مقابله با حالت تهوع هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی با هم بشنویم:
داروهای ضد افسردگی می توانند افسردگی، اضطراب و سایر اختلالات سلامت روان را تسکین دهند، اما همچنین می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند – که می تواند شامل احساس بیماری در معده شما باشد. تهوع و استفراغ دو مورد از عوارض جانبی رایج داروهای ضد افسردگی هستند و ممکن است در اولین شروع درمان مدتی طول بکشد تا این علائم برطرف شوند. در این مطلب روش های مقابله با تهوع هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی آورده شده است.
در واقع، تهوع اغلب بهعنوان عارضه جانبی شماره یک مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) که برای درمان افسردگی اساسی و اختلالات اضطرابی استفاده میشود، ذکر میشود. در برخی موارد، تهوع و استفراغ میتواند به قدری شدید یا مداوم شود که فرد گزینه دیگری جز توقف درمان نداشته باشد.
بدون مشورت با پزشک، مصرف داروی ضد افسردگی خود را قطع نکنید. قطع ناگهانی دارو می تواند منجر به علائم ترک یا عود بیماری شما شود. در عوض، گزینههای خود را با پزشک خود در میان بگذارید، که ممکن است شامل کاهش دوز یا تغییر داروی دیگر باشد.
- چرا داروهای ضد افسردگی می توانند باعث تهوع شوند؟
- حالت تهوع در هنگام ترک داروهای ضد افسردگی
- انواع داروهای ضد افسردگی که می توانند باعث تهوع شوند
- به حداقل رساندن حالت تهوع ضد افسردگی
- استراتژی های کاهش علائم ترک
- خلاصه مطلب
- روش های سریع و جدید درمان افسردگی در شیراز با تکنولوژی های جدید
- درمان افسردگی در شیراز در کلینیک سلامت مغز دانا
چرا داروهای ضد افسردگی می توانند باعث تهوع شوند؟
تهوع و استفراغ از عوارض جانبی رایج بسیاری از داروها هستند. این علائم بیشتر به دلیل اثری است که دارو بر سیستم عصبی مرکزی (CNS) دارد تا هر اثر سمی که بر معده یا دستگاه گوارش دارد.
وضعیت در مورد داروهای ضد افسردگی دسته SSRI کمی متفاوت است. این دسته از داروها با تحریک اثرات سروتونین، یک انتقال دهنده عصبی مرتبط با خلق و خو، شناخت و اشتها عمل می کند.
هنگامی که سطح سروتونین تحت تأثیر SSRI ها افزایش می یابد، گیرنده های سروتونین در دستگاه گوارش و همچنین مغز تحریک می شوند. اثر تحریکی ترکیبی – بر روی دستگاه گوارش و سیستم عصبی مرکزی- می تواند باعث ایجاد عوارضی مانند موارد زیر شود:
- اسهال
- از دست دادن اشتها (بی اشتهایی)
- حالت تهوع
- استفراغ کردن
چه زمانی با پزشک خود صحبت کنید
اگر استفراغ مداوم بیش از 24 ساعت را تجربه کردید و علائم کم آبی متوسط را داشتید، یا اگر استفراغ و اسهال هر دو وجود داشت، با پزشک خود صحبت کنید.
حالت تهوع در هنگام ترک داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد افسردگی در صورت قطع ناگهانی درمان نیز می توانند باعث تهوع و استفراغ شوند. این بیماری که به عنوان سندرم قطع داروهای ضد افسردگی (یا به سادگی ترک داروهای ضد افسردگی) شناخته می شود، اگر بدن به طور ناگهانی از دارو محروم شود، می تواند مجموعه ای از علائم را ایجاد کند. علائم گوارشی از شایع ترین و بالقوه شدیدترین علائم هستند.
علائم ترک داروی ضد افسردگی گاهی ممکن است برای چند هفته ادامه داشته باشد و حتی منجر به افسردگی برگشتی شود (که در آن علائم افسردگی، گاهی بدتر از قبل باز می گردد).
علاوه بر حالت تهوع و استفراغ، ترک داروهای ضد افسردگی می تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:
- اضطراب
- گیجی
- اسهال
- سرگیجه
- تب
- توهمات
- سردرد
- موارد وحشت زدگی
- تعریق شدید
- لرزش
- رویاهای شفاف
افرادی که بیش از شش هفته داروهای ضدافسردگی مصرف کردهاند بیشتر احتمال دارد علائم ترک را تجربه کنند، مگر اینکه دوز روزانه به تدریج کاهش یابد.
