محققان در برزیل سیستمی ایجاد کرده اند که بتواند دمای بدن را با فاصله و در محیط های شلوغ مانند بیمارستان ها، سوپر مارکت ها و کارخانه ها اندازه گیری کند.
هدف این سیستم شناسایی مبتلایان به تب – یکی از شایع ترین علائم COVID-19 – و جلوگیری از شیوع ویروس SARS-CoV-2 است.
این فناوری با نام Fever مبتنی بر الگوریتم ها و هوش مصنوعی است که به یک دوربین متصل است. تصویری از صورت ها را ثبت می کند و با اندازه گیری دمای گوشه های چشم، جایی که کانال های اشکی در آن قرار دارند، اشعه انرژی مادون قرمز را تشخیص می دهد.
این سیستم قبلاً در بیمارستان آلبرت انیشتین، یک مرکز پزشکی خصوصی در سائوپائولو مورد استفاده قرار گرفته است که بیشترین موارد COVID-19 را در برزیل ثبت کرده است. با استقرار در محل پذیرش بیمارستان می تواند چهره هر شخصی که وارد تسهیلات می شود را ثبت و تحلیل کند.
“مجاری اشکی مکانهایی ایده آل برای ارزیابی دمای بدن از طریق ترموگرافی هستند. زیرا ساختارهایی بدون پوشش اپیدرمی، با رطوبت نسبتاً پایدار و عروق نزدیک به مغز هستند، جایی که کنترل حرارتی بدن انجام می شود. “
پائولو گورگل پینه‌یرو، مدیر اجرایی Robotics هووبوکس
هنگامی که سیستم تب را تشخیص می دهد، دوربین از فرد عکس می گیرد و یک اعلان برای پرسنل پرستاری ارسال می کند.
پینه‌یرو می افزاید: “این نشان داده شده است که روش مؤثری برای غربالگری افرادی که به بیمارستان می آیند و کسانی که تب دارند و درنهایت عفونت COVID-19 را به فضای دیگری که برای دریافت آنها طراحی شده است هدایت می کنند.”
وی با بیان اینکه بر افزایش ایمنی سایر بیماران و کارکنان بیمارستان تأکید می کند، اظهار می دارد که چقدر برای توسعه فناوری جدید هزینه کرده است.
مارکوس لیما، محقق دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه کمپیناس، یکی از بزرگترین مراکز تحقیقاتی در این زمینه، در برزیل اذعان می دارد: “هر راه حل تکنولوژیکی که به کاهش اثرات همه گیر COVID-19 کمک کند، در حال حاضر استقبال می شود.”
بینایی محاسباتی در این حالت می تواند اطلاعات بیشتری را صرفاً از دمای بدن فرد به دست آورد.
لیما توضیح می دهد: “این سیستم می تواند از تصویر برای تخمین سن، جنسیت استفاده کند و حتی مشخص کند که فرد در بانک اطلاعاتی بیمارستان ثبت نام کرده است و داده هایی با ارزش بالا برای پزشکان و محققان تولید می کند تا بتواند دینامیک این ویروس همه گیر را بهتر بشناسد.”
لیما و تیم وی در حال کار بر روی نمونه اولیه از یک سیستم پردازش تصویر به نام Asepguard هستند، که نظارت بر بهداشت دست در بین متخصصان مراقبت های بهداشتی است. هدف از این کار، کاهش هر نوع عفونت، از جمله COVID-19 و ارائه داده های کمی است که می تواند به مدیران بیمارستان ها در ارزیابی روشهای بهداشتی کمک کند.
اولین آزمایشات مربوط به Asepguard سال گذشته در بیمارستان دانشگاه Cajuru در Curitiba Paraná با همکاری شرکت مدیریت بیمارستان 2iM انجام شد. محققان اکنون درنظرگرفته اند که چگونه با تکنولوژی پیشرفت کنند.
“چه کسی تصویر چهره بیمار را خواهد داشت؟ اطلاعات دیگری درباره سلامتی یا عدم سلامتی فرد برای چه افرادی استفاده می شود؟ چگونه می توان از این اطلاعات در برابر اقدامات مجرمانه محافظت کرد؟ این موضوعات از جمله بزرگترین چالش های مربوط به Kurka می باشد.”
برزیل نیز مانند بسیاری از کشورهای جهان قانونی برای استفاده از دید محاسباتی computational vision یا فناوریهای مشابه ندارد و این نگرانی ها را بیش از پیش مورد توجه قرار می دهد.
برای اطلاعات بیشتر به موسسه سلامت مغز دانا و Senses Cultural Academy of Health مراجعه کنید.
منبع:
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).
دکتر کمالی بیش از 50 مقاله پژوهشی (h-index 13) در مجلات معتبر علمی به چاپ رسانده و در حال حاضر مدیر عامل انستیتو سلامت مغز دانا است. بعلاوه به عنوان پژوهشگر ارشد واحد مغز، شناخت و رفتار دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز مشغول فعالیت می باشد. می توانید پژوهش او را در Google Scholar دنبال کنید.
دکتر کمالی علاوه بر تخصص در زمینه علوم اعصاب، سال ها است که به عنوان مدیر اجرایی مجله علوم پزشکی پیشرفته و فناوری های کاربردی (JAMSAT) مشغول به فعالیت است. همچنین به عنوان دبیر اجرایی انجمن علوم اعصاب ایران شاخه فارس فعالیت می کند.