- آپنه خواب
- آیا آپنه خواب خطر سکته را افزایش می دهد؟
- آپنه انسدادی خواب و خطر سکته مغزی
- خطر سکته مغزی با شدت آپنه افزایش می یابد.
- سایر اختلالات تنفسی مرتبط با خواب و خطر سکته مغزی
- آیا سکته مغزی خطر آپنه خواب را افزایش می دهد؟
- تنفس Cheyne-Stokes پس از سکته مغزی
- فواید درمان آپنه خواب
- اگر فکر می کنید آپنه خواب دارید
- درباره نویسنده
آپنه خواب
یک اختلال تنفسی مرتبط با خواب است که باعث می شود تنفس فرد در طول خواب به طور مکرر کند یا متوقف شود. بدون درمان، آپنه خواب می تواند عواقب شدیدی برای سلامتی افراد داشته باشد. از جمله افزایش خطر ابتلا به ضربان قلب نامنظم، حمله قلبی و دیابت نوع 2. خروپف و آپنه خواب خطر سکته مغزی را چند برابر می کند!
انواع مختلفی از آپنه خواب نیز با سکته مغزی مرتبط است. سکته مغزی زمانی اتفاق میافتد که جریان خون به قسمتی از مغز متوقف شود یا یک رگ خونی در مغز پاره شود. ابتلا به آپنه خواب می تواند خطر سکته مغزی را افزایش دهد. همچنین داشتن سکته مغزی ممکن است فرد را بیشتر در معرض ابتلا به آپنه خواب قرار دهد.
درک خطر سکته مغزی در افراد یکی از مهمترین جنبه های پیشگیری است. در ادامه در مورد خطر سکته مغزی در افراد مبتلا به آپنه خواب، اینکه آیا سکته مغزی می تواند در هنگام خواب رخ دهد یا خیر و اهمیت همکاری با پزشک برای تشخیص و درمان آپنه خواب بیشتر بدانید.
آیا آپنه خواب خطر سکته را افزایش می دهد؟
شرایط بهداشتی مختلفی وجود دارد که می تواند خطر سکته مغزی را افزایش دهد از جمله آپنه انسدادی خواب (OSA). شایعترین شکل آپنه خواب، OSA، خطر سکته مغزی ایسکمیک را افزایش میدهد. زمانی رخ میدهد که رگ خونی که خون را به مغز میرساند مسدود میشود.
آپنه انسدادی خواب و خطر سکته مغزی
آپنه انسدادی خواب خطر ابتلا به سکته مغزی ایسکمیک را افزایش می دهد. OSA نوعی آپنه خواب است که زمانی اتفاق میافتد که راه هوایی فوقانی به طور مکرر در حالی که فرد خواب است بسته می شود. علاوه بر افزایش خطر سکته مغزی، آپنه میتواند خواب را مختل کند و علائمی مانند خوابآلودگی بیش از حد، سردرد صبحگاهی و نوسانات خلقی ایجاد کند.
تحقیقات نشان داده است که آپنه یک عامل خطر مستقل برای سکته مغزی است. این بدان معناست که افراد مبتلا به OSA حتی در صورت عدم وجود سایر عوامل خطر، خطر ابتلا به سکته مغزی را افزایش میدهند. با این حال، همه افراد مبتلا به آپنه سکته مغزی را تجربه نمی کنند.
در حالی که دلیل افزایش خطر ابتلا به این بیماری هنوز در حال مطالعه است، کارشناسان چندین توضیح ممکن را برای اینکه چرا افراد مبتلا به OSA در معرض خطر بیشتری برای سکته هستند، پیشنهاد کردهاند.
کاهش جریان خون به مغز
بسته شدن مکرر راه هوایی در طول خواب باعث ایجاد فشار هوای منفی در داخل سینه می شود که می تواند جریان خون به مغز را کاهش دهد.
اکسیژن محدود
آپنه همچنین باعث کاهش اشباع اکسیژن می شود. به این معنی که خون اکسیژن کافی برای رفع نیازهای بدن را حمل نمی کند. هنگامی که این اتفاق به طور مکرر رخ می دهد، می تواند باعث تغییرات غیر طبیعی در رگ های خونی در مغز شود.
