سندرم گیلن باره (GBS): علت، تشخیص و درمان

سندرم گیلن باره که گاهی اوقات به عنوان GBS شناخته می شود، یک اختلال خود ایمنی نادر اما جدی است که در آن سیستم ایمنی به سلول های عصبی سالم در سیستم عصبی محیطی (PNS) حمله می کند.

این منجر به ضعف، بی حسی و گزگز می شود. در نهایت می تواند منجر به فلج شود.

علت سندرم گیلن باره ناشناخته است. معمولاً توسط یک بیماری عفونی، مانند گاستروانتریت (تحریک معده یا روده) یا عفونت ریه ایجاد می شود.

سندرم گیلن باره نادر است و فقط حدود 1 در 100000 نفر در ایالات متحده، با توجه به موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی به آن مبتلا می شود.

هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما درمان می تواند به کاهش شدت علائم شما و کوتاه کردن مدت بیماری کمک کند.

آیا می دانستید؟

انواع مختلفی از سندرم گیلن باره وجود دارد، اما شایع ترین شکل آن پلی رادیکولونوروپاتی دمیلینه کننده التهابی حاد (AIDP) است. این عارضه منجر به آسیب به میلین می شود ، ماده ای که غلاف اطراف اعصاب را پوشش می دهد.

انواع دیگر عبارتند از سندرم میلر فیشر که بر اعصاب جمجمه تأثیر می گذارد.

علائم سندرم گیلن باره

در سندرم گیلن باره، سیستم ایمنی بدن شما به سیستم اعصاب محیطی شما حمله می کند .

اعصاب محیطی شما مغز شما را به بقیه بدن شما متصل می کند و سیگنال ها را به عضلات شما منتقل می کند. اگر اعصاب آسیب ببینند، ماهیچه های شما نمی توانند به سیگنال هایی که از مغز شما دریافت می کنند پاسخ دهند.

اولین علامت سندرم گیلن باره معمولاً احساس سوزن سوزن شدن در انگشتان پاها و انگشتان دست ها است. سوزن سوزن شدن به سمت بالا به بازوها سرایت می کند.

علائم می توانند بسیار سریع پیشرفت کنند. در برخی افراد، این بیماری می تواند در عرض چند ساعت جدی شود.

سایر علائم سندرم گیلن باره عبارتند از:

• احساس سوزن سوزن شدن در انگشتان دست و پا
• ضعف عضلانی در پاها که به قسمت بالایی بدن شما می رسد و با گذشت زمان بدتر می شود
• مشکل در راه رفتن پیوسته
• مشکل در حرکت چشم یا صورت ، صحبت کردن ، جویدن یا بلعیدن
• کمردرد شدید
• از دست دادن کنترل مثانه
• ضربان قلب سریع
• مشکل در تنفس
• فلج شدن

علل و عوامل خطر سندرم گیلن باره

علت دقیق سندرم گیلن باره ناشناخته است. با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، حدود دو سوم  افراد مبتلا به سندرم گیلن باره بلافاصله پس از ابتلا به اسهال یا عفونت تنفسی به آن مبتلا می شوند.

این نشان می دهد که سندرم گیلن باره توسط یک پاسخ ایمنی نامناسب به بیماری قبلی ایجاد می شود.

شایع ترین عامل خطر برای سندرم گیلن باره عفونت کمپیلوباکتر ژژونی است. کمپیلوباکتر یکی از شایع ترین علل باکتریایی اسهال در ایالات متحده است. اغلب در غذاهای نیم پز، به ویژه طیور یافت می شود.

عفونت های زیر نیز با سندرم گیلن باره مرتبط است:

• آنفولانزا
• سیتومگالوویروس (CMV) که یک سویه از ویروس هرپس است
• ویروس اپشتین بار (EBV)
• مونونوکلئوز، که به طور معمول توسط EBV ایجاد می شود
• پنومونی مایکوپلاسما، که یک پنومونی غیر معمول است که توسط ارگانیسم‌های مشابه باکتری ایجاد می‌شود.
•  HIV  یا ایدز

هر کسی ممکن است به سندرم گیلن باره مبتلا شود، اما در بین  بزرگسالان بالای 50 سال شایع تر است.

