محققان ارتباط بین فشار خون بالا و صرع را بررسی کردند.
آنها دریافتند که فشار خون بالا خطر ابتلا به صرع را حدود 2.5 برابر افزایش می دهد. اما مصرف داروهای ضد فشار خون این خطر را کاهش می دهد.
آنها به این نتیجه رسیدند که فشار خون بالا یک عامل خطر برای صرع است. اما تحقیقات بیشتری برای درک مکانیسم های زمینه ای این ارتباط مورد نیاز است.
صرع سومین اختلال عصبی است که پس از سکته مغزی و زوال عقل افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهد.
تحقیقات نشان می دهد که صرع دیررس در 2 دهه اخیر شیوع بیشتری پیدا کرده است. تعداد افراد مبتلا به این عارضه احتمالاً با افزایش جمعیت افراد مسن افزایش خواهد یافت. صرع یک نگرانی قابل توجه برای سلامت عمومی است.
با وجود این، علل زمینه‌ای صرع در 32 تا 48 درصد موارد نامشخص است. برخی از تحقیقات نشان می دهد که عوامل خطر عروقی ممکن است خطر ابتلا به صرع دیررس را افزایش دهد. تحقیقات دیگر نشان می دهد که عوامل خطر عروقی ممکن است در صرع دخیل باشند. این عامل خطر از دهه 30 زندگی فرد شروع می شود.
درک نقش عوامل خطر عروقی در صرع دیررس می‌تواند به سیاست‌گذاران کمک کند تا اقدامات بهداشت عمومی و استراتژی‌های پیشگیرانه را برای مهار و مدیریت میزان این بیماری طراحی کنند.
اخیراً محققانی به سرپرستی دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون در ایالات متحده مطالعه‌ای را انجام دادند. در این مطالعه ارتباط بین عوامل خطر عروقی و شروع صرع را بررسی کردند.
آنها دریافتند که فشار خون بالا خطر ابتلا به صرع دیررس را تا 2 برابر افزایش می دهد. این خطر برای کسانی که از داروی تنظیم فشار خون خود استفاده نمی کردند بیشتر بود.
تحلیل داده ها
محققان از داده‌های 2986 نفر استفاده کردند. این افراد حداقل 45 سال سن داشتند و سوابق سلامتی آنها حاوی داده‌هایی در مورد عوامل خطر عروقی بود.
عوامل خطر عروقی جمع آوری شده شامل فشار خون سیستولیک و دیاستولیک بود. محققان فشار خون بالا را فشار خون سیستولیک 140 میلی متر جیوه (میلی متر جیوه) و بالاتر، فشار خون دیاستولیک 90 میلی متر جیوه و بالاتر و همچنین استفاده از داروهای ضد فشار خون توصیف کردند.
محققان موارد زیر را نیز غربالگری کردند:
- دیابت
- سطح کلسترول
- وضعیت سیگار کشیدن
- بیماری قلب و عروقی
- سکته
- شاخص توده بدنی (BMI)
محققان همچنین از تصویربرداری مغز و الکتروانسفالوگرافی (EEG)، قلب و سایر داده‌های مرتبط برای تشخیص افراد مبتلا به صرع استفاده کردند.
در بین گروه‌های پژوهش 55 نمونه صرع شناسایی شد. از این تعداد 26 مورد قطعی، 15 مورد احتمالی و 14 مورد مشکوک بودند. افراد در زمان تشخیص احتمالی به طور متوسط 73.8 سال سن داشتند.
پس از حذف افرادی که از داروهای ضد فشار خون استفاده می کردند، محققان دریافتند که فشار خون بالا 2.44 درصد خطر ابتلا به صرع را افزایش می دهد. آنها همچنین دریافتند با هر 10 میلی متر جیوه تغییر در فشار خون سیستولیک خطر ابتلا به صرع 17 درصد افزایش می یابد.
مکانیسم های زیربنایی
چندین نظریه ممکن است ارتباط بین صرع و فشار خون را توضیح دهد. یک مکانیسم ممکن است به سیستم رنین آنژیوتانسین که فشار خون را تنظیم می کند، مرتبط باشد.
