اختلال شخصیت هیسترونیک یا نمایشی

تشخیص و درمان اختلال شخصیت هیسترونیک یا نمایشی با هم بشنویم:

اختلال شخصیت هیستریونیک (HPD)

یک وضعیت سلامت روان است که با رفتارهای بیش از حد نمایشی و توجه جویانه مشخص می شود. افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیسترونیک نیاز شدید به توجه دارند و اغلب برای به دست آوردن آن رفتار اغواگرانه یا معاشقه نامناسبی از خود نشان می دهند. آنها اغلب برای حفظ روابط نزدیک تلاش می کنند و ممکن است رفتارهای تکانشی انجام دهند.
تخمین زده می شود که 2 تا 3 درصد از جمعیت ایالات متحده دارای HPD هستند. معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی ایجاد می شود. تحقیقات نشان می دهد که مردان و زنان به یک اندازه تحت تأثیر قرار می گیرند.

تشخیص HPD شامل یک ارزیابی روانشناختی جامع توسط یک متخصص سلامت روان است. که علائم و الگوهای رفتاری شما را ارزیابی می کند. روان درمانی به همراه داروها، درمان های استاندارد برای اختلال شخصیت هیستریونیک هستند.

اختلالات شخصیتی خوشه B

اختلال شخصیت هیستریونیک به عنوان یک اختلال شخصیت خوشه B شناخته می شود. که طبقه بندی استانداردی از اختلالات روانی را برای متخصصان سلامت روان در ایالات متحده تعیین می کند. افراد مبتلا به اختلالات شخصیت خوشه B اغلب با کنترل تکانه دست و پنجه نرم می کنند. آنها در تنظیم احساسات و ایجاد روابط پایدار با دیگران مشکل دارند.
HPD به دلیل علائم اصلی رفتار توجه جویانه، نوسانات عاطفی (احساسات شدیدی که می تواند به طور ناگهانی تغییر کند) و مشکل در حفظ روابط نزدیک در این خوشه قرار می گیرد.

سایر اختلالات شخصیت خوشه B عبارتند از:

مشکلات شخصیت ضداجتماعی (ASPD): با فقدان همدلی، بی توجهی به حقوق دیگران و تمایل به انجام رفتارهای فریبنده مشخص می شود.
اختلال شخصیت مرزی (BPD): با روابط ناپایدار، احساسات شدید، تکانشگری، تصور ضعیف از خود و احساس پوچی مشخص می شود.
اختلال شخصیت خودشیفته (NPD): با نیاز دائمی به توجه، احساس بزرگ خود اهمیتی و فقدان همدلی مشخص می شود.

علائم اختلال شخصیت هیستریونیک

اختلال شخصیت هیستریونیک معمولاً شامل الگوی رفتار اغراق آمیز و بیش از حد نمایشی، بی ثباتی عاطفی و نیاز شدید به توجه و تأیید دیگران است. افرادی که دارای HPD هستند اغلب مشتاق، صمیمی و جذاب هستند، به خصوص در هنگام ملاقات با افراد جدید. آنها ممکن است روابط را نزدیکتر یا معنادارتر از آنچه هستند در نظر بگیرند. و اگر احساس کنند توجه کافی به آنها نمی شود ممکن است احساس کنند که نادیده گرفته می شوند.

علائم شایع HPD عبارتند از:

• میل شدید به مرکز توجه بودن
• اغراق کردن احساسات و عواطف برای تأثیر دراماتیک
• رفتار معاشقه نامناسب یا تلقین آمیز جنسی
• احساسات و حالات شدید ناگهان تغییر می کند و برای دیگران غیر صادقانه به نظر می رسد
• توجه بیش از حد به ظاهر فیزیکی و پیروی از روندهای جدید
• مشکل در حفظ روابط نزدیک به دلیل ترس از رها شدن یا طرد شدن
• تمایل به تحت تاثیر قرار گرفتن آسان از دیگران
• ناامیدی به دلیل تاخیر در ارضا شدن، که می تواند منجر به رفتارهای تکانشی شود
• مشکل در پذیرش انتقاد یا بازخورد منفی
• کسالت و ولع تجربه های جدید و هیجان انگیز
• سرزنش اشتباهات یا ناامیدی ها به گردن دیگران

 

علل

علل اختلال شخصیت هیستریونیک غیرمعمول است. اما عوامل ژنتیکی و محیطی احتمالاً در آن نقش دارند.
ژنتیک: اختلال شخصیت هیستریونیک اغلب در خانواده ها دیده می شود. نشان می دهد ژنتیک ممکن است در رشد آن نقش داشته باشد. اختلالات شخصیت خوشه B به طور کلی در خانواده ها دیده می شود. اما می توانند متفاوت ظاهر شوند. همچنین ممکن است پیوندهای ژنتیکی با اضطراب، ترس و پرخاشگری وجود داشته باشد.