سندرم گیلن باره و واکسن آنفولانزا

در موارد بسیار نادر، افراد ممکن است چند روز یا چند هفته پس از دریافت واکسن آنفولانزا دچار سندرم گیلن باره شوند.

بروز آن در فصل آنفولانزا متفاوت است. با این حال، CDC بیان می کند که به ازای هر 1 میلیون واکسن آنفولانزا که تجویز می شود، 1 یا 2 نفر  تمایل به ایجاد شرایط دارند.

CDC و سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) سیستم‌هایی برای موارد زیر دارند:

• نظارت بر ایمنی واکسن ها
• تشخیص علائم اولیه عوارض جانبی
• مواردی از سندرم گیلن باره را که به دنبال واکسیناسیون ایجاد می شود، ثبت کنید

بر اساس CDC تحقیقات نشان می دهد که احتمال ابتلا به سندرم گیلن باره از خود آنفولانزا بیشتر است تا واکسن آنفولانزا.

سندرم گیلن باره و واکسن جانسون – جانسون COVID-19

سندرم گیلن باره همچنین با واکسن کووید-19 جانسون – جانسون مرتبط است .

با توجه به یک بیانیه FDA  ، تا 13 ژوئیه 2021، 100 نفر در ایالات متحده به دنبال واکسیناسیون GBS را گزارش کرده بودند. به طور کلی حدود 12.5 میلیون نفر واکسن J&J را دریافت کرده اند. داده ها از سیستم گزارش رویدادهای نامطلوب واکسن گرفته شده است .

این بدان معناست که به ازای هر 1 میلیون واکسن تزریقی، حدود 8 مورد سندرم گیلن باره وجود دارد.

قبل از این بیانیه، FDA هشداری مبنی بر افزایش خطر ابتلا به سندرم گیلن باره صادر کرده بود. ظرف 42 روز  از واکسیناسیون با وجود این افزایش خطر، سندرم گیلن باره هنوز به طور کلی بسیار نادر است.

نحوه تشخیص سندرم گیلن باره

تشخیص سندرم گیلن باره در ابتدا دشوار است. این به این دلیل است که علائم بسیار شبیه علائم سایر اختلالات عصبی یا شرایطی است که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد.

این اختلالات و شرایط عبارتند از بوتولیسم، مننژیت و مسمومیت با فلزات سنگین. مسمومیت با فلزات سنگین ممکن است توسط موادی مانند سرب ، جیوه و آرسنیک ایجاد شود.

پزشک شما در مورد علائم خاص و سابقه پزشکی شما سوالاتی می پرسد. در مورد علائم غیر معمول و اگر بیماری یا عفونت اخیر یا گذشته داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید.

تست هایی که برای کمک به تایید تشخیص استفاده می شوند در زیر توضیح داده شده اند.

نمونه گیری مایع مغزی نخاعی از طریق ستون فقرات

نمونه گیری مایع مغزی نخاعی از طریق ستون فقرات (همچنین به عنوان سوراخ کمری شناخته می شود ) شامل برداشتن مقدار کمی مایع مغزی نخاعی از قسمت پایین کمر است. سپس مایع مغزی نخاعی برای تشخیص سطح پروتئین مورد آزمایش قرار می گیرد.

افراد مبتلا به سندرم گیلن باره معمولا سطح پروتئین بالاتر از حد طبیعی در مایع مغزی نخاعی خود دارند.

الکترومیوگرافی (EMG)

الکترومیوگرافی (EMG) یک تست عملکرد عصبی است. فعالیت الکتریکی عضلات را می خواند تا به پزشک کمک کند تا بفهمد ضعف عضلانی شما ناشی از آسیب عصبی یا آسیب عضلانی است یا خیر.

