مقدمه
نزدیک به یک پنجم نوجوانان و جوانان درگیر خودآزاری هستند. در حالی که به همان اندازه نوجوانان به طور جدی به اقدام به خودکشی فکر می کنند. هر دو خطری برای رفتار خودکشی محسوب می شوند. اما مطالعات در مورد اینکه چرا افراد به خود آسیب می زنند یا به خودکشی فکر می کنند، به طور جامع مورد بررسی قرار نگرفته است.
منبع: دانشگاه واشنگتن
خودکشی
سالانه بیش از 30000 مرگ ناشی از خودکشی در ایالات متحده ثبت میشود. به طور قابل توجهی در سالهای از دست رفتن زندگی بالقوه نقش دارد. مطالعات افرادی که اقدام به خودکشی کرده اند یا افکار خودکشی دارند، شایع تر است.
اگرچه عوامل مرتبط با این موقعیت ها ممکن است با عواملی که مشخص کننده خودکشی کامل هستند متفاوت باشد. در مورد خودکشی کامل، اطلاعات ارائه شده توسط خانواده یا دوستان ممکن است با تعصب باشد. نیاز به مطالعه خودکشی در گروههای ارزیابیشده آیندهنگر از افراد بهطور سیستماتیک برای سالهای متمادی وجود دارد.
تصور می شود که استرس عامل اصلی خودکشی است.
یک رویداد استرس زا در زندگی، مانند مرگ همسر یا از دست دادن شغل، ممکن است باعث خودکشی شود. با این حال، چنین رویدادهایی بیشتر به عنوان محرک در افراد آسیب پذیر عمل می کنند.
سطوح بالایی از استرس درک شده در افرادی با علائم اولیه افکار خودکشی مشاهده شده است. تغییرات فیزیولوژیکی مشخصه استرس مزمن با خودکشی مرتبط است. یک مطالعه بزرگ شدن قابل توجه قشر آدرنال را در قربانیان خودکشی گزارش کرد. همچنین، گیرندههای بنزودیازپین محیطی در طول مواجهه با شرایط استرسزای مزمن کاهش مییابد. این مورد در بین بیماران با سابقه حداقل سه اقدام به خودکشی کاهش مییابد.
نرخ خودکشی
نرخ خودکشی در میان زنان میانسال در ایالات متحده در طی 20 سال گذشته اندکی کاهش یافته است. با این حال، ممکن است به دلیل استرس شغلی و دسترسی به مواد مخدر، نرخ خودکشی در میان زنان در مشاغل خاص، به ویژه پزشکان و پرستاران، افزایش یابد.
اگرچه دسترسی به مواد مخدر ممکن است واقعاً بر روش خودکشی در این گروه تأثیر گذاشته باشد. به نظر نمیرسد که باعث خودکشی شود. میزان خودکشی در مطالعه سلامت پرستاران بسیار شبیه به نرخ ملی در میان زنان میانسال سفیدپوست بود.
در این مطالعه
سطح شدید استرس در خانه یا محل کار با افزایش خطر خودکشی مرتبط بود. خود رتبهبندی ساده ما از استرس با آنهایی که تعداد و شدت رویدادهای استرسزای اخیر زندگی مانند ازدواج، طلاق، مرگ یکی از بستگان نزدیک یا تغییر شغل را جویا میشوند، متفاوت است.
رتبهبندی استرس این مزیت را دارد که برخی رویدادها مانند بازنشستگی یا خرید خانه را نمیتوان به طور کلی منفی یا مثبت فرض کرد. میزان استرس ناشی از رویدادهای مختلف بسیار متغیر است.
از سوی دیگر، رتبه بندی استرس مورد استفاده در این مطالعه دارای سه نقطه ضعف است. اولاً، سؤالات تک موردی به ناچار پایایی کمتری نسبت به مقیاس های طولانی تر دارند. ارزیابی استرس گسترده تر ممکن است اعتبار این پیش بینی کننده را افزایش دهد.
مطالعه متاآنالیز جدید
اکنون، یک متاآنالیز جدید از 38 مطالعه، نتایج و مضامین ثابتی را نشان میدهد. اینکه افراد برای کاهش برخی از انواع استرس، دست به خودآزاری میزنند و/یا به خودکشی فکر میکنند. و اینکه کاهش استرس ادراک شده که از افکار و رفتارها ناشی می شود، پتانسیل درمان و سایر مداخلات را نشان می دهد.
در طول 10 سال گذشته، محققان شروع به درخواست از افراد در معرض خطر خودکشی کرده اند که چندین بار در روز نظرسنجی را تکمیل کنند. این نوع داده ها به محققان اجازه می دهد تا افکار، احساسات و رفتارهایی را که مقدم بر افکار و اعمال خودآزاردهنده هستند، درک کنند.
