بازیکنان بازی های ویدیویی در پاسخ های خود سریع تر و دقیق تر هستند و در وظایف تصمیم گیری برتری دارند. تفاوت در دقت و زمان واکنش با افزایش فعالیت مغز مرتبط است.
منبع: دانشگاه ایالتی جورجیا
بر اساس مطالعه اخیر محققان دانشگاه ایالتی جورجیا، بازیکنان مکرر بازی‌های ویدیویی مهارت‌های تصمیم‌گیری حسی-حرکتی و افزایش فعالیت در مناطق کلیدی مغز را در مقایسه با کسانی که بازی نمی کنند، نشان می‌دهند.
نویسندگانی که در این مطالعه از تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (FMRI) استفاده کردند، گفتند که یافته‌ها نشان می‌دهد که بازی‌های ویدیویی می‌توانند ابزار مفیدی برای آموزش تصمیم‌گیری ادراکی باشند.
یک مطالعه جدید
موکش دامالا، سرپرست تیم تحقیق، استادیار دپارتمان ایالت جورجیا گفت: بازی‌های ویدیویی توسط اکثریت قاطع جوانان ما بیش از سه ساعت در هفته انجام می‌شود، اما تأثیرات مفید آن بر توانایی‌های تصمیم‌گیری و مغز دقیقاً مشخص نیست».
Dhamala گفت: “کار ما پاسخ هایی را در مورد آن ارائه می دهد.” پس از شناسایی شبکه‌های مغزی مربوطه، می‌توان از بازی ویدیویی به‌طور مؤثر برای آموزش استفاده کرد – برای مثال، آموزش کارآمدی تصمیم گیری و مداخلات درمانی.
جردن که در فیزیک و نجوم از ایالت جورجیا در سال 2021 مدرک دکترا گرفت. ، در کودکی بینایی ضعیفی در یک چشم داشت. به عنوان بخشی از یک مطالعه تحقیقاتی زمانی که حدود 5 سال داشت، از او خواسته شد که چشم خوب خود را بپوشاند و بازی های ویدیویی را به عنوان راهی برای تقویت بینایی در افراد ضعیف انجام دهد.
جردن به آموزش بازی های ویدیویی کمک می کند تا از یک چشم نابینا شود تا ظرفیتی قوی برای پردازش بصری ایجاد کند و در نهایت به او اجازه می دهد لاکراس و پینت بال بازی کند. او اکنون محقق فوق دکترا در UCLA است.
متد انجام کار
پروژه تحقیقاتی ایالت جورجیا شامل 47 شرکت کننده در سن کالج بود که 28 نفر به عنوان بازیکنان معمولی بازی های ویدیویی و 19 نفر به عنوان غیربازیکن دسته بندی شدند.
آزمودنی‌ها داخل یک دستگاه FMRI با آینه‌ای قرار گرفتند که به آنها اجازه می‌داد یک نشانه را ببینند و بلافاصله پس از نمایش نقاط متحرک نمایش داده شود. از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا دکمه‌ای را در دست راست یا چپ خود فشار دهند تا جهت حرکت نقاط را نشان دهند، یا در صورت عدم وجود حرکت جهتی، از فشار دادن هر یک از دکمه‌ها مقاومت کنند.
این مطالعه نشان داد که بازیکنان بازی های ویدیویی در پاسخ های خود سریع تر و دقیق تر بودند.
تجزیه و تحلیل اسکن های مغزی به دست آمده نشان داد که این تفاوت ها با افزایش فعالیت در بخش های خاصی از مغز مرتبط است. نویسندگان نوشتند: «این نتایج نشان می‌دهد که انجام بازی‌های ویدیویی به طور بالقوه چندین فرآیند فرعی را برای احساس، ادراک و نگاشت به عمل برای بهبود مهارت‌های تصمیم‌گیری افزایش می‌دهد».
این یافته‌ها نشان می‌دهند که چگونه بازی ویدیویی مغز را به منظور بهبود عملکرد کار و پیامدهای بالقوه آن برای افزایش فعالیت‌های خاص تغییر می‌دهد.» این مطالعه همچنین اشاره می‌کند که هیچ معامله‌ای بین سرعت و دقت پاسخ وجود ندارد – بازیکنان بازی‌های ویدیویی در هر دو معیار بهتر بودند.
نویسندگان نوشتند: «این فقدان معاوضه سرعت-دقت نشان‌دهنده بازی ویدیویی به عنوان یک کاندید خوب برای آموزش شناختی است زیرا مربوط به تصمیم‌گیری است.
