هنگام فهرست کردن علائم رایج مولتیپل اسکلروزیس (MS) ، حملات میگرنی معمولاً لحاظ نمی‌شوند. با این حال، برخی از تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به ام اس بیشتر در معرض برخی از بیماری‌های سردرد مانند میگرن هستند. اما ارتباط بین ام اس و میگرن چیست؟
در حالی که میگرن نسبتاً شایع است، ام اس اینطور نیست. حدود 12 درصد از مردم ایالات متحده میگرن دارند، در حالی که تخمین زده می شود که نزدیک به 1 میلیون نفر در ایالات متحده با ام اس زندگی می کنند. این کمتر از 1 درصد از جمعیت ایالات متحده است.
مطالعات تحقیقاتی تخمین زده اند که میگرن حدود 31 تا 35 درصد از افراد مبتلا به ام اس را تحت تاثیر قرار می دهد. این نزدیک به سه برابر شیوع میگرن در جمعیت عمومی است.
بسیاری از افراد مبتلا به میگرن ام اس ندارند، در حالی که افراد مبتلا به ام اس ممکن است حملات میگرنی را تجربه کنند یا نداشته باشند. دقیقا یعنی چه؟ به خواندن مطالب زیر ادامه دهید تا شباهت‌های بین ام اس و میگرن، نحوه ارتباط آنها و موارد دیگر را بررسی کنیم.
شباهت های ام اس و میگرن
چندین شباهت بین ام‌اس و میگرن وجود دارد. در ادامه به آنها میپردازیم
عصبی
ام‌اس و میگرن هر دو بیماری عصبی هستند. یک بیماری عصبی وضعیتی است که بر سیستم عصبی شما تأثیر می گذارد. در مورد ام اس و میگرن، سیستم عصبی مرکزی که از مغز و نخاع تشکیل شده است، تحت تأثیر قرار می گیرد.
مزمن
ام اس و میگرن هر دو بیماری مزمن هستند. این بدان معنی است که آنها پایدار یا طولانی مدت هستند. شرایط مزمن اغلب نیاز به مراقبت های پزشکی مداوم دارند و بسیاری از آنها می توانند تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره فرد داشته باشند.
حملات
هم علائم ام اس و هم میگرن می توانند در حملات ظاهر شوند. بین این حملات معمولا یک دوره بهبودی است. توجه به این نکته مهم است که اصطلاح “حمله” برای هر شرایطی به معنای چیزی متفاوت از شرایط قبل و بعد ازآن است.
در ام اس، تشدید دوره ای است که در آن علائم به طور موقت قبل از بازگشت به سطح طبیعی خود بدتر می شوند. به این عود یا شعله وری نیز می گویند. نمونه ای از یک نوع ام اس که در آن شایع است ، ام اس عود کننده- فروکش کننده است که باعث 80 درصد تشخیص های اولیه ام اس میشود.
با این حال، همه انواع ام اس با حملات مرتبط نیستند. برای مثال، ام اس پیشرونده اولیه با علائم ام اس مشخص می شود که به تدریج در طول زمان بدتر می شوند.
در میگرن، حمله زمانی است که علائم حاد مانند سردرد ضربان دار ، حساسیت به نور و حالت تهوع را احساس کنید. برخی از افراد مبتلا به میگرن ممکن است مجموعه ای از علائم به نام اورا را قبل از حمله میگرنی تجربه کنند.
محرک ها
عودهای ام اس و حملات میگرن هر دو می توانند توسط محرک های مختلفی ایجاد شوند. اینها می توانند شامل عوامل فیزیکی و محیطی باشند.
برخی از محرک های بالقوه برای عود MS عبارتند از:
- افزایش استرس
- عفونت
- زایمان
- حرارت
- فراموشی مصرف دوزهای داروی ام اس
چند محرک معمولی میگرن عبارتند از:
- افزایش استرس
- خواب ناکافی
- نوسانات هورمونی، مانند نوسانات در طول چرخه قاعدگی یا در دوران بارداری
- تغییرات آب و هوا
- برخی غذاها یا نوشیدنی ها مانند:
- پنیر کهنه
- گوشت های پخته شده
- غذاهای شور
- الکل
- نوشیدنی های کافئین دار
- غذاهای حاوی مواد افزودنی مانند مونوسدیم گلوتامات (MSG) و آسپارتام
- برخی از داروها مانند داروهای ضد بارداری خوراکی و گشادکننده عروق
ارتباط ام اس و میگرن چگونه است؟
ممکن است تعجب کنید که آیا ام اس می تواند باعث حملات میگرنی شود.
به طور کلی، اکثر افراد مبتلا به ام‌اس و میگرن قبل از تشخیص ام اس، تشخیص میگرن را دریافت کردند. این باعث می شود محققان بر این باور باشند که ام اس باعث میگرن نمی شود.
با این حال، یک رابطه وجود دارد. ضایعه ام اس در ماده خاکستری اطراف قناتی (PAG) – ناحیه ای از ماده خاکستری موجود در مغز میانی – می تواند در برخی افراد باعث میگرن شود.
