یک پژوهش جدید نشان می دهد که تنهایی و خردمندی تحت تاثیر تنوع میکروبی درون دستگاه گوارش هستند.
دانش کنونی در مورد خردمندی بر این پایه استوار است که ویژگی های تعریف شده ی مربوط به خردمندی، هر کدام به نواحی خاصی از مغز مربوط می شوند.
و می دانیم که خردمندیِ بیشتر با شادی و احساس رضایت از زندگی ارتباط دارد
دانشمندان در پژوهش های بسیاری دریافته اند که فردی که خردمند تر محسوب می شود، با احتمال کمتری احساس تنهایی می کند و در مقابل، افراد تنها، ممکن است روحیه ی کمتر خردمندی داشته باشند.
اما در یک پژوهش جدید که در مجله ی Frontiers in Psychiatry چاپ شده است، پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو، ارتباط بین تنهایی، خردمندی و فاکتور های بیولوژیکی را بیشتر بررسی کرده اند.آن ها مشاهده کردند که تنهایی و خردمندی می تواند تحت تاثیر گوناگونی باکتریایی دستگاه گوارش قرار بگیرد. و همچنین آن را تحت تاثیر قرار دهد.
دستگاه گوارش انسان شامل گوناگونی میکروبی زیادی از حمله باکتری، ویروس، قارج و … است که در مسیر گوارشی قرار دارند. دانشمندان مدتی است که به ارتباط دستگاه گوارش و مغز پی برده اند. یک شبکه ی پیچیده، کارکرد های گوارشی را به مراکز احساسی و شناختی مغز متصل می کند.
این ارتباط دوطرفه بین مغز و دستگاه گوارش از طریق فعالیت نورونی، هورمون ها و سیستم ایمنی بدن کنترل می شود. تغییرات می تواند باعث مشکلاتی در پاسخ ها و رفتار های استرسی شود.این مشکلات شامل برانگیحتگی احساسی بیش از حد یا تاثیر روی توانایی های شناختی سطح بالا مثل تصمیم گیری است.
پژوهش های گذشته، ارتباط فعالیت میکروبی دستگاه گوارش را با بیماری هایی مانند افسردگی، اختلال دوقطبی، و اسکیزوفرنی نشان داده اند.
همچنین ارتباط بین دستگاه گوارش و ویژگی های شخصیتی ای که با خردمندی مرتبط هستند نیز نشان داده شده است.
پژوهش اخیر ارتباط ترکیب میکروبی دستگاه گوارش را با رفتار اجتماعی نشان می دهد. این پژوهش می گوید افراد با دایره ی اجتماعی بزرگتر، ترکیب گسترده تری از میکروب ها را در دستگاه گوارش خود دارند.
محققان این پژوهش می گویند:
” ما متوجه شدیم که سطوح پایین تر احساس تنهایی و سطوح بالاتر خردمندی، شفقت و حمایت اجتماعی با گستردگی فیلوژنتیک بیشتر در میکروب های دستگاه گوارش ارتباط دارد.”
محققان می گویند هنوز مکانیزم هایی که شفقت، خردمندی و حمایت اجتماعی را با میکروب های روده و دستگاه گوارش ارتباط می دهند، مشخص نشده است. اما مشاهده شده است که کاهش تنوع باکتری های دستگاه گوارش معمولا با سلامت جسمی و روانی پایین تر ارتباط دارد.
کاهش باکتری های روده و دستگاه گوارش با مشکلاتی مانند چاقی، سندروم روده ی تحریک پدیر و اختلال افسردگی حاد ارتباط دارد.
یک ترکیب متنوع تر در باکتری های روده و دستگاه گوارش باعث می شود در مقابل تهاجم پاتوژن ها،بدن ضعف کمتری داشته باشد.در نتیجه وجود آن ها به سلامت و پایداری بیشتر کمک می کند.
” به نظر می رسد ممکن است تنهایی باعث شود تعادل و پایداری باکتری ها و میکروب های درون روده و دستگاه گوارش به هم بریزد.و در نتیجه باعث تاب آوری کمتر و مشکل در برخورد با رویداد های استرس زای زندگی شود.این موضوع در نهایت باعث واکنش های فیزیولوژیکی بدن خواهد شد.”
در پژوهش مذکور، ارتباط بین تنهایی و تنوع میکروبی، به خصوص در بزرگسالان پیرتر، بیشتر بود.به نظر می رسد این به این علت باشد که افراد سالمند تر، نسبت به اثرات تنهایی آسیب پذیر تر هستند.این موضوع در پژوهش های قبلی نیز نشان داده شده است.
در مقابل، پژوهشگران این پژوهش می گویند که حمایت اجتماعی، مهربانی و شفقت و خردمندی ،می تواند در مقابل به هم ریختگی تعادل باکتریایی در روده و دستگاه گوارش از شما محافظت کند.
سلامت و گستردگی این باکتری ها، می تواند تاثیرات منفی استرس بر بدن را کاهش دهد.
پیچیدگی موضوعات تحقیق این چنینی و محدودیت های موجود از جمله عدم وجود داده های کامل در مورد ارتباط اجتماعی افراد شرکت کننده،رژیم غدایی آن ها و دیگر اطلاعات، باعث می شود نیاز به پژوهش های درازمدت تر و دقیق تری باشد.
اما به طور کلی می توان گفت:
“تنهایی می تواند باعث تغییراتی در میکروب های موجود در دستگاه گوارش شود و برعکس، تغییرات در این میکروب ها می تواند احساس تنهایی را در یک فرد تشدید کند.”