تأثیرات بر سایر عوامل خطر سکته
آپنه خطر سایر بیماریها از جمله بیماری قلبی، فشار خون بالا، دیابت و ریتم غیرطبیعی قلب را افزایش میدهد. این و سایر عواقب بهداشتی آپنه می تواند خطر سکته مغزی را افزایش دهد.
نقص در ساختار قلب
افراد مبتلا به آپنه دو برابر بیشتر احتمال دارد که حفره یا سوراخ اضافی در قلب داشته باشند. داشتن این ناهنجاری خطر سکته مغزی را افزایش می دهد.
خطر سکته مغزی با شدت آپنه افزایش می یابد.
شدت آپنه یک فرد بر اساس علائم و تعداد اختلالات تنفسی که هر شب تجربه می کند تعیین می شود:
خفیف: OSA خفیف زمانی است که فرد 5 تا 14 تنفس غیر طبیعی در ساعت داشته باشد. افرادی که OSA خفیف دارند ممکن است علائم روزانه را متوجه نشوند. یا ممکن است فقط علائم خفیفی داشته باشند که بر زندگی روزمره آنها تأثیری نداشته باشد.
متوسط: افراد دارای OSA متوسط بین 15 تا 30 تنفس غیرطبیعی در هر ساعت دارند. علائم در طول روز معمولاً قابل توجه است و افراد ممکن است مجبور باشند با چرت زدن منظم یا اجتناب از رانندگی طولانی تلاش کنند تا بیدار بمانند.
شدید: OSA شدید به عنوان داشتن بیش از 30 اختلال تنفسی در هر ساعت تعریف می شود. OSA شدید اغلب باعث علائمی می شود که زندگی روزمره همسر را مختل می کند و با بالاترین خطر عوارض سلامتی همراه است.
سایر اختلالات تنفسی مرتبط با خواب و خطر سکته مغزی
مطالعات اندکی وجود دارد که خطر سکته مغزی را در افرادی با سایر اختلالات تنفسی مرتبط با خواب، از جمله خروپف و آپنه مرکزی خواب (CSA) بررسی کرده است.
خروپف یک تجربه رایج برای بزرگسالان است. در حالی که برخی از مطالعات نشان داده اند که خروپف کردن خطر سکته مغزی را افزایش می دهد، برخی دیگر هیچ ارتباطی پیدا نکرده اند. برخی از کارشناسان پیشنهاد میکنند که خروپف زمانی که همراه با سایر علائم OSA مانند خوابآلودگی بیش از حد و مکث تنفس در طول خواب رخ میدهد، میتواند بر خطر سکته مغزی تأثیر بگذارد.
آیا سکته مغزی خطر آپنه خواب را افزایش می دهد؟
سکته مغزی خطر ابتلا به چندین اختلال تنفسی مرتبط با خواب از جمله آپنه خواب را افزایش می دهد. اختلالات تنفسی مرتبط با خواب پس از سکته شایع است و ممکن است ناشی از خود سکته مغزی باشد. سکته مغزی همچنین می تواند آپنه خواب قبلی فرد را بدتر کند.
آپنه خواب پس از سکته مغزی
آپنه خواب در افراد پس از سکته شایع است که اغلب در 24 ساعت اول ایجاد می شود. اگر سکته مغزی در هنگام خواب رخ دهد، اختلال در تنفس ممکن است بدتر شود.
OSA شایع ترین نوع آپنه خواب است که پس از سکته ایجاد می شود. OSA در حدود 70 درصد از افرادی که سکته کرده اند، در مقایسه با 30 درصد از جمعیت عمومی رخ می دهد. تشخیص و درمان OSA یکی از جنبه های مهم مراقبت های پزشکی پس از سکته مغزی است. زیرا درمان OSA می تواند بهبودی فرد را بهبود بخشد و خطر سکته های اضافی را کاهش دهد.