داروهای ام اس به عنوان محرک حملات میگرن
قبلاً اشاره کردیم که انواع خاصی از داروها ممکن است در برخی افراد منجر به حملات میگرنی شوند. چند دارو وجود دارد که برای درمان ام اس استفاده می شود که ممکن است سردرد را تشدید کند و احتمالاً در این فرآیند حملات میگرنی را تحریک کند. این داروهای ام اس عبارتند از:
- بتا اینترفرون
- فینگولیمود (گیلنیا)
- ناتالیزوماب ( تیسابری )
تشخیص اشتباه ام اس و میگرن
ممکن است میگرن به اشتباه ام اس تشخیص داده شود. تشخیص اشتباه میگرن به عنوان ام اس می تواند چندین اثر قابل توجه برای سلامتی داشته باشد، مانند:
- دریافت سالها درمان غیر ضروری ام اس
- تجربه استرس روانی ناشی از تشخیص ام اس
- تاخیر در درمان موثر میگرن
یک مطالعه در سال 2019 به بررسی شیوع تشخیص اشتباه ام اس در دو مرکز پزشکی طی 12 ماه پرداخت. این مطالعه نشان داد که از 241 نفری که برای درمان ام اس به هر یک از کلینیک ها مراجعه کرده اند، 18 درصد به اشتباه تشخیص داده شده اند. از این افراد، 16 درصد واقعاً میگرن داشتند.
علاوه بر این، یک مطالعه در سال 2016 ، 110 فرد مبتلا به ام اس را ارزیابی کرد. علاوه بر اشاره به اینکه میگرن رایج ترین تشخیص جایگزین است، محققان همچنین دریافتند که:
- برای 36 نفر از این افراد (33 درصد)، طول مدت تشخیص اشتباه آنها 10 سال یا بیشتر بود.
- در مجموع 77 نفر (70 درصد) درمان غیرضروری برای ام اس دریافت کردند که 34 نفر (31 درصد) عوارض جانبی غیرضروری را تجربه کردند.
- چهار شرکت کننده (4 درصد) در یک کارآزمایی بالینی برای درمان ام اس شرکت کرده بودند.
چرا این اتفاق می افتد؟
به طور کلی، تشخیص اشتباه ممکن است به دلیل یافته های اسکن MRI رخ دهد. به عنوان مثال، فردی که میگرن دارد ممکن است ضایعاتی داشته باشد که بسیار شبیه به ضایعات مرتبط با ام اس است.
مطالعه ای در سال 2013 افرادی را که برای سردرد MRI دریافت کرده بودند و سابقه بیماری دمیلینه کننده مانند ام اس را نداشتند، مورد بررسی قرار داد. پس از ارزیابی اسکن های MRI از این افراد، مشخص شد که 24.4 تا 34.5 درصد از اسکن های MRI دارای بخش هایی از معیارهای مک دونالد برای تشخیص ام اس هستند.
علاوه بر این، پزشک ممکن است علائم غیر معمول برای ام اس را نیز به عنوان بخشی از فرآیند تشخیصی در نظر بگیرد که منجر به تشخیص اشتباه می شود. این شامل علائم میگرن است.
در حالی که بسیاری از افراد مبتلا به ام اس ممکن است میگرن را تجربه کنند، سردرد معمولاً یکی از علائم اولیه ام اس نیست. در عوض، علائمی که باید مراقب آنها بود عبارتند از:
- ضعف عضلانی ، به ویژه در دست ها یا پاها
- سفتی عضلات ، که می تواند با اسپاسم عضلانی رخ دهد
- احساس بی حسی یا گزگز در نواحی مانند بازوها، پاها یا صورت
- مشکل در هماهنگی یا تعادل
- سرگیجه
- مشکلات بینایی ، مانند تاری دید، دوبینی، یا نوریت بینایی
- مشکلات کنترل مثانه ( بی اختیاری )
در صورت ابتلا به ام اس چگونه میگرن را درمان می کنید؟
درمان ها به طور کلی بر اساس عوامل ایجاد کننده میگرن است. به عنوان مثال، اگر برای شما فینگولیمود – یک درمان اصلاح کننده بیماری (DMT) برای ام اس – تجویز شده و متوجه شدید که باعث حملات میگرنی می شود، پزشک ممکن است دوز دارو را تغییر دهد یا جایگزینی برای شما تجویز کند.
چند نمونه از داروهایی که می توانند برای درمان یا پیشگیری از میگرن در افراد مبتلا به ام اس استفاده شوند عبارتند از:
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs). مسکن‌های بدون نسخه (OTC) مانند ایبوپروفن (ادویل، موترین) یا ناپروکسن (Aleve) اغلب درمان‌های اولیه برای حملات خفیف میگرن هستند.
- تریپتان ها. تریپتان ها را می توان برای درمان حملات میگرنی استفاده کرد و به اشکال مختلفی مانند قرص، اسپری بینی، تزریقی و قرص های قابل حل در دسترس هستند. چند نمونه از تریپتان ها عبارتند از:
- ریزاتریپتان (ماکسالت)
- آلموتریپتان (Axert)
- سوماتریپتان (Imitrex)
- داروهای ضد افسردگی. بسیاری از افراد مبتلا به ام اس نیز افسردگی را تجربه می کنند و ممکن است برای آنها داروهای ضد افسردگی تجویز شود. از داروهای ضد افسردگی نیز می توان به عنوان پیشگیری موثر از حملات میگرنی استفاده کرد. ونلافاکسین (Effexor) یک نمونه است.
خلاصه
اگر مبتلا به ام اس هستید، ممکن است بیشتر از افراد بدون ام اس، حملات میگرنی را تجربه کنید. اما در حال حاضر هیچ توافق پزشکی در مورد رابطه بین ام اس و میگرن وجود ندارد.
این امکان وجود دارد که تحقیقات آینده ممکن است یک رابطه خاص پیدا کند. با این حال، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
در ضمن، اگر ام اس دارید و حملات میگرنی را تجربه می کنید، با پزشک خود در مورد محرک های احتمالی، کارهایی که می توانید انجام دهید و گزینه های درمانی برای مدیریت هر دو صحبت کنید.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.