یک پژوهش نشان داد که پس از تشنج های مکرر، موش ها 2.6 – 8.2 برابر بیشتر از موش های بدون تشنج دارای اجزای RAS بودند. داروهای ضد فشار خون سطوح اجزای RAS را کاهش می‌دهند. این داروها شروع تشنج را به تأخیر می‌اندازند و دفعات تشنج را کاهش می‌دهند.
تحقیقات بیشتری لازم است تا بفهمیم این مکانیسم تا چه حد با صرع و فشار خون ارتباط دارد. تحقیقات دیگر نشان می دهد که این سیستم ممکن است تأثیر محدودی داشته باشد.
به گفته محققان، یکی دیگر از مکانیسم های احتمالی بیماری عروق کوچک (SVD) است.
در این بیماری دیواره عروق کوچک و مویرگ ها آسیب دیده و در نتیجه خون غنی از اکسیژن کافی به اندام های مختلف نمی رسد. در یک مطالعه اخیر، دانشمندان دریافتند که طول مدت فشار خون بالا پیش بینی کننده مهمی برای SVD در سالهای بعدی زندگی فرد است.
محققان اضافه می کنند که SVD با صرع لوب تمپورال ارتباط دارد. مکانیسم‌های احتمالی شامل انفارکتوس های کوچک قشر مغز، ضایعات کوچک در بافت قشر مغز، و اختلال در الیاف U که ممکن است منجر به تحریک پذیری بیش از حد و در نتیجه تشنج شود، می باشد. فیبرهای U نواحی مجاور قشر مغز را به هم متصل می کنند.
محققان به این نتیجه رسیدند که فشار خون بالا به طورمستقل پیش‌بینی‌کننده صرع دیررس است و خطر ابتلا به تشنج را بعد از 45 سالگی تا 2 برابر بالا می برد.
با این حال، آنها خاطرنشان می کنند که محدودیت هایی برای مطالعه آنها وجود دارد. از آنجایی که در درجه اول شرکت کنندگان شامل افراد سفیدپوست بود. ممکن است نماینده همه قومیت ها و نژادها نباشد. محققان همچنین می گویند که چون ماهیت آن به عنوان یک مطالعه مشاهده ای است، نمی تواند علیت را اثبات کند.
دکتر Jason Hauptman، جراح مغز و اعصاب در بیمارستان کودکان سیاتل گفت: نتایج جالب توجه هستند زیرا فشار خون بالا به خودی خود یک عامل خطر مستقل برای سکته مغزی است. جدا از سکته مغزی، فشار خون بالا ممکن است منجر به بیماری شریان های کوچک در سراسر مغز شود که می تواند باعث آسیب در سطح میکروسکوپی گردد.
این صدمات به طور بالقوه می تواند منجر به صرع با یا بدون وجود سکته مغزی قابل مشاهده یا علامتی شود. این تحقیق از این نظر مهم است که فشار خون بالا نه تنها شایع است، بلکه قابل اصلاح است. یعنی ممکن است راه هایی برای ارزیابی و درمان آن داشته باشیم. این موضوع باید در جمعیت‌های بزرگ‌تر و متنوع‌تری از بیماران دنبال شود تا دقیقاً ارزیابی شود که عامل خطر چقدر است و مداخلات بالقوه آزمایش شود.
این مطالعه مشاهده ای است. بنابراین تایید نمی کند که یک پیوند مستقیم و قطعی وجود دارد. با این حال، با اهمیت به سبک زندگی، ورزش منظم و مصرف غذای کم نمک برای کنترل فشار خون، به عنوان یک راه مهم برای کاهش عوارض در نظر گرفته می شود.
این نتایج نیاز به کنترل مداوم فشار خون را برجسته می‌کند. همه افراد از جمله افراد بالای 50 سال، باید به طور منظم فشار خون خود را کنترل کنند. همچنین میتوان تأثیر کنترل فشار خون را در افراد مبتلا به صرع و بعد از سکته نیز ارزیابی کرد.
برای کسب اطلاعات بیشتر و آشنایی با خدمات تخصصی انستیتو سلامت مغز دانا به سایت مرکز مراجعه نمایید.
زهرا اسماعیلی هستم. پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب و نویسنده وبسایت انستیتو سلامت مغز دانا.
ما در اینجا با انتشار مطالب علمی تلاش میکنیم سهم کوچکی در افزایش آگاهی یکدیگر در شناخت مغز داشته باشیم.
ممنونم که با ما همراه هستید..