اختلال شناختی خفیف (MCI) که گاهی اوقات به عنوان زوال شناختی شناخته می شود، به کاهش اندک در مهارت های حافظه و تفکر اشاره دارد که می تواند در سنین بالا رخ دهد. این امر ممکن است باعث شود فرد فراموشکارتر شود. با این حال، علائم آنقدر شدید نیستند که فرد نتواند به طور مستقل زندگی کند.
اختلال شناختی خفیف بعد از 55 تا 60 سال با سرعت بیشتری پیشرفت می کند. پزشکان تشخیص را بر اساس تاریخچه پزشکی فرد، نظرات اعضای خانواده، ارزیابی عملکرد ذهنی، معاینه عصبی و تست های آزمایشگاهی انجام می دهند.
این مقاله در مورد رخ دادن زوال شناختی و سن آن بحث می کند. همچنین علائم، عوامل خطر، تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری را بررسی می کند.
علائم آلزایمر در سالمندان
- زوال شناختی چیست؟
- علائم اختلال شناختی خفیف
- علل و عوامل خطر برای اختلال شناختی خفیف
- اختلال شناختی خفیف در مقابل زوال عقل
- آیا اختلال شناختی خفیف منجر به زوال عقل می شود؟
- تشخیص اختلال شناختی خفیف
- آیا درمان می تواند اختلال شناختی خفیف را معکوس کند؟
- مدیریت اختلال شناختی خفیف
- پیشگیری از اختلال شناختی خفیف
- تماس با پزشک
- چشم انداز
- خلاصه
زوال شناختی چیست؟
زوال شناختی یا MCI، کاهش جزئی در حافظه یا توانایی تفکر است. علیرغم کاهش حافظه، افراد مبتلا به MCI همچنان می توانند به طور مستقل زندگی کنند و فعالیت های معمول روزانه خود را انجام دهند.
علائم MCI نسبت به علائم زوال عقل شدت کمتری دارند و همچنین گسترده تر هستند. مثلاً باعث تغییر شخصیت یا خلق و خو نمی شوند.
علائم اختلال شناختی خفیف
اثرات MCI بر حافظه و توانایی تفکر فرد احتمالاً برای فرد و افراد نزدیک به او قابل توجه خواهد بود. با این حال، فرد توانایی انجام بیشتر کارهای روزانه را از دست نمی دهد و می تواند به تنهایی به زندگی خود ادامه دهد.
علائم یا نشانه های رایج MCI عبارتند از:
- فراموش کردن قرار ملاقات ها یا رویدادهای اجتماعی
- قرار دادن وسایل خانه به اشتباه در جای دیگر مانند کلید ماشین، لباس یا اشیاء دیگر
- حین صحبت در یافتن کلمات مناسب در مقایسه با همسالان خود مشکل دارند
- تجربه مشکلات حرکتی
با توجه به انجمن آلزایمر ، علائم دیگر می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ناتوانی در ایجاد صداهای خاص
- مشکل در به خاطر سپردن رویدادها، دستورالعمل ها یا مکالمات
- مشکلات در تکمیل وظایف
- مسائل مربوط به ادراک بصری
با این حال، شایان ذکر است که این علائم می تواند از شرایط دیگر نیز سرچشمه بگیرد. بنابراین، فرد باید علائم خود را با پزشک در میان بگذارد.
علل و عوامل خطر برای اختلال شناختی خفیف
MCI یک علت واحد ندارد. در عوض، مجموعه ای از عوامل می توانند در توسعه آن نقش داشته باشند. انها عبارتند از :
- سن بالاتر
- سوء مصرف مواد
- مصرف طولانی مدت الکل
شرایط سلامتی که ممکن است خطر MCI را افزایش دهد عبارتند از:
- سکته
- روان‌گسیختگی
- تومورهای مغزی
- افسردگی
- هذیان
- عدم تعادل هورمونی
- کمبود ویتامین
داروهایی که می توانند خطر را افزایش دهند عبارتند از:
- آنتی کولینرژیک ها، مانند آنتی هیستامین دیفن هیدرامین (بنادریل )
- داروهای آرام بخش، مانند آموباربیتال (آمیتال)
- گلوکوکورتیکوئیدها مانند پردنیزون (رایوس)
- بنزودیازپین ها مانند دیازپام (والیوم)
برخی از شرایطی که ممکن است علائم مشابه MCI را تقلید یا ایجاد کنند عبارتند از :
- عفونت
- کمبود ویتامین یا مشکلات تیروئید
- تغییر در بینایی یا شنوایی
اختلال شناختی خفیف در مقابل زوال عقل
MCI با زوال عقل متفاوت است. زوال عقل است شدیدتر و علاوه بر حافظه بر عملکردهای متعدد مغز نیز تأثیر می گذارد. همچنین می تواند خلق و خو و شخصیت فرد را تغییر دهد که MCI این اثر را ندارد.
