هرگز قبلاً انزوای اجتماعی را در مقیاس گسترده ای مانند همه گیر COVID-19 تجربه نکرده ایم. مقاله جدیدی که در مجله Trends in Cognitive Sciences منتشر شده است، به بررسی عواقب گسترده و منفی انزوای اجتماعی بر بهزیستی روانشناختی و سلامت جسمی ما، از جمله کاهش طول عمر می پردازد. این مقاله توسط دانیلو بزوک (دانشگاه مک گیل و مؤسسه هوش مصنوعی میلا کبک) و استاد رابین دانبار (دانشگاه آکسفورد) به چاپ رسیده است.
با بررسی طیف گسترده ای از مطالعات، تصویر کاملی از تاثیر شدیدی که تنهایی می تواند داشته باشد، نشان داده شد:
داشتن روابط بین فردی قوی برای بقاء در کل طول عمر بسیار مهم است.
انزوای اجتماعی پیش بینی کننده خطر مرگ است.
روابط و محرک های اجتماعی کافی بر عملکرد استدلال و حافظه، هموستاز هورمون، ماده خاکستری / ماده سفید مغز، اتصال و عملکرد و همچنین مقاومت در برابر بیماریهای جسمی و روانی تأثیر می گذارد.
احساس تنهایی می تواند باعث ادراک منفی اجتماعی، تشدید عوارض و مرگ و میر شود، و در افراد مسن تر شروع زوال عقل، مانند بیماری آلزایمر را تسریع می کند.
تنهایی به طور مستقیما سیستم ایمنی بدن را مختل می کند و باعث می شود در برابر بیماری ها و عفونت ها مقاومت کمتری داشته باشیم. در حقیقت، احساس تنهایی و داشتن دوستان معدود، می تواند به خصوص بر روی دفاع توسط سیستم ایمنی را ضعیف کند. با این حال، افرادی که روابط اجتماعی بهتری دارند، نشانگرهای زیست شناختی بهتری را برای عملکرد فیزیولوژیکی از جمله فشار خون پایین سیستولیک، شاخص توده بدنی پایین و سطح پایین پروتئین واکنشی C (پاسخ مولکولی به التهاب) ایجاد کرده اند.
انسانها به شدت اجتماعی هستند و از تعامل اجتماعی به لحاظ روانشناختی و جسمی بهره مند می شوند. برای مثال هرچه بیشتر در جمع دوستان قرار بگیریم، احتمال ابتلا به بیماری کمتر می شود و میزان بقا نیز بیشتر می شود. به افرادی که متعلق به گروه های بیشتری از جمله کلوپ های ورزشی، کلیساها یا گروه های سرگرمی هستند، یافت شده است که تقریباً 25٪ خطر ابتلا به افسردگی در آینده را کاهش می دهند.
تنهایی به طور مستقیم سیستم ایمنی بدن را مختل می کند و باعث می شود در برابر بیماری ها و عفونت ها مقاومت کمتری داشته باشیم.
دانیلو بزدوک، اظهار داشت: ‘ما موجودات اجتماعی هستیم. تعامل و همکاری های اجتماعی باعث صعود سریع فرهنگ و تمدن بشری شده است. با این حال، گونه های اجتماعی وقتی مجبور به زندگی در انزوا می شوند، به نوعی در حال مبارزه با آن هستند. از بین نوزادان تا افراد مسن، تعبیه روانشناختی اجتماعی در روابط بین فردی برای بقا حیاتی است. اکنون بیشتر از همیشه ضروری است که شکاف دانش را در مورد چگونگی تاثیر انزوای اجتماعی بر مغز انسان و همچنین بهزیستی جسمی ببندیم”.
استاد برجسته روانشناسی تکاملی رابین دانبار، توضیح می دهد: ‘تنهایی در یک دهه گذشته شدت گرفته است. با توجه به پیامدهای بالقوه و جدی که این امر می تواند بر سلامت روانشناختی و جسمی ما داشته باشد، شناخت و اراده سیاسی در حال رشد برای مقابله با این چالش در تحولات اجتماعی وجود دارد. به عنوان یک نتیجه، انگلیس “کمپین پایان دادن به تنهایی” – شبکه ای متشکل از 600 سازمان ملی، منطقه ای و محلی را برای ایجاد شرایط مناسب برای کاهش تنهایی در زندگی راه اندازی کرده است.
“چنین تلاشهایی بیانگر شناخت روزافزون عمومی و اراده سیاسی برای مقابله با این چالش در حال تحول اجتماعی است. این نگرانی ها فقط در صورتی تشدید می شوند که دوره های طولانی انزوای اجتماعی بر اثر پاسخ های سیاست ملی به بحران های خارق العاده مانند COVID-19 تحمیل شود. ”
برای اطلاعات بیشتر به موسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
The Neurobiology of Social Distance”. by Danilo Bzdok, Robin I.M. Dunbar.
Trends in Cognitive Sciences
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).
دکتر کمالی بیش از 50 مقاله پژوهشی (h-index 13) در مجلات معتبر علمی به چاپ رسانده و در حال حاضر مدیر عامل انستیتو سلامت مغز دانا است. بعلاوه به عنوان پژوهشگر ارشد واحد مغز، شناخت و رفتار دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز مشغول فعالیت می باشد. می توانید پژوهش او را در Google Scholar دنبال کنید.
دکتر کمالی علاوه بر تخصص در زمینه علوم اعصاب، سال ها است که به عنوان مدیر اجرایی مجله علوم پزشکی پیشرفته و فناوری های کاربردی (JAMSAT) مشغول به فعالیت است. همچنین به عنوان دبیر اجرایی انجمن علوم اعصاب ایران شاخه فارس فعالیت می کند.