تست های سرعت هدایت عصبی

آزمایش‌های سرعت هدایت عصبی ممکن است برای آزمایش اینکه اعصاب و عضلات شما به پالس‌های الکتریکی کوچک پاسخ می‌دهند یا خیر، استفاده شود.

درمان سندرم گیلن باره

سندرم گیلن باره یک فرآیند التهابی خود ایمنی است که خود محدود شونده است، به این معنی که خود به خود برطرف می شود.

با این حال، هر فردی که این بیماری را دارد باید برای نظارت دقیق در بیمارستان بستری شود. علائم می توانند به سرعت بدتر شوند و در صورت عدم درمان می توانند کشنده باشند.

در موارد شدید، افراد مبتلا به سندرم گیلن باره ممکن است دچار فلج تمام بدن شوند. اگر فلج بر دیافراگم یا عضلات قفسه سینه تأثیر بگذارد و از تنفس صحیح جلوگیری کند، این وضعیت می تواند تهدید کننده زندگی باشد .

هدف از درمان کاهش شدت حمله ایمنی و حمایت از عملکردهای بدن شما، مانند عملکرد ریه است، که درصورت این کاهش حمله عصبی به سیستم عصبی شما بهبود می یابد.

درمان ممکن است شامل پلاسمافرزیس و ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIG) باشد.

پلاسمافرزیس (تبادل پلاسما)

سیستم ایمنی آنتی‌بادی‌هایی تولید می‌کند که پروتئین‌هایی هستند که معمولاً به باکتری‌ها، ویروس‌ها و سایر مواد خارجی مضر حمله می‌کنند. سندرم گیلن باره زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه آنتی بادی هایی تولید می کند که به اعصاب سالم سیستم عصبی شما حمله می کند.

هدف پلاسمافرزیس حذف آنتی بادی هایی است که به اعصاب حمله می کنند از خون شما.

در طی این روش، از دستگاهی برای حذف خون از بدن شما استفاده می شود. این دستگاه آنتی بادی ها را از خون شما خارج می کند و سپس خون را به بدن شما باز می گرداند.

ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIG)

ایمونوگلوبولین حاوی آنتی بادی های دهنده طبیعی و سالم است. دوزهای بالای ایمونوگلوبولین می تواند به مسدود کردن آنتی بادی های ایجاد کننده سندرم گیلن باره کمک کند.

پلاسمافرزیس و ایمونوگلوبولین وریدی (IVIG) به یک اندازه موثر هستند. این به شما و پزشکتان بستگی دارد که بهترین درمان را انتخاب کنید.

سایر درمان ها

ممکن است به شما دارو برای تسکین درد و جلوگیری از لخته شدن خون در حالی که کم تحرک هستید داده شود.

احتمالاً کار درمانی و فیزیوتراپی نیز دریافت خواهید کرد. در مرحله حاد بیماری، مراقبان دست‌ها و پاهای شما را حرکت می‌دهند تا انعطاف‌پذیر باشند.

پس از شروع بهبودی، درمانگران با شما در تقویت عضلات و طیف وسیعی از فعالیت های روزمره زندگی (ADLs) کار خواهند کرد. این می تواند شامل فعالیت های مراقبت شخصی، مانند لباس پوشیدن باشد.

عوارض احتمالی سندرم گیلن باره

ضعف و فلجی که با سندرم گیلن باره رخ می دهد می تواند قسمت های مختلفی از بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد.

هنگامی که فلج یا ضعف به ماهیچه هایی که تنفس را کنترل می کنند گسترش می یابد، عوارض ممکن است شامل دشواری در تنفس باشد. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است به یک ماسک تنفسی برای کمک به تنفس نیاز داشته باشید.

عوارض همچنین می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ضعف طولانی مدت، بی حسی، یا سایر احساسات عجیب و غریب حتی پس از بهبودی
• مشکلات قلبی یا فشار خون
• درد
• کندی عملکرد روده یا مثانه
• لخته شدن خون و زخم بستر به دلیل فلج

لخته های خون و زخم بستر ناشی از بی حرکت شدن را می توان کاهش داد.

