وزوز گوش
با شنیدن صداها – اغلب زنگ یا وزوز – در غیاب منبع خارجی که باعث ایجاد صدا می شود مشخص می شود. اغلب با کاهش شنوایی همراه است و می تواند توسط صداهای بلند یا بیماری های خاص، از جمله عوامل دیگر، ایجاد شود. تقریباً همه گاه به گاه آن را تجربه می کنند. تقریباً از هر 10 بزرگسال در ایالات متحده یک نفر در سال گذشته وزوز گوش را گزارش کرده است.
وزوز گوش می تواند باعث شود انواع مختلف صداها از جمله زنگ، وزوز یا خش خش را بشنوید. معمولاً این یک علامت است تا یک احساس ثابت. مانند نوعی زنگ که بعد از یک کنسرت یا سر و صدای بلند حس می کنید. معمولاً در عرض چند دقیقه از بین می رود و به ندرت نشانه ای از تهدید کننده زندگی است.
گفته می شود، برخی از افراد به موارد مزمن مبتلا می شوند که می تواند کیفیت زندگی و سلامت روان آنها را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. درمان وزوز گوش به هر مورد بستگی دارد، اما رویکردهای رایج شامل داروها و صدا درمانی است.
انواع وزوز گوش
اگرچه بحث هایی در مورد آن وجود دارد، اما وزوز گوش را می توان بر اساس عوامل مختلفی دسته بندی کرد. از جمله اینکه چه کسی می تواند آن را بشنود، در کجای بدن صدا در حال رخ دادن است، علت اصلی آن، ماهیت صدا و مدت زمان وقوع آن. این انواع می توانند به طرق مختلفی با هم همپوشانی داشته باشند.
انواع وزوز بر اساس اینکه چطور حس می شوند
تقریباً همه اشکال وزوز گوش ذهنی هستند. یعنی فقط یک نفر آن را می شنود. به ندرت، صدا می تواند توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی بررسی شود.
وزوز ذهنی: این شایع ترین نوع فراگیر وزوز گوش است که تنها توسط فردی که آن را تجربه می کند شنیده می شود. اغلب با کم شنوایی زمینه ای یا آسیب به سیستم شنوایی همراه است. می تواند به صورت طیف گسترده ای از صداها مانند زنگ، وزوز، خش خش یا سوت ظاهر شود.
وزوز عینی: وزوز عینی شکل بسیار نادری است که در آن صدا نه تنها توسط فرد مبتلا به وزوز گوش شنیده می‌شود، بلکه می‌تواند توسط ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی با استفاده از گوشی پزشکی یا سایر ابزار پزشکی شنیده شود. معمولاً به دلیل مشکلات عروقی یا عضلانی در سر و گردن ایجاد می شود.
جایی که صدا در آن رخ می دهد
وزوز گوش را همچنین می توان بر اساس جایی که صدا در بدن پخش می شود طبقه بندی کرد: گوش یا مغز.
وزوز گوش محیطی: منشا علائم در خود گوش است. این نوع ناشی از فعالیت سلول های حلزون گوش داخلی و مسیرهای شنوایی (ترتیب اتفاقاتی است که در گوش شما برای شنیدن رخ می دهد). این سلول‌های عصبی توسط ارتعاشات صوتی تحریک می‌شوند و این اطلاعات را به بخش‌هایی از مغز که با شنوایی مرتبط هستند (مراکز شنوایی) ارسال می‌کنند. صداهای فانتومی که می شنوید به دلیل شلیک نامنظم این سلول ها ایجاد می شود.
وزوز گوش مرکزی: به مواردی اطلاق می شود که منشأ آنها در مراکز شنوایی مغز است. با این نوع، گوش داخلی آسیب نمی بیند. در عوض، سلول های عصبی (سلول های مغز) مرتبط با شنوایی به طور غیر طبیعی عمل می کنند.
طبق علل زمینه ای
در حالی که علت نهایی وزوز گوش ناشناخته است، برخی شرایط و آسیب‌ها وجود دارند که می‌توانند آن را تحریک یا حتی ایجاد کنند. این موارد به‌صورت زیر طبقه‌بندی می‌شوند:
وزوز ضربان دار: این نوع وزوز با صداهای ریتمیک یا ضربانی مشخص می شود که همزمان با ضربان قلب ایجاد می شود. اغلب با اختلالات جریان خون یا مشکلات عروقی نزدیک گوش، مانند فشار خون بالا همراه است.