انواع داروهای ضد افسردگی که می توانند باعث تهوع شوند
تهوع و استفراغ فقط با SSRI ها اتفاق نمی افتد. این علائم همچنین با سایر گروههای ضدافسردگی، البته کمتر یا شدیدتر، رایج است، از جمله:
- مهارکننده های انتخابی بازجذب نوراپی نفرین-دوپامین (SNDRIs) مانند Wellbutrin (بوپروپیون)
- مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs)
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs)
- تهوع و استفراغ با دسته ای از داروهای ضد افسردگی که به عنوان مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) شناخته می شوند، کمتر رایج است.
به حداقل رساندن حالت تهوع ضد افسردگی
در بیشتر موارد، تهوع و استفراغ بلافاصله پس از شروع درمان ایجاد می شود و به تدریج در عرض یک تا دو هفته پس از سازگاری بدن با دارو برطرف می شود. با این حال، طبق برخی تحقیقات، حدود 32 درصد از افرادی که SSRI مصرف می کنند تا سه ماه همچنان علائم گوارشی را تجربه می کنند.
خوشبختانه، کارهایی وجود دارد که می توانید برای به حداقل رساندن این علائم انجام دهید:
- داروی خود را با غذا مصرف کنید، مگر اینکه خلاف آن به شما گفته شود.
- داروی ضد افسردگی خود را قبل از خواب مصرف کنید.
- وعده های غذایی کوچکتر و در دفعات بیشتر بخورید.
- هر زمان که حالت تهوع دارید، آب نبات بدون قند و سفت بمکید.
- یک آنتی اسید مانند پپسید (فاموتیدین) یا تومز مصرف کنید.
- چای زنجبیلی یا زنجبیل را میل کنید.
- از پزشک خود در مورد نوع آهسته رهش داروی ضد افسردگی خود بپرسید، یا اینکه آیا نیاز به کاهش موقت دوز دارید.
- با پزشک خود در مورد داروهای ضد تهوع، مانند Zofran (آندانسترون) صحبت کنید.
در حالی که مهارکننده های پمپ پروتون مانند پریلوسک (امپرازول) ممکن است کمک کنند، آنها گاهی اوقات می توانند غلظت برخی از داروهای ضد افسردگی را در خون شما افزایش دهند. آنها ممکن است نیاز به تنظیم دوز داشته باشند تا از عوارض جانبی جدید یا بدتر جلوگیری شود. اگر از داروهای ضد افسردگی استفاده می کنید، قبل از مصرف این دارو یا هر داروی دیگری با پزشک خود صحبت کنید.
اگر حالت تهوع یا استفراغ شما غیرقابل تحمل شود، پزشک شما ممکن است چاره ای جز تغییر درمان به یک داروی ضد افسردگی دیگر با خطر تهوع کمتر نداشته باشد.
استراتژی های کاهش علائم ترک
برای کاهش خطر علائم ترک در هنگام قطع یک داروی ضد افسردگی، با روانپزشک خود صحبت کنید. ترک ناگهانی هرگز توصیه نمی شود و ممکن است منجر به همان علائمی شود که تحت درمان بودید.
به عنوان یک قاعده کلی، هرچه مدت بیشتری از داروهای ضدافسردگی استفاده کرده باشید، دوره کاهش مصرف طولانیتر و کندتر خواهد بود. در برخی از افراد می توان دارو را در عرض چند هفته کاهش داد. این فرایند برای دیگران ممکن است ماه ها طول بکشد.
اکثر پزشکان دوز روزانه را در سه تا چهار مرحله کاهش می دهند، اگر مدت طولانی از دارو استفاده کرده باشید، شاید بیشتر شود. در زیر چند نمونه از برنامه های کاهش دارو آورده شده است:
پاکسیل (پاروکستین)
دوز شروع: 60 میلی گرم
کاهش دوز اول: 40 میلی گرم
کاهش دوز دوم: 30 میلی گرم
کاهش دوز سوم: 20 میلی گرم
کاهش دوز چهارم: 10 میلی گرم
سلکسا (سیتالوپرام)
دوز شروع: 40 میلی گرم
کاهش دوز اول: 30 میلی گرم
کاهش دوز دوم: 20 میلی گرم
کاهش دوز سوم: 10 میلی گرم
Lexapro (Escitalopram)
دوز شروع: 20 میلی گرم
کاهش دوز اول: 15 میلی گرم
کاهش دوز دوم: 10 میلی گرم
کاهش دوز سوم: 5 میلی گرم
پروزاک (فلوکستین)
دوز شروع: 60 میلی گرم
کاهش دوز اول: 40 میلی گرم
کاهش دوز دوم: 30 میلی گرم
کاهش دوز سوم: 20 میلی گرم
کاهش دوز چهارم: 10 میلی گرم
زولافت (سرترالین)
دوز شروع: 200 میلی گرم
کاهش دوز اول: 150 میلی گرم
کاهش دوز دوم: 100 میلی گرم
کاهش دوز سوم: 75 میلی گرم
کاهش دوز چهارم: 50 میلی گرم
کاهش مصرف دارو همیشه باید زیر نظر پزشک انجام شود. در برخی موارد، اگر دوز موقت در دسترس نباشد، کاهش دوز ممکن است نیاز به تغییر دوز داشته باشد. (به عنوان مثال، اگر قرص 30 میلی گرمی در دسترس نیست، ممکن است لازم باشد یک روز 40 میلی گرم و روز بعد 20 میلی گرم مصرف کنید.)