رقیق کننده های خون و جوراب های فشاری ممکن است لخته شدن را به حداقل برسانند. تغییر موقعیت مکرر بدن، فشار طولانی مدت بدن را که منجر به زخم بستر می شود، کاهش می دهد.

چشم انداز بلند مدت برای افراد مبتلا به سندرم گیلن باره

دوره بهبودی سندرم گیلن باره می تواند طولانی باشد، اما بیشتر افراد بهبود می یابند.

به طور کلی، علائم برای 2 تا 4 هفته قبل از تثبیت بدتر می شوند. بهبودی ممکن است از چند هفته تا چند سال طول بکشد، اما اکثر افراد طی 6 تا 12 ماه بهبود می یابند.

حدود 80 درصد  افراد مبتلا به سندرم گیلن باره می توانند در 6 ماهگی به طور مستقل راه بروند و 60 درصد  قدرت عضلانی منظم خود را در 1 سال بازیابی می کنند.

برای برخی، بهبودی بیشتر طول می کشد.

حدود 30 درصد  افراد مبتلا به سندرم گیلن باره هنوز پس از 3 سال ضعف را تجربه می کنند. حدود 3 درصد عود علائم خود مانند ضعف و سوزن سوزن شدن را حتی سال ها پس از رویداد اصلی تجربه می کنند.

در موارد نادر، این وضعیت می تواند تهدید کننده زندگی باشد، به خصوص اگر درمان نشوید. عواملی که ممکن است منجر به نتیجه بدتر شوند عبارتند از:

• سن بالا
• بیماری شدید یا به سرعت در حال پیشرفت
• تاخیر در درمان، که می تواند منجر به آسیب عصبی بیشتر شود
• استفاده طولانی مدت از ماسک تنفسی که می تواند شما را مستعد ابتلا به ذات الریه باکتریایی کند

علاوه بر علائم فیزیکی، افراد مبتلا به سندرم گیلن باره ممکن است مشکلات عاطفی را تجربه کنند. سازگاری با تحرک محدود و افزایش وابستگی به دیگران می تواند چالش برانگیز باشد. صحبت با یک درمانگر ممکن است کمک کننده باشد.

پاسخ به سوالات شما در مورد واکسن کووید-19 جانسون و جانسون

واکسن جانسون و جانسون کووید-19 سومین واکسن کووید-19 است که سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) مجوز استفاده اضطراری را صادر کرده است. این بدان معناست که مشخص شده است که هم بی خطر و هم موثر است.

طبیعی است که در مورد هر واکسن، دارو یا روش جدیدی سؤال داشته باشید. در زیر، به سوالات یا نگرانی‌هایی که ممکن است در مورد واکسن جانسون و جانسون COVID-19 داشته باشید، می‌پردازیم.

اطلاعات مهم در مورد واکسن کووید-19 جانسون و جانسون

قبل از اینکه واکسن کووید-19 جانسون و جانسون (J&J) را عمیق‌تر بحث کنیم، اجازه دهید چند نکته کلیدی را مرور کنیم:

• واکسن J&J COVID-19 به جای دو دوز فقط به یک دوز نیاز دارد.
• این واکسن به جای mRNA از فناوری ناقل ویروسی استفاده می کند.
• آزمایشات بالینی نشان داد که این واکسن در پیشگیری از کووید-19 خفیف تا متوسط ​​و همچنین کووید-19 شدید مؤثر است. آنها همچنین نشان دادند که این واکسن برای برخی از انواع کووید-19 موثر است.
• واکسن J&J COVID-19 عوارض جانبی مشترکی با سایر واکسن‌های COVID-19 دارد، مانند واکنش‌های محل تزریق، سردرد و خستگی.
• اگرچه تعداد بسیار کمی از لخته های خونی جدی پس از واکسیناسیون گزارش شده است، اما خطر این اتفاق بسیار کم است.