در مقابل، MCI معمولاً فقط بر حافظه تأثیر می گذارد و شدت آن خفیف است. معمولاً داشتن MCI به این معنا نیست که فرد نمی تواند مستقل زندگی کند.
آیا اختلال شناختی خفیف منجر به زوال عقل می شود؟
با توجه به گزارش انجمن آلزایمر، اگرچه بسیاری از افرادی که با MCI زندگی می کنند ممکن است در مراحل اولیه بیماری آلزایمر باشند، اما همیشه اینطور نیست.
موسسه ملی پیری اشاره می کند که تقریبا 10-20٪ از بین افراد 65 ساله یا بالاتر مبتلا به MCI در یک دوره 1 ساله دچار زوال عقل می شوند. با این حال، در بسیاری از موارد، علائم MCI ثابت می ماند یا با گذشت زمان کاهش می یابد.
تشخیص اختلال شناختی خفیف
هیچ آزمایش واحدی وجود ندارد که بتواند MCI را تشخیص دهد. بنابراین پزشک ارزیابی های مختلفی را برای تشخیص انجام می دهد. این ممکن است شامل موارد زیر باشد :
- سابقه پزشکی: این شامل اطلاع دادن به پزشک در مورد علائم فعلی، شرایط قبلی و هرگونه سابقه حافظه یا مشکلات شناختی در خانواده است.
- ارزیابی عملکرد مستقل: هر گونه تغییر نسبت به عملکرد معمولی یک فرد را یادداشت می کند.
- ارزیابی عملکرد ذهنی : برای ارزیابی حافظه و مهارت های تفکر از آزمون های کوتاه استفاده می شود.
- ارزیابی خلق و خو: این می تواند وجود افسردگی را که یک وضعیت رایج در افراد مسن است، آشکار کند.
- معاینه عصبی: این آزمون ها افراد را در موارد زیر ارزیابی می کند:
- رفلکس ها
- تعادل
- حواس
- هماهنگی
- آزمایش‌های آزمایشگاهی: این آزمایش‌ها ممکن است شامل آزمایش‌های خون و تصویربرداری برای رد سایر شرایط باشد.
افرادی که با MCI زندگی می کنند، اغلب زمانی اولین تشخیص را دریافت می کنند که خود یا یکی از عزیزانشان متوجه شوند که در به خاطر سپردن چیزها یا پردازش افکار با مشکل بیشتری مواجه هستند. مشکلات مربوط به از دست دادن حافظه ممکن است فرد را وادار کند که با پزشک صحبت کند.
آیا درمان می تواند اختلال شناختی خفیف را معکوس کند؟
اگر MCI یک علت قابل درمان مانند کمبود مواد مغذی داشته باشد، این وضعیت می تواند برگشت پذیر باشد. با این حال، هیچ داروی تایید شده یا درمان استانداردی وجود ندارد.
یک مطالعه در 2020 نشان می دهد که ورزش منظم هوازی یا مقاومتی ممکن است عملکرد شناختی را افزایش دهد. نویسنده حداقل 150 دقیقه در هفته ورزش متوسط تا شدید را توصیه می کند. مطالعات بیشتری برای تأیید اینکه آیا این می تواند درمانی برای MCI باشد، ضروری است.
