این روزها ویروس کرونا زندگی ما را تحت تأثیر قرار داده و برای بسیاری از ما باعث افزایش استرس در زمینه های مختلف زندگی شده است. استرس می تواند بر سلامت جسمی و روانشناختی شما تأثیر بگذارد، بنابراین یافتن راه هایی برای مدیریت آن باید در اولویت باشد. تکنیک هایی وجود دارد که می توانیم برای کمک به کنترل استرس و تنظیم سیستم عصبی برای کاهش پاسخ استرس استفاده کنیم.
آیا تاکنون نام “جنگ یا گریز” را شنیده اید؟ وقتی استرس ناگهانی و شدیدی را تجربه می کنیم، پاسخ مبارزه یا فرار خود را فعال می کنیم و بدن را آماده می کنیم که یا از صحنه فرار کنیم یا مبارزه کنیم.
در تجربه روزمره استرس، جایی برای فرار و پنهان شدن وجود ندارد و وضعیت استرس زا شرایطی نیست که بتوان به راحتی از پس آن برآمد.
در طول دوره های استرس شدید مزمن، هورمون های استرس مانند آدرنالین و کورتیزول از بدن ترشح می شوند. این باعث فرسودگی بدن و ذهن می شود و با گذشت زمان می تواند بسیاری از مشکلات سلامتی مانند درد مزمن، اضطراب، تغییرات خلقی، التهاب روده و موارد دیگر را ایجاد کند.
خبر خوب این است که بدن ما دارای قدرت خاص خود است که می تواند در کاهش پاسخ جنگ یا گریز به ما کمک کند.
سیستم عصبی واگ برای مقابله با تعادل سیستم جنگ یا گریز عمل می کند و می تواند پاسخ آرامش را در بدن ما ایجاد کند. عصب واگ یکی از عصب های جمجمه ای است که مغز را به بدن متصل می کند. عصب واگ بخش عمده ای از عملکرد بدن و مغز ماست. بدون آن، بدن ما قادر به انجام کارهای اساسی نیست و با تحریک آن می توانیم مزایای سلامتی زیادی را دریافت کنیم.
یکی از اصلی ترین راه هایی که می توانید عملکرد سالم عصب واگ را تحریک کنید، تنفس عمیق و آرام شکم است. می توانید با استفاده از تمرینات تنفسی تمرکز خود را از استرس یا درد دور کنید.
ذهن انسان همزمان یک چیز را پردازش می کند. اگر روی ریتم تنفس خود تمرکز کنید، بر عامل استرس آور تمرکز ندارید.
لحظه ای که استرس را به هر شکلی پیش بینی می کنیم، بیشتر ما تمایل به تنفس و حفظ نفس کشیدن داریم. نگه داشتن نفس، پاسخ جنگ یا گریز را فعال می کند. تمایل به افزایش احساس درد، سفتی عضلات، اضطراب یا ترس را ایجاد می کند. برای تمرین تنفس عمیق، از طریق بینی استنشاق کرده و از طریق دهان بازدم کنید:
آرام تر نفس بکشید (هدف قرار دادن شش نفس در دقیقه).
نفس عمیق تر، از شکم. هنگام استنشاق، به فکر انبساط شکم و پهن شدن قفسه سینه خود باشید.
بازدم را بیشتر از زمان دم انجام دهید. این بازدم باعث پاسخ آرامش می شود.
تکنیک های دیگر برای تحریک عصب واگ عبارتند از:
غرغره بلند با آب یا آواز بلند تارهای صوتی ما را فعال می کند که به نوبه خود عصب واگ را تحریک می کند.
ماساژ پا: لمس آرام یا محکم می تواند به تحریک عصب واگ کمک کند.
غوطه ور شدن در آب سرد: چشم ها و حداقل 2/3 هر دو گونه را در آب سرد غوطه ور کنید. این عصب واگ را تحریک می کند، ضربان قلب را کاهش می دهد، روده را تحریک می کند و سیستم ایمنی بدن را بهبود می بخشد.
خوردن فیبر باعث تحریک اعصاب واگ مغز می شود و منجر به کند شدن حرکت روده و احساس سیری بیشتر بعد از غذا می شود.
خنده: خندیدن خوب باعث بهبود خلق و خو، تقویت سیستم ایمنی بدن و تحریک عصب واگ می شود.
همیشه لازم نیست که موقعیت های استرس زای ذهن و بدن خود را متحمل شویم. ما می توانیم عصب واگ خود را تحریک کرده و به بدن خود پیام دهیم که زمان آرامش است، که منجر به بهبود طولانی مدت در خلق و خو، مدیریت درد، سلامتی و انعطاف پذیری می شود.
برای اطلاعات بیشتر به مؤسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع: