خوانش پریشی یا دیسلکسی یک اختلال شایع در فراگیری خواندن است که حدود 10 درصد جامعه را متاثر میکند و افراد درگیر با آن، در تمام طول عمر خود با نوشته ها مشکل خواهند داشت.
در حالی که تعداد زیادی علت احتمالی برای دیسلکسی پیشنهاد شده است، شاخص ترین انها، کمبود واجی، به معنای ناتوانی در پردازش آواهای زبانی است. اختلال واجی در دیسلکسی با تغییر در الگو های ریتمیک یا تکرار شونده ی فعالیت عصبی در بخش پردازنده صدا در مغز – قشر شنیداری چپ – همراه است.
متخصصین علوم اعصاب از دانشگاه جنوا در یک مطالعه منتشر شده در Plos Biology، ارتباطی علّی میان نوسانات مغز در فرکانسی به خصوص (30Hz) و توانایی پردازش واج ها که برای مطالعه ضروری هستند را نشان داده اند. با استفاده از یک تکنیک تحریک عصبی غیر تهاجمی که قادر است فعالیت عصبی را در فرکانس تحریک همگام سازد، کمبود واجی و دقت مطالعه در بزرگسالان دارای اختلال دیسلکسی، می تواند بهبود یابد.
Silvia Marchesotti و Anne-Lise Giraud پژوهشگر و استاد در دپارتمان علوم اصاب پایه در دانشکده پزشکی جنوا، به همراه همکارانشان علت اصلی دیسلکسی را بررسی کردند: کمبود واجی( the phonological deficit.)
سیلویا مارچسوتی توضیح می دهد: ” ما می دانیم در طی رشد مغز، زمانی که کودکان خواندن را آغاز می کنند، بعضی از آنها با دشواری های بسیاری در تطابق دادن آواهای زبانی و حروف دارند.”
این دشواری های به خصوص، با ناهنجاری هایی در همگام شدن فعالیت عصبی در قشر شنیداری سمت چپ در فرکانس 30 هرتز مرتبط هستند. این مطالعه برای اولین بار وجود ارتباطی علّی میان این نوسانات مغزی و توانایی پردازش واج ها را نشان می دهد .
تحریک برای خواندن
دانشمندان علوم اعصاب تکنیک تحریک جریان متناوب فراجمجمه ای ) alternating current stimulation (tACS)) را مورد استفاده قرار داده اند؛ روشی که برای بهبود بیماری هایی مانند افسردگی نیز در حال بررسی است.
یک تحریک بیست دقیقه ای در 15 بیمار دیسلکسی و 15 نفر با توانایی خواندن روان به عنوان گروه کنترل، بلافاصله پردازش آوایی و دقت مطالعه را در گروه دیسلکسی افزایش داد.
روش های غیر تهاجمی
پژوهش انجام شده راه را برای یافتن روش های غیرتهاجمی بهبود فرایند پردازش واج ها در افراد دارای دیسلکسی باز می کند.
قدم بعدی این است که اثر بلند مدت این روش روی کودکان را بررسی کنند.
این پژوهش در مرکز NCCR با رویکرد دیگری ادامه پیدا می کند. به جای استفاده از تحریک الکتریکی، پژوهشگران علوم اعصاب به دنبال اثر تکنیک هایی مانند نوروفیدبک هستند.
منبع: neurosciencenews-Brain Stimulation Reduces Dyslexia Deficits