مدیریت اختلال شناختی خفیف
تغییرات متعددی وجود دارد که افراد می توانند در برنامه های روزانه خود ایجاد کنند تا علائم MCI را آسان تر مدیریت کنند. آنها عبارتند از:
- از یک روال منظم پیروی کنید تا کارها راحت تر به خاطر سپرده شوند
- قرار دادن وسایل پرکاربرد، مانند کلید و کیف پول، هر روز در یک مکان
- تنظیم یادآورهای خودکار در تلفن یا دستگاه دیگر
- با استفاده از فهرست کارها، تقویم ها یا ابزارهای دیگر
- خواب کافی – 7 تا 8 ساعت در شب
- داشتن یک رژیم غذایی مغذی و متعادل
فعال نگه داشتن ذهن نیز ممکن است کمک کند. افراد می توانند موارد زیر را امتحان کنند:
- یادگیری یک مهارت جدید
- تکمیل پازل
- داوطلب شدن در جامعه
- معاشرت با دوستان و خانواده
پیشگیری از اختلال شناختی خفیف
همیشه نمی توان از MCI جلوگیری کرد، اما افراد می توانند اقداماتی را برای مراقبت از توانایی های شناختی خود به طور کلی انجام دهند. این موسسه ملی پیری توصیه می کند که افراد:
مراقب سلامت جسمانی باشید
- خواب کافی
- ترک سیگار
- محدود کردن استفاده از الکل
- کاهش خطر آسیب های مغزی ناشی از سقوط
- بررسی با پزشک در مورد عوارض جانبی داروهایی که ممکن است به شناخت آسیب برساند
- مدیریت بیماری های مزمن مانند:
- افسردگی
- دیابت
- فشار خون بالا
رژیم غذایی سالم داشته باشید
یک فرد باید سعی کند روی خوردن غذاهای غنی از مواد مغذی تمرکز کند، مانند:
- میوه ها
- سبزیجات
- غلات کامل
- ماهی
- طیور
- گوشت کم چربی
- محصولات لبنی
سعی کنید محدود کنید:
- قندهای اضافه شده
- نمک بیش از حد
- چربی های اشباع شده
ورزش منظم داشته باشید
همانطور که ورزش منظم ممکن است وسیله ای برای درمان MCI باشد، ممکن است محافظت در برابر آن را نیز فراهم کند. ورزش به حفظ حافظه و سایر عملکردهای شناختی کمک می کند
از نظر ذهنی و اجتماعی فعال بمانید
فعال نگه داشتن ذهن و در ارتباط ماندن با دیگران ممکن است برای مغز از جمله شناخت و همچنین سلامت روان مفید باشد. افراد می توانند امتحان کنند:
- یادگیری مهارت ها یا سرگرمی های جدید
- داوطلب شدن
- بازدید از خانواده و دوستان
- پیوستن به باشگاه ها یا گروه های علاقه مند محلی
- شرکت در ورزش های گروهی یا فعالیت های خارج از منزل
استرس را مدیریت کنید
استرس مزمن می تواند تاثیر منفی بر حافظه داشته باشد. نکات کاهش استرس عبارتند از:
- استفاده از تکنیک های آرامش بخش، مانند تمرینات تنفس عمیق
- تمرین ذهن آگاهی یا مدیتیشن به طور منظم
- نوشتن خاطرات
تماس با پزشک
در صورت مشاهده علائم MCI باید با پزشک صحبت کند. اعضای خانواده یا دوستانی که متوجه علائم زوال شناختی در یکی از عزیزان خود می شوند، باید در مورد این موضوع با آنها صحبت کنند. مداخله زودهنگام ممکن است به جلوگیری از کاهش عملکرد شناختی کمک کند.
اگر فردی دچار MCI شود، باید هر6-12 ماه بار با یک متخصص یا پزشک صحبت کند. یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند به پیگیری تغییرات در حافظه و مهارت های تفکر کمک کند.
چشم انداز
چشم انداز MCI در بسیاری از موارد نسبتاً مثبت است. در شرایطی که یک علت قابل درمان یا موقت وجود دارد، ممکن است فرد بتواند بهبودی کامل پیدا کند.
در موارد دیگر، افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف ممکن است تغییر طولانی مدت در حافظه را تجربه کنند، اما اغلب می توانند به زندگی مستقل ادامه دهند. این بستگی به این دارد که آنها بتوانند کارهای روزانه در خانه را انجام دهند و این وضعیت به آلزایمر یا یک بیماری دژنراتیو دیگر پیشرفت نکند.
خلاصه
اختلال شناختی خفیف (MCI) از دست دادن خفیف حافظه یا مهارت های شناختی است. یک فرد مبتلا به MCI ممکن است متوجه شود که فراموشکار شده است یا بیشتر از همسالان خود در بیان کلمات مشکل دارد. تعدادی از عوامل خطر، مانند سن بالاتر و برخی شرایط سلامتی، می توانند در این امر نقش داشته باشند.
در حالی که این بیماری ممکن است زودتر شروع شود، در سنین 55 تا 60 سال گذشته شایع تر می شود. برخی تغییرات سبک زندگی به افراد کمک می کند تا علائم اختلال شناختی خفیف را مدیریت کنند.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.