برخی از فراموشی های خفیف بخشی طبیعی از پیری است. اما چه زمانی این غیبت گاه به گاه به چیزی تبدیل می شود که باید نگران آن باشیم؟ و آیا اقداماتی وجود دارد که بتوانید برای به حداقل رساندن یا حتی جلوگیری از آن قسمت ها انجام دهید؟ ما با کارشناسان در مورد چگونگی تشخیص تفاوت‌های بین نقص‌های حافظه طبیعی و مسائل عصبی شناختی مانند زوال عقل صحبت کردیم. و به تحقیقاتی می پردازیم که چگونه می‌توانیم روند کاهش حافظه با افزایش سن را به تعویق بیندازیم.
همه ما گاهی اوقات چیزهایی را فراموش می کنیم. کدام یک از ما کلید یا تلفن خود را به اشتباه نگذاشته است یا برای پیدا کردن ماشین خود در پارکینگ تلاش نکرده است؟
با افزایش سن، مغز ما تغییر می کند و به نظر می رسد که این نقص های حافظه بیشتر می شود. اما آیا کاهش حافظه با افزایش سن بخشی طبیعی از پیری است؟
بر اساس موسسه ملی پیری (NIA)، بسیاری از افراد مسن نگران حافظه خود هستند. زمان طولانی تر برای یادگیری مهارت های جدید و فراموش کردن گاه و بیگاه جزئیات معمولاً مشکلات حافظه مرتبط با سن نیست.
پیری طبیعی مغز ممکن است به معنای سرعت پردازش کندتر و مشکلات بیشتر در انجام چند کار باشد. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) حافظه، مهارت ها و دانش روتین ثابت هستند و حتی ممکن است با افزایش سن بهبود پیدا کنند.
پیری طبیعی در مقابل اختلال حافظه
طبق گفته انجمن آلزایمر، پیری طبیعی منجر به بسیاری از موارد زیر در شما می شود. افراد معمولا از دهه 40 یا 50 خود متوجه آن می شوند:
- کمی فراموشکارتر شدن
- کمی بیشتر طول می کشد تا چیزها را به خاطر بسپارید
- انجام چندین کار همزمان برایتان سخت تر است.
اگرچه این ممکن است ناامید کننده باشد، اما برای اکثر افراد، بخشی طبیعی از پیری است و نشانه زوال عقل نیست.
با این حال، حدود 40 درصد افراد بالای 65 سال دارای برخی اختلالات حافظه مرتبط با سن هستند. اما از این تعداد، تنها 1 درصد به نوعی از زوال عقل پیشرفت می کنند.
محققان توصیه میکنند افراد نباید از دست دادن حافظه مرتبط با افزایش سن را اجتناب ناپذیر بدانند.
این طبیعی نیست که با بالا رفتن سن دچار مشکلات شناختی و از دست دادن حافظه کوتاه مدت شویم. همانطور که همه می دانند، بسیاری از افراد مسن به این مشکل مبتلا نمی شوند.
بسیاری از عملکردهای شناختی در طول زندگی تغییر می کنند، نه فقط در بزرگسالی. حافظه – یادگیری اطلاعات جدید و نگه داشتن آن اطلاعات در طول زمان – ممکن است زمانی که فرد در دهه 60 زندگی خود است (معمولاً اواخر 60 سالگی) اندکی کاهش یابد و شاید در دهه 70 و 80 کاهش قابل توجهی داشته باشد.
با این حال، این بر اساس میانگین های گروهی است و همه‌ی افراد این کاهش را تجربه نمی کنند. همچنین گروه‌هایی از افراد وجود دارند که گاهی اوقات به آنها « سالمندان پیر» گفته می‌شود که در دهه 80 یا بالاتر هستند و عملکرد شناختی مشابهی با بزرگسالان میانسال نشان می‌دهند.
با افزایش سن، نقص های مکرر حافظه لزوماً نشانه ای از هر گونه اختلال شناختی نیست.
«زمانی که ما کم کار‌تر هستیم و هر روز با چالش‌های کاری روبرو نمی‌شویم، ممکن است با همان سطح تمرکز و تلاش نکنیم و بنابراین در به خاطر سپردن جزئیات رویدادها و مکالمات آنقدر پرانرژی نباشیم.
«همچنین، وقتی افراد دچار مشکلات شنوایی و بینایی می‌شوند، ممکن است مواردی از مکالمه را از دست بدهند و «به نظر می‌رسد» که به یاد نمیگیرند و خوب به یاد نمی آورند.
یک مطالعه جدید نشان می دهد که درمان کم شنوایی با سمعک ممکن است خطر ابتلا به زوال عقل را تا 19٪ کاهش دهد. این مطالعه به شواهد فزاینده ای در مورد ارتباط بین کاهش شنوایی و اختلال شناختی اضافه می کند.
چه زمانی باید به دنبال کمک بود
مشکلات حافظه می تواند در هر سنی رخ دهد، به خصوص با مه مغزی ناشی از [COVID-19] و به دلایل بسیاری دیگر. با این حال، شروع جدید از دست دادن حافظه کوتاه مدت پس از 65 سالگی مطمئناً باید احتمال مراحل اولیه اختلال شناختی خفیف [MCI] به دلیل بیماری آلزایمر را افزایش دهد.