چرا واکسن کووید-۱۹ جانسون و جانسون متوقف شد؟

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) و FDA توصیه شده توقف واکسن J&J COVID-19 در 13 آوریل 2021 صادر شد. در زمان توقف، حدود 6.8 میلیون دوز از واکسن تزریق شده بود.

هدف از این توقف بررسی بیشتر لخته های خون نادری بود که پس از واکسیناسیون گزارش شده بود. همچنین برای اطلاع رسانی به متخصصان مراقبت های بهداشتی در مورد نحوه شناسایی و درمان این لخته ها، در صورت بروز آنها، خدمت کرد.

این لخته ها چیست؟

لخته های خونی گزارش شده در رگ های خونی بزرگ مغز یا شکم رخ داده و با تعداد کم پلاکت ها مرتبط است. اصطلاح پزشکی برای این وضعیت ترومبوز همراه با سندرم ترومبوسیتوپنی (TTS) است.

چه کسی این لخته ها را داشتند؟

شش مورد  از سندرم ترومبوسیتوپنی (TTS) ، از جمله یک مورد مرگ، در زمان توقف گزارش شده بود. همه این موارد شامل زنان 18 تا 48 ساله بود. علائم   1 تا 2 هفته  پس از دریافت واکسن J&J COVID-19 شروع شد.

بر اساس گزارش FDA ، در زمان نگارش این مقاله، 9 مورد دیگر از TTS گزارش شده است. دو مورد از این موارد اضافی با مرگ همراه بود.

توقف تزریق برداشته شد؟

بله. در 23 آوریل 2021، توقف واکسن J&J COVID-19 برداشته شد. پس از بررسی کامل داده‌ها در مورد موارد گزارش شده لخته شدن خون، CDC و FDA به این نتیجه رسیدند که مزایای شناخته شده واکسن J&J COVID-19 بر خطرات بالقوه آن برتری دارد.

آیا باید نگران باشیم؟

TTS یک عارضه جانبی بسیار نادر واکسن J&J COVID-19 است. با توجه به CDC، آن را به میزان7 در هر 1 میلیون زن  بین 18 تا 49 سال افراد زن بالای 50 سال رخ می دهد.  و مردان در معرض خطر کمتری هستند.

اگر شما خانم هستید و کمتر از 50 سال سن دارید، مهم است که از خطر این لخته های خون و همچنین علائم بالقوه آنها آگاه باشید.

اگر در مورد دریافت واکسن کووید-۱۹ J&J شک دارید، واکسن‌های کووید-۱۹ دیگری در دسترس هستند که با این عارضه جانبی مرتبط نیستند. این واکسن‌ها شامل واکسن‌های Pfizer-BioNTech و Moderna می‌شوند .

علائم هشدار دهنده برای عوارض ناشی از واکسن کووید-19

اکنون ممکن است در مورد علائم هشدار دهنده عوارض احتمالی واکسن J&J COVID-19 تعجب کنید. حالا بیایید نگاهی به اینها بیندازیم.

یکی از عوارض بالقوه هر واکسن کووید-19 واکنش آلرژیک شدید است. علائم معمولاً در مدت کوتاهی پس از دریافت واکسن رخ می دهد و می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تورم در صورت یا گلو
• مشکل در تنفس
• احساس سرگیجه یا ضعف
• ضربان قلب سریع
• کهیر

لخته شدن خون شدید (TTS) بسیار نادر است، اما ممکن است رخ دهد. CDC توصیه می کند که مراقب علائم آن باشید 3 هفته  پس از دریافت واکسن J&J COVID-19. علائم بالقوه می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سردرد شدید که از بین نمی رود
• تاری دید
• تنگی نفس
• درد قفسه سینه
• درد شکمی که از بین نمی رود
• تورم در پاها
• کبودی آسان
• لکه های خونی ریز روی پوست اطراف محل تزریق

در صورت بروز هر یک از علائم بالا، فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

آیا واکسن کووید-۱۹ جانسون و جانسون بی خطر است؟

برای مجاز کردن استفاده از واکسن برای استفاده اضطراری، FDA باید تشخیص دهد که واکسن هم بی خطر و هم موثر است. آژانس داده های کارآزمایی بالینی را بررسی کرد بیش از 40000  شرکت کنندگان و همچنین اطلاعات تولیدی که جانسون و جانسون ارائه کردند.

