با فرا رسیدن تعطیلات پاییز و زمستان، رابطه بین غذا و خواب اهمیت خود را بیشتر نشان می دهد. محققان در ژاپن امیدوارند که بتوانند افراد را در واسطه های مهم این معادله راهنمایی کنند: مطالعه دقیق آنها روی میکروب های باکتریایی در روده موش ها نشان داد که باکتری ها تا چه اندازه می توانند محیط و محتوای روده را تغییر دهند، که در نهایت بر رفتارهایی مانند خواب تأثیر می گذارد.
این آزمایش نسبتاً ساده بود. محققان به مدت چهار هفته به گروهی از موش ها کوکتل قدرتمندی از آنتی بیوتیک ها دادند که باعث از بین رفتن میکروارگانیسم های روده شد. سپس، آنها محتوای روده ای را بین این موش ها و موش های کنترل که رژیم یکسانی داشتند، مقایسه کردند.
عمل هضم، غذا را به چند قطعه تقسیم می کند که متابولیت نامیده می شوند. تیم تحقیقاتی تفاوت قابل توجهی بین متابولیت ها در موش های تخلیه شده از میکروبیوتا و موش های کنترل پیدا کرد.
“ما بیش از 200 تفاوت متابولیت بین گروه های موش ها یافتیم. حدود 60 متابولیت طبیعی در موشهای تخلیه شده از میکروبیوتا وجود نداشت و بقیه از نظر مقدار تفاوت داشتند، بعضی بیشتر و بعضی کمتر از موشهای کنترل بودند.”
تیم بعدی تصمیم گرفت تا مشخص کند این متابولیت ها به طور معمول چه کاری انجام می دهند. با استفاده از تجزیه و تحلیل غنی سازی مجموعه متابولوم، آنها دریافتند که مسیرهای بیولوژیکی که بیشتر تحت تأثیر درمان آنتی بیوتیکی می باشند، آنهایی هستند که در ساخت انتقال دهنده های عصبی، مولکول هایی که سلول های مغز برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می کنند، نقش دارند.
به عنوان مثال، مسیر تریپتوفان – سروتونین تقریباً کاملاً خاموش بود. موشهای تخلیه شده از میکروبیوتا تریپتوفان بیشتری نسبت به گروه شاهد داشتند، اما سروتونین تقریباً صفر بود.
این نشان می دهد که بدون میکروب های مهم روده، موش ها نمی توانند از تریپتوفانی که می خورند هیچ سروتونینی بسازند. این تیم همچنین دریافت که موش ها دارای کمبود متابولیت ویتامین B6 هستند که باعث تسریع در تولید انتقال دهنده های عصبی سروتونین و دوپامین می شود.
محققان همچنین با بررسی فعالیت مغز در EEG، چگونگی خواب موش ها را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. آنها دریافتند که در مقایسه با موش های کنترل، موش های تخلیه شده از میکروبیوتا خواب REM و غیر REM بیشتری در شب دارند و خواب غیر REM کمتری در طول روز دارند. تعداد قسمت های خواب REM هم در روز و هم در شب بیشتر بود، در حالی که تعداد قسمت های غیر REM در روز بیشتر بود.
به عبارت دیگر، موش های تخلیه شده از میکروبیوتاها بیشتر از گروه کنترل بین مراحل خواب / بیداری جابجا می شوند.
این محققان حدس می زنند که کمبود سروتونین مسئول ناهنجاری های خواب باشد. با این حال، بر روی مکانیزم دقیق هنوز باید کار شود.
“ما دریافتیم که کاهش میکروب باعث از بین رفتن سروتونین در روده می شود و می دانیم که سطح سروتونین در مغز می تواند چرخه های خواب / بیداری را تحت تأثیر قرار دهد.”
“بنابراین، تغییر میکروب های موجود در روده با تغییر رژیم غذایی می تواند به کسانی که مشکل خواب دارند کمک کند.”
برای اطلاعات بیشتر به مؤسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
Yukino Ogawa et al. Gut microbiota depletion by chronic antibiotic treatment alters the sleep/wake architecture and sleep EEG power spectra in mice, Scientific Reports (2020). DOI: 10.1038/s41598-020-76562-9