وزوز غیر ضربانی: بر خلاف وزوز ضربانی، وزوز غیر ضربانی الگوی ریتمیک ندارد و می تواند به طور مداوم یا نامنظم رخ دهد. معمولاً به آسیب یا اختلال در عملکرد سیستم شنوایی مربوط می شود.
وزوز سوماتیک (یا وزوز حسی جسمی): وزوز سوماتیک تحت تأثیر حرکات بدن یا انقباضات عضلانی است. می تواند با حرکات سر، گردن، فک یا سایر قسمت های بدن تحریک یا تعدیل شود. اختلالات مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) و مشکلات ستون فقرات گردنی اغلب با وزوز بدنی همراه است.
وزوز گوش ناشی از سر و صدا: این مورد می تواند در اثر قرار گرفتن در معرض صداهای بلند مانند کنسرت، شلیک گلوله یا ماشین آلات صنعتی ایجاد شود. اغلب با کاهش شنوایی همراه است و می تواند موقت یا دائمی باشد.
با توجه به نوع صدا
صدایی که فرد مبتلا به وزوز گوش می شنود می تواند متفاوت باشد اما به طور کلی به دو گروه عمده طبقه بندی می شود:
وزوز تونال: وزوز تونال با صدایی ثابت و پیوسته، شبیه به یک سوت با صدای بلند مشخص می شود.
وزوز موزیکال (سندرم گوش موسیقی): برخی از افراد مبتلا به وزوز گوش شنیدن موسیقی، ملودی ها یا آهنگ های خاص موسیقی را گزارش می دهند. این نوع کمتر از وزوز تونال شایع است.
بازه زمانی تجربه شده
وزوز گوش می تواند برای مدت طولانی یا فقط به طور موقت رخ دهد. اینها به صورت زیر طبقه بندی می شوند:
حاد: برخی افراد به طور ناگهانی و بدون هیچ دلیل ظاهری وزوز گوش را تجربه می کنند. وزوز گوش با شروع ناگهانی ممکن است با عفونت های ویروسی، ضربه به سر، یا سایر شرایط یا آسیب های پزشکی زمینه ای مرتبط باشد.
مزمن: زمانی مزمن در نظر گرفته می شود که برای مدت طولانی، معمولا بیش از شش ماه ادامه یابد. می‌تواند ناشی از علل زمینه‌ای مختلف، از جمله کاهش شنوایی مرتبط با افزایش سن، قرار گرفتن در معرض صدا، یا شرایط پزشکی زمینه‌ای باشد.
علائم
شایع‌ترین علامت وزوز گوش شنیدن صدایی است که از منبع خارجی نمی‌آیند. شما ممکن است آن را در یک گوش بشنوید، هر دو گوش یا از داخل سر شما سرچشمه می گیرد. بسته به مورد، نویز ممکن است بیاید و برود یا نوسان داشته باشد. برای برخی، زمانی که در محیط‌های ساکت هستند، صدا بلندتر است، اگرچه برخی دیگر علائم شدید را در محیط‌های پر سر و صدا گزارش می‌کنند.
چیزی که طبقه بندی علائم وزوز گوش را دشوار می کند این است که آنها همیشه ذهنی هستند. این چیزی است که شما می شنوید اما دیگران نمی توانند. افراد مبتلا به وزوز گوش ممکن است آنچه را که می شنوند اینگونه توصیف کنند:
- زنگ زدن
- وزوز
- هیسینگ
- زمزمه کردن
- جیک جیک
- غوغا
- سوت زدن
- جیغ زدن
- غرش
چه چیزی باعث وزوز گوش می شود؟
وزوز گوش به دلیل فعالیت غیر طبیعی سلول های عصبی و مغزی درگیر در شنوایی ایجاد می شود. شلیک نامنظم (ارسال سیگنال ها) در حلزون گوش داخلی، قسمت هایی از مغز درگیر در شنوایی (قشر شنوایی) یا اغلب هر دو دیده می شود. تحقیقات هنوز مشخص نکرده است که چه چیزی باعث این واکنش می شود. ممکن است به دلیل آسیب در گوش داخلی، مشکلات در قشر شنوایی یا اختلالات عروق خونی اطراف گوش باشد.
