن است با یا بدون سردرد بعدی تظاهر کند. میگرن همی پلژیک (اختلال اتوزومال غالب) ممکن است در اوایل کودکی ظاهر شود و گاهی تا بزرگسالی ادامه یابد. میگرن چشمی نیز ممکن است در دوران کودکی رخ دهد. شواهد نشان می دهد که قولنج نوزاد ممکن است بیانگر میگرن در اوایل زندگی باشد.
ارتباط اپیدمیولوژیک بین کولیک نوزادی و میگرن بعدی در کودک و میگرن مادر مشاهده می شود. انواع میگرن ممکن است باعث ناتوانی قابل توجه شود. ممکن است سبب از دست دادن زمان مدرسه کودک، زمان کار والدین و اختلال کلی در عملکرد خانواده شود.
بیماری شناسی و علت میگرن
مدت‌ها تصور می‌شد که میگرن و انواع میگرن دارای یک علت عروقی هستند. شواهد فزاینده به علل اولیه عصبی اولیه اشاره می‌کنند. برخی از انواع میگرن ژنتیکی هستند. نشانگرهای اختصاصی روی کروموزوم 19 در برخی از خانواده های مبتلا به میگرن همی پلژیک یافت شد. ناهنجاری های میتوکندری، چه از DNA اتوزومی یا میتوکندری، ممکن است نقش مهمی ایفا کنند. میگرن، به طور کلی، ممکن است یک استعداد ژنتیکی با محرک های محیطی و سیستمیک داشته باشد. میگرن همی پلژیک ممکن است اتوزومال غالب باشد. محرک های شایع گزارش شده توسط بیماران، استرس، نور شدید، تأثیرات شدید احساسی و خواب زیاد یا کم است.
ناهنجاری های میتوکندریایی از مادر از طریق DNA میتوکندری به ارث می رسد. این مورد به طور مغلوب از طریق DNA کروموزومی به ارث می رسد. ممکن است علت برخی از موارد میگرن شکمی یا استفراغ چرخه ای دوران کودکی باشد.
علل ژنتیکی
چندین پلی مورفیسم DNA میتوکندری هم با سندرم استفراغ حلقوی و هم با میگرن بدون اورا مرتبط هستند. در افراد مبتلا به اختلالات میتوکندریایی، ناشتا بودن یا استرس سیستمیک مانند تب یا بیماری، ممکن است باعث تشدید دوره شود. برخی از سندرم‌های ژنتیکی مرتبط با ترکیبات متغیری از سندرم صرع، میگرن همی پلژیک خانوادگی، سرگیجه حمله‌ای دوران کودکی، آتاکسی اپیزودیک و دیسکینزی‌های حمله‌ای هستند. به عنوان مثال، جهش در ژنSCN1a، در اصل با چندین سندرم صرع مرتبط است. این نوع جهش گاهی در میگرن همی پلژیک خانوادگی گزارش می شود. جهش در ژن PRRT2 یا ATP1A2 ممکن است با فنوتیپ‌های متغیر مرتبط است. مثلا در تشنج‌های خوش‌خیم نوزادی، کرئوآتتوز حمله‌ای، آتاکسی اپیزودیک، و/یا میگرن همی پلژیک ظاهر شود. نتایج یک مطالعه کوچک از دانشگاه آریزونا، توسان در بیماران مبتلا به میگرن پس از قرار گرفتن در معرض نور سبز منتشر شد.
تاثیر نور سبز در درمان میگرن
نتایج نشان داد که نور سبز، سبب کاهش 60 درصدی شدت درد و تعداد روزهای سردرد در ماه شد. “این اولین مطالعه بالینی در زمینه بررسی نوردرمانی میگرن است. قرار گرفتن در معرض نور سبز به عنوان یک درمان پیشگیرانه بالقوه برای بیماران مبتلا به میگرن ارزیابی می کند.” اکنون ابزار دیگری در جعبه ابزارمان برای درمان یکی از سخت ترین شرایط عصبی یعنی میگرن داریم.
این مقاله در Cephalalgia منتشر شده است. «با توجه به ایمنی، مقرون به صرفه بودن و کارایی قرار گرفتن در معرض نور سبز، نیاز به توجه دارد”. این مطالعه شامل 29 بیمار بزرگسال (میانگین سنی 52.2 سال)، 22 مبتلا به میگرن مزمن و بقیه میگرن اپیزودیک بود. بیماران از کلینیک درد مزمن دانشگاه آریزونا/مرکز پزشکی بنر انتخاب شدند. برای ورود به مطالعه، بیماران باید معیارهای تشخیصی انجمن بین‌المللی سردرد را برای میگرن مزمن یا اپیزودیک داشته باشند.
