آلزایمر و بی قراری: درمان هایی که کمک می کند

آلزایمر و بی قراری: درمان هایی که کمک می کند با هم بشنویم:

اضطراب در بیماران آلزایمر

افراد مبتلا به بیماری آلزایمر می توانند به راحتی مضطرب یا ناراحت شوند. آنها ممکن است بی قرار باشند. نتوانند بخوابند، یا به جلو و عقب حرکت کنند. این مشکلات، که آشفتگی نامیده می شود، می تواند آنها را از یک روال عادی روز و شب دور نگه دارد. ممکن است برای عزیز شما یا مراقبان او مضر باشد.

اغلب، تغییر بزرگترین محرک تحریک است. ممکن است این تفاوت در روال زندگی، محیط اطراف یا مراقبانی باشد که می بینند. گاهی اوقات، از ترس یا خستگی ناشی می شود که با آلزایمر رایج است. در برخی موارد، تحریک ممکن است به دلیل عفونت یا مشکل پزشکی دیگر رخ دهد.

اگر فرد مورد علاقه شما آشفته است و نمی توانید دلیل آن را بفهمید، او را نزد پزشک ببرید تا ببیند آیا می تواند علت را پیدا کند.

نکات مراقبتی در بیماران آلزایمر

ممکن است بتوانید با ساده کردن روال معمول آنها یا منحرف کردن آنها از استرسی که باعث ایجاد مشکل شده است، اضطراب را کاهش دهید. چند چیز برای امتحان کردن وجود دارد.

•  یک مکان آرام برای آنها ایجاد کنید. سر و صدای پس زمینه تلویزیون یا رادیو را حذف کنید. به هم ریختگی ها را پاک کنید.  کارهای روزانه آنها را تا حد امکان ساده کنید.
• دلایل فیزیکی آنها را بررسی کنید. مانند گرسنگی، تشنگی، نیاز به استفاده از حمام، یا بیش از حد گرم یا سرد بودن.
• ورزش می تواند اضطراب و استرس را کاهش دهد. آنها را به پیاده روی ببرید. باغبانی کنید یا موسیقی مورد علاقه خود را اجرا کنید و برقصید.
• از نور کم یا نورهای شب استفاده کنید تا در شب کمتر احساس سردرگمی و ترس کنند.
• احساسات خود را کنترل کنید. ممکن است احساس ناامیدی داشته باشید. اما سعی کنید صدای خود را آرام و ثابت نگه دارید.
• از مشاجره یا انتقاد از آنها خودداری کنید.

داروها

اگر نمی توانید به تنهایی از تحریک آنها جلوگیری کنید یا مشکل بسیار شدید است، پزشک ممکن است داروهایی را توصیه کند که می تواند کمک کند. داروهایی که آنها تجویز می کنند به علائم فرد مورد علاقه شما بستگی دارد.

اما موارد رایجی که می توانند بی قراری را کاهش دهند عبارتند از:

• داروهایی که پارانویا و گیجی را درمان می کنند، به نام داروهای اعصاب یا ضد روان پریشی. 

نمونه هایی از این موارد عبارتند از: آریپیپرازول (Abilify)، هالوپریدول (Haldol)، اولانزاپین (Zyprexa)، کوتیاپین (Seroquel)، ریسپریدون (Risperdal) و زیپراسیدون (Geodon). این داروها می توانند عوارض جانبی مانند خواب آلودگی، سفتی و حرکات غیر معمول ایجاد کنند. مطالعات برخی از این موارد را با خطر بالاتر مرگ در افراد مبتلا به زوال عقل مرتبط دانسته اند.

سازمان غذا و داروی آمریکا یک هشدار در مورد خطرات این داروها قرار داده است. از پزشک بپرسید که آیا آنها انتخاب خوبی برای عزیز شما هستند یا خیر.

• اگر فرد مورد علاقه شما افسرده و تحریک پذیر باشد، داروهای ضد افسردگی می توانند به شما کمک کنند.

گزینه ها عبارتند از سیتالوپرام (سلکسا)، فلوکستین (پروزاک)، نورتریپتیلین (پاملور)، پاروکستین (پاکسیل) و سرترالین (زولوفت). عوارض جانبی این داروها می تواند شامل خواب آلودگی، خشکی دهان، یبوست و اضطراب باشد.

• داروهای ضد اضطراب که شامل آلپرازولام (Xanax)، بوسپیرون (BuSpar)، لورازپام (Ativan) و اگزازپام (Serax) هستند. اغلب باعث خواب آلودگی می شوند. (به طور متناقض، آنها همچنین ممکن است سردرگمی و بی قراری را بدتر کنند.)

