- مقدمه
- دروغ گویی پاتولوژیک چیست؟ چرا بعضی از افراد همیشه دروغ می گویند؟
- انواع دروغ
- چگونه یک دروغگو را تشخیص دهیم؟
- چرا برخی افراد دروغگوی بیمارگونه هستند؟ چرا بعضی از افراد همیشه دروغ می گویند؟
- چگونه دروغ‌های آسیب‌شناسانه می‌توانند بر روابط تأثیر بگذارند؟
- چگونه با یک دروغگوی بیمارگونه کنار بیاییم؟
- تشخیص و درمان
- درباره نویسنده
مقدمه
متخصصان بهداشت روان رسماً بر روی تعریفی برای دروغگویی بیمارگونه توافق نکرده‌اند. اما اکثر آنها موافق هستند که این نوع دروغگویی یک عادت مزمن (طولانی مدت) و افراطی دروغگویی است. یک مطالعه، دروغ پاتولوژیک را به عنوان گفتن پنج یا بیشتر دروغ در یک دوره 24 ساعته، هر روز، برای بیش از شش ماه توصیف می کند. خب چرا بعضی از افراد همیشه دروغ می گویند؟
شایان ذکر است که دروغگویی پاتولوژیک به عنوان یک تشخیص در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5) در نظر گرفته نشده است. بنابراین تشخیص و درک بهتر این عادت برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی چالش برانگیز است. تحقیقات در مورد دروغگویی پاتولوژیک محدود است. بنابراین کارشناسان دقیقاً نمی‌دانند دروغگویی پاتولوژیک چقدر رایج است. اما، برخی از محققان این نظریه را مطرح می‌کنند که حدود 5 تا 13 درصد از افراد ممکن است دروغگویان بیمارگونه باشند.
دروغ گویی پاتولوژیک چیست؟ چرا بعضی از افراد همیشه دروغ می گویند؟
دروغ پاتولوژیک (به طور رسمی به عنوان pseudologia fantasica شناخته می شود) اصطلاحی است که توسط روانپزشک آنتون دلبروک در سال 1891 ابداع شد. چیزی که او کشف کرد این بود که دروغگویان دچار پاتولوژی، دروغ هایی می گویند که به وضوح برای افراد دیگر افراطی است. اما توسط خود دروغگویان بیمار عادی تلقی می شوند. او همچنین خاطرنشان کرد که داستان‌ها (یا دروغ‌های) آنها با دروغ‌های معمولی، حافظه‌های دروغین یا توهمات متفاوت است. چرا بعضی از افراد همیشه دروغ می گویند؟
هیچ تعریف «استاندارد طلایی» برای دروغگویی بیمارگونه وجود ندارد. با این حال، برخی تحقیقات به تعدادی از ویژگی های مشترکی که دروغگویان بیمارگونه ممکن است داشته باشند اشاره کرده اند، مانند:
- بیش از حد بیش از حد دروغ گفتن، اغلب بدون دلیل
- دروغ های دراماتیک، پیچیده، با جزئیات و گاهی حتی خارق العاده
- در داستان‌هایی که با دیگران به اشتراک می‌گذارند معمولاً خود را به عنوان قهرمان یا قربانی نشان می‌دهند. به عنوان راهی برای رسیدن به پذیرش، تحسین یا همدردی استفاده می کنند.
- دروغ باعث اختلال در روابط اجتماعی آنها شده است
- بدون آگاهی از اینکه چند وقت یکبار دروغ می گویند، ممکن است ارتباط خود را با واقعیت از دست داده باشند
انواع دروغ
اکثر مردم در مقطعی از زندگی خود دروغ گفته اند. گاهی ممکن است برای در امان ماندن از احساسات دیگران یک دروغ سفید بگویید. مواقع دیگر، ممکن است برای جلوگیری از مواجهه با پیامدهای به اشتراک گذاشتن حقیقت، دروغ بگویید. چرا بعضی از افراد همیشه دروغ می گویند؟
در واقع، تحقیقات نشان می دهد که اکثر مردم به طور متوسط بین صفر تا دو دروغ در روز می گویند. اما، کسانی که بیشتر دروغ می گویند ممکن است بین 5 تا 20 دروغ در روز بگویند. افرادی که اغلب دروغ می گویند معمولا بدون دلیل این کار را انجام می دهند. این عادت برای آنها تبدیل به یک روش زندگی می شود و راه را برای تبدیل شدن به دروغگوهای بیمارگونه هموار می کند.
