زوال عقل
زوال عقل یکی از بزرگترین چالش های سلامت قرن بیست و یکم است. پیش بینی می شود تعداد افراد مبتلا به زوال عقل تا سال 2050 از 130 میلیون نفر فراتر رود. بیماری به سرعت پیشرفت می کند و منجر به افزایش هزینه ها برای سیستم بهداشتی و مراقبت اجتماعی می گردد. بنابراین شناسایی پتانسیل عوامل خطر قابل تعدیل برای زوال عقل برای پیشگیری و مدیریت بیماری بسیار مهم است. عوامل خطر شناخته شده، مانند بیماری های قلبی عروقی و شیوه زندگی ناسالم با زوارل عقل ارتباط دارد. اخیرا، توجه دانشمندان به نقش احتمالی محیط های مختلف در پاتوژنز زوال عقل معطوف شده است. سر و صدای حمل و نقل دومین عامل خطر زیست محیطی برای سلامت عمومی در اروپا در نظر گرفته می شود. درواقع سر و صدای محیط بعد از آلودگی هوا دومین خطر است.
صدای محیط و زوال عقل
حدود 20 درصد جمعیت اروپا در معرض سر و صدای حمل و نقل بالاتر از سطح 55 دسی بل هستند. این تعداد معادل سطح سر و صدا در یک محیط اداری باز است. همچنین 5 دسی بل کمتر از مکالمه معمولی بین افراد در فاصله 1 متری است. طبق مطالعات اپیدمیولوژیک سر و صدای حمل و نقل با بیماری ها و شرایط مختلف سلامتی ارتباط دارد. این بیماری های مرتبط شامل بیماری عروق کرونر قلب، چاقی و دیابت هستند. مکانیسم‌های بیولوژیکی مختلفی برای تأثیر نویز بر سلامتی پیشنهاد شده است. در نتیجه واکنش‌های استرس ناشی از نویز، منجر به فعال شدن سیستم عصبی خودمختار و غدد درون ریز می گردند. درنهایت ترشح هورمون‌های استرس متعاقب آن بر چندین عملکرد فیزیولوژیکی تأثیر می‌گذارد.
قرار گرفتن در معرض صدا در طول شب نیز می تواند منجر به اختلال خواب و خواب پراکنده شود.
مکانیسم اثرات مضر صدای زیاد بر سلامت مغز
صدای حمل و نقل و اختلال عملکرد عروقی، افزایش استرس اکسیداتیو، تغییرات سیستم ایمنی و افزایش التهاب سیستمیک مرتبط اند. اینها به نوبه خود به عنوان رویدادهای اولیه در شروع زوال عقل و بیماری آلزایمر در نظر گرفته می شوند.
به طور کلی ارتباط معنی داری بین صدای حمل و نقل و خطر زوال عقل گزارش نشده است. اما، مطالعات نشان داده سر و صدای حمل و نقل ممکن است منجر به اختلال شناختی در بزرگسالان شود. بنابراین، مطالعات بیشتر مبتنی بر جمعیت با کیفیت بالا برای آزمایش این فرضیه مورد نیاز است. یک مطالعه اخیرا در دانمارک انجام شد. ارتباط بین قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض سر و صدای حمل‌ونقل و خطر ابتلا به زوال عقل را در بزرگسالان بالای 60 بررسی شد. قرار گرفتن طولانی در معرض ترافیک جاده‌ای و صدای راه‌آهن با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل همراه است.
این ارتباط به دنبال تداعی‌های مواجهه، یا کاهش جزئی خطر در مواجهه با نویز بالا انجام شد.
برای بیماری آلزایمر ما ارتباطی با ترافیک جاده‌ای و سر و صدای راه‌آهن مشاهده کردیم. در حالی که برای زوال عقل عروقی ما فقط ارتباط واضحی را با صدای ترافیک جاده‌ای مشاهده کردیم. افرادی که 10 سال یا بیشتر در معرض صدای ترافیک جاده ای بودند به طور معنی داری بیشتر به دمانس مبتلا شدند. ارتباط بین صدای ترافیک جاده و زوال عقل در رابطه با تراکم جمعیت، نوع ساختمان و درآمد متفاوت است.
ما ارتباط ثابتی بین صدای حمل و نقل از دو منبع صوتی مستقل و خطر زوال عقل پیدا کردیم. این دو منبع صوتی مستقل، ترافیک جاده ای و راه آهن بود. این ارتباط زمانی قوی‌تر شد که فقط شرکت‌کنندگان با تشخیص اولیه زوال عقل در نظر گرفته شدند. تحقیقات قبلی در این زمینه کمیاب و متنوع است. در حد دانش ما، سه مطالعه سر و صدای حمل و نقل و بروز زوال عقل را بررسی کردند.