تئوری بازی ها: تأثیر بازی های ویدیویی بر مغز
بازی های ویدیویی چگونه بر رشد مغز در کودکان و نوجوانان تأثیر می گذارد؟
از هر 10 کودک، 9 کودک بازی های ویدئویی انجام می دهند. این 64 میلیون کودک است و برخی از آنها قبل از اینکه حتی بتوانند جمله ای را با هم ببندند، صفحه کلید یا گوشی هوشمند را می زنند. مشکل: بسیاری از محققان بر این باورند که بازی های بیش از حد قبل از 21 یا 22 سالگی می تواند از نظر فیزیکی مغز را دوباره سیم کشی کند.
به عنوان مثال، محققان در چین، مطالعات تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) را بر روی مغز 18 دانشجوی کالج انجام دادند که به طور متوسط 10 ساعت در روز را به صورت آنلاین سپری می کردند و عمدتاً بازی هایی مانند World of Warcraft را انجام می دادند. در مقایسه با گروه کنترل که کمتر از دو ساعت در روز را به صورت آنلاین سپری می‌کردند، گیمرها ماده خاکستری کمتری داشتند (بخش متفکر مغز).
در اوایل دهه 1990، دانشمندان هشدار دادند که از آنجایی که بازی‌های ویدیویی فقط نواحی مغز را تحریک می‌کنند که بینایی و حرکت را کنترل می‌کنند، سایر بخش‌های ذهن مسئول رفتار، احساسات و یادگیری می‌توانند توسعه نیافته باشند.
مطالعه ای که در مجله علمی Nature منتشر شده است
1998
در سال 1998 نشان داد که انجام بازی های ویدیویی باعث آزاد شدن انتقال دهنده عصبی حس خوب دوپامین می شود. مقدار دوپامین آزاد شده در حین انجام بازی های ویدئویی مشابه آنچه پس از تزریق داخل وریدی داروهای محرک آمفتامین یا متیل فنیدات مشاهده می شود، بود.
با این حال، علیرغم افزایش شواهد در مورد تأثیر شناختی، رفتاری و عصبی شیمیایی بازی، تعریف مفهوم اعتیاد به بازی (آنلاین یا غیر آنلاین) دشوار است. برخی از محققان می گویند که این یک اختلال روانپزشکی مشخص است، در حالی که برخی دیگر معتقدند ممکن است بخشی از یک اختلال روانپزشکی دیگر باشد. نسخه فعلی راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، DSM-V، بیان می‌کند که قبل از گنجاندن رسمی «اختلال بازی اینترنتی» باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
با این حال، کارشناسان معتقدند که بازی دارای ویژگی‌های اعتیادآور است. مغز انسان به گونه ای طراحی شده است که میل به لذت آنی، سرعت سریع و غیرقابل پیش بینی بودن دارد. هر سه در بازی های ویدیویی راضی هستند.
دیوید گرینفیلد، دکترای دکتر، بنیانگذار مرکز اعتیاد به اینترنت و فناوری و استادیار بالینی روانپزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه کانکتیکات، می‌گوید: «بازی‌های ویدیویی مرکز لذت مغز را پر از دوپامین می‌کند.» این به گیمرها می‌دهد. او توضیح می دهد که یک عجله – اما به طور موقت. با وجود آن همه دوپامین اضافی که در کمین است، مغز این پیام را دریافت می کند که کمتر از این انتقال دهنده عصبی حیاتی تولید کند.
به گفته دکتر گرینفیلد، اگر بازی را از نوجوانان معتاد دور کنیدو آنها اغلب مشکلات رفتاری، علائم ترک، حتی پرخاشگری را نشان می دهند.
اما
اما همه بازی ها بد نیستند. بازی‌های ویدیویی می‌توانند از راه‌های مختلفی به مغز کمک کنند، مانند افزایش درک بصری، بهبود توانایی جابه‌جایی بین کارها و پردازش بهتر اطلاعات. جودی ویلیس، دکتر، متخصص مغز و اعصاب، مربی و عضو آکادمی نورولوژی آمریکا (AAN) مستقر در سانتا باربارا، کالیفرنیا، می‌گوید: «به نوعی، مدل بازی ویدیویی درخشان است. او می‌گوید: «این می‌تواند اطلاعات را به‌گونه‌ای به مغز برساند که یادگیری را به حداکثر برساند».
https://neurosciencenews.com/gaming-brain-activity-21016/
https://www.brainandlife.org/articles/how-do-video-games-affect-the-developing-brains-of-children
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!