براساس تحقیقات انجام شده توسط دکتر برایانا وریگین، در دانشگاه پورتسموث، افرادی که اهل صحبت کردن زیاد هستند، دروغ گوهای خوبی نیز می باشند. معمولاً بیشتر به خانواده، دوستان، شرکای عشقی و همکاران.
دروغگوهای خبره همچنین ترجیح می دهند به جای پیام های متنی، حضوری این کار را بکنند و رسانه های اجتماعی کمترین مکان برای دروغ گفتن بودند.
دکتر وریگنین: “ما بین متخصصین دروغگویی و جنسیت ارتباط معنی داری پیدا کردیم. آقایان خود فکرمی کنند بیش از دو برابر بیشتر دروغگوهای خوبی هستند.
“تحقیقات قبلی نشان داده است که بیشتر مردم یک یا دو دروغ در روز می گویند، اما این دقیق نیست، بیشتر مردم هر روز دروغ نمی گویند، اما تعداد کمی از دروغگوهایی که بسیار دروغ می گویند، مسئول اکثر دروغ های گزارش شده هستند.
“آنچه در مطالعه ما مشخص شد این است که تقریباً نیمی از (40٪) از همه دروغ ها توسط تعداد بسیار کمی از فریبکاران گفته می شود. این افراد به کسانی که به آنها نزدیکتر هستند، بیشتر دروغ می گویند.
“دروغگوهای ماهر به استفاده درست از کلمات تکیه می کنند، دروغ های خود را حقیقت جلوه میدهند، بنابراین تشخیص تفاوت برای دیگران سخت می شود و آنها نیز بهتر از همه در پنهان کردن دروغها در داستانهای ظاهراً ساده و واضح خبره هستند. تردید برای دیگران سخت تر است. “
دکتر Verigin 194 نفر ، نیمی از مردان و نیمی از زنان، با میانگین سنی 39 سال را مورد بررسی قرار داد.
از آنها یکسری سؤالات پرسیده شد، از جمله اینکه آنها در فریب دیگران چقدر خوب بودند، چه تعداد دروغ گفته اند در 24 ساعت گذشته، نوع دروغها، به چه کسی و اینکه چگونه عمل کرده اند؟ حضوری یا از راه های دیگر.
“هر از چند گاهی مطالعات نشان می دهد که ما آنقدر که فکر می کنیم دروغ گو نیستیم. در بهترین حالت، اکثر ما 50:50 شانس این را داریم که دروغ های این افراد را تشخیص دهیم” .
“ما می خواستیم روی کسانی که دروغگوهای خوبی هستند تمرکز کنیم و سعی کنیم درک کنیم چگونه این کار را انجام می دهند و با چه کسی انجام می دهند.”
این مطالعه نشان داد که یکی از راهبردهای اصلی دروغگوها این است که دروغهای موجهی را که شبیه حقیقت هستند، انتخاب میکنند. و هرچه کسی فکر کند دروغ گوی خوبی است، دروغ بیشتری خواهد گفت.
متداول ترین استراتژی در بین تمام کسانی که به دروغ گفتن رو می آورند، اعم از متخصص دروغگویی یا دروغگوهای ضعیف، کنار گذاشتن اطلاعات خاص بود. اما دروغگوهای خبره اعتراف کردند که توانایی بافتن یک داستان باورنکردنی شبیه به حقیقت را داشتند.
در مقابل، کسانی که فکر می کردند که در دروغگویی خوب نیستند، دروغ های آن ها مبهم بود.
به طور کلی، از 194 نفر، رایج ترین انواع فریب، به ترتیب نزولی، “دروغ های سفید”، اغراق ها، پنهان کردن اطلاعات، پنهان کردن دروغ در یک سیلی از حقیقت و ساختن چیزهای جدید بود.
اکثر مردم تصمیم به دروغ گفتن چهره به چهره، سپس از طریق پیامک، تماس تلفنی، ایمیل و آخرین گزینه از طریق رسانه های اجتماعی گرفتند.
اکثر دروغگوهای خبره اغلب به خانواده، دوستان یا همکاران دروغ می گویند. این مطالعه هیچ ارتباطی بین سطح تحصیلات و توانایی دروغگویی نشان نداد.
برای اطلاعات بیشتر به موسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
Brianna L. Verigin, Ewout H. Meijer, Glynis Bogaard, Aldert Vrij. Lie prevalence, lie characteristics and strategies of self-reported good liars. PLOS ONE, 2019
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).
دکتر کمالی بیش از 50 مقاله پژوهشی (h-index 13) در مجلات معتبر علمی به چاپ رسانده و در حال حاضر مدیر عامل انستیتو سلامت مغز دانا است. بعلاوه به عنوان پژوهشگر ارشد واحد مغز، شناخت و رفتار دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز مشغول فعالیت می باشد. می توانید پژوهش او را در Google Scholar دنبال کنید.
دکتر کمالی علاوه بر تخصص در زمینه علوم اعصاب، سال ها است که به عنوان مدیر اجرایی مجله علوم پزشکی پیشرفته و فناوری های کاربردی (JAMSAT) مشغول به فعالیت است. همچنین به عنوان دبیر اجرایی انجمن علوم اعصاب ایران شاخه فارس فعالیت می کند.