اما، انواع مختلفی از دروغگویی وجود دارد که شما یا کسی که می‌شناسید ممکن است جزء آن باشید.
- دروغ های خودخواهانه: دروغ هایی که برای جلوگیری از عواقب چیزی می گویید.
- دروغ‌های نوع دوستانه: دروغ‌هایی که به درد دیگران می‌خورند. یا از احساسات دیگران محافظت می‌کنند.
- دروغ انتقام جویانه: دروغ هایی که عمداً به شخص دیگری آسیب می رساند.
- دروغ های حذف کننده: دروغ هایی که بخش هایی از حقیقت را در خود جای داده اند.
- دروغ های پربار: دروغ هایی که برای یک فرصت یا نوعی سود یا منفعت می گویید.
- دروغ‌های اجباری: دروغ‌هایی که شبیه دروغ‌های بیمارگونه هستند. اما از روی ترس یا اضطراب به جای دستکاری یا فریب گفته می‌شوند.
چگونه یک دروغگو را تشخیص دهیم؟
شما اغلب می‌توانید تشخیص دهید که آیا با یک دروغگوی بیمارگونه معاشرت می‌کنید یا خیر. چطور؟ بر اساس اینکه چقدر به شما دروغ می‌گوید و اینکه آیا این دروغ‌ها دراماتیک یا بزرگ به نظر می‌رسند. با این حال، برخی از دانشمندان همچنین این تئوری را مطرح می کنند که بیشتر افراد تمایل دارند علائم غیرکلامی دروغگویی را نشان دهند. این نشانه های غیرکلامی ممکن است نشان دهند که کسی دروغ می گوید:
- پرهیز از نگاه کردن به شخص یا برقراری تماس چشمی عمدی طولانی مدت
- بی قراری یا حرکت در اطراف
- نمایش حرکات بی قرار پا و ساق پا
- ایجاد تغییرات مکرر وضعیت بدن
- مبهم بودن و پاسخ ندادن مستقیم به سوالات
- بازی با موهایشان یا فشار دادن انگشتانشان به لب
- عرق کردن یا ظاهر برافروخته روی پوست آنها
با این اوصاف، درک این نکته مهم است که هر فرد ممکن است علائم فردی را نیز نشان دهد تا مشخص شود که دروغ می گوید. این علائم ممکن است تحت تأثیر ژنتیک، تأثیرات یا رفتارهای فرهنگی، تجربیات شخصی و عوامل موقعیتی قرار گیرند.
تشخیص اینکه کسی به شما دروغ می گوید همیشه آسان نیست.
علاوه بر تلاش برای تشخیص اینکه آیا کسی با اعمال غیرکلامی خود به شما دروغ می گوید، به آنچه می گوید گوش دهید. معمولاً در داستان های آنها ناهماهنگی وجود دارد یا چیزهایی که کاملاً غیرقابل باور به نظر می رسند. داستان آنها حتی ممکن است با اطلاعات واقعی در تضاد باشد.
اگر مطمئن نیستید که کسی به شما دروغ می گوید یا خیر، اما مشکوک هستید که ممکن است دروغ بگوید، کمی تحقیق کنید. از اشخاص ثالث بپرسید یا اطلاعات را به صورت آنلاین جستجو کنید. حتی می‌توانید مکالمات خود را یادداشت کنید و بعداً اگر فکر می‌کنید کسی سعی دارد با دروغ‌های خود شما را تحت کنترل درآورد، داستان‌ها را با هم مقایسه کنید.
