بیش از 20 میلیون نفر تنها در ایالات متحده از درد نوروپاتیک رنج می برند. حداقل 25٪ از این موارد به عنوان پلی نوروپاتی حسی کریپتوژنیک (CSPN) طبقه بندی می شوند. هیچ اطلاعاتی برای راهنمایی گزینه های دارویی جهت درمان CSPN وجود ندارد، اما یک محقق از دانشگاه میسوری و مراقبت های بهداشتی MU اولین مطالعه مقایسه ای را در نوع خود انجام داد.
این مطالعه چهار دارو را با مکانیسم های مختلف عمل در گروه بزرگی از بیماران مبتلا به پلی نوروپاتی حسی کریپتوژنیک CSPN مقایسه کرده است تا مشخص شود کدام داروها برای این بیماری بیشتر مفید هستند.
این مطالعه 402 بیمار مبتلا به پلی نوروپاتی حسی کریپتوژنیک CSPN را که 30 سال یا بیشتر داشتند، ثبت نام کردند و نمره درد چهار یا بیشتر در مقیاس 10 نمره، گزارش داده شد.
برای شرکت کنندگان یکی از چهار دارویی که جهت درمان پلی نوروپاتی حسی کریپتوژنیک CSPN معمولاً استفاده می شود، تجویز شده است:
نورتریپتیلین – Nortriptyline، داروی ضد افسردگی سه حلقه ای. دولوکستین، یک مهار کننده جذب مجدد سروتونین-نوراپی نفرین. پرگابالین، داروی ضد تشنج؛ مکسیلتین هیدروکلراید (Mexiletine Hydrochloride)، داروی ضد آریتمی.
بیماران درمان تجویز شده را به مدت 12 هفته انجام دادند و در چهار، هشت و 12 هفته مورد بررسی قرار گرفتند. هر شرکت کننده ای که حداقل 50٪ کاهش درد را گزارش کرده است، به عنوان یک نتیجه مؤثر شناخته می شود. بیمارانی که داروی درمانی را به دلیل عوارض جانبی قطع کردند نیز بررسی شدند.
ریچارد بارون، محقق ارشد و معاون اجرایی امور بهداشتی در دانشگاه میسوری توضیح داد: “این مطالعه علاوه بر بررسی کاهش درد، بر اثرات سوء داروها نیز تمرکز می کند.”
“به عنوان اولین مطالعه در نوع خود، ما این چهار دارو را مقایسه کردیم تا سرنخ هایی را در اختیار پزشکان قرار دهیم. این به آن ها در مدیریت و بررسی داروهای جدیدتر و مؤثرتر جهت درمان درد نوروپاتیک کمک می کند. ”
نورتریپتیلین بالاترین درصد کارآیی (25٪) را داشت، که به آن بالاترین سطح مطلوبیت کلی را می دهد. دولوکستین دارای بالاترین میزان تأثیر (23٪) بود.
Pregbalin کمترین میزان کارآیی (15٪) را داشت.
“از بین چهار دارو، نورتریپتیلین و دولوکستین در صورت در نظر گرفتن اثربخشی و ترک، عملکرد بهتری دارند. بنابراین، توصیه می کنیم قبل از سایر داروهایی که آزمایش کردیم، نورتریپتیلین یا دولوکستین در نظر گرفته شوند.”
داروهای غیر مخدر دیگری نیز وجود دارد که برای درمان نوروپاتی محیطی دردناک استفاده می شود، از جمله گاباپنتین، ونلافاکسین و دیگر مهارکننده های کانال سدیم.
“مطالعات تحقیقاتی مقایسه ی اثربخشی را می توان روی این داروها انجام داد، بنابراین پزشکان می توانند یک بانک اطلاعاتی از داده ها را برای درمان CSPN تهیه کنند.”
برای اطلاعات بیشتر به مؤسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
Richard J. Barohn et al, Patient Assisted Intervention for Neuropathy: Comparison of Treatment in Real Life Situations (PAIN-CONTRoLS), JAMA Neurology (2020)