9 حقیقت مهم درباره اوتیسم

9 حقیقت مهم درباره اوتیسم با هم بشنویم:

اختلال طیف اوتیسم (ASD)

اوتیسم یک وضعیت رشد مغزی است که بر نحوه درک و معاشرت فرد با افراد دیگر تأثیر می گذارد. همچنین ارتباطات و تعاملات آنها را تغییر می دهد. به عنوان یک “طیف”، این اختلال از نظر شدت و انواع علائم متفاوت است. درواقع تحت یک چتر، شرایطی را شامل می شود که زمانی تصور می شد از یکدیگر جدا هستند.

بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) حدود 1 درصد از جمعیت جهان یا 75 میلیون نفر به اوتیسم مبتلا هستند. علیرغم شیوع، تصورات غلط در مورد ASD فراوان است. در اینجا 9 واقعیت در مورد ASD وجود دارد که ممکن است ندانید. از جمله علائم، نحوه تشخیص در کودکان و درمان های موجود.

تشخیص اوتیسم در کودکان می تواند بسیار زودهنگام انجام شود

ممکن است کودکان 18 ماهه به ASD مبتلا شوند. اما بیشتر تشخیص‌ها در 24 ماهگی یا بالاتر رخ می‌دهند. در این مرحله تشخیص قابل اعتماد در نظر گرفته می‌شود. «پیش از آن، کودکان مبتلا به اوتیسم در ارتباطات اجتماعی نارسایی نشان می‌دهند، اما برای سن آنها مناسب است».

هیچ آزمایش پزشکی یا خونی برای ASD وجود ندارد. بنابراین ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی معمولاً رفتار کودک را از طریق یک غربالگری رشدی و یک ارزیابی تشخیصی جامع ارزیابی می کنند. این ارزیابی می تواند شامل آزمایش های شنوایی، بینایی و عصبی باشد. همچنین ممکن است ارائه‌دهنده یک ویزیت بعدی به یک متخصص، مانند یک متخصص اطفال رشدی را توصیه کند.

طیف وسیعی از علائم برای اوتیسم شناخته شده است

علائم اوتیسم بسته به فرد ممکن است بسیار متفاوت باشد. برای برخی افراد، علائم این اختلال خفیف است. برای دیگران، آنها ممکن است بارزتر باشند.

به طور کلی، علائم اوتیسم شامل مهارت‌های ارتباطی و رفتارهای اجتماعی، مانند مشکل در تشخیص اهداف و احساسات دیگران یا عدم برقراری تماس چشمی است.

کودکان مبتلا به ASD ممکن است رفتارهای خاصی (مانند تکان دادن دستان خود) را بارها و بارها تکرار کنند. یا ممکن است نسبت به یک اسباب بازی خاص وسواس پیدا کنند. فقدان مهارت های کلامی یکی دیگر از علائم غیرمعمول است. تقریباً 40٪ از افراد مبتلا به اوتیسم غیرکلامی هستند – اما این در هر موردی اتفاق نمی افتد.

سایر علائم در کودکان شامل حساسیت بیش از حد به سر و صدا، پرتاب اشیاء، عصبانیت شدید، پاسخ ندادن به هنگام صحبت کردن، اشاره نکردن به اشیاء جالب، یا بازی نکردن تا 18 ماهگی است.

به نظر می رسد شیوع اوتیسم در حال رشد است

بر اساس یک گزارش خلاصه در سال 2021، شیوع ASD از 1 در هر 150 کودک تشخیص داده شده به 1 مورد از 44 کودک از سال 2000 افزایش یافته است. اختلاف نظر بین متخصصان در مورد اینکه آیا این افزایش نشان دهنده ابتلای افراد بیشتر به ASD یا تشخیص بیشتر وجود دارد. درواقع گفته می شود احتمال افزایش مبتلایان می تواند بدلیل افزایش آگاهی و غربالگری دقیق باشد.

“من فکر می کنم که این می تواند ترکیبی از افزایش شیوع و تشخیص دقیق تر باشد.” معیارهای تشخیص در حال تغییر است و همین منجر به تشخیص بیشتر کودکان شده است.» با این حال، برای تعیین اینکه دقیقاً چه چیزی پشت این ارقام وجود دارد، به تحقیقات بیشتری نیاز است.

پسران بیشتر در معرض تشخیص اوتیسم هستند

اختلالات طیف اوتیسم در پسران حدود چهار برابر بیشتر از دختران است. بر اساس گزارشها، از هر 27 پسر، یک نفر مبتلا به ASD است. در مقایسه با 1 نفر از 116 دختر. و اگرچه پسران زودتر و بیشتر از دختران تشخیص داده می شوند، شواهد نشان می دهد که تعداد موارد ASD در دختران کمتر تشخیص داده شده است.

یک مطالعه در ماه مه 2018 که در مجله اوتیسم و اختلالات رشد منتشر شد. تفاوت‌های جنسی را در مورد اوتیسم در دختران بررسی کرد. محققان در مورد نابرابری شکاف تشخیصی بین دختران و پسران بحث کردند. اما همچنین خاطرنشان کردند که چگونه در دختران علائم باید با دقت بررسی شود. آنها می گویند علائم اوتیسم در ارزیابی‌ها نادیده گرفته می‌شود و همینمنجر به تشخیص نادرست آنها می‌شود.