وزوز گوش کمتر یک بیماری است و بیشتر یک علامت است. این می تواند توسط عوامل بسیاری ایجاد شود، از جمله:
- قرار گرفتن در معرض صداهای بلند
- از دست دادن شنوایی
- عفونت گوش یا جرم گوش
- بیماری منیر، یک اختلال در گوش داخلی
- مشکلات شیپور استاش، که از گوش میانی تا گلو شما امتداد دارد
- مسکن‌های ضد درد NSAID (مانند ایبوپروفن)، آنتی‌بیوتیک‌های خاص، داروهای ضد افسردگی، و داروهای سرطان و غیره
- اختلالات مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) (مشکلاتی که بر مفصل فک تأثیر می گذارد)
- شوانوم دهلیزی، یک تومور خوش خیم که روی عصب گوش داخلی ایجاد می شود.
- تومور مغزی
- فشار خون بالا
برخی افراد به احتمال زیاد وزوز گوش دارند. افراد در معرض خطر بالاتر عبارتند از:
- جانبازان جنگ
- کودکانی که کم شنوایی شدید دارند
- بزرگسالان بالای 65 سال
- افرادی که مبتلا به دیابت نوع 2، میگرن، اختلال تیروئید و سایر بیماری های مزمن هستند
- افراد مبتلا به چاقی
- افرادی که دچار آسیب سر شده اند
تشخیص
به طور معمول، تشخیص وزوز گوش یک فرآیند چند مرحله ای است. اگرچه ابتدا به ارائه‌دهنده مراقبت‌های اولیه خود می‌پردازید، اما به یک متخصص مانند یک متخصص گوش، حلق و بینی (متخصص گوش، حلق و بینی) یا متخصص شنوایی‌شناس (متخصص شنوایی) نیاز دارید. شناسایی علت علائم شما به آنها کمک می کند تا تشخیص دهند چه درمان هایی می توانند به شما کمک کنند.
پس از ارزیابی سابقه پزشکی و وضعیت شما، و همچنین داروهایی که مصرف می کنید، ممکن است از چندین روش برای ارزیابی شما استفاده شود،
از جمله:
ارزیابی فیزیکی: پزشک از اتوسکوپ برای ارزیابی کانال گوش و پرده گوش از نظر علائم عفونت، موم یا تجمع ترشحات استفاده می کند.
بررسی های شنوایی: ارزیابی‌های اولیه شنوایی به استفاده از چنگال تنظیم یا سایر دستگاه‌ها برای ارزیابی خوب نحوه شنیدن تکیه می‌کنند.
تست های عصبی: از شما خواسته می شود تا وظایفی را برای ارزیابی رفلکس ها، توانایی تعادل، قدرت اندام ها و حس لامسه و احساس انجام دهید. این اعصاب قشر شما را ارزیابی می کند.
گوشی پزشکی: برای بررسی علل عروقی (رگ خونی)، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما از گوشی پزشکی برای گوش دادن به جریان خون در عروق شما در امتداد گردن و گردن و در کنار گوش استفاده می کند.
شنوایی شناسی: برای آزمایش تأثیر بر عملکرد شنوایی، شنوایی شناس از دستگاهی برای پخش صدا استفاده می کند و از شما می پرسد که آیا با صدایی که به دلیل وزوز گوش می شنوید مطابقت دارد یا خیر.
ارزیابی استخوان هوا: برای تشخیص اتواسکلروز (رشد غیرطبیعی استخوان)، آنچه را که از گوشی می شنوید با صدایی که به استخوان پخش می شود مقایسه می کنید.
تون ماسکینگ: جنبه دیگری از تست شنوایی گرافی، شنوایی شناس صداها را پخش می کند تا ببیند تا چه مدت و به خوبی می توانند صدای وزوز را مهار کنند.
درمان های وزوز گوش
رویکرد خاص برای درمان وزوز گوش به علت زمینه ای و مورد فردی بستگی دارد. اگر با جرم گوش یا عفونت گوش مرتبط باشد، درمان آن شرایط معمولاً علائم را برطرف می کند. با این حال، در موارد مزمن یا مداوم وزوز گوش، ممکن است هیچ درمان کاملی وجود نداشته باشد. در این موارد، درمان ها بر کاهش شدت و تأثیر علائم وزوز گوش تمرکز می کنند.
برای دریافت اطلاعات بیشتر و مشاوره رایگان تخصصی با ما در کلینیک سلامت مغز دانا همراه باشید.
منبع: https://www.health.com/bulimia-overview-7252905
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.