اولین مطالعه
بر روی گروهی متشکل از حدود 130000 بزرگسال ساکن لندن انجام شد. شرکت‌کنندگان با علل زوال عقل، بیماری آلزایمر و زوال عقل عروقی طی 9 سال از طریق سوابق پزشکی شناسایی کردند. مطالعه دوم از نمونه ای از حدود 678000 ساکن کانادایی استفاده کرد. مواردی از زوال عقل غیرآلزایمر و بیماری آلزایمر را در سه پایگاه داده سلامت اداری شناسایی کرد. مطالعه سوم بر روی جمعیتی متشکل از 1721 بزرگسال در سوئد انجام شد. ارزیابی زوال عقل با استفاده از روش سه مرحله ای آزمایش، مصاحبه و معاینه توسط متخصص انجام شد.
در تمام مطالعات، محققان هیچ نشانه ای از ارتباط معنی داری بین صدای حمل و نقل و خطر زوال عقل پیدا نکردند. در این مطالعه، ما، اطلاعات دقیقی در مورد آدرس (از جمله طبقه) همه شرکت‌کنندگان داشتیم. مطالعات انگلیسی و کانادایی سطوح سر و صدای ترافیک جاده‌ای را در سطح کد پستی تخمین زدند.
یک مطالعه مقطعی آلمانی روی 2050 بزرگسال انجام شد.
نتایج آن نشان دهنده ارتباط مثبت بین سر و صدای ترافیک جاده‌ای و اختلال شناختی خفیف بود. این اختلالات شناختی با پنج آزمون عصب روان‌شناختی ارزیابی شد.
یک مطالعه کوچک روی 1612 نفر در ایالات متحده انجام شد. نتایج ارتباط مثبتی بین سر و صدای ترافیک جاده‌ای و اختلالات شناختی یا زوال عقل نشان داد. این ارتباط به ویژه در سطوح سر و صدای ≥75 دسی‌بل نشان داده شد. هر دوی این مطالعات از مزیت تکیه بر ارزیابی خاص محل سکونت از قرار گرفتن در معرض نویز برخوردار بودند. با این حال، مشابه مطالعه در سوئد و لندن، محققان فقط نویز را در آدرس پایه تخمین زدند. بنابراین تحرک مسکونی و قرار گرفتن در معرض طولانی مدت قبل از تشخیص را در نظر نگرفتند. تحقیقاتی دیگر نشان می دهد که آلودگی هوا نیز در افزایش خطر زوال عقل نقش دارد.
ارتباط آلودگی هوا و صدای ترافیک با زوال عقل
آلودگی هوا و صدای حمل‌ونقل منبع مشترکی دارند. بنابراین تخمین‌های با کیفیت قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در مدل‌های ما برای تفکیک اثر این دو مهم است. نتایج ما برای تنظیم آلودگی هوا قوی بود. بنابراین نشان دهنده تأثیر مستقل صدا بر مکانیسم های بیولوژیکی است که منجر به زوال عقل می شود.
مطالعات قبلی دریافتند که سر و صدای حمل و نقل با افزایش خطر سکته مغزی مرتبط است. پس نتایج ما را در مورد ارتباط بین صدای ترافیک جاده و زوال عقل عروقی تایید می کند. زیرا دمانس عروقی ناشی از جریان خون ضعیف به مغز است. مطالعه اخیر در سراسر کشور دانمارک نشان داد که صدای ترافیک جاده‌ای خطر سکته مغزی را افزایش می‌دهد. در حالی که هیچ ارتباط واضحی برای سر و صدای راه‌آهن مشاهده نشد. با این حال، مطالعات در مورد قرار گرفتن در معرض نویز حمل و نقل و سکته مغزی سازگار نیستند.
بحث
در این راستا، خطر کمتری برای ساکنان ساختمان‌های چند طبقه و خانه‌های مسافرتی در مقایسه با خانه‌های مجزا پیدا کردیم. ساکنانی که تحمل کمتری به سر و صدا دارند ممکن است از مناطق پر سر و صدا دور شده باشند. همچنین به دلیل بیماری های قلبی عروقی جان خود را از دست داده باشند. با این حال، در حال حاضر، مشخص نیست که آیا افرادی که تحمل کمتری نسبت به سر و صدا دارند، بیشتر مستعد مضرات آن هستند یا خیر.
متوجه شدیم که صدای حمل‌ونقل ناشی از ترافیک جاده‌ای و راه‌آهن با افزایش خطر ابتلا به انواع زیرگروه‌های زوال عقل و به ویژه بیماری آلزایمر، مرتبط است.
نتیجه گیری کلی
تایید این یافته ها، ممکن است تأثیر زیادی بر میزان هزینه های مراقبت های بهداشتی داشته باشد. دانش ما باید مورد اثرات مضر سر و صدا بر سلامت مغز گسترش یابد. در نتیجه میتوان اولویت های مد نظر را تعیین کرد. همچنین می توان سیاست های موثر و استراتژی های کارسازی در زمینه بهداشت عمومی اجرا کرد. درنهایت تمرکز بر پیشگیری و کنترل بیماری ها از جمله زوال عقل ضروری است.
برای دریافت اطلاعات بیشتر و مشاوره رایگان چند تخصصی با ما در انستیتو سلامت مغز دانا در تماس باشید.
منبع: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8424489/
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.