مطالعه جدید انجام شده در زمینه درمان میگرن با نوردرمانی
بیماران آزاد بودند تا در طی مطالعه، داروهای مصرفی دیگر را طبق نظر پزشکان قطع کنند. شرکت کنندگان به مدت 1-2 ساعت در روز برای 10 هفته در معرض دیودهای ساطع کننده نور سفید بودند. پس از استراحت 2 هفته ای، سپس 10 هفته در معرض دیودهای ساطع نور سبز (GLED) قرار می گرفتند. مدت زمان روزانه این پروتکل شامل استفاده از یک نوار نوری با شدت بین 4 تا 100 لوکس بود. به بیماران آموزش داده شد که از نور در یک اتاق تاریک بدون اینکه به خواب بروند استفاده کنند. آنها بایست در فعالیت هایی شرکت می کردند که به منابع نور خارجی نیاز ندارند. مثلا گوش دادن به موسیقی، خواندن کتاب، انجام تمرینات، یا شرکت در فعالیت های مشابه را انجام می دادند. حداقل نوردهی روزانه 1 ساعت تا حداکثر 2 ساعت در یک جلسه بود. پیامدها
پیامد اولیه تعداد روزهای سردرد در ماه به عنوان سردرد متوسط تا شدید برای حداقل 4 ساعت تعریف شد. پیامدهای ثانویه شامل کاهش درک شده در طول مدت و شدت مرحله سردرد دوره‌های میگرنی بود. این مورد هر 2 هفته با NPS ارزیابی می‌شد. شاخص ها شامل بهبود توانایی به خواب رفتن و خواب ماندن، بهبود توانایی انجام کار و فعالیت روزانه بودند. موارد دیگر نیز شامل بهبود کیفیت زندگی، و کاهش داروهای ضد درد بود. محققان دریافتند قرار گرفتن در معرض نور سفید تعداد روزهای سردرد در ماه را کاهش نداد. اما هنگامی که گروه‌های میگرن مزمن و میگرن اپیزودیک با هم ترکیب شدند، کاهش قابل توجهی مشاهده شد. روزهای سردرد از 18.2 تا 16.5 روز سردرد در ماه کاهش یافت. از سوی دیگر، نور سبز منجر به کاهش قابل توجه روزهای سردرد در گروه جداگانه شد.
نتایج
تعداد روزهای سردرد از 7.9 به 2.4 روز در گروه میگرن اپیزودیک و از 22.3 تا 9.4 روز در گروه میگرن مزمن رسید. روزهای سردرد در گروه ترکیبی هم از 18.4 به 7.4 روز کاهش یافت. نویسندگان گزارش دادند که بررسی پنج بعدی با دیودهای ساطع کننده نور سبز بدون عوارض جانبی گزارش شده مشاهده شد.
استفاده از چراغ سبز می تواند کمک بزرگی به بیماران مختلف باشد. بیمارانی که نمی خواهند دارو مصرف کنند یا به دارو پاسخ نمی دهند. “زیبایی این رویکرد عدم وجود عوارض جانبی مرتبط است. اگر اصلاً عوارضی هم باشد، به نظر می رسد که خواب و سایر معیارهای کیفیت زندگی را بهبود می بخشد.”
قرار گرفتن در معرض نور سبز اثرات مفیدی در بیماران میگرنی دارد. این مطالعه، اگرچه کوچک است، اما نشان می دهد که نور سبز مفیدتر از نور سفید است. دفعات حملات سردرد و شدت آن را کاهش می دهد.
نتیجه گیری کلی
“من معتقدم بیماران مایلند 1 تا 2 ساعت در روز را در نور سبز بگذرانند تا میگرن خود را با عوارض جانبی کم کاهش دهند. برای بررسی دقیق تر، یک کارآزمایی تصادفی بزرگتر باید انجام شود.” درمان در مواجه با نور سبز جالب توجه بود.
برای دریافت اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره رایگان تخصصی با ما در کلینیک سلامت مغز دانا در تماس باشید. سردردهای مقاوم درمان را اینجا درمان کنید.
منبع: https://www.medscape.com/viewarticle/948973#vp_2
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.