در برخی افراد، اختلال شناختی خفیف MCI به دلیل عدم تعادل هورمونی یا کمبود مواد مغذی ایجاد می شود. بنابراین پس از رفع این مشکل، اختلال شناختی خفیف می تواند معکوس شود.
در برخی دیگر، اختلال شناختی خفیف ممکن است اولین علامت زوال عقل باشد. افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف مشکلات حافظه و تفکر خفیفی دارند، اما معمولاً می توانند از خود مراقبت کنند و فعالیت های عادی روزانه را انجام دهند.
علائم MCI ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- فراموش کردن قرار ملاقات ها یا رویدادهای اجتماعی
- قرار دادن وسایل خانه به اشتباه در جای دیگر مانند کلید ماشین، لباس یا اشیاء دیگر
- درهنگام صحبت کردن در یافتن کلمات مناسب نسبت به همسالان خود مشکل بیشتری دارند
- در به خاطر سپردن رویدادها، دستورالعمل ها یا مکالمات مشکل دارند.
اگرچه MCI ممکن است به زوال عقل تبدیل شود، اما برای بسیاری از افراد، این بیماری پیشرفت بیشتری نمی کند.
با این حال، اگر علائم ادامه یابد، یا شروع به تأثیرگذاری بر عملکرد روزانه کند، ممکن است به این معنی باشد که فرد دچار زوال عقل شده است. در این مورد، آنها باید به دنبال کمک پزشکی و تشخیص باشند.
کاهش‌های معمولی حافظه مرتبط با سن ممکن است شامل مشکلاتی در یافتن کلمه‌ای در اواسط مکالمه باشد – که ممکن است بعداً یادتان بیاید. گاهی اوقات اشیاء را اشتباه قرار می‌دهید، گاهی اوقات مکالمه خود را تکرار می‌کنید.گاهی اوقات پرداخت ماهانه را از دست می‌دهید. در زوال عقل، این موارد بسیار بیشتر اتفاق می‌افتند و محتمل تر هستند، و مشکلات شناختی در عملکرد فرد اختلال ایجاد می‌کند.
تست های تشخیصی ضروری است، زیرا دلایل زیادی برای از دست دادن حافظه کوتاه مدت نیز وجود دارد، و تشخیص آن مهم است.”
یک رژیم غذایی و سبک زندگی سالم
حفظ سلامت جسمانی می تواند به محافظت در برابر از دست دادن حافظه و زوال عقل کمک کند. ورزش هوازی منظم و رژیم غذایی سالم با مقدار زیادی میوه و سبزیجات تازه را توصیه می شود.
علاوه بر این، داشتن مقدار مناسب خواب، معاشرت، به حداقل رساندن استرس، و تحت کنترل نگه داشتن شرایط سلامتی مانند فشار خون بالا و دیابت به کاهش خطر زوال شناختی کمک می کنند.
نشان داده شده است که به عنوان یک جمعیت، می‌توانیم با رعایت عادات سبک زندگی سالم از جمله ورزش، رژیم غذایی (رژیم غذایی مدیترانه‌ای سرشار از روغن ماهی) و پایین نگه داشتن مصرف قند، خطر ابتلا به اختلالات شناختی ناشی از آلزایمر را کاهش دهیم – مغز از شکر متنفر است. . سطح بالای فعالیت ذهنی و اجتماعی. مغز نیز مانند بدن ما نیاز به تمرین دارد تا در شرایط خوبی بماند. از مصرف زیاد الکل و سیگار بپرهیزید.»
یک مطالعه جدید همچنین بر اهمیت ویتامین D در حفظ عملکرد شناختی تاکید کرده است. در این مطالعه بر روی مغزهای پس از مرگ، مغز افرادی که عملکرد شناختی بالاتری قبل از مرگ داشتند، حاوی سطوح بالاتر ویتامین D بود.
محققان دریافتند که اگرچه سطوح بالاتر ویتامین D تا 33 درصد با احتمال کمتری برای علائم زوال عقل همراه است. اما آنها نمی توانند مکانیسمی را برای اثر محافظتی بالقوه ویتامین D پیشنهاد کنند.
آنها توصیه کردند که اطمینان از دریافت ویتامین D کافی از نور خورشید و غذاهایی مانند ماهی روغنی ممکن است مفید باشد. با این حال، آنها نسبت به مصرف دوزهای بالای این ویتامین برای جلوگیری از زوال عقل هشدار دادند، زیرا این امر می تواند باعث مشکلات سلامتی دیگری شود.
مغز را ورزش دهید
شرکت در فعالیت های محرک شناختی نیز مفید است. ما همچنین می دانیم که افسردگی و اضطراب می توانند تأثیر منفی بر شناخت داشته باشند، بنابراین مهم است که در صورت وجود آن شرایط را درمان کنیم. حفظ ارتباطات اجتماعی، درگیر شدن در فعالیت‌های معنادار، و ورزش نیز به خلق و خوی کمک می‌کند، که به نوبه خود می‌تواند بر شناخت تأثیر بگذارد. این تنها بدن شما نیست که از ورزش سود می برد، بلکه ورزش کردن مغز می تواند به حفظ توانایی های ذهنی شما تا سنین بالاتر کمک کند.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.