لوپوس یک بیماری خودایمنی مزمن است که می تواند باعث التهاب در سراسر بدن شود. با این حال، در درجه اول یک وضعیت موضعی است، بنابراین همیشه سیستمیک نیست.
بیماری خودایمنی وضعیتی است که در آن سیستم ایمنی بدن شما مسئول التهاب و تجزیه سلول های خود است.
بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس یک نوع خفیف از آن را تجربه می کنند، اما بدون درمان مناسب می تواند شدید شود. در حال حاضر، هیچ درمانی شناخته شده برای لوپوس وجود ندارد. بنابراین درمان بر کاهش علائم و کاهش التهاب، متمرکز است.
انواع لوپوس
متخصصان مراقبت های بهداشتی معمولا چهار نوع لوپوس را دسته بندی می کنند.
لوپوس اریتماتوی سیستمیک
لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) شایع ترین نوع لوپوس است. وقتی می شنوید که فردی می گوید که لوپوس دارد، احتمالاً به SLE اشاره می کند.
SLE نام خود را از این واقعیت گرفته است که معمولاً چندین سیستم اندام مختلف بدن شما را تحت تأثیر قرار می دهد. پژوهش ها نشان می دهد که این موارد عبارتند از:
- کلیه ها
- پوست
- مفاصل
- قلب
- سیستم عصبی
- ریه ها
SLE می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. این بیماری علائمی را ایجاد می کند که ممکن است در طول زمان بدتر شده و سپس بهبود یابد. به گفته بنیاد لوپوس آمریکا، زمان هایی که علائم شما بدتر می شود، شعله ور شدن نامیده می شود. دوره هایی که بهبود می یابند یا از بین می روند به عنوان دوره بهبودی شناخته می شوند.
لوپوس جلدی
این نوع لوپوس به طور کلی به پوست شما محدود می شود. ممکن است باعث بثورات و ضایعات دائمی همراه با اسکار شود. بررسی 2019 چندین نوع مختلف لوپوس جلدی را شناسایی کرد، از جمله:
- لوپوس حاد جلدی. این نوع باعث ایجاد “بثورات پروانه ای” مشخصه می شود. این یک بثورات قرمز رنگ است که روی گونه ها و بینی ظاهر می شود.
- لوپوس تحت حاد جلدی. این نوع لوپوس پوستی باعث ایجاد بثورات قرمز، برجسته و پوسته پوسته در بدن می شود. اغلب در مناطقی است که در معرض نور خورشید بوده اند و معمولاً منجر به زخم نمی شود.
- لوپوس پوستی مزمن. این نوع باعث ایجاد بثورات بنفش یا قرمز می شود. همچنین می تواند باعث تغییر رنگ پوست، زخم و ریزش مو شود. همچنین ممکن است آن را به نام لوپوس دیسکوئید مشاهده کنید.
لوپوس حاد پوستی اغلب با لوپوس در سایر قسمت های بدن همراه است لوپوس پوستی تحت حاد و مزمن معمولاً فقط روی پوست رخ می دهد.
لوپوس نوزادی
این وضعیت بسیار نادر است و نوزادانی را که والدین آنها دارای آنتی بادی های خودایمنی خاصی هستند، تحت تاثیر قرار می دهد. این آنتی بادی های خودایمنی از طریق جفت از والدین به جنین منتقل می شوند.
همه والدینی که این آنتی بادی ها را دارند علائم لوپوس را ندارند. در واقع، تحقیقات نشان می دهد که در مورد 25 درصد مادرانی که کودکی با لوپوس نوزادی به دنیا می آورند، علائم این بیماری را ندارند. با این حال، تخمین زده می شود که 50 درصد این مادران در عرض 3 سال علائم را نشان خواهند داد.
علائم این وضعیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- بثورات پوستی
- تعداد کم سلول های خونی
- مشکلات کبدی بعد از تولد
در حالی که برخی از نوزادان ممکن است مشکلات رشدی در قلب داشته باشند، اکثر آنها علائمی دارند که پس از چند ماه از بین می روند.