FDA مجوز استفاده اضطراری (EUA)  در 27 فوریه  2021واکسن کووید-19 J&J را اعطا کرد. این سومین واکسن COVID-19 در ایالات متحده بود که EUA دریافت کرد.

علاوه بر این، هر دو سازمان بهداشت جهانی (WHO)  و انجمن پزشکی اروپا (EMA) واکسن J&J COVID-19 را بی خطر و مؤثر تشخیص داده اند.

عوارض جانبی رایج چیست؟

فاز 3 کارآزمایی بالینی واکسن کووید-19 J&J نشان داد که شایع ترین عوارض جانبی گزارش شده مشابه سایر واکسن های مجاز COVID-19 است. این عوارض در افراد زیر 60 سال شایع تر بود و شامل:

• واکنش های محل تزریق، مانند درد، قرمزی یا تورم
• سردرد
• خستگی
• درد ها
• حالت تهوع
• تب

این عوارض معمولاً در عرض یک یا دو روز پس از تزریق واکسن رخ می دهد و در عرض چند روز از بین می رود. آنها کاملا طبیعی هستند و نشانه ای از این هستند که بدن شما در حال ایجاد یک پاسخ ایمنی است.

آیا عوارض جانبی نادری وجود دارد

برخی از عوارض جانبی بسیار نادرتر نیز در طول فاز 3 کارآزمایی بالینی مشاهده شد. این موارد در افراد بسیار کمی رخ داده است.

از 21895 نفری که واکسن دریافت کردند، تنها 7 نفر دارای عوارض جانبی شدیدی بودند که مرتبط با واکسیناسیون در نظر گرفته شد. این حدود 0.03 درصد از شرکت کنندگان آزمایش در گروه واکسن است. این اثرات شامل:

• واکنش آلرژیک شدید (1 مورد)
• سندرم پس از واکسیناسیون که شامل سردرد، تب و ضعف است (1 مورد)
• فلج بل (2 مورد)
• سندرم گیلن باره (1 مورد)
• پریکاردیت (1 مورد)
• رادیکولیت بازویی (1 مورد)

محققان به برخی از رویدادهای لخته شدن خون اشاره کردند. به عنوان مثال، 11 رویداد لخته شدن خون در گروه واکسن در مقایسه با 3 مورد در گروه دارونما مشاهده شد. اکثر این شرکت کنندگان شرایط زمینه ای داشتند که خطر لخته شدن خون را افزایش می دهد.

نکته ای در مورد عوارض جانبی شدید واکسن

عوارض جانبی شدید ناشی از واکسیناسیون به طور کلی بسیار نادر است. در واقع، ابتلا به ویروس کرونا و ایجاد این بیماری معمولاً خطر بیشتری را به همراه دارد.

به عنوان مثال، یک بررسی در سال 2017 خطر واکسن سرخک-اوریون-سرخچه (MMR) را در مقایسه با ابتلای واقعی به ویروس سرخک و ابتلا به سرخک مورد بحث قرار داد. دریافت که:

• حدود 2 مورد از هر 1000 مورد سرخک منجر به مرگ می شود. تنها 397 مورد مرگ به دنبال واکسن MMR از زمان معرفی آن در سال 1971 گزارش شده است.
• از هر 1000 نفر مبتلا به سرخک 1 نفر آنسفالیت را تجربه می کنند. این تنها پس از 1 مورد از 3 میلیون واکسن MMR رخ می دهد.
• یک عارضه نادر به نام پانانسفالیت اسکلروزان تحت حاد در 8.5 از 1 میلیون نفر مبتلا به سرخک رخ می دهد. بین 0 تا 0.7 مورد در هر 1 میلیون واکسن MMR گزارش شده است.