غربالگری های کمتر ASD برای دختران جوان ممکن است تا حدی به دلیل انتظارات مردم از پسران جوان در مقابل دختران باشد. “بسیاری از اوقات، مردم فکر می کنند “دختران خجالتی هستند. اگر آنها در حال حاضر صحبت نمی کنند، اشکالی ندارد. او ترجیح می دهد فقط خودش بازی کند.” درمورد  پسرها، تصور کلیشه ای این است که باید با دوستان بازی کنند و به اطراف بدوند و خشن باشند. و وقتی می بینند که بچه ای نمی خواهد با همسالانش بازی کند، بیشتر جلب توجه می کند.”

 

اوتیسم ممکن است قبل از تولد شروع شود

دانشمندان دقیقاً نمی دانند چه چیزی باعث اوتیسم می شود. به گزارش MedlinePlus، اکثر کارشناسان موافق هستند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی خطر ابتلا به ASD را در کودک افزایش می دهد.

علاوه بر این، شواهد در حال ظهور  نشان می دهد که کودکان ممکن است قبل از تولد شروع به ابتلا به اوتیسم کنند. «این یک نقطه زمانی بحرانی است. “ما می دانیم که این مربوط به قبل از تولد است، زیرا ما سلول های مغز افراد مبتلا به اوتیسم را شناسایی کرده ایم. این سلول ها قبل از تولد نوزاد رشد می کنند.”

والدین مسن‌تر شانس بیشتری برای داشتن فرزند مبتلا به ASD دارند و اگر یک خواهر یا برادر مبتلا به این اختلال داشته باشد، احتمال ابتلا به ASD بیشتر است.

افرادی که دارای اوتیسم هستند بیشتر احتمال دارد که از مشکلات دیگر هم رنج ببرند

افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سایر بیماری ها نیز هستند. بر اساس مطالعه‌ای که در سال 2021 در مجله Review Journal of Autism and Developmental Disorders منتشر شد، محققان دریافتند بسیاری از بزرگسالان مبتلا به ASD ممکن است شرایط دیگری مانند یبوست، چاقی، بی‌خوابی و صرع داشته باشند.

همچنین، ASD ممکن است با شرایط ژنتیکی خاصی مانند سندرم آنجلمن که یک اختلال رشدی است مرتبط باشد. سندرم رت، یک اختلال عصبی نادر؛ و سندرم X شکننده، که طبق CDC باعث چالش های فکری می شود. افراد مبتلا به ASD ممکن است بیشتر مستعد مسائلی مانند اضطراب، اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD)، افسردگی، مشکلات خواب، آلرژی و مشکلات معده باشند.

واکسن ها باعث اوتیسم نمی شوند

دانشگاه براون در سال 2021 گزارش داد که واکسن ها باعث ASD نمی شوند. اگرچه ممکن است برخی از افراد همچنان مخالف این مساله باشند. مطالعه دیگری هم تایید کرد که هیچ پیوندی بین واکسن ها و اوتیسم وجود ندارد.

این تئوری اولین بار پس از یک مطالعه کوچک در سال 1998 شروع شد که ادعا می کرد بین اوتیسم و واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) ارتباط پیدا می کند. با این حال، این مطالعه ناقص تلقی شد و توسط ژورنالی که در ابتدا آن را منتشر کرد، پس گرفته شد.

مداخله اولیه کلیدی است

هیچ درمانی برای ASD وجود ندارد، اما مداخله زودهنگام ممکن است به افراد کمک کند علیرغم داشتن این بیماری، رشد کنند.

تجزیه و تحلیل رفتاری کاربردی (ABA) و درمان های شغلی، گفتاری و فیزیکی اغلب در درمان استفاده می شود. ABA ثابت کرده است که یک رویکرد موثر است. «این روش با شناسایی دلایلی که بچه‌ها درگیر رفتار می‌شوند، کار می‌کند. برای مثال، عصبانیت و تکان دادن دست‌ها اغلب به دلیل ناامیدی ناشی از ناتوانی در بیان اینکه گرسنه هستید، ایجاد می‌شود.

همچنین، درمان ها شامل روش های آموزش تعامل اجتماعی، مانند برقراری تماس چشمی بهتر است. “هرچه زودتر کودک درمان شود، دستاوردهای بیشتری با مهارت های ارتباطی و اجتماعی مشاهده می شود.”

گاهی اوقات داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد تشنج یا محرک‌ها برای درمان شرایطی تجویز می‌شوند که ممکن است در کنار ASD رخ دهد، مانند اضطراب، ADHD، صرع یا افسردگی.

چنان چه فرزند شما و یا یکی از عزیزان با تشخیص اوتیسم مواجه شده است، نگران نباشید، با ما در کلینیک سلامت مغز دانا در تماس باشید. مشاوره رایگان چند تخصصی دریافت کنید.

 

منبع: https://www.health.com/condition/autism/autism-facts