مطالعه پایداری افسردگی یک کودک و اثرات علائم اولیه افسردگی در زندگی را بر خطرات ابتلا به افسردگی در مراحل بعدی زندگی بررسی می کند.
ایدا سوند مورکن و همکارانش در دپارتمان روانشناسی NTNU بررسی کرده‌اند که افسردگی در دوران کودکی تا چه اندازه خطر ابتلا به افسردگی جدید را در آینده افزایش می‌دهد. و همچنین به سایر اشکال ثبات در افسردگی پرداخته‌اند.
محققان از پایگاه داده مطالعه ایمن اولیه تروندهایم (TESS) استفاده کردند. که در آن حدود یک هزار کودک و والدین آنها هر سال یک بار پیگیری می کنند. از جمله مصاحبه بالینی.
“افسردگی یک وضعیت مداوم یا عود کننده در نظر گرفته می شود. مورکن می‌گوید. اما تحقیقات پاسخ‌های کمی در مورد اینکه چرا کودکان و نوجوانان افسرده می‌مانند یا در طول زمان عود می‌کنند. ارائه می‌کند.
فرضیه اسکار
فرضیه اسکار نشان می دهد که افسرده بودن عواقبی دارد که به حفظ افسردگی در طول زمان کمک می کند یا فرد را مستعد ابتلا به افسردگی جدید می کند. پیامدهای آن می تواند کناره گیری اجتماعی یا تغییرات در مغز باشد.
«اگر این فرضیه درست باشد. دلیلی برای خوش‌بینی خاصی داریم: اگر بتوانیم از افسردگی اولیه پیشگیری کنیم یا آن را کاهش دهیم. خطر ابتلای کودک به افسردگی در اواخر دوران کودکی و نوجوانی کاهش می‌یابد. مشکل این است که ما نمی دانیم که آیا برای فرضیه اسکار پشتیبانی وجود دارد یا خیر
برخی از دلایل زمینه‌ای ممکن است در عوض آسیب‌پذیر کردن کودکان باشد. مانند عوامل مداومی که خطر تکرار مکرر افسردگی را افزایش می‌دهند.
دلایل احتمالی می تواند نادیده گرفتن والدین باشد. همه چیز از سوء استفاده فاحش تا غیبت عاطفی یا آسیب
پذیری که در ژن های ما نهفته است.
“ثبات” افسردگی
طول مدت افسردگی در دوران رشد کودکان جنبه های مختلفی دارد. به گفته مورکن. ادبیات تحقیق دانشی را در مورد چگونگی بیان ثبات و شیوع افسردگی در سنین مختلف در سطح گروه ارائه می دهد. همچنین تحقیقاتی در مورد نحوه عملکرد افراد مبتلا به افسردگی انجام شده است – “موقعیت” آنها در افسردگی در مقایسه با همسالان خود.
«در پیشگیری و درمان افسردگی. دانستن وضعیت افسردگی هر یک از کودکان – در مقایسه با خودش – به همان اندازه مهم است. خطر افسرده ماندن کودک مثل الان چیست؟
4-14 ساله ها
مطالعه مورکن مبتنی بر تحقیقات ثبات موجود در چگونگی بروز افسردگی. ثبات در سطح گروه (شیوع) و ثبات در مقایسه با همسالان است.
ما اولین محققینی هستیم که ثبات افسردگی افراد و تأثیر افسردگی اولیه را بر افسردگی بعدی بررسی می‌کنیم. با استفاده از روش های تجزیه و تحلیل آماری. ما این نوع پایداری را در محدوده سنی 4 تا 14 سال بررسی کردیم.
ثبات بیشتر از حد انتظار
ما دریافتیم که افسردگی در نوجوانان شایع‌تر است. اما می‌تواند از سنین پیش‌دبستانی نیز رخ دهد. این مطالعه نشان می دهد که سطح افسردگی کودکان در مقایسه با همسالان آنها نسبتاً پایدار است. مورکن می‌گوید: «کودکانی که بالاترین امتیاز را در افسردگی کسب کردند. حتی در سنین بالاتر نیز بدترین وضعیت را داشتند.
محققان دریافتند زمانی که کودکان در طول زمان با سطح افسردگی خود مقایسه شوند. ثبات حتی قوی‌تر می‌شود.
او می‌گوید: «بنابراین کودکانی که در مراحل اولیه نمره بالایی می‌گیرند. بدون در نظر گرفتن همسالانشان. همچنان به سطح بالایی از افسردگی مبتلا هستند.
زمینه های امید
با این حال. مهمترین یافته ما این است که تغییر در افسردگی نیز در آینده معتبر خواهد بود. بدتر شدن زودهنگام علائم افسردگی احتمال عود مشکلات را بیشتر می کند. این با فرضیه اسکار مطابقت دارد که افسردگی به خودی خود می تواند منجر به افسردگی مداوم و مکرر شود. به نظر می رسد علائم افسردگی. حتی در سنین پیش دبستانی و ابتدایی مدرسه. مستعد ابتلا به افسردگی بعدی را افزایش می دهد یا بر آن تأثیر می گذارد.