چرا برخی افراد دروغگوی بیمارگونه هستند؟ چرا بعضی از افراد همیشه دروغ می گویند؟
تحقیقات بسیار کمی در مورد اینکه چه چیزی باعث دروغگویی بیمارگونه می شود، انجام شده است. برخی از کارشناسان این تئوری را مطرح می کنند که دروغگویی پاتولوژیک ممکن است نتیجه ضربه یا اعتماد به نفس پایین باشد. در حالی که دانشمندان دیگر آن را نشانه مشکل سلامت روان یا وضعیت عصبی (مرتبط با مغز) می‌دانند. برخی از محققان همچنین حدس می زنند که این نوع دروغ ممکن است فقط یک عادت باشد که به یک روش زندگی برای کسی تبدیل شده است. چرا بعضی از افراد همیشه دروغ می گویند؟
شواهدی وجود دارد که دروغ گفتن یک چرخه خود تداومی است. در یک مطالعه، محققان، مغز شرکت کنندگان خود را بررسی کردند. تا مشخص کنند وقتی کسی دروغ می گوید چه اتفاقی می افتد. چیزی که آنها کشف کردند این بود که هر چه یک نفر بیشتر دروغ بگوید، دروغ گفتن برای آنها آسان تر می شود.
آنها همچنین خاطرنشان کردند که به نظر می رسد منافع شخصی به این بی صداقتی دامن می زند. این مطالعه به طور خاص به دروغگویی پاتولوژیک نپرداخته است. اما بینشی در مورد چگونگی شکل گیری الگوی آسان ارائه می دهد.
همچنین ممکن است ارتباطی بین دروغگویی پاتولوژیک و شرایط خاص وجود داشته باشد. به عنوان مثال، افراد مبتلا به یک اختلال ساختگی یا سندرم مونچاوزن ممکن است به طور پاتولوژیک در مورد بیمار بودن دروغ بگویند.
از سوی دیگر، افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی ممکن است برای موقعیت یا همدردی دروغ بگویند. در حالی که افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته ممکن است برای تقویت تصویر خود دروغ بگویند.
چگونه دروغ‌های آسیب‌شناسانه می‌توانند بر روابط تأثیر بگذارند؟
خویشاوندی، دوستی یا شریک عاشقانه یک دروغگوی بیمارگونه بودن می تواند طاقت فرسا و گیج کننده باشد. حتی ممکن است گاهی احساس کنید که آنها به شما فحش می دهند. از نظر روحی، ممکن است ندانید که آنها چه می گویند. احتمالاً درست نیست، اما ممکن است در اثبات آن مشکل داشته باشید. رابطه شما ممکن است به دلیل آن آسیب ببیند. مقابله با این مسئله دشوار است و تأیید این احساسات مهم است.
تحقیقات می تواند از احساس شما حمایت کند. در واقع، یک مطالعه نشان داد که دروغگویی بیمارگونه به شدت به روابط آسیب می زند. محققان خاطرنشان کردند که این تعجب آور نیست و دروغ اغلب به اعتماد آسیب می زند. آنها همچنین دریافتند که دروغ‌های بیمارگونه می‌تواند تعارض زیادی در رابطه ایجاد کند. منجر به ناراحتی هم برای فردی که دروغ می‌گوید و هم برای فردی که دروغ را دریافت می‌کند، می شود.
چگونه با یک دروغگوی بیمارگونه کنار بیاییم؟
روابط با دروغگویان بیمارگونه می تواند چالش برانگیز، خسته کننده و ناراحت کننده باشد. به همین دلیل، مهم است که چند استراتژی مقابله ای در جعبه ابزار خود داشته باشید. در اینجا چند کار وجود دارد که می توانید برای مقابله با یک دروغگوی بیمارگونه انجام دهید:
به خود ایمان داشته باشید و به واقعیت خود اعتماد کنید
در رابطه با یک دروغگوی بیمارگونه گاهی اوقات ممکن است احساس کنید که دائماً در حال تنش هستید. شما ممکن است بدانید حقیقت چیست. اما آنها بسیار متقاعد کننده می گویند که شما دروغ می گویید. در صورت نیاز، تماس با دیگران برای تأیید اینکه چه چیزی واقعیت است و چه چیزی تخیلی است، ممکن است مفید باشد.