واکسن جانسون و جانسون COVID-19 چگونه کار می کند؟

واکسن J&J COVID-19 یک واکسن ناقل ویروسی است. این بدان معناست که از یک ویروس برای تحویل اجزای واکسن استفاده می کند. بیایید این را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم.

ایجاد وکتور

یک ناقل آدنوویروس برای واکسن J&J COVID-19 استفاده می شود. به طور معمول، آدنوویروس ها باعث عفونت های تنفسی در انسان می شوند.

با این حال، این آدنوویروس طوری اصلاح شده است که نمی تواند در سلول ها تکثیر شود. این بدان معنی است که نمی تواند باعث بیماری شود. این به سادگی کمک می کند تا اجزای واکسن را قبل از تجزیه شدن به سلول های شما برسانید.

برای ساخت این واکسن، ژن پروتئین جدید ویروس کرونا در ماده ژنتیکی آدنوویروس قرار داده شد. پروتئین اسپایک معمولاً در قسمت بیرونی کروناویروس جدید یافت می‌شود و برای اتصال به سلول‌های میزبان استفاده می‌شود.

توجه به این نکته مهم است که مواد ژنتیکی ارائه شده توسط ناقل آدنوویروس نمی تواند DNA شما را به هیچ وجه تغییر دهد. برخلاف برخی از انواع دیگر ویروس ها، مانند HIV ، آدنوویروس ها قابلیت ادغام با DNA را ندارند.

این واکسن دقیقا چگونه کار میکند؟

پس از تزریق واکسن J&J COVID-19، آدنوویروس اصلاح شده وارد سلول های میزبان در بدن شما شده و مواد ژنتیکی خود را آزاد می کند.

سلول‌های شما از دستورالعمل‌های موجود در ماده ژنتیکی که ناقل ویروسی ارائه می‌کند برای تولید پروتئین سنبله استفاده می‌کند که سپس به سطح سلول منتقل می‌شود.

سیستم ایمنی شما می تواند پروتئین سنبله را روی سطح سلول ببیند و آن را به عنوان ماده خارجی تشخیص دهد. این یک پاسخ ایمنی تولید می کند که طی آن آنتی بادی ها و سلول های ایمنی که به طور خاص پروتئین اسپایک را تشخیص می دهند ساخته می شوند.

در صورت تماس با کروناویروس جدید، سیستم ایمنی بدن شما برای شناسایی و دفاع در برابر آن آماده شده است. این می تواند به شما در جلوگیری از ابتلا به COVID-19 کمک کند.

چرا این واکسن فقط یک دوز است؟

یکی از اصلی‌ترین چیزهایی که ممکن است در مورد واکسن J&J COVID-19 شنیده باشید این است که به جای دو دوز، فقط به یک دوز نیاز دارد. چرا این موضوع وجود دارد؟

آزمایشات بالینی اولیه هر دو رژیم واکسن یک و دو دوز را آزمایش کردند. مشخص شد که 90 درصد از شرکت کنندگان 29 روز پس از اولین دوز، سطوح قوی آنتی بادی های خنثی کننده را تولید کردند. محققان دریافتند که سطح این آنتی بادی ها 71 روز پس از اولین دوز ثابت باقی می ماند.

گستردگی و پایداری این پاسخ، محققان را بر آن داشت تا در کارآزمایی‌های بعدی به رژیم یک دوز ادامه دهند. آزمایش‌ها برای بررسی رژیم واکسن کووید-19 با دو دوز J&J نیز ادامه دارد.