خوشبختانه. بهبود افسردگی در یک مرحله نیز به بهبود در دراز مدت کمک می کند.
مورکن می‌گوید: «خبر خوب این است که اقدامات درمانی و پیشگیرانه که منجر به بهبود می‌شوند. به احتمال زیاد می‌توانند با علائم پایدار و عود مقابله کنند.
رفتار
محقق معتقد است که این یافته زمینه های محکمی برای خوش بینی می دهد.
مورکن می‌گوید: «من فکر می‌کنم این خبر خوب و یک استدلال قوی برای صرف منابع برای پیشگیری و درمان زودهنگام است. نه تنها در دوره نوجوانی آسیب‌پذیر. بلکه در سنین مهدکودک و دبستان.»
این مطالعه به این موضوع نمی‌پردازد که چه نوع اقدامات پیشگیرانه یا اشکال درمانی باید مورد استفاده قرار گیرد. تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که روش‌های مختلف درمانی می‌تواند نتایج خوبی را به همراه داشته باشد. بسته به زمینه و کودک.
آیا کودکان واقعاً می توانند افسردگی داشته باشند؟
افسردگی دوران کودکی با احساسات عادی “فاز غم و افسردگی” و روزمره که کودکان در حین رشد با آن مواجه می شوند متفاوت است. فقط به این دلیل که کودک غمگین به نظر می رسد لزوماً به این معنی نیست که او افسردگی قابل توجهی دارد. اما اگر غم و اندوه پایدار شود یا در فعالیت‌های اجتماعی عادی. علایق. کارهای مدرسه یا زندگی خانوادگی اختلال ایجاد کند. ممکن است به این معنی باشد که آنها یک بیماری افسردگی دارند. به خاطر داشته باشید که در حالی که افسردگی یک بیماری جدی است. یک بیماری قابل درمان نیز هست.
چگونه می توانم بفهمم فرزندم افسرده است؟
علائم افسردگی در کودکان متفاوت است. این بیماری اغلب تشخیص داده نمی شود و درمان نمی شود زیرا علائم به عنوان تغییرات عاطفی و روانی عادی ناپدید می شوند. مطالعات اولیه پزشکی بر روی افسردگی “نقاب دار” متمرکز بود. جایی که خلق و خوی افسرده کودک با رفتارهای رفتاری یا عصبانیت نشان می داد. در حالی که این اتفاق می افتد. به ویژه در کودکان کوچکتر. بسیاری از کودکان غمگینی یا خلق و خوی ضعیف نشان می دهند.
مشابه بزرگسالان افسرده علائم اولیه افسردگی حول محور غم و اندوه. احساس ناامیدی و تغییرات خلقی می چرخد.
علائم و نشانه های افسردگی در کودکان عبارتند از
- بدخلقی یا عصبانیت
- احساس غم و ناامیدی مداوم
- کناره گیری اجتماعی
- حساسیت بیشتری نسبت به طرد شدن
- تغییر در اشتها. افزایش یا کاهش می یابد
- تغییرات در خواب (بی خوابی یا خواب زیاد)
- طغیان صوتی یا گریه کردن
- مشکل در تمرکز
- خستگی و کم انرژی بودن
- شکایات فیزیکی (مانند معده درد و سردرد) که به درمان پاسخ نمی‌دهند
- مشکل در طول رویدادها و فعالیت‌ها در خانه یا با دوستان. در مدرسه. در طول فعالیت‌های فوق برنامه و سایر سرگرمی‌ها یا علایق
- احساس بی ارزشی یا گناه
- اختلال در تفکر یا تمرکز
- افکار مرگ یا خودکشی
همه کودکان همه این علائم را ندارند. در واقع. اکثر آنها علائم متفاوتی را در زمان‌های مختلف و در شرایط مختلف نشان می‌دهند. اگرچه برخی از کودکان ممکن است در محیط‌های ساختاریافته به خوبی به عملکرد خود ادامه دهند. اما اکثر کودکان مبتلا به افسردگی قابل توجه تغییرات قابل توجهی در فعالیت‌های اجتماعی. از دست دادن علاقه به مدرسه. عملکرد تحصیلی ضعیف یا تغییر در ظاهر خواهند داشت. کودکان همچنین ممکن است شروع به مصرف مواد مخدر یا الکل کنند. به خصوص اگر سن آنها بالای 12 سال باشد.
اگرچه در جوانان زیر 12 سال نسبتاً نادر است. اما کودکان کم سن و سال اقدام به خودکشی می کنند – و ممکن است زمانی که ناراحت یا عصبانی هستند این کار را به صورت تکانشی انجام دهند. دختران بیشتر احتمال دارد اقدام به خودکشی کنند. اما پسرها به احتمال زیاد در هنگام اقدام خودکشی می کنند. کودکانی که سابقه خانوادگی خشونت. سوء مصرف الکل یا سوء استفاده فیزیکی یا جنسی در خانواده دارند. مانند آنهایی که علائم افسردگی دارند. در معرض خطر بیشتری برای خودکشی هستند.
https://neurosciencenews.com/depression-relapse-children-19869/
https://www.webmd.com/depression/guide/depression-children
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!