با فرد مرزبندی کنید
تعیین کنید که در رابطه چه چیزی را می خواهید تحمل کنید و چه چیزی برای شما یک معامله شکن است. توضیح اینکه در صورت نقض این مرزها چه اقداماتی را انجام خواهید داد نیز ضروری است. در نظر بگیرید که از یک متخصص بهداشت روان استفاده کنید تا به شما در تعیین حد و مرزها کمک کند و شما را مسئول نگه دارد.
آنها را تشویق کنید تا با یک متخصص صحبت کنند
متأسفانه، شما به تنهایی نمی توانید دروغگوی بیمارگونه را در زندگی خود اصلاح کنید. البته که این مسئولیت شما نیز نیست. در عوض، به آنها توصیه کنید که با یک متخصص بهداشت روان در مورد دروغگویی همیشگی خود صحبت کنند. تا بتوانند اقداماتی را برای تغییر رفتار خود انجام دهند و راه های سالم تری برای برقراری ارتباط بیاموزند.
پایان دادن به این رابطه را در نظر بگیرید
مقابله با دروغگویی مداوم می تواند هم از نظر ذهنی و هم از نظر جسمی خسته کننده باشد. به خاطر داشته باشید که شما موظف هستید که از خود مراقبت کنید. اگر رابطه شما با فردی که به طور بیمارگونه دروغ می گوید شروع به تأثیر منفی روی شما کرده است، ممکن است زمان آن رسیده باشد که ادامه ندهید، به خصوص اگر او تمایلی به دریافت کمک نداشته باشد.
با خودتان مهربان باشید
اغلب سخت است که رابطه را با یک دروغگوی بیمارگونه هدایت کنید یا به طور کامل به آن پایان دهید. به همین دلیل، مهم است که وقتی تصمیم می گیرید چه چیزی برای شما بهترین است، با خودتان مهربان باشید. درگیر ذهن آگاهی، مراقبت از خود، یادداشت روزانه یا هر چیز دیگری باشید که به شما کمک می کند موقعیت خود را در چشم انداز قرار دهید.
تشخیص و درمان
دروغگویی پاتولوژیک بخشی از DSM-5 نیست و یک وضعیت رسمی در نظر گرفته نمی شود. هیچ تشخیص (یا طرح درمانی) برای این عادت وجود ندارد. شایان ذکر است که برخی از متخصصان بهداشت روان بر این باورند که دروغگویی بیمارگونه باید در DSM-5 گنجانده شود و بحث‌ها پیرامون این موضوع ادامه دارد.
در همین حال، سایر متخصصان معتقدند دروغگویی بیمارگونه نشانه شرایط دیگری مانند اختلال ساختگی یا اختلالات شخصیتی مختلف است. برخی از محققان از متخصصان سلامت روان پرسیده اند که روش ترجیحی آنها برای درمان دروغگویی پاتولوژیک چیست.
در یک مطالعه، برخی از روان درمانگران معتقد بودند که درمان شناختی رفتاری (CBT) بهترین رویکرد است. در حالی که برخی دیگر رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) را پیشنهاد کردند. سایر توصیه ها شامل رفتار درمانی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، درمان متمرکز بر هیجان و مصاحبه انگیزشی بود.
برای دریافت اطلاعات بیشتر با ما در کلینیک سلامت مغز دانا همراه باشید و از مشاوره رایگان تخصصی ما نیز بهره مند شوید.
منبع: https://www.health.com/pathological-liar-7964570
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.