واکسن جانسون و جانسون کووید-۱۹ چه تفاوتی با بقیه واکسن ها دارد؟

ممکن است تعجب کنید که واکسن J&J COVID-19 دقیقاً چه تفاوتی با واکسن‌های Pfizer-BioNTech و Moderna دارد. به طور کلی، سه تفاوت عمده وجود دارد:

• دوزهای مورد نیاز واکسن J&J COVID-19 فقط به یک دوز نیاز دارد. هر دو واکسن Pfizer-BioNTech و Moderna به دو دوز نیاز دارند که به ترتیب 3 هفته و 4 هفته از هم تزریق می شوند.
• فن آوری. واکسن J&J COVID-19 از فناوری ناقل ویروسی استفاده می کند. واکسن‌های Pfizer-BioNTech و Moderna از فناوری mRNA استفاده می‌کنند.
• ذخیره سازی. واکسن J&J COVID-19 را می توان در یخچال نگهداری کرد، در حالی که واکسن های Pfizer-BioNTech و Moderna باید منجمد شوند.

ممکن است تعجب کنید که چرا ما تفاوت های اثربخشی را فهرست نکرده ایم. این به این دلیل است که آزمایش‌های بالینی برای سه واکسن COVID-19 عبارت بودند از:

• در زمان های مختلف در طول همه گیری انجام می شود
• واقع در نقاط مختلف جغرافیایی
• با استفاده از پروتکل های مختلف مطالعه تکمیل شد

بر اساس FDA، مقایسه مستقیم اثربخشی سه واکسن کووید-19 با یک کارآزمایی بالینی سر به سر فقط امکان پذیر است. به طور کلی، هر سه واکسن مجاز COVID-19 در پیشگیری از COVID-19 مؤثر هستند.

واکسن جانسون و جانسون کووید-19 چقدر موثر است؟

فاز 3 کارآزمایی بالینی واکسن J&J COVID-19 شامل افرادی از چندین مکان در سراسر جهان بود. توانایی این واکسن را برای پیشگیری از کووید-19 خفیف تا متوسط ​​و کووید-19 شدید اندازه گیری کرد.

اثربخشی واکسن کووید -19 J&J در پیشگیری از کووید-19 خفیف تا متوسط ​​14 روز یا بیشتر پس از واکسیناسیون عبارت بود از:

• به طور کلی: 66.3 درصد
• ایالات متحده: 74.4 درصد
• برزیل: 66.2 درصد
• آفریقای جنوبی: 52 درصد

واکسن J&J COVID-19 همچنین در پیشگیری از کووید-19 شدید 14 روز یا بیشتر پس از واکسیناسیون مؤثر بود. در این مورد، اثربخشی آن عبارت بود از:

• به طور کلی: 76.3 درصد
• ایالات متحده: 78 درصد
• برزیل: 81.9 درصد
• آفریقای جنوبی: 73.1 درصد

این یافته ها همچنین قابل توجه هستند زیرا اطلاعاتی در مورد اثربخشی واکسن برای انواع ویروس  ارائه می دهند. اینها شامل نوع B.1351 اولین بار در آفریقای جنوبی و نوع P.2 ​​کشف شده در برزیل است.

محققان خاطرنشان می کنند که اکثر ویروس های کشف شده در برزیل و آفریقای جنوبی در زمان آزمایش انواع مختلفی داشتند. به این ترتیب، نتایج کارآزمایی نشان می‌دهد که واکسن J&J COVID-19 برای این گونه‌ها مؤثر است .

مزایا و معایب واکسن کووید-19 جانسون و جانسون

حال بیایید مزایا و معایب مختلف واکسن J&J COVID-19 را بررسی کنیم.

واکسن J&J COVID-19 سومین واکسنی است که برای استفاده اضطراری در ایالات متحده مجاز شده است. برخلاف سایر واکسن‌های مجاز COVID-19، فقط به یک دوز نیاز دارد.

داده‌های کارآزمایی بالینی نشان داده‌اند که واکسن کووید-۱۹ J&J برای پیشگیری از کووید-۱۹ خفیف تا متوسط ​​و جدی هم بی‌خطر و هم مؤثر است. همچنین مشخص شده است که در برابر انواع بیماریهای ویروسی موثر است.

عوارض جانبی رایج واکسن واکنش های محل تزریق، خستگی و سردرد است. عوارض جانبی شدید بسیار نادر است.

A.S.Jafari

دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.