سبک فرزندپروری: فقدان مرزها، زیاده روی، یا فرزندپروری ناسازگار ممکن است خطر ابتلا به HPD را در آینده افزایش دهد. رفتار نمایشی، نامنظم یا بیش از حد جنسی توسط والدین نیز ممکن است نقش داشته باشد. کودکان ممکن است ببینند که والدینشان رفتارهای HPD را مدل می کنند.
تروما: مانند سایر اختلالات شخصیت، مکانیسم های مقابله ای برای ترومای دوران کودکی ممکن است در بروز علائم نقش داشته باشد.

تشخیص

تشخیص اختلال شخصیت هیستریونیک شامل یک ارزیابی جامع توسط یک متخصص سلامت روان، مانند یک روانپزشک یا روانشناس است. تفاوت اصلی بین روانپزشک و روانشناس این است که روانپزشک می تواند دارو تجویز کند.

ارزیابی ها شامل موارد زیر خواهد بود:

• یک مصاحبه کامل
• مروری بر علائم
• بررسی تاریخچه پزشکی و سلامت روان
• بسیاری از علائم HPD می توانند با سایر اختلالات شخصیتی همپوشانی داشته باشند. بنابراین یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای تشخیص دقیق HPD شرایط دیگر را رد می کند.

 

یک فرد باید حداقل پنج مورد از معیارهای فهرست شده در DSM-5 را برای تشخیص HPD نشان دهد:

• پریشانی یا ناراحتی زمانی که مرکز توجه نیست
• رفتار اغوا کننده یا تحریک آمیز نامناسب
• به سرعت در حال تغییر و بیان کم عمق احساسات
• از ظاهر فیزیکی برای جلب توجه استفاده می کند
• با سبکی بیش از حد مبهم و باشکوه ارتباط برقرار می کند و فاقد ویژگی یا جزئیات است
• بیان دراماتیک، نمایشی یا اغراق آمیز احساسات
• به راحتی تحت تأثیر دیگران یا شرایط قرار می گیرند
• معتقد است که روابط صمیمی تر از آنچه هستند می باشند
• افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک ممکن است همیشه رفتارهای خود را به عنوان نشانه ای از اختلال شخصیت تشخیص ندهند. در نتیجه، ممکن است بعد از اینکه الگوهای رفتاری به طور قابل توجهی در زندگی شخصی و حرفه ای آنها تداخل داشته باشد، تشخیص داده نشوند.

درمان اختلال شخصیت هیستریونیک

درمان اختلال شخصیت هیستریونیک بر جلوگیری از آگاهی افراد از احساسات و رفتار خود، توسعه ارتباطات سالم و مهارت های اجتماعی و بهبود عزت نفس تمرکز دارد. ممکن است شامل روان درمانی و دارو باشد.

روان درمانی

روان درمانی درمان اولیه برای شخصیت هیسترونیک است. اهداف منعکس کننده اهداف کلی درمان برای همه انواع اختلالات شخصیت هستند.

این اهداف عبارتند از:

• کاهش پریشانی
• کمک به مردم در درک مشکلات خود به عنوان درگیری های درونی (تضاد در ذهن خود)
• کاهش رفتارها با عملکرد روزانه و توانایی سازگاری با موقعیت ها تداخل دارد
• تغییر ویژگی های شخصیتی، مانند بی اعتمادی و دستکاری، و ایجاد روش های مفیدتر برای عملکرد و تعامل با دیگران

انواع روان درمانی که ممکن است برای افرادی که دارای شخصیت هیسترونیک هستند مفید باشد عبارتند از:

درمان شناختی رفتاری (CBT): بر شناسایی و تغییر الگوها و رفتارهای فکری منفی تمرکز دارد. CBT می تواند به افراد کمک کند اگر HPD استراتژی های مقابله ای سالم تری ایجاد کند، مهارت های بین فردی آنها را بهبود بخشد. درواقع یاد بگیرند که چگونه احساسات خود را تنظیم کنند.

رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT): درمان ساختاریافته شامل ذهن آگاهی، تحمل پریشانی، تنظیم هیجانی و اثربخشی بین فردی است. این شامل درمان فردی و گروهی است.

درمان روان پویایی: به ارتباط تجربیات گذشته، مانند تروما یا تعارض حل نشده، به رفتارهای فعلی کمک می کند. با به دست آوردن بینش در مورد این عوامل زمینه ای، افراد مبتلا به شخصیت هیسترونیک می توانند خود و روابط خود را بهتر درک کنند. مهارت های مقابله ای خود را بهبود بخشند و شدت علائم را کاهش دهند.

درمان بین فردی: روابط یک فرد را بررسی می کند. افکار و رفتارهایی را شناسایی می کند که ممکن است باعث ایجاد تعاملات منفی با دیگران شود. اگر از نوع درمان استفاده نشود، افراد دارای شخصیت هیسترونیک می‌توانند یاد بگیرند که چگونه احساسات و نیازهای خود را به روش‌های سالم بیان کنند. مهارت‌های ارتباطی خود را بهبود بخشند و روابط رضایت‌بخش‌تری ایجاد کنند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره رایگان تخصصی با ما در انستیتو سلامت مغز دانا در تماس باشید.

منبع: https://www.health.com/histrionic-personality-disorder-overview-7486827