محققان ETH با استفاده از آزمایشی که در یک محیط اداری شبیه سازی شده انجام شده است، برای اولین بار ثابت کردند که وقفه های مکرر در محل کار باعث افزایش ترشح هورمون های استرس در بدن می شود.
براساس شاخص استرس شغلی 2020 که توسط یک بنیاد بهداشتی سوئیس، تدوین شده است، تقریباً یک سوم نیروی کار تنها در سوئیس، استرس مربوط به کار را تجربه می کنند. اگر این استرس طولانی مدت باشد، می تواند منجر به خستگی شود که تأثیر منفی بر سلامت عمومی داشته و هزینه اقتصادی قابل توجهی را ایجاد می کند.
هدف: یک سیستم هشدار سریع دیجیتال
در آزمایشگاه Mobiliar برای تجزیه و تحلیل در ETH زوریخ، یک تیم میان رشته ای در تلاش است تا با ایجاد یک سیستم هشدار دیجیتال که از یادگیری ماشین برای تشخیص استرس در محل کار در زمان واقعی استفاده می کند، از تکرار چنین شرایط خستگی و استرس جلوگیری کند.
“اولین قدم ما یافتن چگونگی اندازه گیری تأثیرات فشار اجتماعی و وقفه ها بود – دو مورد از مهمترین دلایل استرس در محیط کار.”
محققان از یک بستر دانشگاهی برای جذب 90 شرکت کننده استفاده کردند، آنها موافقت کردند که در آزمایشی به مدت کمتر از دو ساعت شرکت کنند.
محققان برای انجام آزمایش خود، آزمایشگاه علوم تصمیم گیری در ETH زوریخ را به سه محیط اداری تبدیل کردند. هر ایستگاه کاری مجهز به یک صندلی، یک کامپیوتر با مانیتور و کیت هایی برای جمع آوری نمونه های بزاق بود.
از شرکت کنندگان خواسته شد که کارهای اداری معمولی را انجام دهند، مانند تایپ اطلاعات از فرم های دست نوشته شده و ترتیب قرار ملاقات با مشتری.
در حالی که آنها این کار را انجام می دادند، محققان پاسخ های روانشناختی آنها را مشاهده کردند. در کل با شش امتیاز در طول آزمایش، شرکت کنندگان روحیه خود را از طریق پرسشنامه ارزیابی کردند، در حالی که یک دستگاه ECG قابل حمل هم به طور مداوم ضربان قلب آنها را اندازه گیری می کرد. محققان از نمونه بزاق برای اندازه گیری غلظت هورمون استرس کورتیزول استفاده کردند.
محققان برای آزمایش خود، شرکت کنندگان را به سه گروه تقسیم کردند و هر گروه را در معرض فشارهای مختلف قرار دادند. به همه گروهها حجم کاری یکسان داده شد. برای شرکت کنندگان در گروه کنترل، بازیگران یک گفتگوی فروش را ترتیب دادند، در حالی که در دو گروه استرس وانمود کردند که به دنبال مناسب ترین نامزدها برای ارتقاء آن ها هستند.
تفاوت بین دو گروه استرس این بود که شرکت کنندگان در گروه اول فقط برای گرفتن نمونه از بزاق، کار خود را متوقف کردند. اما شرکت کنندگان در گروه استرس دوم مجبور شدند با وقفه های اضافی در قالب پیام چت از مافوق خود که درخواست فوری اطلاعات را داشته اند، ادامه دهند.
تقریباً دو برابر افزایش سطح کورتیزول
پس از ارزیابی، “شرکت کنندگان در گروه دوم استرس، تقریباً دو برابر کورتیزول بیشتری نسبت به گروه استرس اول آزاد کردند.”
وایبل می افزاید: “بیشتر تحقیقات در مورد وقفه های محل کار تا به امروز فقط بر روی تأثیر آنها بر عملکرد و بهره وری متمرکز بوده است. مطالعه ما برای اولین بار نشان می دهد که آنها بر میزان کورتیزول آزاد شده توسط شخص نیز تأثیر می گذارند، به عبارت دیگر در واقع بر روی پاسخ استرس بیولوژیکی شخص تأثیر می گذارند.”
آنچه محققان را متعجب کرد، پاسخهای ذهنی شرکت کنندگان از نظر نحوه درک استرس روانشناختی بود. آنها مشاهده کردند که شرکت کنندگان در گروه استرس دوم، که با پیام های چت قطع می شوند، گزارش می کنند که نسبت به شرکت کنندگان در گروه استرس اول که این وقفه ها را ندارند، استرس و روحیه بهتری دارند.
جالب توجه است، اگرچه دو گروه وضعیت را به همان اندازه چالش برانگیز ارزیابی کردند، اما گروه دوم آن را کمتر تهدیدآمیز دانستند. محققان استنباط کردند که ترشح کورتیزول ناشی از وقفه های اضافی باعث تحریک منابع جسمی بیشتری می شود، که به نوبه خود منجر به پاسخ احساسی و شناختی بیشتر به استرس می شود. همچنین ممکن است وقفه ها باعث انحراف توجه شرکت کنندگان از وضعیت استرس اجتماعی شده باشد، به این معنی که آنها کمتر احساس خطر می کنند و بنابراین استرس کمتری دارند.
برای اطلاعات بیشتر به مؤسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
Jasmine I. Kerr et al. The effects of acute work stress and appraisal on psychobiological stress responses in a group office environment, Psychoneuroendocrinology (2020). DOI: 10.1016/j.psyneuen.2020.104837