آپنه خواب مرکزی نوعی از آپنه خواب است که زمانی اتفاق می افتد که مغز قادر به ارسال سیگنال های مناسب به عضلات مسئول تنفس نباشد. CSA اغلب به دلیل شرایط پزشکی مانند نارسایی قلبی و سکته مغزی یا داروهای مخدر ایجاد می شود.
در حالی که از OSA شیوع کمتری دارد، CSA در بین 6٪ تا 24٪ افراد پس از سکته مغزی رخ می دهد. در جمعیت عمومی، CSA در کمتر از 1٪ افراد رخ می دهد. برخی تحقیقات نشان میدهند که CSA در پنج روز اول پس از سکته شایعتر است و اختلالات تنفسی ممکن است در طول زمان کاهش یابد.
تنفس Cheyne-Stokes پس از سکته مغزی
تنفس Cheyne-Stokes یک الگوی تنفسی است که شامل چرخه های افزایش و کاهش جریان هوا است. هنگامی که کاهش جریان هوا شامل مکث در تنفس در طول خواب نیز می شود، تنفس Cheyne-Stokes نوعی CSA در نظر گرفته می شود. تنفس Cheyne-Stokes در جمعیت عمومی غیرمعمول است، اگرچه فراوانی دقیق آن ناشناخته است.
پس از سکته مغزی، حدود 20 درصد از افراد دچار تنفس Cheyne-Stokes می شوند که اغلب بلافاصله پس از سکته تشخیص داده می شود. اگرچه تنفس Cheyne-Stokes اغلب با گذشت زمان برطرف میشود، اما همچنان ممکن است درمان لازم باشد.
فواید درمان آپنه خواب
راه های مختلفی وجود دارد که افراد می توانند خطر ابتلا به سکته مغزی را کاهش دهند، از جمله جستجوی درمان برای شرایطی مانند آپنه خواب که خطر ابتلا به این بیماری را در آنها افزایش می دهد. مدیریت آپنه خواب همچنین با تعدادی از مزایای سلامتی دیگر همراه است، از جمله:
خواب با کیفیت بهتر
خواب آلودگی کمتر در طول روز
مراجعه کمتر به پزشک
پس از سکته مغزی، درمان آپنه خواب می تواند خطر ابتلا به سکته دوم را کاهش دهد. تحقیقات همچنین نشان می دهد که درمان آپنه خواب پس از سکته مغزی ممکن است بهبودی فرد را سرعت بخشد. مدت زمانی را که در بیمارستان سپری می کند کاهش دهد و احساس کلی رفاه را افزایش دهد.
اگر فکر می کنید آپنه خواب دارید
اگر نگران آپنه خواب هستید، مهم است که یک قرار ملاقات با متخصص خود تعیین کنید. انجام یک تست خواب تخصصی ضروری است. یک متخصص پزشکی می تواند علائم شما را ارزیابی کند، توصیه های پزشکی ارائه دهد و در صورت نیاز شما را برای مطالعه خواب به یک متخصص ارجاع دهد.
شایع ترین علامت آپنه خواب، خواب آلودگی بیش از حد در طول روز است که ممکن است در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد کند یا خیر. سایر علائم آپنه خواب عبارتند از:
خواب بی کیفیت
خرناس
سردرد
مشکل در تمرکز
نوسانات خلقی
درد قفسه سینه شبانه
علائم آپنه خواب در افرادی که اخیراً سکته کرده اند ممکن است متفاوت باشد. به همین دلیل، کارشناسان توصیه می کنند که پزشکان افراد را از نظر آپنه خواب و سایر انواع تنفس اختلال خواب پس از سکته ارزیابی کنند. خوشبختانه، تشخیص و درمان آپنه خواب می تواند به افراد کمک کند پس از سکته مغزی بهبود یابند و خطر عوارض بیشتر سلامتی را کاهش دهند.
برای دریافت مشاوره رایگان چند تخصصی با ما در کلینیک سلامت مغز دانا در تماس باشید.
منبع: https://www.sleepapnea.org/sleep-health/sleep-apnea-and-stroke-risk/
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.