اگر این آنتی بادی ها را دارید، باید در دوران بارداری به دقت تحت نظر باشید. تیم مراقبت شما اغلب شامل متخصصانی مانند روماتولوژیست و متخصص زنان و زایمان می شود.
لوپوس ناشی از دارو
استفاده از برخی داروهای تجویزی می تواند منجر به لوپوس ناشی از دارو (DIL) شود. DIL همچنین ممکن است به عنوان لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو (DILE) نامیده شود.
پژوهش ها نشان می دهد که DIL می تواند از طریق استفاده طولانی مدت از داروهای تجویز شده خاص ایجاد شود. معمولاً پس از چند ماه از مصرف دارو رخ می دهد.
بسیاری از داروها می توانند باعث ایجاد DIL در شما شوند. برخی از نمونه ها عبارتند از:
- داروهای ضد میکروبی مانند تربینافین (ضد قارچ) و پیرازین آمید ( داروی سل)
- داروهای ضد تشنج مانند فنی توئین (دیلانتین) و والپروات
- داروهای آریتمی مانند کینیدین و پروکائین آمید
- داروهای فشار خون بالا ، مانند هیدرالازین
- مواد بیولوژیکی به نام عوامل ضد TNF-alpha، مانند اینفلیکسیماب (رمیکید) و اتانرسپت (Enbrel)
در حالی که DIL علائم SLE را تقلید می کند، در بیشتر موارد این بیماری معمولاً اندام های اصلی را تحت تأثیر قرار نمی دهد. با این حال، می تواند باعث پریکاردیت و پلوریت شود. DIL معمولاً ظرف چند هفته پس از قطع دارو که باعث بروز آن شده است از بین می رود.
آیا لوپوس قابل درمان است؟
در حال حاضر، هیچ درمانی برای لوپوس وجود ندارد. با این حال، انواع مختلف درمان می تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند.
با توجه به بررسی در سال 2019 درمان لوپوس بر چندین عامل تمرکز دارد:
- درمان علائم زمانی که در دوره شعله وری است
- جلوگیری از بروز عود بیماری
- کاهش میزان آسیبی که به مفاصل و اندام های شما وارد می شود
پیروی از رژیم درمانی توصیه شده توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای کمک به شما برای مدیریت علائم و داشتن یک زندگی رضایت بخش مهم است.
پزشکان و دانشمندان به تحقیقات خود برای درک بهتر لوپوس و ایجاد درمان های جدید برای این بیماری ادامه می دهند.
علائم لوپوس
علائم لوپوس می تواند به اینا بستگی داشته باشد که چه قسمتی از بدنتان تحت تاثیر قرار گرفته اند. التهاب مشاهده شده در لوپوس می تواند اندام ها و بافت های مختلف بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد، از جمله:
- مفاصل
- پوست
- قلب
- خون
- ریه ها
- مغز
- کلیه ها
علائم بسته به فرد ممکن است متفاوت باشد. آنها ممکن است:
- دائمی باشد
- ناگهان ناپدید می شوند
- گهگاه شعله ور شدن
هیچ دو مورد لوپوس یکسان نیستند. اما مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) می گوید که شایع ترین علائم و نشانه ها عبارتند از:
- تب بالا
- خستگی
- بدن درد
- درد مفاصل
- بثورات ، از جمله بثورات پروانه ای روی صورت
- ضایعات پوستی
- تنگی نفس
- سندرم شوگرن که شامل خشکی مزمن چشم و خشکی دهان است
- پریکاردیت و پلوریت که هر دو می توانند باعث درد قفسه سینه شوند
- سردرد
- گیجی
- از دست دادن حافظه
التهاب ناشی از این بیماری همچنین می‌تواند باعث ایجاد عوارضی در ارگان‌های مختلف شود، مانند:
- کلیه ها
- خون
- ریه ها
لوپوس با حساسیت به نور
در حالی که آفتاب بیش از حد می تواند برای هر کسی مضر باشد، بسیاری از افرادی که به لوپوس مبتلا هستند حساسیت به نور نیز دارند. حساسیت به نور به این معنی است که شما به ویژه به اشعه ماوراء بنفش (UV) حساس هستید. نوعی تابش که در نور خورشید یا حتی انواع خاصی از نور مصنوعی است.
