بیش از یک سوم از بزرگسالان آمریکایی برای خواب کافی به قرص های خواب آور روی می آورند. بر اساس داده‌های CDC، 8.2 درصد از بزرگسالان آمریکایی حداقل چهار بار در هفته گذشته از داروهای خواب استفاده کرده‌اند.
سلب مسئولیت پزشکی: محتوای موجود در این صفحه نباید به عنوان توصیه پزشکی در نظر گرفته شود یا به عنوان توصیه برای هر داروی خاصی استفاده شود. همیشه قبل از مصرف هر گونه داروی جدید یا تغییر دوز فعلی خود با پزشک خود مشورت کنید.
کمک‌های خواب شامل داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و مکمل‌های غذایی می‌شود. که بسیاری از آنها به عنوان کمک‌های خواب «طبیعی» برچسب‌گذاری شده‌اند. در این دسته‌بندی‌ها انواع مختلفی از داروها و ترکیباتی وجود دارد که به روش‌های متفاوتی بر بدن تأثیر می‌گذارند.
هر کمک خواب دارای مزایا و خطرات بالقوه ای است. بنابراین مهم است که در مورد نحوه عملکرد آنها، شرایطی که ممکن است به آنها کمک کند و نحوه استفاده ایمن از آنها مطلع باشید. برای یافتن بهترین داروی خواب، لازم است با دکتری کار کنید که بتواند بر اساس وضعیت شما یک کمک خواب خاص را توصیه کند.
دسته بندی داروهای خواب
سه دسته کلی از کمک های خواب وجود دارد: داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و مکمل های غذایی.
دسته بندی ها بر اساس مواد فعالی که شامل می شوند و نحوه عملکرد آنها متمایز هستند. هر دسته نیز تابع انواع مختلفی از مقررات و قابلیت دسترسی است.
داروهای تجویزی
داروهای تجویزی فقط از داروخانه ها در دسترس هستند و باید توسط پزشک برای یک بیمار خاص سفارش داده شوند. این داروها از نزدیک توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تنظیم می شوند. که باید هر داروی تجویزی را بر اساس سابقه ایمنی و اثربخشی آن در آزمایشات بالینی تأیید کند.
هر دارویی که توسط FDA تأیید شده است، نشانه خاصی دارد که شرایط پزشکی را که برای درمان در نظر گرفته شده است، توصیف می کند. با این حال، هنگامی که یک دارو برای یک نشانه تأیید شد، پزشکان ممکن است آن را برای سایر شرایط تجویز کنند. که به عنوان مصرف “خارج از برچسب” شناخته می شود.
بسیاری از داروهای تجویزی توسط FDA برای درمان مشکلات خواب تایید شده اند. در حالی که برخی دیگر برای بهبود خواب استفاده می شوند. گروه‌هایی مانند آکادمی پزشکی خواب آمریکا (AASM) برای ایجاد دستورالعمل‌هایی برای متخصصان سلامت در مورد مزایا و معایب این داروها تلاش می‌کنند.
داروهای خواب تجویزی معمولاً با تغییر مواد شیمیایی در مغز که در تنظیم خواب و بیداری نقش دارند، کار می کنند. اثرات دارو بستگی به این دارد که کدام مواد شیمیایی تحت تأثیر قرار می گیرند.
بخش‌های زیر برخی از انواع داروهای تجویزی را که ممکن است برای مشکلات خواب استفاده شوند، توضیح می‌دهد.
خواب آور و آرام بخش
خواب آورها و آرام بخش ها داروهایی هستند که برای ایجاد احساس خواب آلودگی در فرد طراحی شده اند. اولین نسل از داروهای خواب آور برای مشکلات خواب، بنزودیازپین ها بودند. این داروها با افزایش تولید گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) در مغز عمل می کنند. ماده ای شیمیایی که باعث خواب آلودگی می شود.
در سال‌های اخیر، دسته جدیدی از خواب‌آورها، که اغلب بر اساس نام‌های پزشکی آنها Z-drugs نامیده می‌شوند، بیشتر تجویز می‌شوند. این داروها همچنین تولید GABA را افزایش می دهند. اما به روشی اصلاح شده که عموماً عوارض جانبی کمتری نسبت به بنزودیازپین های سنتی دارد.
بیشتر داروهای خواب آور را می توان به گونه ای فرموله کرد که دارای اثر سریع یا رهش تدریجی باشند. تا مشخص شود که آیا فرد در به خواب رفتن یا ماندن در خواب مشکل بیشتری دارد.
انواع دیگر داروهای آرام بخش، مانند باربیتورات ها، ممکن است به افراد احساس خواب آلودگی کمک کنند. اما به دلیل خطر اعتیاد و مصرف بیش از حد، به ندرت اولین انتخاب برای درمان مشکلات خواب هستند.
آنتاگونیست های گیرنده اورکسین
آنتاگونیست های گیرنده اورکسین با مسدود کردن اثر اورکسین، یک ماده طبیعی که بیداری را افزایش می دهد، کار می کنند. این داروها با کاهش سطح اورکسین، خواب آلودگی را بدون برخی از اثراتی که با سایر خواب آورها ایجاد می شود، افزایش می دهند.
آگونیست های گیرنده ملاتونین
ملاتونین هورمونی است که به طور طبیعی توسط بدن تولید می شود و خواب را تسهیل می کند. و ریتم شبانه روزی ثابتی دارد . آگونیست گیرنده ملاتونین یک داروی تجویزی است که اثر ملاتونین را تشدید می کند. و معمولاً برای کمک به افرادی که مشکل خواب دارند استفاده می شود. این داروی تجویزی با مکمل ملاتونین بدون نسخه متفاوت است.
داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد افسردگی داروهایی هستند که در ابتدا برای درمان افسردگی ساخته شدند. برخی از این داروها، از جمله مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای (TCAs)، برای برخی افراد باعث خواب‌آلودگی می‌شوند. در نتیجه گاهی اوقات داروهای ضد افسردگی برای مشکلات خواب تجویز می شود.
داروهای ضد افسردگی به طور خاص توسط FDA برای مشکلات خواب تایید نشده اند. بنابراین این نمونه ای از استفاده خارج از برچسب است. با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی مشکلات خواب نیز دارند. و این داروها ممکن است برای رفع علائم آنها تجویز شوند.
داروهای ضد تشنج
داروهای ضد تشنج داروهایی هستند که عمدتاً برای درمان تشنج استفاده می‌شوند. و در برخی موارد برای مشکلات خواب غیرقابل برچسب تجویز می‌شوند . تأثیر آنها بر خواب به خواص ضد اضطراب بالقوه آنها مرتبط است. اما تحقیقات عمیق در مورد فواید آنها برای خواب محدود است.
داروهای ضد روان پریشی
داروهای ضد روان پریشی دسته ای از داروهای مورد استفاده برای اختلالات سلامت روان هستند. زیرا برای کاهش هذیان و توهم کار می کنند. آنها گاهی اوقات به عنوان درمانی برای مشکلات خواب به دلیل اثر آرام بخش آنها که به نحوه تأثیر آنها بر سروتونین شیمیایی در مغز مرتبط است، تجویز می شوند.
داروهای بدون نسخه
داروهای بدون نسخه (OTC) را می توان بدون نسخه خریداری کرد. و اغلب در داروخانه ها، داروخانه ها و بسیاری از سوپرمارکت ها فروخته می شود. برندهای منفرد داروهای OTC نیازی به تایید مستقیم FDA ندارند. اما ماده فعال موجود در آنها باید مورد تایید FDA باشد. و باید استانداردهای خاصی را که توسط FDA تعیین شده است رعایت کنند .
برندهای مختلفی از داروهای خواب بدون نسخه وجود دارد. تقریباً همه اینها آنتی هیستامین ها هستند که معمولاً برای درمان آلرژی استفاده می شوند. آنتی هیستامین ها اغلب باعث خواب آلودگی می شوند که منجر به استفاده از آنها به عنوان کمک خواب OTC شده است .
مکمل های غذایی
طیف گسترده ای از کمک های خواب به عنوان مکمل های غذایی فروخته می شود. مکمل های غذایی قبل از فروش نیازی به تایید FDA ندارند. و مانند داروهای نسخه ای و OTC تنظیم نمی شوند.
برای خرید مکمل های غذایی نیاز به نسخه ای نیست. و آنها در داروخانه ها، داروخانه ها، سوپرمارکت ها، فروشگاه های تخصصی و آنلاین فروخته می شوند.
کمک‌های خواب طبیعی، از جمله ملاتونین، کاوا، سنبل الطیب و سایر محصولات، به عنوان مکمل‌های غذایی در دسترس هستند. بسیاری از داروهای خواب آور ترکیبی از مواد و دوزهای مختلف به شکل قرص، مایع یا جویدنی هستند.
برای اکثر مکمل های غذایی، تحقیقات محدودی در مورد فواید و خطرات آنها وجود دارد. به همین دلیل، این محصولات به طور کلی توسط آکادمی پزشکی خواب آمریکا برای خواب ناکافی توصیه نمی شوند.
کدام دسته از داروهای کمکی برای خواب بهتر است؟
انتخاب بهترین داروی خواب برای همه شرایط غیرممکن است. هنگامی که به القا کننده خواب نیاز است، انتخاب بهینه به شرایط فرد از جمله ماهیت مشکلات خواب و سایر داروهایی که مصرف می‌کند بستگی دارد.
بهتر است قبل از مصرف هر گونه داروی کمکی خواب، از جمله داروهای بدون نسخه و مکمل غذایی با پزشک صحبت کنید.
چه شرایطی را می توان با داروهای خواب درمان کرد؟
داروهای خواب اغلب برای درمان بی خوابی یا علائم مشابه بی خوابی تجویز می شوند. بی خوابی عبارت است از ناتوانی در به خواب رفتن یا به خواب ماندن حتی زمانی که فرصتی برای انجام این کار وجود دارد. و اغلب در نحوه تفکر، احساس یا رفتار فرد در روز بعد اختلال ایجاد می کند.
داروهایی که برای ایجاد خواب‌آلودگی یا خواب‌آلودگی فرد در طول شب طراحی شده‌اند. مانند داروهای خواب‌آور و آرام‌بخش، معمولاً در نظر گرفته شده‌اند که به افرادی که علائم بی‌خوابی دارند، بهتر بخوابند.
برخی از داروهای خواب، از جمله ملاتونین، ممکن است برای درمان اختلالات خواب ریتم شبانه روزی نیز استفاده شوند. که زمانی رخ می دهد که ساعت داخلی فرد با چرخه روز و شب هماهنگ نباشد. افرادی که دچار جت لگ ناشی از سفر هوایی یا اختلال در شیفت کاری از کار در شب هستند، ممکن است از ملاتونین بهره مند شوند.
سایر انواع اختلالات خواب، مانند پاراسومنیا یا سندرم پای بیقرار، ممکن است با انواع دیگری از داروهای خواب آور درمان شوند.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.