مگر اینکه دستور دیگری داده شود، هرگز یک داروی ضد افسردگی را نصف نکنید، زیرا ممکن است بر سرعت جذب تأثیر بگذارد و عوارض جانبی ایجاد کند. در صورت مشاهده علائم قطع مصرف فوراً با پزشک خود صحبت کنید.
خلاصه مطلب
هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی، حالت تهوع و سایر مشکلات گوارشی شایع است. خوشبختانه، این عارضه جانبی به مرور زمان کاهش می یابد، زیرا بدن شما با داروهای شما سازگار می شود. با مصرف آن با غذا، مصرف آن هنگام خواب یا مصرف وعده های غذایی کوچکتر. آب نبات های سفت، چای زنجبیل و داروهای ضد تهوع نیز می توانند تسکین دهند.
اگر حالت تهوع شما شدید است، با پزشک خود صحبت کنید. در برخی موارد، ممکن است لازم باشد دوز خود را تنظیم کنید یا دارویتان را عوض کنید. با این حال، شما فقط باید تحت نظر پزشک خود دوز مصرفی خود را تغییر دهید یا مصرف داروی ضد افسردگی خود را قطع کنید.
روش های سریع و جدید درمان افسردگی در شیراز با تکنولوژی های جدید
تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال
تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) شکلی از تحریک مغز است. با این حال، TMS کمتر از شوک تراپی تهاجمی است و با قرار دادن یک دستگاه کوچک روی جمجمه برای تحریک نورون های مغز عمل می کند. این امر فعالیت آنها را تغییر می دهد و در نتیجه احساس افسردگی را کاهش می دهد.
اگر از افسردگی شدید رنج می برید که به دارو مقاوم بوده است، درمان TMS میتواند یک گزینه مناسب برای شما باشد. درمان با تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) یک درمان غیرتهاجمی است. پالس های انرژی مغناطیسی مکرر را به مناطقی از مغز که در خلق و خوی درگیر هستند هدایت می کند. این پالس های مغناطیسی بدون درد از جمجمه عبور می کنند و سلول های مغزی را تحریک می کنند.این موضوع می تواند ارتباط بین قسمت های مختلف مغز را بهبود ببخشد و علائم افسردگی را کاهش دهد.
تحریک عصب واگ
تحریک عصب واگ (VNS) نیز پالس های الکتریکی را به مغز می فرستد، این بار از طریق عصب واگ. با این حال، یک تفاوت بین VNS و گزینه های دیگر این است که اغلب شامل کاشت یک دستگاه در قفسه سینه است.
نوروفیدبک
علوم اعصاب ثابت کرده است که تمرینات مکرر شبکه های مغزی، مانند تمرینهای مرتبط با نوروفیدبک، توانایی تغییر شکل مغز را دارد. این موضوع به بهینه سازی الگوهای امواج مغزی کمک می کند و در عین حال ارتباطات بین نورون ها و شبکه ها را تقویت می کند.
درمان نوروفیدبک همچنین سیستم عصبی پاراسمپاتیک را بهبود می بخشد و در عین حال فشار خون و ضربان قلب را کاهش می دهد. پس از 20 تا 60 جلسه نوروفیدبک، بسیاری از بیماران کاهش علائم اضطراب و افسردگی خود را تجربه می کنند.
اگر میخواهید از نوروفیدبک و چگونگی انجام آن بیشتر بدانید این مطلب را از دست ندهید: نوروفیدبک چیست؟تعریف،انواع و کاربرد آن و مرکز ارائه دهنده در شیراز
تحریک ترانس کرانیال (tDCS)
تحریک فرا جمجمه ای ابزار جدیدی است که به کسانی که با افسردگی دست و پنجه نرم می کنند کمک می کند. روش تحریک فراجمجمه ای مغز میتواند به عنوان یک ابزار مفید در یک رویکرد جامع برای بهبودی طولانی مدت و پایدار بیماران مبتلا به افسردگی استفاده شود.