بر اساس گزارش بنیاد لوپوس آمریکا ، برخی از افراد مبتلا به لوپوس ممکن است متوجه شوند که قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث ایجاد علائم خاصی می شود. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- بثورات، که در درجه اول راش های حساس به نور در صورت وجود آنتی بادی خاصی به نام SSA (Ro) هستند
- خستگی
- درد مفاصل
- تورم داخلی
اگر لوپوس دارید و می‌خواهید بیرون بروید، پوشیدن لباس‌های محافظ در برابر آفتاب و استفاده از کرم ضد آفتاب بسیار مهم است.
علائم اولیه
علائم لوپوس معمولاً با ورود به بزرگسالی شروع می شود. این می تواند از نوجوانی تا 30 سالگی باشد.
برخی از علائم اولیه عبارتند از:
- خستگی
- تب
- کهیر
- مفاصل متورم
- خشکی دهان یا خشکی چشم
- ریزش مو به خصوص در لکه هایی که به آن آلوپسی آره آتا گفته می شود
- مشکلات ریه، کلیه یا دستگاه گوارش شما
این علائم مشابه علائم سایر بیماری ها هستند، بنابراین تجربه آنها لزوماً به معنای ابتلا به لوپوس نیست. با این حال، مهم است که یک قرار ملاقات با یک متخصص مراقبت های بهداشتی داشته باشید تا در مورد آنها صحبت کنید.
درمان لوپوس
در حالی که در حال حاضر هیچ درمانی برای لوپوس وجود ندارد، داروهایی برای کمک به مدیریت علائم لوپوس و جلوگیری از عود بیماری لوپوس در دسترس هستند. هنگامی که درمان های لوپوس را توصیه می کند، پزشک علائم لوپوس و شدت آنها را در نظر می گیرد.
مهم است که به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید. این به آنها اجازه می دهد تا وضعیت شما را بهتر کنترل کنند. و تعیین کنند که آیا برنامه درمانی شما برای مدیریت علائم شما کار می کند یا خیر.
علائم لوپوس شما نیز می تواند در طول زمان تغییر کند. به همین دلیل، پزشک ممکن است داروهای شما را تغییر دهد یا دوز داروی فعلی را تنظیم کند.
توصیه ها
سرویس بهداشت ملی (NHS) می گوید که علاوه بر دارو، ممکن است پزشک شما تغییراتی در شیوه زندگی را نیز برای کمک به مدیریت علائم لوپوس توصیه کند. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- اجتناب از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور UV
- داشتن یک رژیم غذایی سالم
- مصرف مکمل هایی که ممکن است به کاهش علائم کمک کنند، مانند ویتامین D ، کلسیم و روغن ماهی
- ورزش منظم
- ترک سیگار
داروی لوپوس
دارویی که به شما داده می شود می تواند به علائم و همچنین شدت آنها بستگی داشته باشد. داروها می توانند به روش های مختلفی به رفع علائم لوپوس کمک کنند، از جمله:
- آرام کردن سیستم ایمنی بدن شما
- کاهش میزان تورم یا التهابی که تجربه می کنید
- کمک به جلوگیری از آسیب به مفاصل یا اندام های داخلی شما
داروهای لوپوس
با توجه به پژوهشی در سال 2019 چند نمونه از داروهای لوپوس عبارتند از:
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs).
- این داروها می توانند تورم و درد را کاهش دهند. به عنوان مثال می توان به داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin) و ناپروکسن (Aleve) اشاره کرد.
داروهای ضد مالاریا
- این داروها زمانی برای درمان بیماری عفونی مالاریا استفاده می شدند. ارگانیسم عامل مالاریا نسبت به داروها مقاومت نشان می دهد. بنابراین پزشکان اکنون از داروهای جدیدتر برای درمان این بیماری استفاده می کنند. داروهای ضد مالاریا می توانند علائم لوپوس مانند بثورات، درد مفاصل و خستگی را برطرف کنند. آنها همچنین می توانند به متوقف کردن شعله های لوپوس کمک کنند. آنها در دوران بارداری برای کاهش عوارض مرتبط با بارداری و خطر بدتر شدن بیماری در والدین توصیه می شوند.