بهترین راه برای کمک به فرد مورد علاقه خود در مورد بی قراری، همکاری با پزشک است. آنها می توانند ترکیب مناسبی از داروها و نکات مراقبتی را توصیه کنند تا آنها را آرام نگه دارد و کارها را برای شما نیز آسان کند.

چیزهایی که احتمال ابتلا به زوال عقل را افزایش می دهند

ژن ها

به نظر می رسد که آنها در برخی از انواع زوال عقل بیش از سایرین اهمیت دارند. اما زوال عقل همیشه در خانواده ها دیده نمی شود. و حتی ژن های خطرناک به این معنی نیست که شما آن را دریافت خواهید کرد. اگر به آزمایش ژنتیک برای آلزایمر فکر می کنید، از پزشک خود در مورد مزایا و معایب آن – و در مورد مشاوره ژنتیکی بپرسید. پزشکان به طور معمول آن آزمایش ها را توصیه نمی کنند.

سکته

رایج ترین نوع آن جریان خون را به مناطقی از مغز مسدود می کند. پس از آن، رگ های خونی آسیب دیده می تواند فکر کردن، صحبت کردن، به خاطر سپردن یا توجه کردن را سخت کند (زوال عقل عروقی). چیزهایی که احتمال سکته مغزی را افزایش می دهند – مانند فشار خون بالا، بیماری قلبی و سیگار کشیدن – نیز خطر ابتلا به این نوع زوال عقل را افزایش می دهند.

• برای علائم سکته مغزی به “سریع” فکر کنید: افتادگی صورت، ضعف بازو، مشکلات گفتاری.

بد خوابی

بسیاری از افراد گاه و بیگاه شب بدی دارند. اما اگر اغلب اتفاق می افتد – شما زیاد از خواب بیدار می شوید یا به اندازه کافی نمی خوابید – احتمال ابتلا به زوال عقل از جمله بیماری آلزایمر بیشتر می شود. یک روال خواب هوشمند تنظیم کنید و به آن پایبند باشید. از الکل، کافئین و وسایل الکترونیکی در عصر خودداری کنید. یک مراسم آرامش بخش قبل از خواب با ساعات خواب منظم تنظیم کنید.

سیگار کشیدن

این برای رگ های خونی شما مضر است. احتمال سکته مغزی را افزایش می دهد. می تواند باعث زوال عقل عروقی شود. ممکن است منجر به مشکلاتی در تفکر یا یادآوری شود. اگر سیگار می‌کشید و برای ترک سیگار حمایت می‌خواهید، با پزشک یا متخصص سلامت روان صحبت کنید.

زوال عقل با اجسام لویی

در این و سایر اشکال زوال عقل، پروتئین هایی به نام اجسام لوئی ساخته می شوند. به سلول های مغز آسیب می رسانند. زوال عقل با اجسام لویی می تواند منجر به مشکلات حافظه و حرکت شود. ممکن است فردی با این وضعیت رویاها را اجرا کند یا چیزهایی را ببیند که در آنجا نیستند (توهم). اگرچه هیچ درمانی وجود ندارد، پزشک شما می تواند به درمان علائم کمک کند.

رژیم غذایی

در مورد موضوع برد-برد صحبت کنید. رژیم غذایی سنتی مدیترانه ای که برای قلب شما بسیار مفید است برای مغز شما نیز مفید است. حاوی غلات کامل، میوه ها، سبزیجات، ماهی، آجیل، روغن زیتون و سایر چربی های سالم مانند آووکادو (در حد اعتدال) است. و گوشت قرمز را به حداقل می رساند.

ورزش

افرادی که از نظر جسمی فعال هستند بیشتر از نظر ذهنی تیز می مانند. همچنین کمتر به آلزایمر و سایر انواع زوال عقل مبتلا می شوند. اگر در حال حاضر مراحل اولیه این شرایط را دارید، فعال بودن ممکن است به شما کمک کند واضح تر فکر کنید و چیزها را به خاطر بسپارید. لازم نیست افراط کنید. فقط برای پیاده روی سریع، رقصیدن، باغبانی یا چیزی شبیه به آن بیرون بروید. در بیشتر روزهای هفته تا 30 دقیقه یا بیشتر ورزش کنید.

 

منبع:Treating Agitation in Alzheimer’s Disease (webmd.com)