در طول یک جلسه، بیماران میتوانند بهبود خلق و خو و آرامش را احساس کنند. حتی پس از پایان جلسه، مغز میتواند به لطف نورپلاستیسیتی یا توانایی طبیعی خود برای تغییر، به سیم کشی مجدد و بهبود خود ادامه دهد. بیماران میتوانند با جلسات مکرر دستاوردها را تثبیت کنند. و پزشکان می توانند تغییرات طولانی مدت در مغز را با تکنیک های تصویربرداری (مانند fMRI یا qEEG) بررسی کنند.
درباره درمان افسردگی بدون دارو با تحریک الکتریکی مغز tDCS بیشتر بدانید: درمان افسردگی بدون دارو با تحریک الکتریکی مغز tDCS در شیراز
درمان افسردگی در شیراز با تحریک الکتریکی به روش tACS
tACS نوعی تحریک غیرتهاجمی مغز است. از جریان الکتریکی ضعیفی استفاده میکند که از طریق الکترودهایی که روی پوست سر قرار میگیرند برای هدف قرار دادن نواحی خاص مغز ارسال میشود. با تعدیل فعالیت مغز، tACS پتانسیل بهبود خلق و خو و کاهش علائم افسردگی را دارد.
ما درمان افسردگی با تحریک الکتریکی به روش tACS را به عنوان یک گزینه امیدوارکننده در کنار درمانهای رایج ارائه میکنیم. اگر علاقه مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد اینکه چگونه tACS می تواند برای شما مفید باشد، برای مشاوره رایگان با تیم ما تماس بگیرید. ما نیازهای فردی شما را مورد بحث قرار می دهیم و یک برنامه درمانی شخصی ایجاد می کنیم تا به شما کمک کند تسکین پیدا کنید و زندگی خود را بازیابی کنید. به یاد داشته باشید، امید وجود دارد و روزهای روشن تری در پیش است.
درباره ی درمان افسردگی با تحریک الکتریکی به روش tACS در این مطلب به طور مفصل بخوانید: درمان افسردگی با تحریک الکتریکی بدون دارو: تاثیر و عوارض
درمان افسردگی در شیراز در کلینیک سلامت مغز دانا
افسردگی می تواند سایه ای سنگین و طولانی بر زندگی شما بیفکند، اما در کلینیک سلامت مغز دانا، نور امید وجود دارد. مرکز سلامت مغز که به دلیل تخصص و مراقبت دلسوزانه اش مشهور است، متحد شما در مبارزه با افسردگی است.
چرا کلینیک سلامت مغز دانا بهترین است؟
چیزهایی که مرکز سلامت مغز دانا را متمایز می کند:
تخصص بی بدیل و تیم چند تخصصی:
این کلینیک دارای تیمی از متخصصان مجرب با تجربه گسترده در درمان افسردگی است. شما از دانش و رویکرد شخصی سازی شده آنها سود خواهید برد.
روشهای درمان اثباتشده:
کلینیک سلامت مغز دانا از طیف گستردهای از درمانها، از رواندرمانی گرفته تا تکنولوژی های پیشرفته مانند تحریک الکتریکی، نقشه برداری مغز و نوروفیدبک استفاده میکند. این بهترین برنامه درمانی ممکن برای نیازهای منحصر به فرد شما را تضمین می کند.
لازم نیست افسردگی شما را تعریف کند. کلینیک سلامت مغز دانا اینجاست تا به شما کمک کند.
برای بازپس گیری زندگی خود آماده اید؟
برداشتن اولین قدم اغلب سخت ترین است. مرکز سلامت مغز آن را ساده کرده است. برای رزرو نوبت و شروع سفر خود به سمت بهبودی، اینجا کلیک کنید.
همین حالا می توانید نوبت خود را از طریق لینک زیر رزرو کنید!
شما شایسته دریافت بهترین ها هستید. همین امروز زمان مشاوره خود را تنظیم کنید! با ما در تماس باشید.
07136476172-09172030360
آدرس: شیراز بلوار بعثت (حدفاصل چهارراه خلدبرین و فلکه سنگی) مجتمع پزشکی مریم طبقه پنجم – انستیتو سلامت مغز
ایمیل: [email protected]
اینستاگرام: danabrain.ir@
درباره نویسنده
موژان پارسا پژوهشگر ارشد توانبخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی و همکار قطب عصب روانشناسی شناختی کشور است. جریان اصلی تحقیقات وی اختلالات عصب تحولی و به طور خاص متمرکز بر اوتیسم می باشد.