دانشگاه واشنگتن گردآوری داده های این نوع مطالعات را با بیش از 1600 شرکت کننده در سراسر جهان انجام داد. در 28 آوریل در Nature Human Behavior منتشر شد.
دانشمندان می گویند:
بسیاری از محققان در حال جمعآوری این دادهها و آزمایش برای یافتههای مشابه بودهاند. اما یافتههای متفاوتی در بین مطالعات وجود دارد. کوین کوئن، نویسنده اصلی این متاآنالیز و دانشجوی دکترای روانشناسی بالینی UW میگوید: «میخواستیم ببینیم که آیا با ترکیب این مجموعه دادهها، این تأثیر را می بینیم یا خیر».
خودکشی یکی از علل اصلی مرگ و میر در میان جوانان است. نقش خودآزاری یا خودآزاری غیرخودکشی (NSSI) به عنوان یک عامل خطر است. کوئن و تیمش میخواستند به طور جمعی مطالعات جداگانهای درباره NSSI و افکار خودکشی بررسی کنند. با تجزیه و تحلیل دادههای افراد شرکتکننده در این مطالعات، محققان UW دریافتند که سطوح بالای پریشانی عاطفی مقدم بر افکار خودآزاری و خودکشی است. همچنین به دنبال آن استرس کاهش مییابد.
محققان به دادههای اضافی در مورد خودکشی اشاره میکنند.
به عنوان مثال، اکثر افرادی که بر اثر خودکشی میمیرند، درمان بهداشت روانی دریافت نمیکنند. یافتههای ثابت حاصل از متاآنالیز که استرس مقدم بر خود آزاری است.
پیشگیری از خودکشی
دانشمندان می گویند که این مطالعه می تواند به تلاش های پیشگیری و مداخله کمک کند. مانند یادگیری نحوه جایگزینی خودزنی و افکار خودکشی با سایر ابزارهای کاهش استرس.
خبر خوب این است که ما مداخلات رفتاری موثری مانند درمان شناختی رفتاری و رفتار درمانی دیالکتیکی داریم. اینها به آموزش مهارتهایی برای مدیریت احساسات شدید برای جایگزینی افکار و رفتارهای آسیبرسان به خود میپردازد. کوئن گفت: افزایش دسترسی به این نوع درمانها احتمالاً شیوع آنها را کاهش میدهد.
محدودیت های مطالعه
به گفته محققان، یکی از محدودیت های متاآنالیز این است که شرکت کنندگان در مطالعات مختلف عمدتاً زنان جوان سفیدپوست بودند. تحقیقات بیشتر در مورد آسیب به خود و افکار و رفتارهای مرتبط باید بر افزایش سن، جنسیت و تنوع نژادی و قومی نمونههای مورد مطالعه متمرکز شود.
علاوه بر این، متاآنالیز تنها شواهد اندکی از ارتباط استرس و آسیب رساندن به خود یافت. همین ارتباط می تواند به عنوان وسیله ای برای پیش بینی اینکه چه زمانی ممکن است فرد به خود آسیب برساند، مورد استفاده قرار گیرد. مطالعات آینده میتوانند با دقت بیشتری شناسایی کنند که استرس چه زمانی و چگونه منجر به افکار و رفتارهای آسیبرسان به خود میشود.
خلاصه مطالعه
یک مطالعه متاآنالیز جدید نشان می دهد که افرادی که درگیر خودآزاری هستند، به خودکشی به عنوان وسیله ای برای کاهش برخی از انواع استرس فکر می کنند. آزاد شدن استرس درک شده از شروع رفتارهای مخرب نشان دهنده پتانسیل درمان و سایر انواع مداخله است.
تحقیقات نشان میدهد که یک رویکرد چند بعدی برای اندازهگیری استرس، پیشبینیکننده بهتری برای پیامدهای سلامتی است.
شرکتکنندگان ممکن است استرس را بهعنوان یک مکانیسم مقابله انکار کنند. پس رتبهبندی پایینتری از استرس درک شده از خود ارائه کنند. انکار ممکن است عاملی در افزایش خطر خودکشی باشد. این درواقع در بین افرادی که کمترین استرس را در خانه یا محل کار گزارش کردهاند، مشاهده شده است.
از طرف دیگر، حداقل رتبه بندی استرس ممکن است با خطرات دیگری برای خودکشی، مانند انزوای اجتماعی و افسردگی مرتبط باشد. انزوای اجتماعی در افزایش نرخ خودکشی در میان مردان بیوه سالخورده در ایالات متحده نقش دارد.
منبع: Thinking About Suicide and Self-Harming Alleviates Stress – Neuroscience News
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.