کورتیکواستروئیدها .
- این داروها به آرام کردن سیستم ایمنی شما کمک می کنند و می توانند درد و تورم را کاهش دهند. آنها به اشکال مختلفی از جمله تزریقی، کرم های موضعی و قرص ها وجود دارند. نمونه ای از کورتیکواستروئیدها پردنیزون است. کورتیکواستروئیدها می توانند عوارض جانبی مانند عفونت و پوکی استخوان ایجاد کنند. مهم است که دوز و مدت استفاده را به حداقل برسانید.
داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی.
- این داروها برای سرکوب سیستم ایمنی بدن شما کار می کنند. از آنجایی که آنها بسیار قوی هستند و می توانند دفاع بدن شما را در برابر عفونت کاهش دهند، معمولاً فقط زمانی استفاده می شوند که لوپوس شدید باشد یا اندام های زیادی را تحت تأثیر قرار دهد. آنها همچنین برای کاهش میزان و قرار گرفتن در معرض استروئیدها استفاده می شوند. به همین دلیل است که از آنها به عنوان داروهای حفظ کننده استروئید نیز یاد می شود. به عنوان مثال می توان به متوترکسات (Trexall)، مایکوفنولات موفتیل (CellCept)، اسید مایکوفنولیک (Myfortic) و آزاتیوپرین (Imuran) اشاره کرد. این داروها به عنوان درمان های خارج از برچسب برای لوپوس استفاده می شود درمان های خارج از برچسب برای لوپوس
بیولوژیک.
- این دسته داروهایی هستند که منشا بیولوژیکی دارند. بلیموماب (Benlysta) یک داروی بیولوژیکی است که برای درمان لوپوس استفاده می شود. این آنتی بادی است که می تواند پروتئینی را در بدن شما که برای پاسخ ایمنی مهم است مسدود کند.
نظارت بر اینکه چگونه داروهای شما بر علائم شما تأثیر می گذارند بسیار مهم است. اگر داروی شما عوارض جانبی دارد یا دیگر برای درمان علائم شما موثر نیست، به پزشک خود اطلاع دهید.
منبع:
- Ahn GE و همکاران. (2012). خستگی در لوپوس اریتماتوز سیستمیک.
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3380630/ - Amarnani R, et al. (2021). Lupus and the lungs: The assessment and management of pulmonary manifestations of systemic lupus erythematosus.
ncbi.nlm.nih.gov/labs/pmc/articles/PMC7847931/ - Anders H-J, et al. (2020). Lupus nephritis.
pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31974366/ - Blake SC, et al. (2019). Cutaneous lupus erythematosus: A review of the literature.
ncbi.nlm.nih.gov/labs/pmc/articles/PMC6938925/ - Calle-Botero E, et al. (2020). Lupus vasculitis.
pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32845454/ - Chae, D. H., et al. (2019). Racial discrimination, disease activity, and organ damage: The black women’s experiences living with lupus (BeWELL) study.
ncbi.nlm.nih.gov/labs/pmc/articles/PMC6670046/ - Charras A, et al. (2021). Systemic lupus erythematosus in children and young people.
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7875946/ - Diaz-Frias J, et al. (2021). Neonatal lupus erythematosus.
ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK526061/ - Do you have hair loss or hair shedding? (n.d.).
aad.org/public/diseases/hair-loss/insider/shedding - Fava A, et al. (2019). Systemic lupus erythematosus: Diagnosis and clinical management.
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6310637/ - Fernandez D, et al. (2016). What causes lupus flares?
pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26951252/ - Figueiredo-Braga M, et al. (2018). Depression and anxiety in systemic lupus erythematosus.
journals.lww.com/md-journal/fulltext/2018/07130/Depression_and_anxiety_in_systemic_lupus.28.aspx - Jafri K, et al. (2017). Central nervous system manifestations of systemic lupus erythematosus.
pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29061240/
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.